Συνέντευξη με την Danai Nielsen.
Φωτογραφίες: Gella Valavanis
Η Danai Nielsen είναι μια καλλιτέχνης που διανύει τον τελευταίο καιρό ένα ιδιαίτερο μουσικό ταξίδι. Κάθε live εμφάνισή της αποτελεί ένα ειδικό performance, στο οποίο καταφέρνει να «χωρέσει» και να αναδείξει μια ενδιαφέρουσα, προσωπική εικόνα, ενώ ως άτομο επιλέγει να μην περιορίζεται και θέλει να εμπνέει στον ακροατή το κάτι παραπάνω. Έτσι, μετά την τελευταία της κυκλοφορία με τίτλο “Mermaid”, ήρθαμε σε επαφή για να γνωρίσουμε καλύτερα αυτά που συνθέτουν την καλλιτεχνική της πλευρά και το πώς διαμορφώνει την προσωπική της αισθητική, ενώ μάλιστα η ίδια μας προτρέπει να οργανωθούμε για περισσότερες… «αναλογικές» ασχολίες! Αξίζει να σημειωθεί πως στο πλαίσιο αυτού του κομματιού γίνεται μια έμμεση αναφορά στο female trafficking, ένα θέμα που την έφερε σε επαφή με τον οργανισμό A21 Greece. Πρόκειται για έναν οργανισμό με σκοπό την ενημέρωση, τη δράση και την ευαισθητοποίηση σχετικά με το human trafficking και με τον οποίο, όπως θα δείτε στο τέλος, έχουν ετοιμάσει κάτι ξεχωριστό.
Πώς έγινε η πρώτη σου επαφή με την μουσική και πώς διατηρήθηκε αυτή η σχέση;
Η πρώτη επαφή με τη μουσική έγινε μέσα από την οικογένεια. Έπαιζε ασταμάτητα μουσική στο σπίτι, από τότε που ήμουν στην κοιλιά της μαμάς, άλλες φορές σιγά άλλες πολύ δυνατά. Κλασσική μουσική, τζαζ, ροκ, ποπ, ρέγκε. Ο μπαμπάς έπαιζε δανέζικα νανουρίσματα στην κιθάρα και τραγούδαγε μέχρι να με πάρει ο ύπνος. Αρκετές φορές κοιμόταν αυτός πρώτος. Στη συνέχεια ξεκίνησα ωδείο κι εκεί τα πράγματα σοβάρεψαν.. Παρτιτούρες, μελέτη, σολφέζ, ασκήσεις ζεστάματος δαχτύλων.
Ποια στοιχεία «ξεκλείδωσες» με αυτή σου την ενασχόληση;
Το να παίζω μουσική και συγκεκριμένα το να τραγουδάω με κάνει πιο ειλικρινή, πιο άμεση, πιο εκφραστική, πιο ήρεμη. Είναι λυτρωτικό το άδειασμα που προκαλείται μετά από 2 ώρες μουσικής εκτόνωσης. Ψυχοθεραπευτικό.
Τι αποτελεί για ‘σένα πηγή έμπνευσης και ποια είναι η θεματολογία που θέλεις να ακολουθήσεις ως καλλιτέχνης;
Εμπνέομαι από πάρα πάρα πολλά πράγματα. Θα έλεγα από ό,τι συμβαίνει μέσα μου και γύρω μου. Από όνειρα, συζητήσεις, καλλιτέχνες, από τη θάλασσα, τα δέντρα, σχέσεις, ερωτικές απογοητεύσεις, ντοκιμαντέρ, την βροχή. Δεν θα ήθελα να ακολουθήσω ούτε να ορίσω μια συγκεκριμένη θεματολογία γιατί θα ένιωθα περιορισμένη. Και το πιο βασικό για την δημιουργία, τουλάχιστον όπως την βιώνω προσωπικά μέσα στην ήδη συγκεκριμένη καθημερινότητα, είναι ο αυθορμητισμός και η ελευθερία να εκφραστείς ακριβώς όπως νιώθεις εκείνη τη στιγμή.
Ποιο θα έλεγες πως είναι το μεγαλύτερο μάθημα ζωής που έχεις πάρει;
Να με φροντίζω και να σέβομαι τα όρια μου. Κάτι που σίγουρα ακόμα μαθαίνω.
