Το «περιπλανώμενο» βιβλίο της πόλης.

Ένα βιβλίο «περιπλανιέται» τελευταία στα στενά της Θεσσαλονίκης, ακροβατώντας ανάμεσα στις αστικές ιστορίες και τα δύστυχα που τις ακολουθούν. Το νέο βιβλίο του Δημήτρη Γκιούλου είναι μια συλλογή ποιημάτων επηρεασμένη από την απώλεια της οικογενειακής θαλπωρής, την ανασφάλεια της καθημερινότητας και τις γεμάτες έρωτα Κυριακές.

Μία χαρτόδετη έκδοση από τις εκδόσεις Θίνες στην οποία επιλέχθηκε το χαρακτηριστικό σκίτσο μιας απλώστρας στο εξώφυλλο, το σήμα κατατεθέν της πόλης στα μπαλκόνια των κατοίκων της.

Πρόκειται για μια συλλογή που περικλείει το σύγχρονο ρυθμό μέσα στο «συρματόπλεγμα» της πόλης, την πιο τρομακτική απώλεια που μπορεί να φανταστεί κανείς -την απώλεια της οικογένειας και φυσικά την ταύτιση του έρωτα με «Εκείνη». Με λυρικό τόνο παραμένει μακριά από την ομοιοκαταληξία, κόβει τις φράσεις και δίνει ρυθμό, σαν να κρατάει την αναπνοή του κάθε φορά πριν από μια μεγάλη αποκάλυψη. Κατακτά έτσι την πιο σύγχρονη μορφή των ποιημάτων, στη μορφή μικρών ιστοριών με αιχμηρές έννοιες και φράσεις που κολλούν στο μυαλό σου για την υπόλοιπη μέρα σαν τραγούδι.

Ο Δημήτρης Γκιούλος έχει εμφανιστεί ξανά στο χώρο του βιβλίου, εκδίδοντας τρεις δικές του συλλογές διηγημάτων. Τα Δι’ άρλεκιν πάροντι και άλλες καταστάσεις… (2011), Ο τροχός της τύχης (2015) από τις εκδόσεις Χαραμάδα και το Δώδεκα καρέ (2012) από τις εκδόσεις Ο κήπος με τις λέξεις, όπως επίσης συμμετέχει στον ποιητικό διάλογο Αντάρτικο² (2019) που συνέγραψε με τον Κωνσταντίνο Παπαπρίλη-Πανάτσα (εκδ. Κουρσάλ) . Σπούδασε μαθηματικά, Ευρωπαϊκό Πολιτισμό και εργάζεται ως μεταφραστής.

Ξεχνώντας πως χρειαζόμαστε λίγο περισσότερη ποίηση στην καθημερινότητά μας, ο Δημήτρης Γκιούλος έρχεται να μας το υπενθυμίσει προσφέροντας μια διέξοδο στις νέες συνθήκες και αναζωπυρώνοντας όνειρα και αναμνήσεις που για λίγο μοιάζουν να έχουν παραμεριστεί.

Μπορείτε να το προμηθευτείτε στα μικρά βιβλιοπωλεία της πόλης που μπορούμε να περιπλανηθούμε πλέον, αλλά και στην επίσημη ιστοσελίδα των εκδόσεων.

Κάποια στιγμή θα ανοίξω τα αγαπημένα μου βιβλία
Θα τραβήξω με βία όλους τους ήρωες μου
θα τους βάλω σ’ ένα καρυδότσουφλο
Γενάρη μήνα στο Αιγαίο
μέχρι το κόκκαλο μουλιασμένους
στον Έβρο
στους 50 Κελσίου στα σύνορα του Μεξικού
να τους κυνηγάει η πολιτοφυλακή
να καρβουνιάζονται σε ηλεκτρικούς
φράκτες στην Ισπανία
να τους βυθίζει τις σχεδίες η
ιταλική ακτοφυλακή
Θα τους βάλω να ψάξουν για τον
πολιτισμό σας
Να δω μετά τι θα σας πουν
Να δω πως μετριέται ο ηρωισμός
Ήρωες