Cosplay: Γίνε υπερήρωας για μία ημέρα (ή και περισσότερο)
Κείμενο: Άρης Εμμανουλούδης
Φωτογραφίες: Philip Romeyn
Σαν σωστός nerd, που κατοικεί στις Κάτω Χώρες, βρέθηκα κι εγώ στην πρώτη μεγάλη γιορτή για κόμικς, ταινίες, βιντεοπαιχνίδια και οτιδήποτε αφορά τη δημοφιλή (ή και όχι τόσο) κουλτούρα, που έγινε στην Ολλανδία, το «Dutch Comic Con».
Είτε λίγο, είτε πολύ, να γνώριζε κανείς το θέμα της εκδήλωσης, αυτό που παρατηρούσε παντού, ήταν οι πραγματικά εκατοντάδες επισκέπτες, που έκαναν το λεγόμενο «cosplay», δηλαδή να ντυθούν όπως κάποιος φανταστικός χαρακτήρας από μια ταινία, σειρά, κόμικ ή βιντεοπαιχνίδι – δίνοντας προσοχή, μέχρι και στην τελευταία λεπτομέρεια. Το «cosplay» προέρχεται από τις λέξεις costume και play. Είναι απίστευτα διαδεδομένο στην Ασία, ενώ εδώ και μερικά χρόνια, αναπτύσσεται ραγδαία και στα πιο δυτικά μέρη.
Έτσι και στο «Dutch Comic Con», παντού ξεχυμένοι βρίσκονταν, με σάρκα και οστά, όλοι οι αγαπημένοι ήρωες, από «κόσμους», όπως το Star Wars, τους Ghostbusters, τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και τα κόμικς της Marvel, ενώ πραγματοποιήθηκαν και διαγωνισμοί για το καλύτερο κουστούμι.
Μετά τους διαγωνισμούς, συνάντησα τρία από τα μέλη της κριτικής επιτροπής, τη Lux Briel, την Elisa Lydia Mami και την Enji Night – όλες τους cosplayers, με διεθνή εμπειρία – και είχα μια κουβέντα μαζί τους, προσπαθώντας να καταλάβω τι ακριβώς είναι αυτό το «cosplay» και πώς γίνεται.
«Τι είναι, λοιπόν, το cosplay;», ρωτάω, για να πάρω αμέσως την απάντηση από την πιο έμπειρη της παρέας, Enji Night. «Είναι μια μορφή τέχνης, μία performance art», δηλώνει. «Είναι ο τρόπος, που επιτρέπει σε κάποιους ανθρώπους να εκφραστούν. Δεν είναι μόνο το κουστούμι που κάνει τον άνθρωπο, αλλά και ο άνθρωπος, που δίνει ζωή στο κουστούμι».
«Nyssa!» ακούω μια cosplayer να φωνάζει τη φίλη της, που είχε ντυθεί «Nyssa al Ghul», από το Arrow. Αλλά και άλλοι οπαδοί σειρών, ταινιών και κόμικς, έχουν αφήσει στην είσοδο την πραγματική τους ταυτότητα, και πλέον, είναι ο χαρακτήρας που υποδύονται. Κατά τη διάρκεια του «cosplay», παύεις να είσαι ο εαυτός σου και ταυτίζεσαι με το χαρακτήρα. Αυτό μου επιβεβαιώνει και η Elisa Lydia Mami: «Μπορείς να γίνεις ο χαρακτήρας που αγαπάς. Μπορείς να γίνεις ήρωας, για μία ημέρα».
Η αλήθεια είναι πώς κάποια πολύ απλά ντυσίματα, όπως μια κλασσική – πλέον – μάσκα «V for Vendetta», μπορεί να βρει ή να ετοιμάσει κανείς εύκολα. Υπάρχουν, όμως, τριγύρω μου και μερικά πραγματικά αξιοπρόσεχτα κουστούμια, όπως μια ομάδα μισθοφόρων, από τον πλανήτη Mandalore, του κόσμου του Star Wars, που έχουν αφοπλίσει και συλλαμβάνουν –παίζοντας- έναν στρατιώτη, από τους Rebels του ίδιου «κόσμου».
