Cinematic Odyssey #24: Οι ταινίες της εβδομάδας!

Η μαγεία των Χριστουγέννων είναι ένα από τα πιο έντονα συναισθήματα της εποχής, όμως όχι μόνο για τους λόγους που νομίζουμε. Δεν είναι μόνο τα στολισμένα δέντρα, τα χιονισμένα τοπία και τα δώρα που μας μαγνητίζουν, αλλά εκείνη η αίσθηση ότι κάτι απρόσμενο, κάτι βαθύτερο παραμονεύει στη γωνία του χρόνου. Τί συμβαίνει όμως όταν η περίοδος αυτή δεν είναι μόνο ένα σκηνικό χαρούμενων τραγουδιών και ρομαντικών εξομολογήσεων, αλλά η αφορμή για μυστήριο, ενδοσκόπηση και αμφισβήτηση; Οι ταινίες της εβδομάδας διαδραματίζονται στα Χριστούγεννα δίνοντας το έναυσμα για εξερεύνηση της ανθρώπινης φύσης, των σχέσεων και των αδυναμιών μας. 

______________________

Eyes Wide Shut (1999-Stanley Kubrick)

Το “Eyes Wide Shut” είναι μία ταινία περιπλάνησης στα βαθύτερα μονοπάτια της ανθρώπινης επιθυμίας. Ξεκινά με ένα στολισμένο, λαμπερό σκηνικό με πρωταγωνιστές το ζευγάρι Tom Cruise-Nicole Kidman. Σύντομα ανακαλύπτουμε πως η σχέση του Δρ.Μπιλ Χάρφορντ, ενός φαινομενικά ευτυχισμένου γιατρού, επανεξετάζεται όταν η γυναίκα του Άλις του αποκαλύπτει μια ερωτική της φαντασίωση με κάποιον άλλον. Τότε ξεκινά ένα ταξίδι του Μπιλ που τον οδηγεί σε ένα υπόγειο σύμπαν μυστικών τελετουργιών και πειρασμών. Μία Νέα Υόρκη γεμάτη φώτα και χρώματα, στην πραγματικότητα αποτελεί μία πλάνη: Στολισμένοι δρόμοι που κρύβουν υπόγεια πάρτυ, χαμογελαστά πρόσωπα με θαμμένα σκοτεινά μυστικά. Οι αντιφάσεις αυτές χρησιμοποιούνται από τον Kubrick προκειμένου να τονίσουν το υπαρξιακό άγχος του ανθρώπου. Με την αποδόμηση του γάμου και τον κοινωνικών ρόλων, ο Μπιλ έρχεται αντιμέτωπος με ένα ερώτημα: Μήπως η πίστη στον έρωτα και την συντροφικότητα είναι μία ψευδαίσθηση; Πέρα από αυτό, οι μυστικιστικές τελετές προσθέτουν και ένα άλλο ερώτημα: Οι σκοτεινές αυτές δυνάμεις μήπως αποτελούν τις κρυφές πτυχές του ίδιου του ανθρώπου; 

Η αμφιλεγόμενη ταινία του Kubrick αφήνει τους θεατές με ερωτήματα, παρά απαντήσεις. Μας ωθεί να προβληματιστούμε για τους φόβους μας που μας  αποτρέπουν να εκφράσουμε τις επιθυμίες μας. Όμως το κυριότερο, μας κάνει να αναρωτηθούμε, τί σημαίνει πραγματικά να βλέπουμε καθαρά, όταν τα μάτια μας είναι τελείως ανοιχτά;

______________________

The Holdovers (2023-Alexander Payne)

