Καληνύχτα Μαμά [Goodnight Mommy] | #tiff55

Της Χρύσας Λαγού

Η σκληρή ταινία, γερμανικής καταγωγής, μας μεταφέρει σε μία ειδυλλιακή βίλα, όπου δύο αγόρια προσπαθούν να προσαρμοστούν στις νέες αλλαγές της ζωής τους, όταν η μητέρα τους επιστρέφει, ύστερα από χειρουργική επέμβαση. Η μητέρα, εξασθενημένη, επιβάλλει νέους κανόνες στο σπίτι, για να αναρρώσει καλύτερα, όπως λέει, και δεν διστάζει να εφαρμόσει τιμωρίες, όταν κάποιος κανόνας παραβιαστεί. Όμως, τα δύο αδέλφια, σιγά σιγά, αρχίζουν να υποψιάζονται ότι, ίσως, αυτή να μην είναι η πραγματική τους μητέρα. Θα βρούν την αλήθεια, ή μήπως όλα αυτά είναι ένα παιχνίδι, που έχει κατασκευάσει το παιδικό τους μυαλό;

Η παιδική αθωότητα, τα ψυχικά τραύματα, η αδελφική αγάπη είναι κάποια θέματα, που παρουσιάζονται καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας. Γεμάτη με συμβολισμούς και αρκετή βία, θίγει και αναλύει την οικογένεια, ως θεσμό. Όλοι μπορούμε να δούμε κάτι ωραίο εξωτερικά, αλλά μόνο τα μέλη μίας οικογένειας γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει και τα βάσανα, με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά. Χαρακτηριστικός συμβολισμός, που γίνεται φανερός σε όλες τις σκηνές, είναι τα έντομα, που, όπως είπαν και οι σκηνοθέτες, απεικονίζουν την βρωμιά, που κρύβεται σε κάθε σπιτικό. Απρόβλεπτο, με μία δόση ειρωνείας και μαύρου χιούμορ, το φιλμ παίζει με το θεατή, από την αρχή, για να ανατρέψει τις προσδοκίες του, στο τέλος.

Οι πρωταγωνιστές δίνουν μία εξαιρετική ερμηνεία και πετυχαίνουν τον σκοπό τους, να μπερδέψουν, να προβληματίσουν και να καθηλώσουν τον θεατή. Επίσης, τα τοπία και γενικά, όλο το στησιμο της ταινίας, είναι μαγευτικά, με την φύση να πρωτοστατεί και τα έντονα χρώματα να παίζουν στις σκηνές βίας. Το μόνο μειονέκτημα ήταν ότι το σενάριο σου αφήνε πολλά ερωτήματα και γενικότερα, κάπου κόμπιαζε. Η προσπάθεια να το κάνουν μοναδικό, ίσως, να τους έφερε το αντίθετο αποτέλεσμα . Τέλος, αξίζει να σημειωθεί το γεγονός ότι η ταινία είχε προβληθεί και στις Κάννες.

Σκηνοθεσία: Veronica Franz, Severin Fiala