Γνωρίζοντας τους Jokasti & Nek σε μια ενδιαφέρουσα περίοδο!
Ύστερα από τη συμμετοχή τους στο αφιέρωμα για τους καλλιτέχνες που αξίζει να προσέξεις την φετινή χρονιά, η Ιοκάστη και ο Νεκτάριος, γνωστοί για την δουλειά τους ως Jokasti & Nek, μοιράστηκαν τις σκέψεις τους για την την τωρινή κατάσταση, τη νέα τους κυκλοφορία και κάποια ενδιαφέροντα πράγματα για τους ίδιους. Γνωρίζουν μεγάλη απήχηση στο εξωτερικό, έχουν συνεργαστεί με ισχυρά labels του χώρου και πρόσφατα κυκλοφόρησαν ένα EP 8 κομματιών, το “Celestial Bodies“, μέσω της MORD.
Ποια ήταν η πρώτη κυκλοφορία που σας έχει μείνει στο μυαλό και ποια η σημασία της; Σας επηρεάζει κάπως μέχρι και σήμερα;
Ιοκάστη: Η πρώτη μουσική κυκλοφορία που μου έρχεται στο μυαλό, δεν ανήκει στην ηλεκτρονική μουσική και είναι το “Scarborough Fair/Canticle” των Simon & Garfunkel. Κυκλοφόρησε πολύ πριν γεννηθώ, όμως ανήκει στα πρώιμα ακούσματά μου. Όλες τους οι κυκλοφορίες με επηρεάζουν σε όλες μας τις δημιουργίες, ιδιαίτερα σε αυτές που έχουν φωνητικά.
Νεκτάριος: “Miami Vice (Music From The Television Series)“. Ήμουν πολύ μικρός τότε, τεράστιος fan της σειράς Miami Vice και ήταν η πρώτη φορά που άκουγα συνειδητά synthesizer… ήταν τον ίδιο καιρό που είχε βγει και το “Thriller” του Michael Jackson. Ήταν τέτοιο το impact των ήχων τότε, που απαντώ στις ερωτήσεις αυτές, σήμερα.
Ένα τουλάχιστον αγαπημένο μουσικό στοιχείο που βρίσκει πάντα θέση στις δημιουργίες σας;
Ι: Στα techno κομμάτια μας είναι η χορευτική και driving μπότα και το μπάσο. Στα πειραματικά κομμάτια μας είναι οι αρμονίες.
Ν: Το αντισυμβατικό sound design και στα techno και στα πειραματικά μας κομμάτια. Τα πολύμετρα επίσης… πολλές φορές σκέφτομαι (για παράδειγμα) μια μπότα 4/4, πάνω σε μια μπασογραμμή που παίζει στα 5/16, σε ένα lead στα 7/16, σε clap στα 9/16 κ.λπ.
Τι σας ενθουσιάζει περισσότερο σε αυτό που κάνετε;
Ι: Η μεταξύ μας επικοινωνία μέσω της σύνθεσης της μουσικής.
Ν: Αυτό που κάνουμε τώρα είναι αυτό που πάντα ήθελα να κάνω. Ο ενθουσιασμός είναι έμφυτος κάθε φορά που βρισκόμαστε στο studio.
Κάποιος/οι στόχος/οι για την καριέρα σας που έχουν επιτευχθεί;
Ι: Η μουσική μας τυπώνεται σε βινύλια πολύ συχνά, που σημαίνει ότι οι δισκογραφικές επενδύουν σε αυτό που κάνουμε. Από τα gigs στο εξωτερικό, το live set μας στο Tresor είναι το highlight μέχρι τώρα.
Ν: Το live set στο Tresor και για ‘μενα. Όταν είχαμε γνωριστεί με την Ιοκάστη είχαμε πάει μερικές μέρες στο Βερολίνο. Πήγαμε εκεί, περάσαμε πολύ ωραία και σε κάποια φάση μου είπε στο dancefloor ότι εδώ θα παίξουμε… κι αυτό κάναμε!
Πώς θέλετε ο κόσμος να μεταφράζει την μουσική σας;
Ι: Με τα techno κομμάτια ο σκοπός είναι πρωταρχικά να χορεύει ο κόσμος και ίσως, κάποιες φορές, να οδηγείται σε ψυχεδελική εμπειρία. Με τα πειραματικά μας κομμάτια, η δημιουργία συναισθημάτων.
Ν: Από την στιγμή που ένα κομμάτι κυκλοφορεί, είναι ανοιχτό στην οποιαδήποτε ερμηνεία του ακροατή. Ακούγεται εγωιστικό αλλά πρώτα γράφω μουσική για ‘μενα. Όταν γράφουμε techno σκέφτομαι τι θα ήθελα να ακούσω στο dancefloor. Όταν γράφουμε πειραματικά κομμάτια δεν υπάρχει αυτός ο περιορισμός.
