«Φωτιά στο δάσος», το ποίημα της Παρασκευής.

Φωτιά στο δάσος φώναξε πριν γίνει δέντρο

Τα έπιπλα είναι υπάκουα ζώα στην αρχή
από τη θέση τους ακίνητα σε παρακολουθούν
σε αποστηθίζουν μες στη στιλπνή ή θαμπή
γυαλάδα τους

τραβούν κινήσεις μέλη εικόνες απ’ το σώμα σου
ταΐζουν μ’ αυτές τα ξύλινά τους σπλάχνα
τα έπιπλα αγριεύουν με τον καιρό
ξυπνούν τη νύχτα τρίζουν ή γαυγίζουν σα σκυλιά
με δόλο από την κλειδαρότρυπά τους σε κοιτούν
ή ουρλιάζοντας γυρεύουν τη φωτιά
θέλουν να ξαναγίνουν δέντρα η μνήμη τους
κοιμάται πράσινη παντού

– ξυπνάει
όταν τινάζει τα μαλλιά του ο ξυλοκόπος

Του Κώστα Γ. Παπαγεωργίου. Το ποιημα ανήκει στη συλλογή Το σκοτωμένο αίμα (1982). Είναι άτιτλο και αριθμείται ως ΣΤ’.