Gautier: Όταν τραγουδώ, προσπαθώ να ζωγραφίζω με την φωνή μου ό,τι νιώθω!
Ο Gautier (Γκωτιέ Βελισσάρης), ένας από τους πιο ξεχωριστούς Ελληνογάλλους τραγουδοποιούς της γενιάς του, επιστρέφει δυναμικά στη δισκογραφία με το νέο του άλμπουμ In Limbo. Μετά από μια περίοδο προσωπικής και καλλιτεχνικής ενδοσκόπησης, ο Gautier παρουσιάζει ένα σύνολο τραγουδιών που εξερευνούν τον έρωτα, την απώλεια και την ελπίδα. Το κομμάτι To Pieces, το οποίο ξεχωρίζει με τον σύγχρονο ήχο του, σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας καλλιτεχνικής πορείας, συνδυάζοντας την παραγωγική ευφυΐα του Βασίλη Ντοκάκη και τη συμβολή του NTEIBINT.
Με δύο αγγλόφωνα άλμπουμ στο ενεργητικό του (Babylon και Pink Cinnamon) και συνεργασίες με καλλιτέχνες όπως η Marietta Fafouti και ο Δημήτρης Μαραμής, ο Gautier αποδεικνύει την ικανότητά του να συνδυάζει διαφορετικά μουσικά είδη και να ερμηνεύει αυθεντικά συναισθήματα. Στη συνέντευξή του, μιλά για την έμπνευση πίσω από το In Limbo, την πρόκληση της γραφής σε ελληνικό και αγγλικό στίχο, αλλά και τα επόμενα καλλιτεχνικά του σχέδια, που περιλαμβάνουν live εμφανίσεις και νέες συνεργασίες. Ένα ταξίδι γεμάτο συναίσθημα και δημιουργική εξέλιξη.
Το “To Pieces” σηματοδοτεί την επιστροφή σου στη δισκογραφία με έναν πολύ ιδιαίτερο και σύγχρονο ήχο. Τι σε ενέπνευσε στη δημιουργία του συγκεκριμένου κομματιού;
Η ιστορία αυτού του κομματιού είναι διαφορετική από τα υπόλοιπα τραγούδια καθώς είναι το μόνο που δεν έγραψα 100% μόνος. Όλα τα άλλα τα είχα γράψει σπίτι και μετά τα δουλέψαμε με τον παραγωγό του δίσκου, τον Βασίλη Ντοκάκη, στο στούντιο. Το “Pieces” προέκυψε ενόσω γραφόταν ο δίσκος. Πήγα στο στούντιο μια μέρα και έπαιξα μια ιδέα στον Βασίλη, μόνο μουσική. Του άρεσε και κατευθείαν είπε ότι θέλει να το δουλέψει γιατί του άρεσε πολύ. Αφότου μου παρουσίασε την δουλεμένη εκδοχή ξεκίνησε ένας στιχουργικός και μελωδικός γολγοθάς για να καταφέρω να βρω στίχους και μελωδία που μας κάλυπτε. Μας άρεσε πολύ και θέλαμε να του δώσουμε όλη μας την ενέργεια για να βγει καλό.
Το album σου In Limbo μόλις κυκλοφόρησε. Ποια είναι η κεντρική θεματική του δίσκου και τι θέλεις να επικοινωνήσεις μέσα από αυτόν;
In Limbo σημαίνει κάτι που δεν μεταφράζεται στα ελληνικά. Είναι η μετέωρη κατάσταση σχετικής λήθης, όπου είναι κανείς κάπως χαμένος, αιωρείται -δεν ξέρει πού θα καταλήξει: στην κόλαση ή στον παράδεισο. Κάπως έτσι ήμουν και εγώ στα χρόνια που έγραφα αυτά τα τραγούδια. Βρέθηκα σε μια ιδιαίτερα δύσκολη -προσωπικά μιλώντας- κατάσταση που κράτησε πολύ καιρό. Ήθελε και αρκετό κουράγιο για να μπορέσω να κυκλοφορήσω αυτά τα τραγούδια. Η θεματική πάντως δεν ξέρω αν υπάρχει. Ακούγοντας τον δίσκο κανείς όμως ίσως εντοπίσει μια κοινή συνιστώσα. Αυτή του έρωτα και των πολλών εκφάνσεών του, και ένα προσωπικό ταξίδι μέσα από τα κύματα που σε παρασέρνουν.
