Fake Time. “Απόδραση στην χαμένη αθωότητα”

Φωτογραφίες: Κρύσταλλένια Μπάτζιου

-Κάνεις την ζωή που σε θέλει ή που θέλεις;
-Πού κρύβεται η αθωότητα;
-Τί υπάρχει στο δωμάτιο 107;
-Έχεις κάνει check-in;
-Μπορείς να ξεκλειδώσεις 42 δωμάτια;

Αυτές είναι κάποιες από τις ερωτήσεις, που καλείται να απαντήσει ο θεατής της performance “Fake Time”, στο ξενοδοχείο Άριστον. Αφού περάσει την πόρτα της εισόδου και βρεθεί στο lobby του ξενοδοχείου, θα συμπληρώσει ένα ερωτηματολόγιο, το οποίο θα του ορίσει την πορεία του στον χώρο και θα ξεκινήσει την περιπλάνησή του στους 7 ορόφους. Προσοχή, η ισορροπία ανάμεσα στον ρεαλιστικό και τον φαντασιακό κόσμο, θα είναι λεπτή! Στόχος των performer, να αφυπνίσουν το υποσυνείδητο και να φέρουν στην επιφάνεια μνήμες και σκέψεις, που παλεύουν να εξωτερικευθούν, αλλά υπερκαλύπτονται από την ρουτίνα και τα προβλήματα της καθημερινότητας. Βασικός άξονας, η ιστορία μιας κοπέλας, η πραγματικότητά της και ο υποσυνείδητος κόσμος της.

“Κάθε όροφος κι ένα κομμάτι της ζωής μας. Κάθε δωμάτιο και μια ανάμνηση. Εντυπωσιακά σκηνικά, κοστούμια, διάλογοι και πλήθος χαρακτήρων, υπό την επιμέλεια της Λέλας Ράμογλου, πλαισιώνουν τους 23 performers που, σε συνδυασμό με το κοινό, συνθέτουν την ιστορία της παράστασης, η οποία διαφοροποιείται, ανάλογα με τη συμμετοχή των θεατών”, αναγράφεται χαρακτηριστικά στο δελτίο τύπου και δεν θα μπορούσαμε να μην δεχτούμε την πρόσκληση, για μια ιδιωτική περιήγηση στα άδυτα του φημισμένου, εδώ και 3 χρόνια, ξενοδοχείου, στην άκρη της Εγνατίας.

Η εύθραυστη Βίκη Ράπτη ενσαρκώνει “μια νεαρή, ξεπεσμένη αριστοκράτισσα, προσκολλημένη στις αρχές του παρελθόντος, η οποία αρνείται να ξεκινήσει μια μικρή επανάσταση και να ακολουθήσει τον δρόμο που επιθυμεί πραγματικά. Ακόμη και οι ρωγμές της, οι στιγμές που διασκεδάζεται, είναι το μονοπάτι για την πλήρη επαναφορά του προσωπείου της, με ακόμη σφοδρότερο τρόπο”. Οι τρεις πρώτες λέξεις, που σκέφτεται η Βίκυ, σε σχέση με το ρόλο της, είναι “σκόνη, ράγισμα, καθρέφτης” και δεν μπορεί να τις βγάλει από το μυαλό της. “Όσο βρίσκω στοιχεία, για να χτίσω και να εξερευνήσω στοιχεία του ρόλου, άλλο τόσο εξερευνώ και τον δικό μου χαρακτήρα. Αλληλεπίδραση, αποκάλυψη και εμβάθυνση, είναι λέξεις που έχουν αποκτήσει, πλέον, νέα διάσταση στην καθημερινότητά μου”.

