Skip to content

Δαμιανός Κωνσταντινίδης: «Αυτό το έργο με κάνει καλύτερο, με αναζωογονεί».

AUTHOR

DATE

SHARE THIS ARTICLE

Κείμενο: Δάφνη Τσάρτσαρου | Φωτογραφίες: Ιωάννα Τοκμακίδου

Την παράσταση “Κάτω από το Γαλατόδασος”, είχαμε την ευκαιρία να τη δούμε το 2013, όταν ανέβηκε για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη. Ο Δαμιανός Κωνσταντινίδης, όμως, ο σκηνοθέτης της παράστασης, μας δίνει και φέτος την ευκαιρία να την απολαύσουμε σε μεγαλύτερο χώρο, στο θέατρο Αυλαία. Εμείς τον συναντήσαμε για να μας μιλήσει για τη δουλειά του αυτή και να μας εντάξει στο ιδιαίτερο και τρελό χωριό, το Γαλατόδασος.

Επιλέξατε να ανεβάσετε για δεύτερη φορά το ίδιο έργο. Για ποιο λόγο; Υπήρξε κάποια διαφορετική προσέγγιση αυτή τη φορά;

Το είχα ανεβάσει πριν από 3 χρόνια, το 2013, που ήταν 60 χρόνια από το θάνατο του Ντίλαν Τόμας. Είναι ένα έργο που το γνωρίζω από πολύ μικρός, το αγαπώ πολύ και επανέρχομαι σε αυτό ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Τώρα, ήθελα πολύ να το δω εγώ ο ίδιος και να το ξανακούσω, γι’ αυτό έγινε αυτή η επανάληψη. Το έργο είχε πάει πολύ καλά την προηγούμενη φορά, είχε αγαπηθεί πολύ κι από τους ηθοποιούς που συμμετείχαν κι από τον κόσμο. Δεν υπήρχε άλλος λόγος, πέραν του ότι μας αρέσει πολύ το συγκεκριμένο έργο και το αγαπάμε.Είναι με την ίδια ματιά δοσμένο, εκτός από μικρές αλλαγές που έγιναν, λόγω της αποχώρησης κάποιων ηθοποιών και της ένταξης κάποιων νέων.

Εργάζεστε στην ανεξάρτητη θεατρική σκηνή της Θεσσαλονίκης. Πόσο δύσκολο είναι αυτό, ειδικά στις μέρες μας;

Έχω συνεργαστεί και με το Κρατικό Θέατρο, όπως έχω κάνει δουλειές και με το Φεστιβάλ Αθηνών, δεν υπάρχουν στεγανά σε αυτό το χώρο. Απλά συνήθως κάνω δουλειές μόνος μου, πράγμα που είναι πολύ δύσκολο, καθώς είμαι υπεύθυνος για όλα εγώ. Την ομάδα μου, Angelus Novus, τη διατηρώ σε συνεργασία με την Κατερίνα Μαμακούκα, που είναι εμψυχώτρια. Κάνουμε θεάματα για παιδιά, κυρίως θεάματα με εμψύχωση αντικειμένου, κουκλοθέατρου και άλλες δραστηριότητες που απευθύνονται σε μικρές ηλικίες, κάποιες από τις οποίες σκηνοθετώ κιόλας.

_dsc4981

Πρόκειται για το τελευταίο έργο του Ντύλαν Τόμας, το οποίο προοριζόταν για το ραδιόφωνο. Τι πιστεύετε είναι αυτό που προσέλκυσε τους ανθρώπους του θεάτρου, μαζί κι εσάς, να το ανεβάσουν;

Ο Ντύλαν Τόμας, είναι ένας από τους πιο σημαντικούς ποιητές του 20ου αιώνα και ,συχνά, τον συγκρίνουν με τον Αρθούρο Ρεμπό. Υπάρχουν δύο φωνές, οι οποίες μας αφηγούνται την ιστορία, αν δεχτούμε δηλαδή ότι υπάρχει μια ιστορία. Επομένως, είναι ένα έργο για φωνές από πολλές απόψεις. Είναι ένα έργο με ιδιαίτερη ποιητική δύναμη, έχει φοβερό χιούμορ, τρυφερότητα, συγκίνηση και γεννιέται η επιθυμία, όλα αυτά που «ακούει» κανείς στο κείμενο, να τα «δει».

Τι είναι το Γαλατόδασος; Πείτε μας κάποια πράγματα γι’αυτό…

Το Γαλατόδασος είναι ένα χωριό οι κάτοικοι του οποίου μπορούν να χαρακτηριστούν «ιδιαιτέρως ιδιαίτεροι», στα όρια της ηθικής και της τρέλας, ζουν με το δικό τους τρόπο και λίγο ξέχωρα από τον υπόλοιπο κόσμο. Στην παράσταση παρακολουθούμε ένα 24ωρο από τη ζωή τους και τους μαθαίνουμε μέσα από τα όνειρά τους. Δεν υπάρχει μία, αλλά πολλές ιστορίες. Βλέπουμε περίπου 70 πρόσωπα να εναλλάσσονται τα οποία αποδίδονται με 8 ηθοποιούς. Πολλές φορές οι ηθοποιοί τραγουδούν ακαπέλα και όλοι οι ήχοι που ακούγονται εκπέμπονται από τους ίδιους τους ηθοποιούς εκείνη την ώρα. Είναι μια απόλυτα «χειροποίητη» παράσταση.

