Κωνσταντίνα Αδαμάκη: Από την αρχή μου έλεγαν «ασχολήσου με την ομορφιά, η πολιτική δεν είναι για τις γυναίκες».
Η Κωνσταντίνα έχει σπουδάσει δημοσιογραφία και αμέσως μου κέντρισε το ενδιαφέρον, καθώς στο κανάλι της θίγει κοινωνικοπολιτικά ζητήματα – κάτι που δε βλέπει κανείς συχνά στο YouTube. Αυτό που εκτίμησα ήταν το ότι προτού δημοσιεύσει βίντεο για ένα θέμα, κάνει την έρευνα της και πάντα παραθέτει χρήσιμες πηγές, γεγονός που ενισχύει τη θέση της και σίγουρα εμπνέει εμπιστοσύνη στο κοινό που την ακολουθεί. Παρακολουθώ τα βίντεό της εδώ και 2 χρόνια και αποφάσισα να μιλήσω μαζί της καθώς πιστεύω ότι πρόκειται για μια περίπτωση που, κατ’ εμέ, δεν κερδίζει την προσοχή που της αναλογεί και -πιστέψτε με- αυτά που έχει να πει είναι σημαντικά και μας αφορούν όλους. Άλλωστε το κανάλι της στο YouTube μετράει 4.706.716 προβολές ενώ ο λογαριασμός της στο Instagram 7,279 ακολούθους, πράγμα καθόλου τυχαίο.
Συνάντησα την Κωνσταντίνα ένα ήσυχο απόγευμα Κυριακής και κάναμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση. Από την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι είχα απέναντι μου μια ξύπνια και συνειδητοποιημένη κοπέλα που σκεφτόταν πριν μιλήσει και διέθετε χιούμορ, πράγμα που έκανε την πρώτη συνάντησή μας πολύ ευχάριστη. Αυτό που μου έκανε εντύπωση, ωστόσο, είναι πως κάποιοι την προτρέπουν να μην ασχολείται με τα κοινωνικοπολιτικά θέματα αλλά με την ομορφιά. Η ίδια δε συμφωνεί καθόλου και συνεχίζει να τοποθετείται πάνω σε καίρια ζητήματα της εποχής μας, κάτι που με κάνει να τη σέβομαι ακόμα περισσότερο, όπως φαίνεται και στην παρακάτω συνέντευξη.
Ζούμε σε καιρούς όπου πολλοί νέοι άνθρωποι χάνουν το κουράγιο τους για οτιδήποτε αφορά το επάγγελμα ή τις σπουδές τους λόγω της πανδημίας. Τι είναι αυτό που σου δίνει κίνητρο να συνεχίσεις να κάνεις βίντεο και να ασχολείσαι με τη δημοσιογραφία ως ένας νέος άνθρωπος – ηλικιακά αλλά και σε αυτό το επάγγελμα;
Η αλήθεια είναι ότι έχω επηρεαστεί κι εγώ πάρα πολύ από αυτό. Το YouTube στην αρχή της πανδημίας είχε κάποιους κανονισμούς σχετικά με το τι επιτρέπεται να ειπωθεί για τον κορονοιό, οπότε και μόνο με τη λέξη «κορονοϊός» η εταιρεία σταματούσε οποιαδήποτε πληρωμή από διαφημίσεις σε κανάλια, γιατί υπήρχε πολλή παραπληροφόρηση. Στην αρχή επηρεάστηκα γιατί ένιωθα πως αν δεν είχα την ελευθερία του λόγου μου, δε θα είχε νόημα να κάνω βίντεο υπό τέτοιες συνθήκες. Είχα σκεφτεί να σταματήσω, αλλά όταν ο κόσμος σου στέλνει μηνύματα και σου λέει ότι τον βοηθάς μέσω των συζητήσεων που γίνονται στο κανάλι σου, όλο αυτό σου δίνει ώθηση να συνεχίσεις ό,τι κάνεις. Ακόμη και σήμερα λαμβάνω μηνύματα, όπου μου λένε πως χρειάζονται κάτι να βλέπουν πέρα από καταθλιπτικές ειδήσεις. Είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι που μου στέλνουν μηνύματα και μου μιλούν για το άγχος που μπορεί να έχουν, αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να επέμβει ένας ειδικός. Όποτε μιλάω για θέματα που αφορούν τη ψυχολογία, επειδή γνωρίζω ότι είναι επικίνδυνο να δίνεις απόψεις επί του θέματος χωρίς να είσαι ειδικός, τους προτρέπω να μιλήσουν σε κάποιον, γιατί εγώ ειδικός δεν είμαι.