Η κοκκινομάλλα Ελίζα Μάρη είναι “νοσοκόμα στην βιομηχανία της τρέλας”. Την φοβίζει η ευκολία, με την οποία οι άνθρωποι συνηθίζουν να βάζουν ταμπέλες στους γύρω τους και αυτό που την ευχαριστεί στον ρόλο της, είναι ότι της δίνεται η ευκαιρία να διαπραγματευτεί ακριβώς αυτό. Υπεύθυνη ενός κομβικού ορόφου, “τρελή, αδίστακτη, ωραιοπαθής”

Ο Νίκος Ζώκας κρύβει τα μαλλιά του κάτω από έναν σκούφο και υποδύεται έναν φιλόσοφο στο δάσος και μια μεγάλη, σε ηλικία, κυρία του αριστοκρατικού κόσμου. Στον αρχικό του ρόλο, είναι “η φωνή της λογικής, μέσα από το κείμενο της Ασκητικής του Ν. Καζαντζάκη” ενώ λίγο αργότερα μεταμορφώνεται σε “μια γυναίκα παράλογα εχθρική, που γεννά περίεργα αισθήματα”. Δέχθηκε την πρόσκληση της σκηνοθέτιδος άμεσα και δεν το έχει μετανιώσει. “Διευρύνουμε τους καλλιτεχνικούς μας ορίζοντες, τις δυνατότητές μας. Εξελισσόμαστε οι ίδιοι, μαζί με τους ήρωες”.

Ο βροντόφωνος Χρόνης Μοσχάκης, χαριτολογώντας, λέει πως ως αστυνομικός, δεν του επιτρέπεται να μιλήσει, αλλά μπορεί να καλέσει τον δίδυμο αδερφό του, τον ρεσεψιονίστ, για να μας λύσει κάθε απορία. Χωρίς να έχει άμεση σχέση με τον χώρο του θεάτρου, βλέποντάς τον κανείς, συνειδητοποιεί γιατί τον επέλεξε γι’ αυτούς τους ρόλους, η σκηνοθέτιδα Λελα Ράμογλου, “ένα όμορφα χαοτικό μυαλό”, όπως την χαρακτηρίζει η Ελίζα.  Ευγενικός και χαμογελαστός, ως υπεύθυνος υποδοχής, μα ταυτόχρονα βλοσυρός και φωνακλάς, ικανός να σε φέρει αντιμέτωπο με τον φόβο της δικαιοσύνης, ως αστυνομικός. “Με κοιτούν με μισό μάτι, αλλά ακόμη και σ’ αυτό το μισό, φαίνεται ο φόβος”.

Αυτοί, λοιπόν, είναι μόνο οι τέσσερις, από τους είκοσι τρεις performers του Fake Time. Η Ελίζα επισημαίνει ότι οι δράσεις είναι παράλληλες, αλλά και κάθετες στον άξονα του ξενοδοχείου, γεγονός που πρακτικά σημαίνει ότι κάθε θεατής, θα λάβει μια διαφορετική εκδοχή, όχι μόνο από αυτό που είδε, αλλά και από την εσωτερική επεξεργασία αυτών. “Βγαίνουν, έξω, συζητούν, διαφωνούν και επιστρέφουν την επόμενη φορά στο ξενοδοχείο, για να επιβεβαιώσουν τις σκέψεις τους ή να αφεθούν να ζήσουν μια τελείως νέα εμπειρία”.

Η ιστορία του Fake Time μετράει, ήδη, τρία χρόνια και η ανταπόκριση του κοινού είναι μεγαλειώδης και συγκινητική. Οι θεατές ταυτίζονται πολλές φορές με τις εικόνες και τις δράσεις, που εξελίσσονται μπροστά τους, σε ιδιαίτερο βαθμό. Ο Νίκος θυμάται ένα χαστούκι, που του έριξε ένας θεατής, γιατί δεν μπόρεσε η λογική να υπερνικήσει την οργή που αισθάνθηκε, ενώ η Βίκυ δεν θα ξεχάσει μια παρέα αγνώστων, τελείως διαφορετικών μεταξύ τους, ανθρώπων, που, φορώντας τις μάσκες που τους είχε ζητήσει η ίδια, αφέθηκαν, λύθηκαν και άρχισαν να εξομολογούνται βιώματα κι εμπειρίες, με λυτρωτικό, για τον καθένα, τρόπο. Περίπτωση εξομολόγησης έχει να διηγηθεί και η Ελίζα κι έτσι, λίγο πολύ, όλοι καταλήγουν στον κοινό σκοπό, που τους ενώνει στο Fake Time. Οι συντελεστές του, κάθε βράδυ, δίνουν ένα κομμάτι από τον εαυτό τους, στα δωμάτια του ξενοδοχείου «Άριστον». Μιλάνε με έναν τρόπο, που θεραπεύει. Επουλώνει πληγές, που πολλοί μπορεί να μην γνώριζαν πως έχουν, και εν τέλει, οδηγούνται κι οι ίδιοι στην κάθαρση.