Τι θα αποκομίσει ο κόσμος από την παράσταση; 

Δεν είμαι υπέρ των μηνυμάτων σε μια παράσταση. Αυτό έχει να κάνει με τον κάθε άνθρωπο, την ηλικία του, τις ευαισθησίες του και τα βιώματά του. Για μένα αυτό το έργο με κάνει καλύτερο, νιώθω όμορφα εγώ προσωπικά. Φτιάχνοντας και βλέποντας αυτό το έργο, αναζωογονούμαι. Δεν είναι τυχαίο που το 24ωρο αυτό που παρακολουθούμαι διαδραματίζεται μια ανοιξιάτικη ημέρα. Την άνοιξη η φύση ανανεώνεται, βρίσκεται σε πλήρη «οργασμό». Είναι πολύ χαρούμενο έργο, με συγκινητικές στιγμές όμως. Το παράδοξο είναι ότι οι ζωντανοί συμβιώνουν με τους νεκρούς.

_dsc4953

Έχετε κάνει αλλαγές στο κείμενο;

Δεν έχουν γίνει αλλαγές, το κείμενο το τηρούμε κατά γράμμα. Σε σχέση με την προηγούμενη παράσταση όμως, έχουν γίνει αλλαγές και προσαρμογές, λόγω της προσαρμογής σε νέο χώρο, όπως και προστέθηκαν κάποιες δράσεις και αφαιρέθηκαν κάποιες άλλες που, πλέον, δεν είχε ουσία να προβληθούν.

Πως δουλέψατε με την ομάδα σας, Angelus Novus;

Υπάρχει συνδυασμός αφήγησης και διαλόγου. Μοιράσαμε τις δύο φωνές σε όλους τους ηθοποιούς, για να μην «κουράσει» το θεατή και να γίνει πιο ζωντανή, παραστατική η αφήγηση. Είναι πολύ γρήγορη η ροή της παράστασης και όλοι οι ηθοποιοί περνούν από εναλλαγές ρόλων και αφηγήσεων. Το συγκεκριμένο έργο έχει την ιδιότητα να ενώνει τους ανθρώπους, να τους φέρνει πιο κοντά. Έτσι, παρ’ολες τις αλλαγές στους ηθοποιούς που προανέφερα, δεν υπήρχε κάποιο πρόβλημα στην ενσωμάτωση και δεν χρειάστηκε να κάνουμε κάτι για να δημιουργηθεί το ομαδικό πνεύμα, υπήρχε πολύ καλή χημεία.

______________________

Περισσότερες Πληροφορίες

Μετάφραση: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ
Σκηνοθεσία: Δαμιανός Κωνσταντινίδης
Σκηνικά-κοστούμια: Απόστολος Αποστολίδης
Μουσική: Κωστής Βοζίκης
Επιμέλεια κίνησης: Αντιγόνη Μπάρμπα
Φωτισμοί: Έλενα Κώτση – Ελένη Τσόνα
Βοηθός σκηνογράφου: Ελίνα Ευταξία
Βοηθός σκηνοθέτη: Αναστασία Μπάρκα

Παίζουν οι:
Εβίτα Αγαϊτση, Δημήτρης Δάγκαλης, Αργύρης Ζαφείρης, Δανάη Κλάδη, Αναστασία Μιροσνιτσένκο, Χρήστος Παπαδόπουλος, Μαρία Ιωάννα Παπαθανασίου, Στεργιάνα Τζέγκα, Νίκος Τσολερίδης

Θέατρο ΑΥΛΑΙΑ – Πλατεία Χ.ΑΝ.Θ. (πλευρά Τσιμισκή) – Θεσσαλονίκη
Κράτηση εισιτηρίων: 2310 237700
Ώρες Λειτουργίας Ταμείου: 10:30 π.μ. – 1:30 μ.μ., 5:30 μ.μ. – 9:00 μ.μ.

Παραστάσεις: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 9μμ & Κυριακή στις 8μμ
Εισιτήρια: 12 ευρώ [κανονικό], 8 ευρώ [φοιτητικό], 5 ευρώ [άνεργοι, ατέλειες, κλπ.]

_dsc4974

AUTHOR

Beater.gr

Loading...
Η dot2dot σε μια διαδρομή που μας οδηγεί στον 20ο αιώνα!
Μάκης Παπαδημητράτος: “Η πραγματικότητα είναι περισσότερο διεφθαρμένη από τις ταινίες μου”