Τι σε έκανε να θες να ξεκινήσεις ένα κανάλι στο YouTube; Σκέφτηκες ότι το βίντεο είναι ένας πιο άμεσος τρόπος ν’ απευθυνθείς στους ανθρώπους και να χτίσεις ένα κοινό που θα σε ακολουθήσει και μετέπειτα – ως δημοσιογράφος;
Είχα ξεκινήσει ένα blog σε μικρότερη ηλικία όπου έγραφα και πολλοί μου έλεγαν να μεταφέρω σε βίντεο τα θέματά μου γιατί θα ήταν πιο ενδιαφέρον. Στην αρχή ήταν τόσο άβολο να μιλάω σε μία κάμερα, πλέον όμως μπορώ να πω ότι έχω αποκτήσει μία άνεση, τρία με τέσσερα χρόνια μετά. Μου άρεσε από πάντα να γράφω και να εκφράζομαι και ακόμη και σήμερα, πριν κάνω ένα βίντεο πάντα γράφω. Παίρνω το χρόνο μου, βρίσκω το θέμα, κάνω έρευνα. Στην ουσία αποτελεί μία ανάγκη για να εκφραστώ και ήταν έτσι από την αρχή. Έμαθα μόνη μου τα πάντα ακόμα και προγράμματα για το μοντάζ, φωτισμό, κάμερες, όλα αυτά. Προφανώς δε μπορώ να πω ότι κάνω εξαιρετική δουλειά, αλλά είναι δύσκολο όταν είσαι μόνη σου.
Το κοινό που σε ακολουθεί τώρα είναι αρκετά μεγάλο και ο λόγος σου έχει αντίκτυπο σε αυτό. Πώς ένιωθες στην αρχή που ξεκίνησες να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου; Περίμενες ότι θα σε στηρίξουν στο νέο σου εγχείρημα, ή είχες στο μυαλό σου ότι επειδή εκτίθεσαι δημόσια, θα υπάρξουν φορές που θα νιώσεις απογοήτευση ή ακόμα και θυμό με τα λεγόμενα κάποιου που σε ακολουθεί;
Στην αρχή δεν το είχα καταλάβει τόσο ότι εκτίθεμαι, συνέβη κυρίως τον τελευταίο καιρό. Ήμουν μικρότερη, οπότε τα μυαλά μου ήταν πάνω από το κεφάλι μου. Απλά έγραφα και τραβούσα με το κινητό, δεν το σκεφτόμουν πολύ. Τις περισσότερες φορές ήθελα να πω κάτι το οποίο θα ήταν απόλυτο για να προκαλέσει αντιδράσεις και να μεγαλώσει το κοινό μου. Με τον καιρό άρχισα να καταλαβαίνω ότι μιλάω σε αρκετό κόσμο και με ακούνε, οπότε μπήκα σε μια διαδικασία αναθεώρησης του τι λέω. Σκέφτηκα το αν είναι σωστό να λέω κάποια πράγματα, αν πρέπει να είμαι λιγότερο απόλυτη, γιατί ήμουν πάρα πολύ απόλυτη στα βίντεο μου, συνεπώς το κανάλι μου με έχει βοηθήσει να εξελιχθώ προσωπικά. Όταν στα 23 ανοίγεις μία κάμερα και θες να πεις ο,τι σκέφτεσαι, δεν φιλτράρεις τόσο πολύ το τι θα πεις και αυτό χρειάζεται σε τέτοιες περιπτώσεις. Σίγουρα είναι καλύτερο να μπορείς να είσαι ο εαυτός σου, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάς ότι μιλάς σε ένα κοινό που ενδέχεται να επηρεάζεται από αυτά που λες.