Πώς πιστεύεις κρατιέται κάποιος αληθινός σε έναν ολοένα και περισσότερο ψηφιοποιημένο κόσμο; Ποια είναι για ‘σένα η κατάλληλη αλληλεπίδραση;
Είναι πολύ λεπτή η γραμμή. Ιδανικά θέλει ωράριο χρήσης social media και ψηφιακών μέσων. Τόσες ώρες την ημέρα, τάδε με τάδε. Αυστηρά. Αλλιώς σε παίρνει εύκολα η κατρακύλα και ο εθισμός. Και περνάνε οι ώρες σου κάνοντας scroll down. Η σωστή αλληλεπίδραση θα ήταν η επανένταξή «αναλογικών» ασχολιών και ιδανικά ομαδικών. Σωματική άσκηση, επαφή με τη φύση (βουνό, θάλασσα, πρασινάδα), επαφή με τα χέρια μας και τη δημιουργία. Υπήρχε από τις αρχές αρχές, σε όλους τους πολιτισμούς έντονο το χειρωνακτικό στοιχείο και τώρα το πιο κοντινό σε αυτό είναι που πληκτρολογούμε. Ας κανονίζουμε πιο συχνά να ράβουμε με φίλες, να χορεύουμε με φίλους, να συναντιόμαστε για επιτραπέζια και ομαδικές μαγειρικές βραδιές. Δεν χρειάζεται απαραίτητα να πίνουμε αλκοόλ, να βγαίνουμε στα bars και να κάνουμε small talk. Μπορούμε να φιλοξενούμε δημιουργικές βραδιές «αναλογικών» ασχολιών στα σπίτια μας 🙂
Πώς σε επηρεάζει η διαμονή στην Αθήνα καλλιτεχνικά και προσωπικά;
Έχω δοκιμάσει να μείνω εκτός Ελλάδας και ξέρω σίγουρα πως δεν μου κάνει, τουλάχιστον όχι σε αυτή την περίοδο της ζωής μου. Βρίσκομαι πλέον συνειδητά στην Αθήνα και είμαι εδώ που θέλω να είμαι. Ο ήλιος, η θάλασσα και η άμεση ανθρώπινη επαφή είναι τα σημεία κλειδιά της. Με θρέφουν και με εξελίσσουν.
Πώς θα περιέγραφες τον ήχο σου χωρίς τεχνικούς όρους; Τι συναισθήματα-εικόνες θες να δημιουργεί στον ακροατή;
Θέλω ιδανικά να έρθει σε επαφή με πράγματα εσωτερικά, πράγματα δικά του. Με πράγματα που ίσως αποφεύγει, πράγματα πιο βαθιά, στα οποία δεν έχει συχνή πρόσβαση. Θέλω να του δημιουργήσω το συναίσθημα του απόκοσμου, του μαγικού, κάτι που θα μπορούσε να είναι παλιό αλλά ίσως και μελλοντικό ταυτόχρονα. Θα ήθελα ο ακροατής να φύγει από ένα live με όρεξη να εξελίξει πράγματα που έχει αφήσει στην άκρη.
Οι εμφανίσεις σου συνδυάζονται με μια ιδιαίτερη σκηνική παρουσία. Πώς ολοκληρώνει το performance σου όλο αυτό και πόσο εύκολο είναι να αναδείξεις μια προσωπική αισθητική;
Θεωρώ τη σκηνική παρουσία αναπόσπαστο κομμάτι του μουσικού performance. Μου δίνει μια έξτρα οπτική γωνία, με μεταμορφώνει σε κάτι διαφορετικό, με δυναμώνει και με προστατεύει σε έναν βαθμό. Η διαδικασία αυτή ξεκίνησε ως το πιο απλό που θα μπορούσα να κάνω για να «ντύσω» εικαστικά την μουσική. Δεν έχω εστιάσει ακόμα ιδιαίτερα σε σκηνικά και φώτα. Το ρούχο/κοστούμι είναι κάτι που μπορώ γρήγορα να κατασκευάσω (συνήθως από χαρτί), μπορεί εύκολα να μεταφερθεί και να εγκλιματιστεί σε αρκετούς χώρους. Δεν νομίζω ότι υπάρχει εύκολη ή δύσκολη ανάδειξη προσωπικής αισθητικής, αρκεί να νιώθεις οκ, άνετα και καλά μέσα σε αυτό που φοράς και υποδύεσαι. Όσο πιο κοντά σε εσένα είναι, τόσο πιο ταιριαστό και χαρακτηριστικό. Είναι σημαντικό να αποτελείται από χρώματα, υφές και σχήματα που σου αρέσουν. Ακόμα καλύτερα αν το έχεις φτιάξει μόνος/μόνη σου και είναι one of a kind.
Ποια είναι τα σχέδιά σου σχετικά με επόμενες κυκλοφορίες;
Έχω ξεκινήσει ηχογράφηση του πρώτου άλμπουμ και υπολογίζουμε με την United We Fly, μέσα στον Νοέμβρη να κυκλοφορήσει ένα κομμάτι με τίτλο “Lion Zion”. Αν όλα πάνε βάσει σχεδίου θα συνοδεύεται από ένα όμορφο, δημιουργικό βίντεο κλιπ, γεμάτο χαρτοκατασκευές!
Ένα μήνυμα που θα ήθελες να μοιραστείς;
«Κάνε λιγάκι υπομονή», σκέφτομαι αυτή τη στιγμή. Όλα θα έρθουν στον κατάλληλο χρόνο.
______________________
Την Πέμπτη 22/10 στις 20:00 θα υπάρξει live Q&A στο Instagram που θα πραγματοποιηθεί στους λογαριασμούς της Danai Nielsen (@danai_nielsen) και της A21 Greece (@a21greece) για ενημέρωση και συζήτηση γύρω από τον ρόλο της τέχνης στη διάδοση σημαντικών μηνυμάτων και στη δημιουργία διαλόγου.
