Cinematic Odyssey #13: Οι ταινίες της εβδομάδας!
H πιο αληθινή ανθρώπινη εμπειρία, η αγάπη, συχνά συνοδεύεται από πόνο και φόβο. Ο κινηματογράφος μπορεί να αποτυπώσει αυτή την συναισθηματική σύγκρουση με μοναδικό τρόπο, αποκαλύπτοντας την εύθραστη και σύνθετη φύση των ανθρώπινων σχέσεων. Οι ταινίες της εβδομάδας θα εξερευνήσουν με λεπτότητα τον έρωτα και την οδύνη του. Και στις τρεις ταινίες αν και εκφράζονται με διαφορετική κινηματογραφική γλώσσα, αναδεικνύονται κοινά θέματα: η αναζήτηση της ταυτότητας μέσα από τον πόνο της αγάπης και ο παθιασμένος, αγωνιώδης αγώνας για λύτρωση.
______________________
2046 (2004, Wong Kar-wai)
Στην τρίτη και τελευταία ταινία της τριλογίας του Wong Kar Wai (μετά από τα Days of being Wild & In the Mood for Love) το 2046 μας ταξιδεύει σε έναν κόσμο στον οποίο ο πόθος και η μνήμη συνδέονται με έναν τρόπο μελαγχολικό. Η ταινία περιστρέφεται γύρω από τον Τσόου, που ήδη γνωρίζουμε από την ταινία In the Mood for Love. Aδυνατώντας να ξεφύγει από το ερωτικό του παρελθόν με την επίσης γνωστή σε μας Σου Λι Ζεν, ο Τσόου επιστρέφει στον Χονγκ Κονγκ. Εκεί γνωρίζει και άλλες γυναίκες όμως οι αναμνήσεις του τον συνοδεύουν ακόμα. Σχετικός είναι και ο τίτλος της ταινίας, μιας και το 2046 αποτελεί μια ιδέα για το μυθιστόρημα του. Σύμφωνα με αυτό, οι άνθρωποι επιστρέφουν σε μία πόλη για να ξαναζήσουν τις αναμνήσεις τους. Όμως, κανείς δεν καταφέρνει να φύγει από το 2046. Όντας εξοικειωμένοι με την αγωνία του Wong Kar Wai για τον χρόνο, μέσω του 2046 αντιλαμβανόμαστε ότι ο χρόνος δεν θεραπεύει πάντα τις πληγές.
Αυτή είναι η πικρή έκφανση της αγάπης και εξαιτίας αυτής γίνεται αντιληπτό ότι η επιθυμία για το ανέφικτο μπορεί να μετατραπεί σε έναν αέναο κύκλο συναισθηματικής ανακύκλωσης. Το μοναδικό cinematography και οι σκηνές που επιλέγει ο Wong Kar Wai προσδίδουν ένα ποιητικό ύφος στην ταινία που εξερευνά το πώς οι άνθρωποι προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από τις σχέσεις τους προκειμένου να ξεχάσουν τον πόνο τους. Μέσα από τον φακό του, γινόμαστε μάρτυρες ενός ύμνου για την απομόνωση, την απώλεια και την αδυναμία να ξεχάσουμε τον αληθινό έρωτα.
______________________
Head-On (2004, Fatih Akin)
Το Head-On του Fatih Akin είναι μια ωδή στο παράφορο και αδιέξοδο πάθος και στο επικίνδυνο μονοπάτι της αυτοκαταστροφής που μπορεί να οδηγήσει η αγάπη. Ο Καχίτ και η Σιμπέλ είναι δύο μετανάστες στο Αμβούργο, γερμανικής-τουρκικής καταγωγής. Η απελπισία τους και η παραίτηση τους για ζωή τους οδήγησε στο ψυχιατρικό νοσοκομείο, όπου και γνωρίστηκαν. Τότε η Σιμπέλ προκειμένου να ξεφύγει από την αυταρχική της οικογένεια θα προτείνει στον Καχίτ να παντρευτούν. Ενώ μπλέκονται οι ζωές τους, το πάθος που γεννιέται σταδιακά γίνεται ανεξέλεγκτο και αβέβαιο. Η ταινία είναι μία ωμή αναπαράσταση της ανθρώπινης ανάγκης για λύτρωση, με την αγάπη να μετατρέπεται σε όχημα. Όχημα όχι μόνο αναζήτησης προσωπικής ελευθερίας, αλλά και αιτία καταστροφής.