Πότε και πώς έγινε το δισκογραφικό σας ξεκίνημα;
Ι: Από την αρχή γράφαμε συνέχεια. Όταν φτιάξαμε καμιά 30αριά κομμάτια αποφασίσαμε να στείλουμε demo σε εταιρείες. Είπαμε να ξεκινήσουμε από την κορυφή, οπότε στείλαμε το πρώτο μας (χωρίς να έχουμε καν σελίδα στο facebook) στην MORD. Μετά από 4 μέρες περίπου, μας απάντησε ο Bas Mooy ζητώντας να ακούσει κι άλλα κομμάτια.
Κάποιο/α label πέραν αυτών που συνεργάζεστε που σας αρέσει; Και γιατί;
Ι: Warp λόγω πειραματισμού και ελευθερίας έκφρασης
Ν: Warp, A-Ton, Blueprint, Polegroup, Ostgut, D-drum γιατί έχουν κυκλοφορίες με εξαιρετικά ψυχεδελικά κομμάτια.
Η μεγαλύτερη πρόκληση που κληθήκατε να ξεπεράσετε;
Ι: Να σταματήσουμε να αγοράζουμε μηχανήματα… δεν τα έχουμε καταφέρει ακόμα! 🙂
Ν: Η τωρινή κατάσταση με το lockdown είναι η μεγαλύτερη πρόκληση και θα είναι, όχι μόνο για εμάς, αλλά και για την σκηνή γενικότερα. Υπάρχει τεράστια πίεση σε καλλιτέχνες, δισκογραφικές και clubs/festivals.
Τι ιδιαίτερο υπάρχει στην νέα σας κυκλοφορία, που να ξεχωρίζει κάπως από τις υπόλοιπες;
Ν: Εκτός από το “How Low” που είναι πιο επιθετικό, τα υπόλοιπα αντικατοπτρίζουν την μουσική μας εξέλιξη σε αυτό το χρονικό σημείο, η οποία απομακρύνεται από την harder & faster τάση της techno.
Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο backstory που χρησιμοποιήθηκε ως έμπνευση για τα νέα κομμάτια;
Ι: Το “ATP” έχει να κάνει με την κρυφή μου αγάπη για την βιολογία και την ιατρική. Το “Green Disc” ήταν το χρώμα του προηγούμενου δίσκου μας, στην Green Fetish Records, το “Pink Moon” γράφτηκε εκείνο τον καιρό που είχε το ροζ φεγγάρι. Τα υπόλοιπα δεν έχουν κάποιο συγκεκριμένο story.
Το EP βγαίνει σε μια στιγμή που ο κόσμος επικεντρώνεται στον ψηφιακό μουσικό κόσμο. Θεωρείτε πως όλο αυτό θα έχει σοβαρό αντίκτυπο στο συγκεκριμένο είδος;
Ι: Ειλικρινά είναι κάτι πρωτόγνωρο και αναμένουμε να δούμε τις εξελίξεις. Τα πρώτα δείγματα είναι πως οι ψηφιακές πωλήσεις έχουν ανέβει. Οι ημερομηνίες μας σε κάποια φεστιβάλ του 2020 έχουν μεταφερθεί για το 2021. Θεωρώ πως το είδος θα κλονιστεί αρκετά και ουσιαστική ανάκαμψη θα υπάρξει στο δεύτερο μισό του 2021. Επίσης, υποθέτω πως η ίδια μουσική θα αλλάξει λόγω απουσίας event και ίσως πάμε σε πιο υπνωτικά μονοπάτια. Το μόνο σίγουρο είναι πως οι καλλιτέχνες δεν πρέπει να σταματήσουμε να παράγουμε και να μοιράζουμε την μουσική μας.
Ν: Πιστεύω πως το 2020, όπως και το 2021, θα γραφτούν τα καλύτερα κομμάτια. Έτσι κι αλλιώς, δεν υπάρχουν gigs, οπότε οι καλλιτέχνες μπορούν να γράψουν χωρίς να σκέφτονται ότι πρέπει να έχουν καινούρια κομμάτια για το επόμενο set τους. Επίσης, ο εγκλεισμός φέρνει και την βαθύτερη σκέψη σε ο,τι κάνει κάποιος… κάτι σαν τους μοναχούς που κλειδώνονται στα κελιά τους. Έτσι και οι καλλιτέχνες κλειδώνονται στο στούντιο. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να περιγράψω την κατάσταση. Πολλοί είναι κάτω από μεγάλη πίεση να ανταπεξέλθουν στα σημερινά δεδομένα.