Ξενοδοχείο Άριστον

Καραολή και Δημητρίου 5, Κέντρο, Θεσσαλονίκη

Μέρες παραστάσεων: Σάββατο-Κυριακή-Δευτέρα
Τιμή εισιτηρίου: 16 ευρώ. Φοιτητικό και ανέργων 12 ευρώ
Προπώληση Εισιτηρίων: ARTE: Τσιμισκή 66 & ΚΕΦΤΕΔΕΣ: Βογατσικού 4
Ώρα προσέλευσης: 20:30
Ώρα Έναρξης: 21:00
Τηλέφωνα Κρατήσεων: 6942844242 & 6933068888
www.facebook.com/FakeTimeAriston

Συντελεστές:
Σύλληψη ιδέας | Σκηνοθεσία | Σκηνογραφία | Art Direction: Λέλα Ράμογλου 

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελίζα Μάρη

Συμμετέχοντες Καλλιτέχνες – Σχεδιαστές: Στρατής Ταυλαρίδης, Γιάννης Σωτηρίου, Κατερίνα Ζούρα, Χρύσα Σερδάρη, Μαρία Καλαθάκη, Μαρία Καραθάνου, Στεφανία Κώστογλου, Βασίλης Λαζαρίδης, Ειρήνη Λαμπίρη, Διονύσης Πρωτόγερος

Οργάνωση – Εκτέλεση Παραγωγής: Βασίλης Τσάκωνας
Διεύθυνση Παραγωγής: Μαρία Αθανασιάδου
Ενδυματολογία: Duygu Ozturk
Hair & Make-up Artist: Μαρία Αλεξιάδου
Μουσικός Σχεδιασμός: Κάκια Γκουδίνα – Martin Schnabl
Φωτισμός: Γιώργος Κάκαλης, Γιώργος Παπαδόπουλος, Νίκος Μπον
Τεχνικός Σχεδιασμός Ήχου: Τέλης Κούρτης
Ψυχολογική Έρευνα & Ανάλυση: Νατάσα Δαμάσκου
Τρειλερ: Μορίς Ράφαελ
Bίντεο Ολονυχτίας: Socos
Πρόμο Βίντεο: Βασίλης Κεχαγιάς

Performers: Μαρία Αθανασιάδου, Άκρη, Στέλλα Δόγλου, Νίκος Ζώκας, Μαρία Ιβανίδου, Έλενα Καλαιτζή, Δήμητρα Καστέλλου, Κωνσταντίνα Καστέλλου, Μαρκέλλα Κυριαζή, Ελίζα Μάρη, Mιρέλλα Μαντάκου, Χρόνης Μοσχάκης, Γρηγόρης Μοσχόπουλος, Κατερίνα Παπάτσα, Πασταφλώρα, Βασιλική Σωτήρκου, Ταρζάν, Αλεξία Φάλλα

Guest Performers: Αλέξανδρος Ανταμιάν, Σταμάτης Γαργαλιάνος, Χρήστος Μήττας, Αλέξανδρος Νίκολας, Σήφης, Σούκι

Χορηγός Ειδών Διακόσμησης: ‘ARTE, MarinoShow