Ο ήχος του To Pieces είναι ιδιαίτερα φρέσκος και σύγχρονος, με την υπογραφή του Βασίλη Ντοκάκη και τη συμβολή του NTEIBINT. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία και πώς διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα;
Ο Βασίλης πέρα από παραγωγός είναι και πολυοργανίστας και δημιουργός ο ίδιος, με μια σύγχρονη ματιά στα πράγματα. Αυτό, όχι μόνο έκανε την δημιουργική διαδικασία και συνεργασία βαθύτερη και ουσιαστικότερη. Και χωρίς την δική του ενωτική προσπάθεια, ο δίσκος θα είχε μια άλλη τύχη.
Ο Ντέιβιντ ήταν μια πολύ τυχερή συγκυρία στον δίσκο και το οφείλω στην καλή μου φίλη Αλεξάνδρα Δασκαλοπούλου η οποία με στήριξε πραγματικά. Ήταν δική της ιδέα να συμβάλλει ο Ντέιβιντ στο τέλος της διαδικασίας της παραγωγής κάνοντας ελάχιστες αλλά ουσιαστικές παρεμβάσεις στο post-production μερικών κομματιών όπως το “Pieces”.
Στο To Pieces ερμηνεύεις με μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στη λύπη και την αισιοδοξία. Πώς καταφέρνεις να εκφράζεις αυτά τα συναισθήματα τόσο αυθεντικά στη μουσική σου;
Νομίζω η ευαισθησία είναι ένα κύριο χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς μου. Άλλο τόσο μπορώ να είμαι δυνατός και ακέραιος, και άλλο τόσο ευαίσθητος και εύθραυστος. Το ένα απ’ ότι φαίνεται δεν αναιρεί το άλλο. Έτσι είμαι και καλλιτεχνικά. Νιώθω ότι μπορώ να μεταφράζω λεπτά συναισθήματα τα οποία περνάνε κάπως στην φωνή μου. Ότι μου συμβαίνει μοιάζει σαν να πολλαπλασιάζεται μέσα μου. Σαν ένας μεγεθυντικός φακός που με κάνει να ζω τα συναισθήματα πολύ έντονα. Ταυτόχρονα, είμαι εκ φύσεως ιδιαίτερα αναλυτικός, “overthinker” που λέμε. Αυτό σημαίνει ότι αναλύω ότι μου συμβαίνει από κάθε πιθανή γωνία. Ίσως αυτή η εξερεύνηση είναι που μου επιτρέπει να μπορώ να εκφράσω τα πιο λεπτά συναισθήματα που θέλουν ιδιαίτερο χειρισμό. Ακόμη και ένα μικρό “κρακ” της φωνής έχει την σημασία του. Αλλά για να λέμε την αλήθεια, δεν σκέφτομαι τίποτα από όλα αυτά στο στούντιο. Όταν τραγουδάω, προσπαθώ απλώς να ζωγραφίσω με την φωνή μου και να αποτυπώσω όσο καλύτερα μπορώ αυτό που νιώθω. Ποτέ δεν έκατσα να αναλύσω πώς θα τραγουδήσω κάτι. Ακολουθώ απλώς την φυσική πορεία των πραγμάτων.