* Η A21 είναι ένας διεθνής, μη κερδοσκοπικός οργανισμός που δρα ενάντια στην εμπορία ανθρώπων (human trafficking) από το 2008. Δραστηριοποιείται για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού για το έγκλημα της εμπορίας ανθρώπων ενώ συμβάλλει, σε συνεργασία με τις αρχές, στη διάσωση των θυμάτων μέσω της Γραμμής Πληροφόρησης για την Εμπορία Ανθρώπων 1109.
Interview with Danai Nielsen.
Photos: Gella Valavanis
Danai Nielsen is an artist who is currently on a special musical journey. In each of her live performances, there is something characteristic about her show, in which she manages to “fit” and highlight an interesting, deeply personal image. As an individual, she chooses not to be restricted and wants to inspire the listener for something more, something deeper. Thus, after her latest release “Mermaid”, we got in touch to know more about her artistic self and how she forms her very personal aesthetics, while eventually, she urges us to organize more… “analog” activities! It is worth mentioning that in this track there is an indirect reference to female trafficking, which eventually brought her in contact with the organization A21 Greece, that aims to inform, act, and raise awareness about human trafficking.
What was your first encounter with music and how did you maintain this relationship?
The first contact with music was through my family. There was music constantly playing at home, even before I was born, sometimes louder, sometimes quieter. Classical music, jazz, rock, pop, reggae. My father was playing Danish lullabies on his guitar and was singing me to sleep. Often, he was falling asleep first. Later on, I started taking classes in a music school and that’s when things got serious… Sheets, studying, solfege, finger warm-up exercises.
What did you “unlock” by playing music?
Playing and most importantly singing makes me more honest, direct, expressive, and calm. The sense after 2 hours of musical relaxation is pretty liberating. Psychotherapeutic even.
What are your source of inspiration and the subject you would like to follow as an artist?
I am inspired by many many things. I would say from everything that is happening inside and around me. Including dreams, conversations, artists, the sea, trees, relationships, heartbreaks, documentaries, the rain. I wouldn’t want to follow or set a specific subject, because that would make me feel restricted. And the most important thing when creating, at least as I experience it personally in an already specific daily life, is spontaneity and the freedom to express yourself exactly as you feel at that moment.
What would you say is the biggest life lesson for you?
To take care of myself and respect my limits. Which is definitely something I am still learning.
How do you think someone remains true in an increasingly digitalized world? For you, what is an appropriate interaction?
This is a very thin line. Ideally, it requires a schedule when using social and digital media. These hours for this, these for that. Otherwise, you can get easily addicted. And the hours pass by with scrolling. The right approach would be to reinstate the “analog” activities, especially with a team or company. Physical exercise, connecting with nature (mountainσ, sea, forests), touching with our own hands, and be creative. Every civilization, from its very start, had everything to do with manual labor and currently, the closest we can be on that, is typing with our keyboards. Let’s arrange more often to sew, dance with friends, meetups for table games, or even group cooking nights. Alcohol isn’t necessary, nor going out at bars and having our small talks. We can host creative nights of “analog” activities in our very homes 🙂
How does living in Athens affect you artistically and personally?
I have tried living abroad and I certainly know that it does not suit me, at least not at this period. I am consciously staying here and that’s where I want to be. The sun, the sea, and the direct contact with others are the key elements. These things nurture me.
How would you describe your sound without using technical terms? What are the emotions-images you want to create for the listener?
Ideally, I want the listener to get in touch with something deeper, something completely personal. Those things that are being avoided and that are not being accessed often. I want to create eerie, magical feelings, something that can be simultaneously in the past and the future. I would like the listener to leave after my live performance with an appetite to develop all those things that were put aside.
Your live performances are combined with a very special presence on stage. How does that complete your whole show and how easy it is to highlight your personal aesthetic?
I consider the stage presence an integral part of the musical performance. It gives me an extra perspective, transforms me into something different, empowers, and protects me to some extend. This process started as the simplest thing I could do to artistically “dress up” my music. I haven’t focused yet on the scenery and light installations. The cloth/suit is something I can quickly create (usually from paper) and it can be easily transferred and be a part of the performing space. I don’t think there is an easy or difficult way to show your personal aesthetic, as long as you are ok, comfortable, and well in what you are wearing and impersonating. The closest it is to you, the more fitting and special it is. It is important to be made of colors, textures, and shapes that you like. Even better if it’s handmade by you and becomes “one of a kind”.
Your plans for future releases?
I have already started recording my first album and we estimate along with United We Fly that in November there would be a new track release, which is entitled as “Lion Zion”. If everything goes according to the plan, it would be accompanied by a beautiful, creative video clip full of paper constructions!
A message you would like to share?
“Have a little bit of patience”, is what I am thinking at the moment. Everything will eventually come at the right time.