Σεταρισμένο σε μία ρετρό αισθητική, το “The Holdovers” είναι η ιστορία τριών ανθρώπων που αναγκάζονται να περάσουν τα Χριστούγεννα τους σε ένα άδειο οικοτροφείο. Ο καθηγητής Paul(Paul Giamatti)είναι ένα εκκεντρικός, δύστροπος καθηγητής που έχει αποδεχτεί την μοναξιά εφόσον οι γύρω του δεν τον θέλουν. Μαζί του, ο μαθητής Angus, αντιδραστικός και ευφυής και τέλος η μαγείρισσα Mary που βιώνει το πένθος του χαμένου γιου της. Για αυτούς τους τρεις, τα Χριστούγεννα δεν αποτελούν μία περίοδο εορτασμού, καθώς, παρόλο που διαφέρουν, και οι τρεις σηκώνουν το δικό τους αρνητικό φορτίο του παρελθόντος και παλεύουν με την ενδότερη ανάγκη τους για συντροφιά και σύνδεση. Το χιόνι που καλύπτει το τοπίο μοιάζει να παγώνει τους χαρακτήρες, καθηλώνοντάς τους στα δικά τους συναισθηματικά αδιέξοδα. Όμως, μέσα από την αλληλεπίδρασή τους, ξεκινά μια διαδικασία θεραπείας. Με ιδιαίτερο χιούμορ αλλά και ευαισθησία ο Payne δημιουργεί ένα συναισθηματικό πορτραίτο ανθρώπων που ο ένας βρίσκει παρηγοριά στον άλλον. 

Η ταινία μελετά πώς το τραύμα και η απόρριψη μπορούν στην πραγματικότητα να γεφυρώσουν παρά να απομακρύνουν τους ανθρώπους. Τα Χριστούγεννα, αντί να είναι μια εποχή καταναλωτικής ευφορίας, γίνονται εδώ μια ευκαιρία για συμφιλίωση. Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών παραδίδουν ένα τρυφερό έργο για την ανάγκη του ανήκειν και αναδεικνύουν άρτια το νόημα της ταινίας, ότι το ανθρώπινο άγγιγμα μπορεί να φωτίσει ακόμα και τα πιο σκοτεινά μέρη. 

______________________

Carol (2015-Todd Haynes)

Στο “Carol”, μία νεαρή και ρομαντική φωτογράφος (Rooney Mara) συναντά σε ένα πολυκατάστημα την εντυπωσιακή Carol(Cate Blanchett), μια εκλεπτυσμένη γυναίκα που βρίσκεται στα πρόθυρα διαζυγίου. Η τυχαία αυτή γνωριμία λαμβάνει χώρα στην Νέα Υόρκη την περίοδο των Χριστουγέννων της δεκαετίας του ’50 και αποτελεί την αρχή μιας ερωτικής ιστορίας. Διαφοροποιημένη από τα κοινωνικά πρότυπα της εποχής, η σχέση μεταξύ των δύο γυναικών αναπτύσσεται σε μία απρόβλεπτη και ουσιαστική ένωση. Τα γιορτινά τραγούδια, τα φωτεινά καταστήματα και το χιόνι αναδεικνύουν ένα αρμονικό περιβάλλον, που έρχεται σε αντίθεση με την θύελλα συναισθημάτων που βιώνουν οι δύο γυναίκες. 

Το Carol δεν αποτελεί αποκλειστικά μία ταινία αγάπης, αλλά και μία ιστορία θάρρους. Θάρρους γιατί, οι γυναίκες αυτές δεν έχουν μόνο τις κοινωνικές προκαταλήψεις ως αντιπάλους, αλλά κυρίως τους εσωτερικούς τους φόβους. Τους φόβους που σχετίζονται με την αγάπη και την δύναμη που χρειάζεται για να την υπερασπιστούμε. Τα Χριστούγεννα αυτή την φορά, παρόλο που χαρακτηρίζονται ως μια εποχή που φέρνει κοντά τους ανθρώπους, αποκαλύπτονται ως μια περίοδος που εντείνει τη μοναξιά για όσους δεν ταιριάζουν στο καλούπι της “κανονικότητας”. Παρόλα αυτά, μέσα από την ταινία αναδεικνύεται η ελπίδα και η θυσία, φανερώνοντας πως η αγάπη μπορεί να ανθίσει ακόμα και όταν όλα είναι εναντίον της. 

______________________