Φάγαμε brunch με τον Ιωσήφ Πρωιμάκη στο Cin Cin!
Την Κυριακάτικη «ρεμβαστική» ηρεμία δύσκολα την ταράζεις. Αν την διακόψεις, όμως, σίγουρα θα έχεις καλό λόγο. Εμείς, είχαμε τον καλύτερο και -σίγουρα- τον πιο γευστικό!
Οι προγευματικές μας ιστορίες, αυτή τη φορά λοιπόν, μας βρήκαν στον εκλεπτυσμένο χώρο του Cin Cin, να απολαμβάνουμε επιλογές από το νέο brunch menu του, παρέα με τον μετρ του κινηματογράφου, Ιωσήφ Πρωιμάκη.
Πως βρέθηκες να ταξιδεύεις για τον κινηματογράφο και να μιλάς γι’ αυτόν;
Από μικρός έβλεπα ταινίες σε βιντεοκασέτες και στο σινεμά με τον πατέρα μου. Διάβαζα μανιωδώς το Αθηνόραμα, με τον Μπάμπη Ακτσόγλου, και το Βήμα, με τον Γιάννη Ζουμπουλάκη. Ήταν οι δύο δείκτες μου. Συνήθως τελείως αντίθετοι. Πέρα από το πάθος του να βλέπω σινεμά, δεν είχα κάτι άλλο στο μυαλό μου. Όλα ξεκίνησαν εδώ, στη Θεσσαλονίκη, όπου ήρθα να σπουδάσω στο πολυτεχνείο, με την ταινία “Φθηνά Τσιγάρα” του Ρένου Χαραλαμπίδη και ένα βράδυ στο σινεμά Φαργκάνη. Σε εκείνη την προβολή, με δυο φίλους δεξιά κι αριστερά μου, συνειδητοποίησα ότι αυτή η συνθήκη ήταν για μένα σαν μια ολοκλήρωση. Κατάλαβα ότι αυτό που θέλω να κάνω είναι να πείθω ανθρώπους να πηγαίνουν σινεμά και να βλέπουν ταινίες σαν αυτή, διαφορετικές, που μπορούν να σε αγγίξουν βαθιά. Έτυχε εκείνη την περίοδο να στήνεται μια συντακτική ομάδα για το cine.gr. Μέχρι τότε, αποτελούσε την πρώτη κίνηση δημιουργίας μιας τέτοιου είδους κινηματογραφικής βάσης δεδομένων, με ταινίες, συντελεστές και αίθουσες. Οπότε είδα την αγγελία, έστειλα κείμενο, με πήραν, κι από εκεί με πήρε ο κατήφορος.
Φεστιβάλ των Καννών, Berlinale IFF ή Sundance FF;
Sundance. Δεν έχω πάει. Αν, όμως, έπρεπε να πηγαίνω μόνο σε ένα Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ, Κάννες Κάννες και μόνο Κάννες .Το κλίμα και το περιβάλλον είναι ασύγκριτα. Αλλά αποτελεί και κορυφαίο φεστιβάλ στο προγραμματισμό του. Και με κλειστά μάτια να πας, ξέρεις ότι στο τέλος του φεστιβάλ θα έχεις δει 10 από τις σημαντικότερες ταινίες όλης της χρονιάς, απ’ όλο το παγκόσμιο κινηματογραφικό φάσμα. Θα ξέρεις την κινηματογραφική ταυτότητα του έτους που έρχεται.
Υπάρχει μια θέση για το ελληνικό σινεμά στο διεθνή χάρτη;
Όσο υπάρχουν ταινίες που φέρουν την ειλικρίνεια των προθέσεων του σκηνοθέτη, ανεξαρτήτως γλώσσας και εθνικότητας, υπάρχει. Λένε ότι η γλώσσα εμποδίζει το ελληνικό σινεμά να βγει προς τα έξω. Αλλά, βλέπεις ταινίες από την Κορέα, από τη Νιγηρία, από την Πορτογαλία. Δεν ξέρουμε όλες αυτές τις γλώσσες. Έχει να κάνει με τη δύναμη της ιστορίας που θέλει να αφηγηθεί ο σκηνοθέτης και κατά πόσο έχει καταφέρει να την περάσει με ειλικρίνεια στη οθόνη. Όσο πιο προσωπική είναι μια ιστορία, τόσο μεγαλύτερη είναι η οικουμενικότητά της, τόσο πιο κοντά στην αλήθεια του ατόμου και άρα της ανθρώπινης κατάστασης βρίσκεται – αυτό είναι που ψάχνουμε στην τέχνη, γενικότερα.
Τι είναι αυτό που λείπει από το ελληνικό σινεμά;
Η ειλικρίνεια και η αποδοχή του είδους της κάθε παραγωγής και κινηματογραφικής δουλειάς. Υπάρχει ένας μανδύας πουριτανισμού, κατά το οποίο οι Έλληνες δημιουργοί αρνούνται να δηλώσουν την ένταξή τους στο mid-range καλό σινεμά. Δηλαδή, όχι το καλλιτεχνικό και ούτε το ακραία εμπορικό, αλλά το κύριο όγκο της παγκόσμιας κινηματογραφικής παραγωγής.