Ποιες είναι οι σκέψεις σου για το μέλλον της δημοσιογραφίας; Πιστεύεις ότι στα επόμενα χρόνια θα εκλείψει ο έντυπος Τύπος και θα επικρατήσει ο ψηφιακός κόσμος;
Φυσικά. Θυμάμαι ότι μας είχαν πει στη σχολή πως δε θα βρίσκουμε δουλειά σαν δημοσιογράφοι και ότι πρέπει να μάθουμε μοντάζ, φωτογραφία κλπ. Αυτό σίγουρα θα γίνει, καθώς η δημοσιογραφία κλίνει περισσότερο προς το ίντερνετ. Παρόλο που είναι προβληματικό το να ανεβάζει ο καθένας ο,τι θέλει χωρίς να είναι αξιόπιστο αυτό που λέει, εν τέλει τα Social Media καταλήγουν να αποτελούν το πιο αξιόπιστο μέσο ενημέρωσης. Έτσι πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα πολλοί άνθρωποι θα χρησιμοποιούν περισσότερο το ίντερνετ και θα εμπιστεύονται λιγότερα τα παραδοσιακά μέσα.
Όσον αφορά την τηλεόραση, το κράτος βασίζεται σε αυτή για το κοινό που δε χρησιμοποιεί το ίντερνετ, αλλά στο μέλλον οι σημερινοί νέοι θα πάρουν τη θέση αυτού του κοινού και θα ξέρουν ήδη να χειρίζονται το ίντερνετ. Ο κόσμος θέλει να βλέπει πιο απλά πράγματα και όχι τόσο στημένα, χρειάζεται περισσότερη αντικειμενικότητα και πιστεύω ότι αναγκαστικά η τηλεόραση «θα πάρει μαθήματα» από το ίντερνετ. Πράγματι το βλέπουμε αυτό καθώς υπάρχουν κανονικές εκπομπές στο YouTube και ο κόσμος τις προτιμάει από τις τηλεοπτικές, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δε μπορεί να περάσει η διαφθορά και στο YouTube. Βλέπουμε άτομα στο YouTube να αλλάζουν το περιεχόμενό τους για να ικανοποιήσουν τους διαφημιστές, οπότε τελικά πόσο διαφέρουν από την τηλεόραση; Ο δημοσιογράφος πρέπει να έχει σαν βασικό μέλημα την ενημέρωση. Είναι λογικό πως όταν μία είδηση είναι αληθινή δεν θα τους κάνει όλους χαρούμενους, αλλά το σημαντικό είναι να είναι αληθινή.
Πιστεύεις δηλαδή ότι μπορεί να υπάρξει πλήρης αντικειμενικότητα στη δημοσιογραφία; Αν το σκεφτείς, ίσως ούτε η ιστορία που έχει γραφτεί από ιστορικούς, δε μπορεί να είναι πλήρως αντικειμενική, καθώς είναι γραμμένη από υποκειμενική ματιά, όσο αληθινά και αν είναι τα γεγονότα.
Αυτό μας το είχαν διδάξει και στη σχολή, ότι για παράδειγμα ένα ατύχημα αποτελεί ένα αντικειμενικό γεγονός, αλλά στα μάτια του κάθε ανθρώπου θα είναι διαφορετικό. Παρόλα αυτά, αυτό που συμβαίνει αποτελεί μια αλήθεια, αλλά ο καθένας για τους δικούς του λόγους και σκοπούς, το ερμηνεύει διαφορετικά.
Σε ένα πρόσφατο βίντεο σου είχες σχολιάσει το πώς σε αντιμετωπίζουν μερικοί άνθρωποι που σε παρακολουθούν. Συγκεκριμένα σου έχουν πει να αφήσεις τα κοινωνικοπολιτικά θέματα και ν’ ασχοληθείς με την ομορφιά. Πώς αισθάνεσαι ως Κωνσταντίνα και ως μια νέα γυναίκα όταν επιχειρούν να τη βάλουν σε ένα καλούπι και να της υποδείξουν τι είναι θεωρητικά καλύτερο γι’ αυτήν; Γιατί πιστεύεις ότι ο κόσμος κρίνει μια γυναίκα δημοσιογράφο με βάση την ομορφιά της αψηφώντας τη δουλειά που έχει κάνει για ένα θέμα και κατ’ επέκταση και τις ικανότητες του μυαλού της;
Κανείς δε γεννήθηκε πιστεύοντας ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι όμορφες και «γλάστρες». Αυτές οι απόψεις έχουν γαλουχηθεί από νωρίς στους ανθρώπους από την κοινωνία. Ζούμε στο 2021 και υπάρχουν πολλές γυναίκες που δουλεύουν κανονικά σαν δημοσιογράφοι, ταυτόχρονα όμως είμαστε τόσο πίσω σε κάποια θέματα. Αυτά τα άκουγα από την πρώτη μέρα που έκανα YouTube και μου έλεγαν «άστα αυτά και πήγαινε να ασχοληθείς με την ομορφιά, δεν είναι η πολιτική για τις γυναίκες». Είναι σοκαριστικό το ότι δε μπορούμε να αποδεχτούμε και να καταλάβουμε ότι οι γυναίκες μπορούν να κάνουν τα ίδια πράγματα με τους άντρες και πως δεν θα έπρεπε καν να αποτελεί κριτήριο το φύλο για το αν κάποιος είναι καλός στη δουλειά του.