Το video του τραγουδιού είναι εντυπωσιακό. Ποια ήταν η ιδέα πίσω από τη δημιουργία του και ποια ήταν η δική σου εμπλοκή στη διαδικασία αυτή;
Σε ευχαριστώ! Χαίρομαι που σου αρέσει. Ο σκοπός ήταν να κάνουμε κάτι που θα ταίριαζε και θα έδενε με το κομμάτι. Κάτι απλό που θα αγκάλιαζε το τραγούδι και θα έδινε τον οπτικό τόνο που του αρμόζει. Έπρεπε να επιμείνω αρκετά για να καταφέρω να πείσω τον Απόστολο Ζυγούρη (σκηνοθέτης) να κάνει το κλιπ. Καθότι πολυάσχολος και με ειδίκευση σε άλλα είδη (βλ. hip-hop), ήθελε ένα κάποιο ψήσιμο. Αλλά για καλή μου τύχη δέχτηκε και παρά την σχετική πίεση του χρόνου, βγήκε ένα αξιοπρεπέστατο αποτέλεσμα. Ο δικός μου ρόλος ήταν να του δώσω έναν σκελετό της ιδέας την οποία ο Απόστολος διάνθισε στο έπακρον φτιάχνοντας ένα ωραιότατο στόρυμπορντ. Για την ιστορία πάντως, όταν έφτασα στο στούντιο έπαθα ένα μικρό σοκ γιατί ήταν σχεδόν άδειο από υλικά και props. Τελικά όμως, με το τίποτα, ο Απόστολος έκανε φοβερά πράγματα μαζί με τους υπόλοιπους συντελεστές -τον Ζέτελ στα φώτα, την Κλειώ στον χορό και την Άννα στο μακιγιάζ, με τους οποίους συνεργαστήκαμε άψογα.
Είσαι γνωστός για την ικανότητά σου να συνδυάζεις διαφορετικά μουσικά στυλ και να συνεργάζεσαι με καλλιτέχνες από διάφορους χώρους. Ποιο στοιχείο πιστεύεις ότι χαρακτηρίζει τη δική σου ταυτότητα ως καλλιτέχνης;
Το γνωστός είναι σχετικό αλλά σε ευχαριστώ! Το να βρει ένας καλλιτέχνης την ταυτότητά του είναι περίπου σαν το ιερό δισκοπότηρο. Δεν είναι πολλοί αυτοί που έχουν καταφέρει να βρουν αληθινά την αληθινή τους ταυτότητα. Αρκετοί μάλιστα ίσως την θυσιάσουν για να ταιριάξουν καλύτερα στις τάσεις της εποχής. Ασχέτως τι κάνουν οι άλλοι, εγώ αναζητώ και θα συνεχίσω να αναζητώ την ταυτότητά μου. Πρώτον γιατί δεν πιστεύω ότι έχω πλησιάσει ακόμη στον πυρήνα αυτού που θέλω να εκφράσω καλλιτεχνικά και δεύτερον γιατί δεν πιστεύω ότι είναι κάτι στατικό. Οι καλλιτέχνες όπως όλοι οι άνθρωποι εξελίσσονται.
Πώς θα περιέγραφες την πορεία σου μέχρι τώρα, από τους δύο πρώτους δίσκους σου (Babylon και Pink Cinnamon) μέχρι το νέο σου άλμπουμ; Πώς έχει εξελιχθεί ο ήχος και η καλλιτεχνική σου προσέγγιση;
Ωρίμασα. Και ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης. Μπορεί να χωρίζει μεγάλη χρονική απόσταση τους δύο πρώτους δίσκους από τον τελευταίο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι στο μεσοδιάστημα δεν πέρασα πολύ χρόνο γράφοντας μουσική και μάλιστα πειραματιζόμενος με διάφορα είδη. Έγραψα δεκάδες τραγούδια, μουσικές ιδέες και μελωδίες στο πιάνο. Ακόμη κι αν δεν γράφω τραγούδια, όλο κάτι θα σκαλίζω και κάτι θα μαθαίνω. Αυτό που ξέρω πάντως είναι ότι θέλω να εμπνέομαι και να ακούω την δική μου εσωτερική καλλιτεχνική φωνή. Όποια κι αν είναι αυτή. Όπου κι αν με πάει, εγώ οφείλω την εμπιστευτώ και να την ακολουθώ.
