Η Es Devlin και η Machiko Weston αποτυπώνουν μαρτυρίες από την Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.

75 χρόνια πριν, δύο ατομικές βόμβες εξερράγησαν στις πόλεις της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι στην Ιαπωνία, στις 6 και 9 Αυγούστου αντίστοιχα. Το project “I Saw the World End” είναι η «αντίδραση» σε αυτές τις καταστροφικές στιγμές από Βρετανική και Ιαπωνική ματιά. Την επίμελειά του ανέλαβε η σύγχρονη καλλιτέχνης Es Devlin σε συνεργασία με μια μακροχρόνια συνέταιρό της στο studio, την Machiko Weston. Μάλιστα, αυτό έχει ανατεθεί ειδικά από τον οργανισμό των Imperial War Museums (IWM). Το ψηφιακό project θα λέγαμε πως παίρνει την μορφή μιας «συλλογικής ανάγνωσης», καθώς συγκεντρώνει μια σειρά από ηχητικές μαρτυρίες από Βρετανικές και Ιαπωνικές πηγές, που μοιράζονται τις σκέψεις τους για λογαριασμό του γεγονότος αυτού.

Η πτώση των βομβών ουρανίου στις Ιαπωνικές πόλεις από τις ΗΠΑ είναι υπεύθυνες για τον θάνατο πάνω από 100.000 ανθρώπων και αυτό οδήγησε στο να παραδοθεί η «Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου» και να δοθεί ένα τέλος στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όπως περιγράφουν οι Devlin και Machiko, το μισό έργο περιλαμβάνει ομιλίες στα Αγγλικά και ιχνηλατεί την προέλευση της ατομικής βόμβας και στην επιστημονική φαντασία, αλλά και στην επιστήμη, με αποσπάσματα από τον περίφημο συγγραφέα H.G. Wells και τον Ούγγρο-Αμερικάνο φυσικό Leo Szilard. Σε αυτά προστίθεται και υλικό από τους πρωτεργάτες του “The Manhattan Project“, μια έρευνα που διεύθυναν Αμερικάνοι και είχε ως αποτέλεσμα το πρώτο λειτουργικό πυρηνικό όπλο κατά την διάρκεια του Πολέμου. Το άλλο μισό του κειμένου είναι στα Ιαπωνικά, με ταυτόχρονη μετάφραση στα Αγγλικά, στο οποίο ακούμε προσωπικές μαρτυρίες κατά την ρίψη.

Καταθέσεις σαν αυτή «Το περιβάλλον μου έγινε εκτυφλωτικά λευκό» αποτυπώνονται στην οθόνη σε μία από τις δύο πλευρές, που διαχωρίζονται από μια παλλόμενη λωρίδα φωτός που αλλάζει σταδιακά, από λευκό σε κόκκινο, καθώς το video «τρέχει». Η ανάγνωση από το συνοδευτικό voice-over περιγράφει τις εκρήξεις ως: «Μια πηγή ενέργειας τόσο ισχυρή, που όποιος την κατέχει μπορεί να φωτίσει μια ολόκληρη πόλη για έναν χρόνο» (H.G. Wells).

Συνεργαζόμαστε στο studio για πάνω από 12 χρόνια, εξερευνώντας τακτικά φανταστικά σενάρια αποκάλυψης στο δράμα και στην όπερα, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που διερευνούμε από κοινού το αντίκτυπο των βομβαρδισμών της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι ξεχωριστά για τους πολιτισμούς μας. Κλεισμένες σε διαφορετικά μέρη εξ’αιτίας της πανδημίας, ερευνήσαμε και στήσαμε το κείμενο από ένα μεγάλο εύρος πηγών στα Αγγλικά και στα Ιαπωνικά. Η εικόνα μοιράζεται στα δύο και αυτή είναι η ουσία της δουλειάς μας, που εκφράζει την δυνατότητα της διαίρεσης – διαχωρισμού. Όπως χωρίζεται η οθόνη, το άτομο, η φαντασία και η πραγματικότητα, οι φυλές, οι άνθρωποι και ο πλανήτης.

Devlin, Weston

Το “I Saw The World End” κυκλοφόρησε στο website του IWM και στα social media στις 6 Αυγούστου, σαν μέρος ενός ευρύτερου προγράμματος ψηφιακού περιεχομένου ως ανάμνηση για τα 75 χρόνια από τότε.

Γενικά, το πρόγραμμα αυτό του IWM για την σημασία των 75 χρόνων από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου εξερευνεί όχι μόνο τον τρόπο που αυτός τελείωσε, αλλά και τον νέο κόσμο που γεννήθηκε μετά. Το έργο των Es και Machiko, από την οπτική γωνιά μιας Βρετανίδας και μιας Ιαπωνέζας καλλιτέχνη, δημιουργεί μια πανίσχυρη εικόνα της καταστροφής, το μονοπάτι που οδήγησε στην ίδια τους την ύπαρξη και το διαρκές πολιτικό και κοινωνικό αντίκτυπο.

Susie Thornberry – Assistant Director of Public Engangement and Learning, IWM