Skip to content

Delta: Μέσω της τέχνης, δημιουρώ ένα “χώρο” για να αισθάνονται οι άνθρωποι ελεύθεροι!

DATE

SHARE THIS ARTICLE

Λίγα λόγια για το Delta:

Με καταγωγή από την Ελλάδα και τη Μ. Βρετανία, ο D3lta σπούδασε Μηχανολόγος Μηχανικός στο Λονδίνο, στο ίδιο πανεπιστήμιο όπου έχουν φοιτήσει και οι Coldplay. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, έπαιζε μουσική σε διάφορα clubs και pubs της πόλης. Εκεί, τράβηξε την προσοχή μουσικών παραγωγών που του πρότειναν να ηχογραφήσει επαγγελματικά τα δικά του πρωτότυπα τραγούδια. Σύντομα, το ενδιαφέρον από δισκογραφικές εταιρείες ακολούθησε και πέτυχε μια δυναμική είσοδο στην ελληνική σύγχρονη ροκ σκηνή με τις επιτυχίες του «Silent Revolution» και «Hey You».

Στο πλαίσιο της ανοιξιάτικης και καλοκαιρινής του περιοδείας στην Ελλάδα, το Beater και ο Ερμής Ανδρεάδης, τον συνάντησαν και μίλησαν για όλα! Διάβασε παρακάτω όλη τη συνέντεηξη:

Πώς προέκυψε το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο D3LTA;

Είχα περάσει από πολλά συγκροτήματα και πάντα μου άρεσαν τα ονόματα που ήταν μία λέξη όπως Beatles ή Nirvana, και μόλις ξεκίνησα την σόλο καριέρα μου, ήθελα κάτι που να είναι μια λέξη, να έχει σχέση με την Ελλάδα και να σημαίνει κάτι για μένα. Το Δ μου άρεσε για πολλούς λόγους, για αρχή στα μαθηματικά συμβολίζει την αλλαγή και ίσως αισθάνομαι πως η συνεχής αλλαγή με πρεσβεύει σαν άνθρωπο και σαν καλλιτέχνη. Επίσης μου βγάζει κάτι μυστήριο και δυναμικό – ίσως επειδή ένας γείτονας που είχαμε μεγαλώνοντας χρησιμοποιούσε αυτό το γράμμα για να κρύψει την πραγματική του ταυτότητα. Είχα λοιπόν το Delta αλλά μου φαινόταν πολύ απλό. Συνήθως με ελκύουν τα πράγματα που έχουν μια ανατροπή και έτσι βγήκε το 3 που είναι το ελληνικό έψιλον ανεστραμμένο. 

Αν και δεν μας αρέσουν καθόλου οι ταμπέλες! Αν έπρεπε να κατατάξεις τη μουσική σου σε ένα συγκεκριμένο μουσικό στυλ, ποιο θα ήταν αυτό;

Μου ήταν και είναι αρκετά δύσκολο επειδή πιστεύω πως πολλά τραγούδια απο μόνα τους εντάσσουν διαφορετικά μουσικά στυλ. Εάν έπρεπε όμως να χρησιμοποιήσω μια ταμπέλα θα έλεγα Indie Rock.

Πέρα από τη μουσική σου πορεία, βλέπουμε ότι αρχικά ακολούθησες άλλες σπουδές. Τί σε οδήγησε να ασχοληθείς με τη μουσική;

Δεν είμαι σίγουρος πως και εγώ ο ίδιος ξέρω τον λόγο που με ελκύει τόσο πολύ η μουσική. Μηχανικός σπούδασα επειδή μου αρέσει το να μαθαίνω πως λειτουργεί ο κόσμος γύρω μου και στόχος μου ήταν να ασχοληθώ με το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής απο τότε που είχα δει το “inconvenient truth” του Al Gore. Βαθιά μέσα μου αυτό που αισθάνομαι πως είναι το καλεσμα μου όμως είναι μουσική. Και ένα πολύ όμορφο quote του David Bowie που με εκφράζει είναι πως “μεγαλώνοντας γίνεσαι ο άνθρωπος που πάντα έπρεπε να είσαι”.

Έχεις ζήσει ένα σημαντικό μέρος της ζωής σου στην Αγγλία. Πιστεύεις ότι η ελληνική μουσική βιομηχανία, είναι σε θέση να υιοθετήσει αυτήν την πολυπολιτισμικότητα της σύγχρονης Βρετανίας;

Ναι, φυσικά! Θεωρώ πως δεν έχουμε τόσες διαφορές όσες νομίζουμε. Ίσως, πλέον με τα social media διαχέεται η κουλτούρα και δεν υπάρχουν τόσο διακριτά όρια μεταξύ των χωρών. Νομίζω, πως το κύριο εμπόδιο στο να υιοθετήσει η ελληνική μουσική σκηνή τη μουσική μου, είναι η γλώσσα και όχι το content των στίχων ή ο ήχος της μουσικής μου.