Δυστυχώς δεν πρόκειται μόνο για άντρες καθώς υπάρχουν και γυναίκες οι οποίες έχουν μεγαλώσει με την αντίληψη ότι η γυναίκα από ένα σημείο και μετά στη ζωή της πρέπει να τα παρατήσει όλα και να ασχοληθεί με την οικογένειά της. Και όλο αυτό έχει δαιμονοποιήσει κάπως και το να θες να κάνεις οικογένεια αλλά και το να μη θες. Πραγματικά η κοινωνία έχει άποψη για τα πάντα, δε μπορείς να βρεις πουθενά ησυχία. Υπάρχουν άνθρωποι στο ίντερνετ που θα προσπαθούν να σε πείσουν για το πώς πρέπει να ζήσεις τη ζωή σου χωρίς να σε ξέρουν πραγματικά.
Πώς βλέπεις τη σημερινή γενιά των 20άρηδων; Είμαστε πράγματι βολεμένοι στην καλοπέραση μας και στην ευκολία που μας προσφέρουν τα social media, ζώντας μια ψεύτικη ζωή μέσα από αυτά, αντί να αγωνιζόμαστε για να αλλάξουν κάποια πράγματα στην κοινωνία προς το καλύτερο;
Για πολλά χρόνια θεωρούσα τη γενιά μου κατεστραμμένη. Σαν γενιά δεν έχει χρειαστεί να προσπαθήσουμε πάρα πολύ, ούτε βιώσαμε καταστάσεις πολέμου. Οι περισσότεροι νέοι έχουν τη στήριξη από τις οικογένειές τους οι οποίες τους συντηρούν μέχρι πολύ μεγάλες ηλικίες, γιατί έτσι είναι η κουλτούρα μας και φταίει και η οικονομική κρίση, η οποία αναγκαστικά μας έχει κάνει να μην μπορούμε να δουλέψουμε και συνεπώς να εξαρτόμαστε από τους γονείς μας. Τα τελευταία χρόνια με τα σχόλια που παίρνω και με τις συζητήσεις που έχω κάνει μέσα από το κανάλι μου, έχω καταλάβει ότι είμαι πολύ αυστηρή με τη γενιά μας. Παρόλο που ισχύουν πολλά πράγματα, υπάρχουν πολλά μειονεκτήματα όπως π.χ. το να κάνεις ακτιβισμό online αλλά στην πραγματικότητα να μην πηγαίνεις σε μία πορεία.
Προσπαθώ να το βλέπω λίγο πιο αισιόδοξα και έχω αρχίσει να σκέφτομαι ότι εφόσον η ζωή αλλάζει και το ίντερνετ γίνεται τεράστιο κομμάτι αυτής, ίσως το γεγονός ότι είμαστε τόσο μέσα στο ίντερνετ να είναι εν τέλει θετικό και ο ιντερνετικός ακτιβισμός να φέρει αποτελέσματα. Πάντα έλεγα πως η νεολαία δεν κάνει τίποτα και απλά γκρινιάζει αλλά θεωρώ ότι εφόσον εμείς ξέρουμε να χρησιμοποιούμε πολύ καλύτερα τα κοινωνικά μέσα από ότι οι μεγαλύτερες ηλικίες, μπορεί τελικά να καταφέρουμε να «αλλάξουμε τον κόσμο» ή τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω.