Ο τρόπος που σκηνοθετεί ο Fatih Akin, απροκάλυπτα ρεαλιστικός και σκληρός, χωρίς κανένα περιθώριο για ψευδαισθήσεις δίνει μεγάλη δυναμική στην ταινία και στο αντίκτυπο που αυτή έχει στον συναισθηματικό μας κόσμο. Η αγάπη σε αυτή την ταινία δεν είναι ρομαντική ή εξιδανικευμένη· είναι μια δύναμη που μπορεί να συνθλίψει τις ψυχές των χαρακτήρων. Είναι μία έμφυτη δύναμη που είναι ικανή να οδηγήσει τους δύο πρωταγωνιστές της ταινίας στα όρια τους, τόσο ψυχολογικά όσο και σωματικά. Είναι μία ολοκληρωμένη και αληθινή πτυχή της ανθρώπινης ύπαρξης, γεμάτη ένταση, αντιφάσεις και τραγική ομορφιά.
______________________
Bad Education (2004, Pedro Almodóvar)
Στην ταινία Bad Education,ο Pedro Almodóvar αφηγείται μία σκοτεινή και περίπλοκη ιστορία, στην οποία η αγάπη, το τραύμα και οι ενοχές υφαίνουν έναν ξεχωριστό ιστό. Η ιστορία ακολουθεί τον Ενρίκε. έναν επίδοξο σκηνοθέτη και τον Ιγνάθιο ο οποίος εμφανίζεται με το ψευδώνυμο Άνχελ και είναι ο παιδικός του έρωτας. Όταν οι δυο τους συναντιούνται αναδύονται μνήμες από το παρελθόν τους στο καθολικό σχολείο που φοιτούσαν μαζί, όπου υπέστησαν κακοποίηση από έναν ιερέα, τον πάτερ Μανόλο. Το σχολείο αυτό που θεωρείται καταφύγιο αθωότητας και θαλπωρής, αποδεικνύεται διεφθαρμένο, με τις έννοιες της πίστης και της αμαρτίες να διαστρεβλώνονται ανεπανόρθωτα. Έτσι λοιπόν δημιουργείται μία ψευδαίσθηση, στην οποία το παρελθόν εισβάλλει στο παρόν. διαστρεβλώνοντας τις σχέσεις τους και θέτοντας τον έρωτα υπό το πρίσμα της εκδίκησης και της λύτρωσης. Οι ήρωες της ταινίας προσπαθούν να ξεφύγουν από το βάρος των αναμνήσεων τους και ανάμεσα τους αναδύεται ένας έρωτας που μετατρέπεται σε παιχνίδι εξουσίας και χειραγώγησης. Ο έρωτας γίνεται παγίδα και συνάμα φυλακή, καθώς οι χαρακτήρες προσπαθούν να χειριστούν ο ένας τον άλλον για να ανακτήσουν την αίσθηση του ελέγχου πάνω στις ζωές τους.
Το Bad Education εξετάζει την επίδραση των παιδικών τραυμάτων στις ερωτικές σχέσεις καθώς και το ότι η προσπάθεια που καταβάλλουμε να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε ίσως να είναι μία διαρκής μάχη για την αποδοχή του εαυτού μας. Ο έρωτας μέσα από τον φακό του Almodovar είναι καταστροφικός αντί για λυτρωτικός. Είναι ένας καθρέφτης που μας παρακινεί να έρθουμε αντιμέτωποι με τις σκοτεινές μας πλευρές και να δούμε τις αδυναμίες μας, τις ενοχές μας και τους δαίμονες που κουβαλάμε. Δημιουργείται έτσι ένας λαβύρινθος, όπου η αγάπη δεν λυτρώνει· απλώς μας παρασύρει χωρίς καμία εγγύηση διαφυγής.
______________________