Εσείς πώς κρατιέστε δημιουργικά ενεργοί;
Ν: Δεν έχουν αλλάξει και πολλά σε ο,τι έχει να κάνει με την δημιουργικότητα. Όπως και πριν, είμαστε συνέχεια στο στούντιο.
Κάποιο μήνυμα που θα θέλατε να μοιραστείτε;
Ι: Θα περάσει κι αυτό.
Interview with Jokasti & Nek
Jokasti & Nek shared with Beater.gr their thoughts about the current lockdown situation, their new release, and some interesting things about themselves. They are a well-known act from Greece, that have cooperated with powerful music labels and recently they released a new 8-track EP “Celestial Bodies” via MORD.
Which was the first record/release that you really got stuck with? Does it still influence you somehow?
Jokasti: The first that comes to my mind is not electronic music. It is the Scarborough Fair/Canticle from Simon & Garfunkel. It was released long before I was born, but it is one of my very first listenings. Their work still influences me in what we do, especially when it comes down to vocals.
Nektarios: Miami Vice (Music From The Television Series). I was very young back then while being a huge fan of the Miami Vice series. It was the first time I consciously listen to a synthesizer. It was the same time that “Thriller” by Michael Jackson was released. It had such a strong sound impact on me, that I still refer to it today.
Can you name one of your favorite musical element that is always included in your productions?
J: Regarding techno, i is the make-you-dance and driving kick and bass. In our experimental track, it is harmony.
N: The unconventional sound design in both techno and experimental tracks. The polyrhythms as well, as for example many times I think of a kick in 4/4, over a 5/16 bassline, in a 7/16 lead, a 9/16 clap, and so on.
What excites you most in what you do?
J: The communication between us while we are producing.
N: What we are doing these days, is what I’ve always wanted to do. We have an innate enthusiasm every time we enter the studio.
Do you have any career target/s that has/have been already achieved?
J: Our music is often pressed in vinyl, which means that the labels are truly investing in what we do. From the gigs abroad, our live set in Tresor is our highlight to this day.
N: The live set in Tresor. When we two met, we traveled to Berlin for a few days. We went there, we had a perfect time, and Jokasti said to me while on the dancefloor that we’re gonna play here… and that’s what we did!
How would you like the listeners to interpret your music?
J: In our techno tracks the purpose is first that people are dancing and sometimes experience a more psychedelic moment. Regarding the experimental ones, we hope that they stimulate feelings.
N: By the time a track is released, it is open for any interpretation. It might sound a bit selfish, but I firstly write music for me. When we are on the techno side, I think of what I want to hear while being on the dancefloor. On the experimental side, we don’t have this boundary.
How and when did you start working with the labels?
J: We were always producing, right from the start. When we had about 30 tracks ready, we decided to send the demos over. We thought that we should start from the top, so we sent (without even having a Facebook page then) to MORD. After approximately four days, Bas Mooy replied and wanted to hear more tracks from us.
Any label/s, besides those you are collaborating with, that you like and why?
J: Warp because of its experimentation and freedom of expression.
N: Warp, A-Ton, Blueprint, Polegroup, Ostgut, D-drum because they have released some exceptionally psychedelic tracks.
What is the most challenging moment you have yet to overcome?
J: To stop buying new equipment… haven’t managed it yet!
N: The current lockdown situation is the biggest challenge and not only for us but for the scene in general. There is a lot of pressure on artists, labels, and clubs/festivals.
What’s that special thing that distinguishes your new EP from the other releases?
N: Except for “How Low” that is more aggressive, the rest reflect our progress in music production up to that point, which is distancing from the harder and faster techno trends.
Is there a specific backstory that you used as an inspiration for the new tracks?
J: “ATP” track is about my secret admiration for biology and medicine. “Green Disc” refers to the color of our previous record from Green Fetish Records and “Pink Moon” was made when we had this phenomenon. The rest do not have any specific story.
The new EP is released in a moment where the world is focused on a digital music world. Do you think this will have a serious impact on this genre?
J: It is really something unprecedented and we are waiting to see how it will develop. The first observations are that digital sales have been improved and some festival dates from 2020 have been moved to 2021. I think that the genre will be pretty shaken and there will be a real recovery in the second half of the next year. What we must make sure, though, that we, as artists, don’t stop producing and sharing our music.
N: I think that in both of this year and the next year the best tracks will be made. Currently, there are no gigs so artists have time to write without thinking of having new tracks to play in their next set. Also, the lockdown brings out something deeper in what someone does, something like the monks that are locked in their cells. And so, artists are locked in their studios. That is the best way for me to describe what is going on. Many are under big pressure trying to cope with the current situation.
How do you keep active in terms of creativity?
N: Not much has been changed regarding that. As before, we are constantly in the studio.
Any message you would like to share;
J: This shall pass too.
