Cinematic Odyssey #19: Οι ταινίες της εβδομάδας!
Αυτήν την κινηματογραφική εβδομάδα, η προσοχή μας θα στραφεί σε έναν δημιουργό που μας έμαθε να αναζητούμε την αλήθεια στις ρωγμές των συναισθημάτων μας. Ο Ζαν- Λυκ Γκοντάρ, αφουγκράστηκε σε βάθος το παράδοξο της αγάπης, την αντίθεση μεταξύ πόνου και ομορφιάς, αγάπης και μοναξιάς. Αυτή την βδομάδα αφιερώνουμε το βλέμμα μας σε τρεις διαχρονικές ταινίες του μέσα από τις οποίες αναζητούμε την λεπτή ισορροπία μεταξύ έρωτα, επιθυμίας και ανέφικτου.
______________________
2 or 3 Things I Know About Her (1967)
Στο “2 or 3 Things I Know About Her”, παρακολουθούμε την Ζυλιέτ, μια αγωνίστρια της ζωής που αναζητά μια σταθερότητα ανάμεσα στην οικογενειακή της ζωή και στις προσωπικές ανάγκες. Η δυσκολία να το πετύχει αυτό θα την οδηγήσει στην πορνεία, προκειμένου να ανταπεξέλθει οικονομικά. Μέσα από τα μάτια της Ζυλιέτ βλέπουμε έναν κόσμο κατακερματισμένο, αποξενωμένο, στον οποίο η Ζυλιέτ δεν αισθάνεται πλήρης, καθώς αναζητά νόημα και ανθρώπινη επαφή. Μάλιστα, όπως και ο τίτλος προδίδει, υπονοείται η έλλειψη πλήρους κατανόησης της Ζυλιέτ για τον ίδιο της τον εαυτό και τις σχέσεις της. Η ταινία δεν ακολουθεί μία παραδοσιακή αφήγηση με αρχή-μέση-τέλος αλλά αντίθετα ο σκηνοθέτης επιλέγει να παρουσιάσει μία σειρά εσωτερικών σκέψεων και καθημερινών στιγμών που συνθέτουν την καθημερινότητα της Ζυλιέτ.
Στην ταινία αυτή η αγάπη για τον Γκοντάρ αποτελεί ένα αίνιγμα, μια θολή αντανάκλαση. Η ζωή για την Ζυλιέτ αποτελεί μία διαρκή πάλη, μιας και η ανάγκη της για αγάπη συγκρούεται με την ωμή πραγματικότητα. Υπό αυτές τις συνθήκες ο Γκοντάρ δίνει στην αγάπη την μορφή ενός μόνιμου ερωτήματος και της προσφέρει μία αβέβαιη χροιά, κρυμμένη πίσω από τα λόγια που δεν ειπώθηκαν και τις στιγμές που δεν βίωσε ποτέ πλήρως. Ίσως αυτή η ταινία, να αποτελεί μία υπενθύμιση πώς η αγάπη είναι μία φευγαλέα σκιά- είναι δηλαδή, κάτι που κυνηγούμε συνεχώς όμως μας διαφεύγει αδιάκοπα.
______________________
Pierrot le Fou (1965)
Στην ταινία “Pierrot le Fou”, σε μία απεγνωσμένη στιγμή, όπου ο Φερντινάν έχει κουραστεί την μίζερη ρουτίνα του, αποφασίζει να εγκαταλείψει την άχρωμη ζωή του με την Μαριάν. Μαζί ξεκινούν ένα αβέβαιο ταξίδι χωρίς επιστροφή με τις έννοιες των κανόνων και των ευθυνών να τους εγκαταλείπουν. Κατά την διάρκεια αυτού το ταξιδιού ο έρωτας τους γίνεται άγριος και αυτοκαταστροφικός, μιας και εμπλέκονται σε επικίνδυνες καταστάσεις ξεφεύγοντας από καθετί συμβατικό. Οι καταδιώξεις και εγκλήματα που τους κυνηγούν αναδεικνύουν την αίσθηση πως, οι δύο αυτοί ήρωες προσπαθούν να βρουν την δική τους αλήθεια σε μία κοινωνία που μοιάζει εχθρική.