Ποια είναι η αγαπημένη στιγμή της καριέρας σου μέχρι τώρα και ποιος είναι ο λόγος που τη θεωρείς ξεχωριστή;

Μια απο τις αγαπημένες μου στιγμές ήταν στην περιοδεία που κάναμε στην Αγγλία τον περασμένο Νοέμβριο με τους Scouting for Girls. Καθώς παίζαμε κανονικά το set, την ώρα του “Hey You” κόπηκε απότομα το ρεύμα του εξοπλισμού μας. Εκείνη την ώρα το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι πως χάλασαν τα ακουστικά μου και δεν ακούω το πιάνο. Μετά από λίγο όμως κοιταχτήκαμε με τα παιδιά της μπάντας και συνειδητοποιήσαμε οτι όλοι έχουμε θέμα … και αρχίσαμε να γελάμε. Δεν μπορούσα ούτε συγνώμη να ζητήσω απο τον κόσμο επειδή δεν δούλευε το μικρόφωνο αλλά το κατάλαβαν και άρχισαν να χειροκροτάνε. Εκείνη την ώρα, μέσα στον πανικό μου λέει ο Steve που ήταν tour manager, παίξε μόνος σου με την κιθάρα. Του λέω έχει 1400 άτομα δεν πρόκειται να με ακούσουν χωρίς μικρόφωνο και μου λέει just do it believe me. Πιάνω την κιθάρα εκείνη την στιγμή, πάω μπροστά στην σκηνή στα όρια του stage και αρχίζω να παίζω το “Hey You” και ενώ μιλούσαν όλοι μεταξύ τους ξαφνικά σιωπή. Σε μια αίθουσα γεμάτη κόσμο είχα κλειστά τα μάτια μου και ήταν λες και ήμουν μόνος μου στο δωμάτιο μου. Αυτή ήταν ίσως απο τις ωραιότερες εμπειρίες της ζωής μου. Τελικά μετά απο αυτό ήρθε το ρεύμα και είχε αίσιο τέλος και το live.

Τι προτιμάς περισσότερο και γιατί; Να κάνεις περιοδεία και να παίζεις live ή να είσαι στο στούντιο και να γράφεις μουσική;

Και τα δύο μου αρέσουν πολύ, είναι πραγματικά δύσκολο να αποφασίσω. Στο στούντιο υπάρχει η ευφορία της δημιουργίας. Έρχεται μια ιδέα σε εμένα ή σε κάποιον άλλον απο την μπάντα και αλληλεπιδρούμε δημιουργώντας κάτι εκείνη την στιγμή σχεδόν δια μαγείας. Στο live όμως βλέπεις πως κάτι που έχεις δημιουργήσει σε μια πολύ προσωπική σου στιγμή και διηγείσαι μια εμπειρία σου αγγίζει τον κόσμο και είναι τόσο όμορφο. Κάθε φορά με εμπνέει επειδή συνειδητοποιώ πως παρόλο που ζούμε άλλες ζωές έχουμε άλλα φύλα και άλλες ηλικίες μας εκφράζουν τα ίδια πράγματα και έχουμε κοινές εμπειρίες άρα δεν είμαστε όσο μόνοι μας όσο νομίζουμε. Για τον τελευταίο και μόνο λόγο θα πω το live.

Ποιους καλλιτέχνες θαυμάζεις και ίσως σε επηρέασαν να ακολουθήσεις αυτό το είδος μουσικής;

Θαυμάζω πολλούς διαφορετικούς καλλιτέχνες και πιστεύω πως ο καθένας έχει αφήσει το αποτύπωμα του πάνω μου. Ο πιο σημαντικός απο όλους νομίζω πως είναι ο Billie Joe Armstrong, ο frontman των Green Day, επειδή είναι ο λόγος που ξεκίνησα να παίζω κιθάρα. Απο τότε έχω περάσει φάση με διάφορους καλλιτέχνες ειδικά της δεκαετίας του 70. Η δεύτερη μεγάλη μου επιρροή είναι ο David Bowie ο οποίος αν και δεν τον ακούω όσο άλλους – μου έχει αφήσει μεγαλύτερο στίγμα. Μου αρέσει το πόσο ελεύθερος ήταν απο τα στερεότυπα της εποχής και πως πάντα έκανε αυτό που τον έκφραζε κάνοντας επιτυχίες σε τόσα διαφορετικά στυλ και δεκαετίες. Μου άρεσε η αισθητική του οπτικά όσο και τα τραγούδια του. Ήταν ίσως ο πιο ολοκληρωμένος καλλιτέχνης και πάντα αντιλαμβανόταν την σημασία που έχει κάθε πτυχή για να δημιουργήσει μια ιστορία. 

