Θεατρική ομάδα Ιδέα: «Οφείλουμε να επικοινωνήσουμε την τέχνη που παράγεται στη χώρα μας με όλο τον κόσμο».
Πώς προέκυψε η θεατρική ομάδα “Ιδέα” και ποιο είναι το καλλιτεχνικό στοιχείο που σας ενώνει;
Το 2012 εν όψη του low budget festival, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, ξεκινήσαμε να δουλεύουμε το Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2. Όταν, τελικά παρουσιάσαμε την παράσταση, αισθανθήκαμε ένα ισχυρό δεσμό μεταξύ μας και καταλάβαμε ότι η ματιά, για αυτό που εμείς θεωρούμε θέατρο, είναι κοινή. Αισθανθήκαμε ότι ταιριάζουμε τόσο πολύ καλλιτεχνικά και θα ήταν κρίμα να χαθούμε τόσο γρήγορα. Έτσι, αποφασίσαμε, αντί να αναλωνόμαστε σε πράγματα που δεν μας εκφράζουν τόσο, να συνεχίσουμε να δουλεύουμε μαζί. Να αφιερώσουμε όλο μας το χρόνο για την «Ιδέα» μας.
Με τι έργα αρέσκεται να καταπιάνεται η “Ιδέα”; Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση που παρουσιάζετε στο Blackbox, “Ρωμαίος + Ιουλιέτα για 2”.
Δεν μπορούμε να μείνουμε αμέτοχοι σε ότι συμβαίνει γύρω μας και έχουμε την ανάγκη να εκφράσουμε την άποψη μας, ακόμη και μέσω της δουλειά μας. Έτσι μας αρέσουν τα έργα που έχουν ένα πολιτικό υπόβαθρο, μια περιπέτεια και φυσικά ένα συγκινησιακό φορτίο. Ο Ρωμαίος + η Ιουλιέτα συμπυκνώνει όλα τα παραπάνω. Πρόκειται για μια ιστορία εμφύλιου σπαραγμού όπου δύο παιδιά, χτυπημένα από τον έρωτα, παλεύουν να ενωθούν και να μείνουν μαζί, με τίμημα, ακόμα και με το θάνατο. Το πρώτο μισό του έργου, έχει έντονη την αίσθηση του πανηγυριού, έχει πολλά κωμικά στοιχεία, πολύ παιχνίδι, ακόμη και με το κοινό, ενώ στο δεύτερο μέρος τα πράγματα αγριεύουν, γιατί παραμονεύει και εν τέλει κυριαρχεί ο θάνατος.
Πώς βλέπετε την πορεία της παράστασης σας, μετά από 2 ολοκληρωμένες σαιζόν στην Αθήνα;
Εφόσον ο κόσμος συνεχίζει να μας περιβάλλει με τόση αγάπη και να κατακλύζει το θέατρο “Θησείον”, κι εμείς θα συνεχίζουμε την παράσταση. Σίγουρα, θα συνεχίσουμε ως το Πάσχα και υπάρχουν σκέψεις να συνεχίσουμε κάποιες μέρες του χρόνου, ώστε να τριτώσει το καλό. Εξάλλου, υπάρχει αρκετή ζήτηση και για τη σχολική εκδοχή της παράστασης, η οποία πηγαίνει σε γυμνάσια και λύκεια καθώς και στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού. Τέλος, υπάρχουν κάποια πλάνα για μια μικρή καλοκαιρινή περιοδεία.
Πώς αντιλαμβάνεστε την ελληνική πραγματικότητα στον τομέα της τέχνης;
Η τέχνη στην Ελλάδα ανθεί. Είναι εντυπωσιακό ότι χωρίς να υπάρχουν χρήματα, ανεβαίνουν εκατοντάδες παραστάσεις, γράφονται νέα τραγούδια και γενικά, υπάρχει τεράστια κινητικότητα σε όλους τους τομείς. Καλό θα ήταν η πολιτεία, που τώρα δείχνει να είναι πιο κοντά στον πολίτη, να σκύψει πάνω από αυτή την άνοιξη της τέχνης και να βοηθήσει χρηματοδοτώντας και δημιουργώντας πλατφόρμες επικοινωνίας και έκφρασης των νέων καλλιτεχνών. Οφείλουμε να επικοινωνήσουμε την τέχνη που παράγεται στη χώρα μας, με όλο τον κόσμο. Άλλωστε, ο πολιτισμός μαζί με την κριτική σκέψη ήταν πάντα τα μεγάλα όπλα της ελληνικής ταυτότητας.