Σε αυτή την ταινία ο Γκοντάρ παρουσιάζει την αγάπη σαν μία έκφανση φυγής και τολμηρής απόρριψης της κανονικότητας. Η συγκεκριμένη αγάπη έχει έντονη την ανάγκη για ελευθερία χωρίς λογική και όρια και είναι μία εμπειρία αυτοκαταστροφική. Ο έρωτας για τον Φερντινάν είναι μια πράξη εξέγερσης, ενώ η Μαριάν είναι η ενσάρκωση του ανεξέλεγκτου πάθους. Ο δεσμός τους αναδεικνύει το νόημα της αγάπης σαν μια επανάσταση ενάντια στον κόσμο που μας πνίγει, μα η αγάπη τους δεν είναι παρά μια αδιάκοπη φυγή από τον εαυτό τους. Μία θυσία ήταν ικανή για να τους ενώσει, μήπως όμως τους αφήνει πιο μόνους από ποτέ; Ο Γκοντάρ παρουσιάζει την αγάπη ως μία συνεχή αντίφαση μεταξύ του έρωτα και της καταστροφής, της φυγής και του πάθους. Η αγάπη μέσα από αυτή την ιστορία δεν είναι μία ήρεμη δύναμη που προσφέρει ασφάλεια, αλλά ένα ηφαίστειο συναισθημάτων και επιθυμιών που αψηφά την λογική πορεία της ζωής.
Σε αυτή την ταινία ο Γκοντάρ παρουσιάζει την αγάπη σαν μία έκφανση φυγής και τολμηρής απόρριψης της κανονικότητας. Η συγκεκριμένη αγάπη έχει έντονη την ανάγκη για ελευθερία χωρίς λογική και όρια και είναι μία εμπειρία αυτοκαταστροφική. Ο έρωτας για τον Φερντινάν είναι μια πράξη εξέγερσης, ενώ η Μαριάν είναι η ενσάρκωση του ανεξέλεγκτου πάθους. Ο δεσμός τους αναδεικνύει το νόημα της αγάπης σαν μια επανάσταση ενάντια στον κόσμο που μας πνίγει, μα η αγάπη τους δεν είναι παρά μια αδιάκοπη φυγή από τον εαυτό τους. Μία θυσία ήταν ικανή για να τους ενώσει, μήπως όμως τους αφήνει πιο μόνους από ποτέ; Ο Γκοντάρ παρουσιάζει την αγάπη ως μία συνεχή αντίφαση μεταξύ του έρωτα και της καταστροφής, της φυγής και του πάθους. Η αγάπη μέσα από αυτή την ιστορία δεν είναι μία ήρεμη δύναμη που προσφέρει ασφάλεια, αλλά ένα ηφαίστειο συναισθημάτων και επιθυμιών που αψηφά την λογική πορεία της ζωής.
______________________
A Woman Is a Woman (1961)
Στην ταινία “A Woman is a Woman” μία νεαρή γυναίκα, η Άντζελα επιδιώκει να αποκτήσει ένα παιδί όμως ο σύντροφος της Εμίλ δεν είναι έτοιμος για κάτι τέτοιο. Έτσι, η Άντζελα, πεισματάρα και μπερδεμένη, αναρωτιέται αν πρέπει να στραφεί στον φίλο του Εμίλ, Αλφρέντ προκειμένου να μπορέσει να πραγματοποιήσει την επιθυμία της. Η ιστορία λοιπόν μετατρέπεται σε ένα περίπλοκο κύκλο τριβών, συγκρούσεων και συναισθηματικών πειραμάτων.
Στην ουσία της, η ταινία αυτή είναι ένας ύμνος πάνω στην διαρκή ανωριμότητα της αγάπης. Η Άντζελα, κυριευμένη από την παιδική της αφέλεια, το πείσμα της και τον φόβο της για μοναξιά, μοιάζει με ένα ανήσυχο πνεύμα που νιώθει την επιθυμία αλλά δεν μπορεί να την μετατρέψει σε κάτι σταθερό. Ο Γκοντάρ σε αυτή την περίπτωση αφήνει να εννοηθεί πώς η αγάπη είναι μια ασταθής, συνεχώς εξελισσόμενη κατάσταση, γεμάτη πάθη που δεν βρίσκουν ποτέ το τέλος τους. Είναι η αίσθηση της απομάκρυνσης από τις επιθυμίες μας, η αποδοχή ότι ακόμα κι αν προσπαθήσουμε να τις καταλάβουμε ή να τις αγκαλιάσουμε, η αγάπη πάντα παραμένει ένα πρόσκαιρο όνειρο που θα μας ξεφεύγει, όσο και αν τη διεκδικούμε.
______________________