Υπάρχει κάτι στον κινηματογράφο που απεχθάνεσαι;
Υποθέτω ότι αν ξεχώριζα κάτι ως ένας άνθρωπος που δουλεύει για τη βελτίωση της επικοινωνίας ανάμεσα στο σινεμά και τον αποδέκτη του, θα έλεγα ότι με στεναχωρεί η δυστοκία του θεατή να δοκιμάσει και να εμπιστευτεί καινούρια πράγματα, η ατολμία του να ανοίξει την παλέτα του.
Σε συναντήσαμε ως μέλος κριτικής επιτροπής ενός φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους. Η ελλάδα και τα κινηματογραφικά φεστιβάλ.
Έχει αλλάξει λίγο η σχέση του θεατή με την κινηματογραφική αίθουσα. Με όλη την απελευθέρωση των επιλογών (internet, apple tv κ.α), μπορείς να δεις μια ταινία οπουδήποτε, όπως στο μετρό πηγαίνοντας στη δουλειά. Oι Έλληνες δεν πηγαίνουν κάθε Πέμπτη στον κινηματογράφο, για να δουν τις καινούριες ταινίες σε πρεμιέρα. Η έννοια του φεστιβάλ τείνει να συμπληρώσει τα κενά και τις αδυναμίες της διανομής. Ο θεατής σε ένα φεστιβάλ νιώθει ότι συμμετέχει σε κάτι πιο μεγάλο, σε μια γιορτή. Κι αυτό το βλέπουμε να συμβαίνει τόσο σε εγκαθεδριμένα φεστιβάλ, όπως το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όσο και σε μικρότερου βεληνεκούς, όπως είναι οι «Νύχτες Πρεμίερας» στην Αθήνα.
Το φεστιβάλ γενικότερα έχει πετύχει αυτό που είχαν επιχειρήσει οι Αμερικάνοι, με τις μεγάλες ταινίες να «ανοίγουν» την ίδια μέρα σε όλο το κόσμο. Κάτι που έδινε την αίσθηση μεγαλείου. Ήθελες να την δεις εκείνη τη μέρα μαζί με όλο τον κόσμο. Αυτή την αίσθηση δίνει και το φεστιβάλ, βέβαια, σε ταινίες πιο χαμηλού προφίλ.
Περιέγραψε μια εμπειρία σου από θερινό κινηματογράφο.
Μεγάλωσα στη Λευκάδα. Είχαμε ένα χειμερινό σινεμά που λειτουργούσε σαν κινηματογραφική λέσχη. Έπαιζε μια ταινία την εβδομάδα. Δεν είχαμε πολλές ευκαιρίες να βλέπουμε σινεμά. Είχαμε ωστόσο, ένα θερινό, το «Σινέ Ελένη», που άνοιγε το Μάιο κι έκλεινε το Σεπτέμβρη. Ήμουν από την πρώτη μέρα εκεί. Έβλεπα όλες τις ταινίες. Έχω πολύ έντονη ανάμνηση από το θερινό σινεμά, ήταν το κινηματογραφικό μου σχολείο.
Pop κουλτούρα στην Ελλάδα μέσα σε 3 φράσεις.
Η αισθητική του Instagram. Ο αφανής συγγραφέας που έχει γράψει το επόμενο μεγάλο θρίλερ. Ο Stephen King που δεν έχεις γνωρίσει ακόμα. Το νέο Cin Cin ή το νέο Taratsa IFF. Ό,τι δίνει στην καθημερινότητά μας μια κλωτσιά και την πάει ένα επίπεδο παραπάνω, την κάνει πιο χαρούμενη και λίγο πιο ανεκτή, είναι κομμάτι της pop κουλτούρας.
Ρεαλιστικό δράμα ή καλτ θρίλερ;
Αυτή τη στιγμή Κυριακή 26 Αυγούστου, 2 παρά τέταρτο, θα διάλεγα ρεαλιστικό δράμα. Χθες το βράδυ στις 12 θα έβλεπα ένα καλτ θρίλερ.
Αν έπρεπε να βλέπεις την ίδια ταινία κάθε Κυριακή, ποια θα ήταν;
Η τριλογία του Νονού. Έχει μέσα της λίγο-πολύ όσα χρειάζεται ένα αγόρι ή ένας άντρας να γνωρίζει για τη ζωή.
*Ο Ιωσήφ Πρωϊμάκης είναι Δημοσιογράφος / Κριτικός Κινηματογράφου ΠΕΚΚ. Ξεκίνησε να γράφει για σινεμά στα late ’90s. Έχει βρεθεί στη συντακτική ομάδα του Cine.gr, του Cineuropa, της LiFO, του Popaganda.gr, ενώ σήμερα γράφει για ταξίδι και nightlife στο Αθηνόραμα. Είναι μέλος της FIPRESCI, του Online Film Critics Society και της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, και Γενικός Γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου.
Ευχαριστούμε το Cin Cin για τη φιλοξενεία.
facebook.com/cincin.iktinou22
Ικτίνου 22, Κέντρο
Πληροφορίες/Κρατήσεις: 2310 223350
