8 ερωτήσεις στον Ηλία Αναστασιάδη!
Περιγραφή Βιβλίου: Δύσκολα θα καταλάβαινες αν τον έβλεπες έξω ή στη δουλειά του, ή αν μιλούσες μαζί του για λίγο, ότι ήταν από μικρός εθισμένος στον τζόγο. Αδειάζοντας στα κρυφά πολλές πιστωτικές του πατέρα του και το ταμείο στο μαγαζί του αδερφού του, και έχοντας χάσει μια περιουσία μέχρι τα τριάντα του, μπήκε σε πρόγραμμα απεξάρτησης. Το πρώτο που έμαθε στις ομαδικές συνεδρίες της Δευτέρας ήταν να συστήνεται ως εξαρτημένος τζογαδόρος.
Ύστερα από μια υποτροπή που θα τον γυρίσει πολλά βήματα πίσω, αποφασίζει να δώσει μια τελευταία ευκαιρία στο πρόγραμμα – και στον εαυτό του. Δίπλα βρίσκονται οι τρεις φίλοι από την ομάδα και προσπαθούν να του δείξουν ότι υπάρχει ζωή μακριά από τον τζόγο.
Καθώς πληθαίνουν οι μέρες της αποχής του, όμως, η ζωή του γεμίζει με ασυνήθιστα γυναικεία ονόματα, ευκαιριακές σχέσεις και σεξ χωρίς κανένα συναίσθημα. Σύντομα θα πέσει στο κενό της μοναξιάς· και λίγο μετά θα νιώσει όπως οι πρωταγωνιστές των θρίλερ, που κολυμπούν τρομαγμένοι κοιτώντας διαρκώς πίσω τους. Στο τέλος θα κρατήσει την αναπνοή του και θα βυθιστεί.
Θα ξαναβγεί ποτέ στην επιφάνεια;
Με μοντέρνα, γρήγορη και αφοπλιστική γραφή, ο Ηλίας Αναστασιάδης καταθέτει σε πρώτο πρόσωπο μια αληθινή, εθιστική ιστορία μέσα από τις πιο σημαντικές Δευτέρες της ζωής του.
Θεματικός άξονας του βιβλίου είναι ο τζόγος. Ποια είναι τα αρνητικά κι ποια τα θετικά της εμπειρίας;
Το βασικότερο αρνητικό του τζόγου είναι η απομόνωση στην οποία σε οδηγεί, καθώς θες να παίξεις και σταδιακά χάνεσαι από τους φίλους σου, αλλά και από τον εαυτό σου. Δεν μπορούν να προκύψουν θετικά μέσα στον τζόγο. Η έκδοση της Δευτέρας σαφώς και είναι κάτι θετικό, αλλά ήρθε τα χρόνια που είμαι καθαρός.
Η «Δευτέρα» σου μοιάζει με προσωπικό ημερολόγιο. Ωστόσο δεν επέλεξες μια γραμμική αφήγηση των γεγονότων. Σε τι εξυπηρετεί αυτό το μπλέξιμο;
Στο ότι ο τζόγος δεν είναι κάτι που λύνεται με το πάτημα ενός κουμπιού. Άρα τα διαρκή μπρος-πίσω εξυπηρετούν στο να μην ξεχάσει καμία στιγμή ο αναγνώστης (ή/και ο συγγραφέας) τις άσχημες στιγμές, τον πάτο.
Ο τίτλος κινητοποιεί έναν αυτόματο συνειρμό για αναβλητικότητα αλλά κι για ένα νέο ξεκίνημα. Τι συμβολίζει για εσένα;
Πολύ καλή παρατήρηση. Για μένα συμβολίζει κυρίως τις ημέρες που έπαιρνα μέρος στις ομαδικές συνεδρίες του προγράμματος απεξάρτησης. Η Δευτέρα ήταν ένας νέος κόσμος για εμάς, ένας αυτόνομος κόσμος, όσο ήμασταν σε θεραπεία.
Συχνά μέσα στο βιβλίο φαίνεται να εκμεταλλεύεσαι το γεγονός πως βρίσκεσαι σε απεξάρτηση προς όφελος σου, τόσο στο κομμάτι των διαπροσωπικών σχέσεων όσο κι στο επαγγελματικό. Πιστεύεις πως η σχέση με το τζόγο είναι επομένως τυχοδιωκτική από μεριά σου;
Σίγουρα υπήρξε ένα μέσο εντυπωσιασμού, είτε το έκανα εσκεμμένα είτε όχι. Δεν είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτό και είναι κάτι που έχω φροντίσει να μη συμβαίνει πια. Ελπίζω να το έχω καταφέρει.
Όταν δημοσίευσες σε άρθρο την εμπειρία σου με τον τζόγο, δεν εισέπραξες μόνο θαυμασμό αλλά κι αποδοκιμασίες. Γιατί πήρες ξανά το ρίσκο γράφοντας κι ένα βιβλίο πάνω στο ίδιο ζήτημα;
Δεν θυμάμαι ιδιαίτερες αποδοκιμασίες για το άρθρο για να είμαι ειλικρινής. Η μοναδική ένσταση που θυμάμαι ήταν του προγράμματος απεξάρτησης, η οποία φυσικά είχε βάση, παρότι δεν ήμουν σε θέση να το αντιληφθώ τότε. Δεν είναι θέμα ρίσκου. Δεν γράφεις ένα βιβλίο για να αρέσεις ή για να αποδοκιμαστείς. Υπάρχουν κι άλλοι λόγοι, όπως το ότι θες να δοκιμάσεις τις τύχες σου στη λογοτεχνία. Δουλεύω ήδη προς την κατεύθυνση ώστε η Δευτέρα να είναι το πρώτο, αλλά όχι το μοναδικό μου βιβλίο.
Ποιες δυσκολίες είχες να αντιμετωπίσεις σχετικά με το απόρρητο του ΚΕΘΕΑ ΑΛΦΑ; Πως τις ξεπέρασες;
Σχετικά με το βιβλίο, δεν υπήρχε καμία δυσκολία, εφόσον το έγραψα ως απόφοιτος του προγράμματος. Όσον αφορά το απόρρητο, φρόντισα να αλλαχτούν όλα τα ονόματα των εμπλεκομένων στο βιβλίο, εκτός από εκείνα των φίλων μου, που μου έδωσαν την έγκρισή τους να τα χρησιμοποιήσω όπως ήταν.
Με τους φίλους από την ομάδα είστε ακόμα φίλοι; Πώς είναι η σχέση σας;
Δυστυχώς, δεν έχουμε πλέον επαφές, ήδη πριν από την έκδοση του βιβλίου.
Πότε ήταν η τελευταία σου “Δευτέρα”; Μετράς ακόμα μέρες; Ποιος είναι ο αριθμός σου;
Η τελευταία μου Δευτέρα χάνεται στο καλοκαίρι του 2014. Δεν μετράω ακόμα μέρες, μετράω μήνες και χρόνια.
Το νέο βιβλίο του Ηλία Αναστασιάδη κυκλοφορεί σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία από την KeyBooks.
Βρείτε το online εδώ: www.keybooks.gr
Keybooks on Facebook