Θέλω να μάθω πώς ξεκινάει κανείς να το κάνει. Η Lux Briel, χωρίς πολλή σκέψη, μου λέει: «Ξεκίνησα το cosplay, επειδή αγαπάω τα κόμικς και τα manga, και μου επιτρέπει να γίνω, για λίγο, κάποιο άλλο πρόσωπο. Για μένα, είναι απλά διασκέδαση». Η Enji δηλώνει ότι ξεκίνησε το 2009, ακούγοντας γι’ αυτό, από πολλούς φίλους της, που πήγαιναν σε εκθέσεις κόμικς και της έλεγαν «αυτό είναι φοβερό». «Έτσι, όταν έφτιαξα την πρώτη μου στολή για ένα διαγωνισμό, δέχτηκα πολλά καλά σχόλια. Οπότε, αποφάσισα να συνεχίσω», καταλήγει.
Με ποιον τρόπο, λοιπόν, μπορεί κάποιος να αρχίσει το cosplay; Η πιο «παλιά», Enji, εξηγεί: «Πλέον μπορείς να βρεις δεκάδες βίντεο και οδηγούς στο Internet, για το πως να φτιάξεις το οτιδήποτε. Καλό είναι, βέβαια, να ξεκινήσεις με κάτι μικρό και απλό, για να μάθεις σιγά-σιγά.», με τη Lux να προσθέτει ότι το πιο σημαντικό που χρειάζεται, όμως, είναι το πάθος.
Σε ερώτησή μου, για το πόσο κοστίζει να το κάνει κανείς, η Enji Night εξηγεί ότι κυρίως είναι ακριβό, αλλά εξαρτάται και από το τι θες να κάνεις, για να συμπληρώσει η Lux, ότι τα μικρά πράγματα δεν είναι ακριβά, αλλά αν θες να κάνεις κάτι πολύ μεγάλο, κοστίζει.
Τα καταφέρνεις, τελικά, και φτιάχνεις το κουστούμι σου. Μπορείς να ζήσεις, όμως, κάνοντας κάτι τέτοιο; Πολλοί cosplayers συνεργάζονται με διάφορα site ή/και εταιρίες, συμμετέχοντας σε προωθητικές ενέργειες. Η Lux ξεκαθαρίζει «Είναι ένα μη-κερδοσκοπικό χόμπι, όχι ένας τρόπος για να βγάλει κανείς λεφτά», ενώ η Enji συμπληρώνει «Κάποιοι μπορεί να το κάνουν επαγγελματικά, αλλά εμείς, που είμαστε φοιτήτριες ακόμα, δεν έχουμε πολύ χρόνο για κάτι τέτοιο». Η Εlisa, από την άλλη, το βλέπει κάπως πιο μακροπρόθεσμα: «Ξεκίνησα το cosplay στα 16 μου, και είναι κάτι που θεωρώ σημαντικό για το μέλλον μου, καθώς θέλω να εργαστώ ως σχεδιάστρια κοστουμιών. Οπότε, έτσι εξασκούμαι και βελτιώνομαι».
Και αυτό είναι πάνω-κάτω το «cosplay». Δύσκολο και απαιτητικό, αλλά αισθητικά ελκυστικό, όταν πετυχαίνει. Αν, πάντως, θελήσετε ποτέ να το δοκιμάσετε, ακολουθήστε αυτό που προτείνουν τα κορίτσια: Ξεκινήστε με κάτι μικρό και περάστε καλά! Οι παρευρισκόμενοι του «Comic Con», πάντως, περάσανε υπέροχα και αυτό φαινόταν στα πρόσωπα (ή και τα προσωπεία) τους.