Έχεις συνεργαστεί με σημαντικούς καλλιτέχνες, όπως η Marietta Fafouti, ο Δημήτρης Μαραμής, και ο Παρασκευάς Καρασούλος. Ποια συνεργασία θεωρείς ότι σε διαμόρφωσε περισσότερο ως δημιουργό;
Ο καθένας είχε κάτι το ξεχωριστό να προσφέρει και είμαι ευγνώμων για όλα αυτά. Θα ήθελα να πάω πίσω τον χρόνο και να τους ευχαριστήσω όλους πιο πολύ για αυτές τις ευκαιρίες καθότι γνωρίζω ότι είναι σπάνιες. Η Μαριέττα με έβαλε στον χάρτη των τραγουδιστών και ο Δημήτρης με έφερε σε επαφή με το μουσικό θέατρο. Ο Παρασκευάς με εισήγαγε στην ελληνική μουσική δημιουργία. Θα ήθελα να είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με πολλούς ακόμη καλλιτέχνες. Ειδικά στο θέατρο και το σινεμά. Πολύ θα την ήθελα αυτή την ευκαιρία. Ο κόσμος δεν το ξέρει, αλλά στο πιάνο γράφω τις πιο απλές και αγαπημένες μου μελωδίες…
Έχοντας δουλέψει τόσο σε ελληνόφωνους όσο και σε αγγλόφωνους στίχους, ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση ή διαφορά που συναντάς ανάμεσα στις δύο γλώσσες;
Τα ελληνικά είναι μια πρόκληση για μένα. Είναι απαιτητικός ο δρόμος για εμένα νιώθω. Θέλει ιδιαίτερη προσοχή ο χειρισμός της γλώσσας, η οποία μπορεί και από μόνη της να σε οδηγεί σε δικά της μουσικά μονοπάτια. Πολλά από τα ακούσματά μου είναι ξένα και σαν να μην ταιριάζουν στην ελληνική. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχω γράψει τραγούδια και στα ελληνικά! Μάλιστα κάποια έγιναν τραγούδια (βλ. Π. Καρασούλος) και κάποια θα γίνουν σύντομα στη νέα δουλειά της Ελεονώρας Ζουγανέλη.
Η συμμετοχή σου στον Ερωτόκριτο του Δημήτρη Μαραμή ήταν μια διαφορετική πτυχή της μουσικής σου πορείας. Πώς σε επηρέασε αυτή η εμπειρία;
Φανταστική…και τρομαχτική ταυτόχρονα! Να τραγουδάς μπροστά από τόσο κόσμο, τόσο απαιτητικά κείμενα στην κρητική διάλεκτο…Νομίζω ήταν κάτι που μου έφαγε μερικές από τις 7 ζωές μου! Την βρήκα καταπληκτική πάντως όλη αυτή την εμπειρία. Θα ήθελα να ξανανέβω κάποια μέρα στην σκηνή σε κάτι αντίστοιχο…απλώς λίγο πιο βατό!
Τι σημαίνει για σένα η έννοια του “In Limbo” και πώς πιστεύεις ότι συνδέεται με τη σημερινή πραγματικότητα ή τις προσωπικές σου εμπειρίες;
Όπως προανέφερα, βρισκόμουν για αρκετό καιρό σε αυτή η μετέωρη κατάσταση και σίγουρα όσο έγραφα τον δίσκο. Αυτό που δεν ανέφερα είναι ότι έχω βγει μόνο εν μέρει από αυτή την κατάσταση. Εκείνα τα γεγονότα που με σημάδεψαν τότε, άφησαν ανεξίτηλα τα σημάδια τους στην ψυχή μου. Και πλέον, όσο δύσκολο κι αν παραμένει, έμαθα να ζω με αυτά τα σημάδια. Κάποια πράγματα φαίνεται ότι χαράσσονται μέσα μας και παραμένουν εκεί για να μας θυμίζουν ότι η ζωή δεν είναι πάντα κάποιο χαρούμενο ταξιδάκι…Οφείλουμε να έχουμε δυνατή άμυνα και να μεριμνούμε για την προστασία της ψυχικής και σωματικής μας ακεραιότητας.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου μετά την κυκλοφορία του In Limbo; Να περιμένουμε live εμφανίσεις ή νέες συνεργασίες;
Ε ναι! Νομίζω έφτασε επιτέλους ο καιρός για να κάνω κάποιες ζωντανές εμφανίσεις. Έχουμε στήσει ένα σχήμα με καταπληκτικούς μουσικούς και ανυπομονούμε να παρουσιάσουμε τις μουσικές του δίσκου και άλλα τραγούδια στον κόσμο! Πιστεύω θα ενθουσιαστούν όσο και εμείς!