Αν έρθει κάποιος ακάλεστος στο σπίτι σου, τί μουσική θα ακούσει να σιγοτραγουδάς μόνος σου;

Αυτή την εποχή ακούω πολύ Noah Kahan, και 1975. Αλλα αλλάζει αρκετά συχνά η μουσική που ακούω!

Ζούμε στην εποχή της «φιλτραρισμένης» πληροφορίας και της πολιτικής ορθότητας. Πιστεύεις ότι αυτό το «φίλτρο» περιορίζει μία έκφανση της τέχνης;

Πολύ καλή ερώτηση. Νομίζω πως σε κάθε εποχή υπήρχε μια δυσκολία ή μάλλον υπήρχαν εμπόδια στην ελεύθερη έκφραση. Οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες όμως διαχρονικά είναι αυτοί που εκφραζόντουσαν παρά τους περιορισμούς της εποχής και έπαιρναν το ρίσκο της ειλικρίνειας τους. Απο την άλλη τώρα η διαφορά είναι πως την πολιτική ορθότητα δεν την έχει ορίσει μια κυβέρνηση επομένως εάν κάποιος καλλιτέχνης την κατακρίνει κινδυνεύει να γίνει cancelled. Ίσως ναι αυτό το φίλτρο να περιορίζει μια έκφανση της τέχνης αλλά  πιστεύω πως οι καλλιτέχνες που έχουν κάτι να πούν που πηγάζει απο μέσα τους θα το εκφράσουν χωρίς να τους περιορίσει η κοινωνία.

Κάτι το οποίο θα ήθελες να βελτιώσεις στην καλλιτεχνική σου «ταυτότητα» και κάτι για το οποίο  είσαι περήφανος;

Αυτό στο οποίο δουλεύω τώρα είναι να έχω μεγαλύτερη συνοχή μουσικά. Παλαιότερα νόμιζα πως ο περιορισμός είναι εχθρός της δημιουργίας, αλλά παραδόξως η πραγματική δημιουργικότητα έρχεται όταν μπαίνεις σε ένα πλαίσιο. Δηλαδή να προσπαθώ να ζωγραφίσω μόνο με 3 χρώματα, ή να χρησιμοποιήσω μόνο αυτούς τους συγκεκριμένους ήχους για να γράψω. Είμαι περήφανος προς το παρόν, με τον κόσμο που έχω χτίσει γύρω απο την μουσική μου ακουστικά όσο και οπτικά. Τόσο στα βίντεο κλιπ όσο και στις φωτογραφίσεις αφιερώνω πολύ χρόνο ώστε να μπορώ να προσκαλέσω κάποιον στον κόσμο μου.

Τί θα δούμε στο ερχόμενο live σου στο rover;

Στο Rover θα παίξουμε όλα τα τραγούδια που έχουν κυκλοφορήσει, όπως και κάποια απο τον δίσκο που ετοιμάζω αυτή την στιγμή και θα είναι η πρώτη φορά που θα δούμε την αντίδραση του κοινου. Πραγματικά ανυπομονώ!

Στο Beater, κάνουμε ότι κάνουμε, επειδή πιστεύουμε πως, πάντα, το καλό πρέπει να προβάλλεται. Τί κάνεις για να κάνεις τον κόσμο «καλύτερο»;

Προσπαθώ μέσω της τέχνης μου να δημιουργώ ένα χώρο που οι άνθρωποι μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματα τους ελεύθερα, και ελπίζω αυτό να κάνει την καθημερινότητα τους λίγο καλύτερη.

______________________

D3lta’s May tour 2024:

23 Μαΐου – Πολυχώρος Αγορά, Ιωάννινα
24 Μαΐου – Rover Club, Θεσσαλονίκη
25 Μαΐου- Faust, Αθήνα
More info: εδώ

AUTHOR

Ερμής Ανδρεάδης

Τρώει όλα τα λεφτά του βλέποντας θέατρο και αγοράζοντας καλοκαιρινά ρούχα. Πηγαίνει σε συναυλίες, τουλάχιστον μία φορά τον μήνα, ή και δύο... μπορεί και τρεις! Όταν ήταν μικρός, ήθελε να γίνει αεροπόρος. Σπούδασε φιλόσοφος.

Loading...
Κίνο Odyssey: Περιήγηση στα Κρυφά Αριστουργήματα του Ελληνικού Στοιχήματος
Losingmyreligion ή αλλιώς… «Το τροπάριο της Podcast_ιανής»