Skip to content

«Ξημερώνει Κυριακή», μια αδημοσίευτη σύντομη ιστορία.

DATE

SHARE THIS ARTICLE

Κείμενο: Γιάννης Μυλόπουλος

O ήλιος είχε κατακτήσει κυριαρχικά την κυριακάτικη θέση που του αρμόζει, διαχέοντας με ατελείωτο λούσιμο το επίμαχο φως πάνω στον καταγάλανο θεσσαλονικιώτικο ουρανό. Οι αραχνοΰφαντες ακτίνες ανεβοκατέβαιναν σαν μαριονέτες ανάμεσα στις βρεγμένες χαραμάδες που δημιουργούνταν από τα καταπράσινα συμμετρικά δέντρα της νέας παραλίας. Άρχισε να στεγνώνει για τα καλά από τη χθεσινοβραδινή καταιγίδα. Η θερμοκρασία ήταν υψηλή, σε σχέση με τις πιο φυσιολογικές τιμές, για τον μήνα Νοέμβρη. Άλλωστε τι είναι φυσιολογικό στις μέρες μας; Κάτι το οποίο μπορεί να οδηγήσει με ηγετικό τρόπο την εξέλιξη μιας εναλλασσόμενης αστάθειας. Κι εγώ περπατώ αμέριμνος, αφήνοντας για λίγες στιγμές τα προβλήματα που κατασκήνωσαν αδιάκοπα στην ψυχή μου.

Τις μικρές ώρες του Σαββάτου, διαδέχτηκαν απρόσμενα οι μεγάλες προσδοκίες της τεμπέλας Κυριακής. Περιμένω υπομονετικά την απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση που έχει φάει τη ζωή μου τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Από τότε που πρωτοσυνάντησα αυτόν τον απατεώνα και με καπέλωσε με την αδιάκριτη γοητεία που ξεχείλιζε από υπερβολή και θαυμασμό. Έχασα δουλειά, σπίτι, γυναίκα και κόρη για χάρη του. Που να ‘ξερα όμως, ότι το φαντεζί σικάτο κουστούμι δεν είναι το πραγματικό προσωπείο που φοράει ένας τσαρλατάνος συνεργάτης αλλά το θεατρικό ρούχο που έντυσε με θράσος την ανέχεια της συμφοράς μου.


Η μάνα μου παραμένει στήριγμα. Αυτή με περιμάζεψε, φροντίζοντας τις πληγωμένες μου ανοχές. Ο θαυμάσιος ρόλος της γιαγιάς εξαφανίστηκε για καιρό.


Στα χρόνια μετά τους κεφαλαιακούς περιορισμούς, διαπίστωσα πολλές φορές πως ο έλεγχος των συναισθημάτων μου είναι ισχυρότερος από τις απαιτήσεις μιας εμπορικής συναλλαγής. Ανοίγοντας το πορτ μαντώ της παρανοϊκής φούσκας, ο ασκός του Αιόλου – γεμισμένος από δάνεια, τοκογλυφία και ντροπή – καρφιτσώθηκε με αβυσσαλέο πείσμα διαρκείας στην καρδιά, πλημμυρίζοντας με δυστυχία και ασυνέπεια ότι καλό μπόρεσα να φτιάξω μέχρι τότε. Όμως η έμπνευση και η δημιουργία δεν έχουν συγκεκριμένη αποτρόπαια ημερομηνία λήξης. Κάνουν κύκλους. Αέναους και κριτικούς. Σε σημείο να επανέρχονται αμφότεροι, όταν νιώσουν πνιγμένοι από καταπιεστικές συνθήκες που δεν υποκρίνονται, ευνοώντας την αυθεντική υπόσταση του ανθρώπου. Και όχι του άνδρα που προσδιορίστηκε με λανθάνουσα τροπή.

Αλλά τι κάθομαι και σκέφτομαι μέρα που είναι. Χαρά θεού σήμερα! Έτσι πρέπει να το βλέπω το έργο. Περιμένω την κόρη μου την Αναστασούλα που θα προσγειωθεί στις δυόμισι από το Ντίσελντορφ. Έρχεται να με συναντήσει μετά από έναν ολόκληρο χρόνο και κάτι. Πέρυσι τον Αύγουστο ήρθε τελευταία φορά. Φεύγοντας μου είπε ότι δε θέλει να με ξαναδεί, έτσι όπως τα ‘κανα. Μακάρι να μπορούσε και η μάνα της να καμαρώσει τη φοιτήτρια θυγατέρα της. Αλλά αυτή ξεμύτισε στην πρώτη ευκαιρία, βρίσκοντας εύκολο πάτημα για φευγιό στο εξωτερικό. Πάνε κοντά στους τριάντα μήνες που με παράτησε για τον αλήτη που με κορόιδεψε και έβαλα όπισθεν στη ζωή, δραπετεύοντας από την – επί εικοσιπέντε χρόνια – κοινή μας συνείδηση.

Ευτυχώς θα έχω δουλειά-βάλσαμο από το μεσημέρι. Και για μια βδομάδα. Αφού η σωτηρία της καρδιάς μου θα μου κάνει παρέα. «Το παιδί ζήτησε γιουβαρλάκια μαμά… Βγάλε για κυρίως, το βουτυράτο κοτόπουλο με τις πατάτες φούρνου!» Η μάνα μου παραμένει στήριγμα. Αυτή με περιμάζεψε, φροντίζοντας τις πληγωμένες μου ανοχές. Ο θαυμάσιος ρόλος της γιαγιάς εξαφανίστηκε για καιρό. Ξημερώνει Δευτέρα αύριο. Κανείς δεν είπε πως θα είναι μια εύκολη δίκη. Δε φοβάμαι να παλέψω. Ωστόσο, θα προσπαθήσω να βελτιώσω μέχρι και τη σχέση μου με το ποτό. Όπου μέχρι τα Χριστούγεννα θα μου χτυπήσει καμπανάκι, όπως ανέφερε ο γιατρός.

Η επανανοηματοδότηση της καθημερινότητας δεν έχει να κάνει με το τι μέρα είναι. Έχει να κάνει με το ποια μέρα αποφάσισα να κάνω εντύπωση στον εαυτό μου. Η έλξη ενεργοποίησης για μια ενεργητική Δευτέρα θα είναι εκεί με δύναμη και συνέχεια από την κουλτούρα των πράξεων της Κυριακής που έζησα.

 

*Το Ξημερώνει Κυριακή είναι η αδημοσίευτη ιστορία του Γιάννη Μυλόπουλου, που θα εκδοθεί σύντομα σε βιβλίο μαζί με 25 άλλες μικρές ιστορίες.

Φωτογραφία Εξωφύλλου: @mister.vid

Η νέα στήλη του Beater.gr περιμένει το κείμενό σου! Στείλε μας ό,τι θέλεις (λέξεις στη σειρά, τίτλους, απορίες, άρθρα) στο [email protected] και δες το κείμενό σου δημοσιευμένο!

AUTHOR

Γιάννης Μυλόπουλος

Όταν διδάσκει Business Storytelling θέλει απόλυτη ησυχία χωρίς να τον διακόπτουν. Όταν γράφει ένα κείμενο για στρατηγική επικοινωνίας επιζητεί την απόλυτα εμπνευσμένη φασαρία. Και όταν δίνει μια ομιλία, περιμένει ανυπόμονα ερωτήσεις. Κατά τα άλλα φαντάζεται κάποια στιγμή να ξυπνήσει σε έναν κόσμο με ηθική.

Loading...
Ακούστε το νέο κομμάτι των White Lies.
Η 7η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης καλεί τον Γιώργο Δεπόλλα!