Ένα τραγούδι για τον έρωτα;
Νύχτα, προστάτη του έρωτα, τα πέπλα σου άπλωσέ τα και κρύψε απ΄ των περαστικών τα μάτια το Ρωμαίο, να φτάσει απαρατήρητος εδώ στην αγκαλιά μου κι όταν πεθάνω, έλα και κόψε τον, σε τόσα πολλά μικρά αστράκια που θα κάνουν τον ουρανό πανέμορφο τόσο, που όλος ο κόσμος τη νύχτα θα ερωτευτεί και η λατρεία του ήλιου θα εκλείψει
Σε μια δραματική, αιματοβαμμένη ιστορία πώς καταφέρνει να εισβάλει το κωμικό στοιχείο;
Το χιούμορ είναι το ταλέντο του ανθρώπου, να βλέπει στις πιο τραγικές καταστάσεις της ζωής του την εύθυμη πλευρά. Η κωμωδία είναι συνέχεια παρούσα, το ζήτημα είναι αν αντέχουμε να την υποδεχτούμε.
Ο “Ρωμαίος και Ιουλιέτα” βέβαια, έχει γραφτεί ως τη μέση, με δομή και γλώσσα κωμωδίας και μετά τον θάνατο του Μερκούτιο, αρχίζει την τραγική του πορεία. Εμείς διατηρούμε κάποιες κωμικές ενέσεις, ακόμη και στο δεύτερο μέρος, ανακουφίζοντας λίγο το κοινό και ταυτόχρονα, μέσω της αντίθεσης, τονίζουμε περισσότερο τα δραματικά στοιχεία.
Ένα χαρακτηριστικό που θαυμάζετε και ένα που σας εκνευρίζει στα έτερα μέλη της ομάδας.
Νομίζω πως η τελειομανία του καθενός μας και οι θέσεις που, πολλές φορές, θέτουμε ως θέσφατες, είναι τα στοιχεία που άλλοτε θαυμάζουμε με θέρμη και άλλοτε μας εκνευρίζουν. Ωστόσο, η αγάπη και η επικοινωνία μας είναι τέτοια που σκεπάζει τα πάντα και μας οδηγεί μπροστά.
Έχετε αναφέρει στο παρελθόν πως είστε υπέρ του λαϊκού θεάματος και αυτοπροσδιορίζεστε ως “μπουλούκι”. Είναι κάτι που σας λείπει από το ελληνικό θέατρο;
Σίγουρα τα κίνητρα μας και οι καλλιτεχνικές μας κατευθύνσεις ορίζονται από τις βαθύτερες ανάγκες μας και όχι από την διάγνωση των στοιχείων που λείπουν και πρέπει να καλυφθούν.
Θεωρούμε, παρ’ όλα αυτά, πως η Ελλάδα θέλοντας να εκσυγχρονιστεί και να καμωθεί την μοντέρνα τέχνη, στα μεγάλα ευρωπαϊκά αδέρφια της, κατέφυγε σε μιμητικούς καλλιτεχνικούς δρόμους, ξεχνώντας την υπέροχη παράδοση της, την παθιασμένη μεσογειακή ψυχή της, το μπρίο της και τον μοναδικό πλούτο των, σχεδόν, ανεξέλεγκτων συναισθημάτων της.
Είναι κάτι με το οποίο διαφωνούμε και ως μπουλούκι με όπλα μας το γέλιο τον τσαρλατανισμό και το κλάμα μας γυρίζουμε την Ελλάδα!
______________________
**Πληροφορίες Παράστασης
Συντελεστές
Συγγραφέας: Ουίλιαμ Σαίξπηρ
Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης
Σκηνοθεσία – Διασκευή: Κώστας Γάκης, Αθηνά Μουστάκα, Κωνσταντίνος Μπιμπής
Σκηνικά – Κοστούμια: Έλλη Λιδωρικιώτη
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Μουσική Σύνθεση: Κώστας Γάκης – Κώστας Λώλος
Βοηθός Σκηνογράφου: Θεοδώρα Βεστάρχη.
Φωτογραφία αφίσας: Χρήστος Χατζηχρήστου
Ερμηνεύουν: Αθηνά Μουστάκα, Κωνσταντίνος Μπιμπής
Live Μουσική: Κώστας Γάκης
Παραστάσεις
17-18 και 24-25 Απριλίου 2015
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00
Διάρκεια παράστασης: 80’ χωρίς διάλειμμα
Εισιτήρια: Γενική είσοδος 12€, μειωμένο 10€ (φοιτητικό, ανέργων)
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310829254
Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Παπασωτηρίου, Seven spots, Ιανός, Reload και στο ταμείο του BlackBox
Ώρες ταμείου: Τετάρτη – Κυριακή 10:30-13:30, 17:30-21:00
