Αυτή η κάπως παράξενη εμμονή με το Christmas spirit
Τα Χριστούγεννα είναι γεμάτα αντιθέσεις. Χρώματα, αρώματα, μελωδίες και δώρα. Η αίσθηση της ζεστασιάς, αυτό το διαρκές συναίσθημα χαράς που φαίνεται να κυριαρχεί. Αυτό το διαρκές συναίσθημα χαράς. Και εδώ βρίσκεται η πρώτη αντίφαση: αυτή η χαρά μοιάζει σχεδόν επιβεβλημένη. Ένα “πρέπει” που βαραίνει. Και όσο περισσότερο το προσπαθείς, τόσο πιο ασήκωτο γίνεται.
Και μερικές φορές αυτή η πίεση γίνεται σκοινί, ένας κόμπος γύρω απ’το λαιμό μας που το τέλειο Χριστουγεννιάτικο σκηνικό δεν μπορεί να χαλαρώσει. Ποιος έρχεται και σφίγγει παραπάνω αυτό το σκοινί;
Social (media) pressure
Οι ταινίες, οι διαφημίσεις ολόγυρα, τα απανωτά stories στο Instagram – στολισμένα δέντρα, χαμογελαστές παρέες, τέλεια δώρα – όλα φιλτραρισμένα σε HD – γεμίζουν το feed σου με στιγμές απόλυτης χαράς. Ξέρεις με αυτό το γνώριμο Χριστουγεννιάτικο mood που δικαίως προσπαθείς να αγγίξεις, λες και είναι κάτι το απτό . Αν δεν νιώθεις και εσύ το ίδιο; Τι πάει λάθος με εσένα;
Πριν κυλήσεις στα Ζάναξ, σκέψου: Μήπως δεν χρειάζεται να νιώθεις χαρούμενος επειδή το λέει το ημερολόγιο;
Η ιδέα της χαράς μοιάζει σχεδόν υποχρεωτική: στις οικογενειακές συγκεντρώσεις γύρω από εορταστικά τραπέζια αλλά και παντού στα social media, όλα φαίνεται να επαναλαμβάνουν το ίδιο μήνυμα φιλίες, έρωτες και ¨τέλειες στιγμές¨
Η ευτυχία που ‘’πετάγεται’’ στο feed σου δεν είναι πάντα αληθινή, αλλά είναι αρκετή για να μας κάνει να συγκρίνουμε την δική μας ζωή, με μια ιδανική, φιλτραρισμένη πραγματικότητα. Και εσύ, όχι μόνο απέχεις από αυτό το Christmas spirit, αλλά αισθάνεσαι τα πάντα σαν μια to do list!
Μήπως η μελαγχολία είναι νορμάλ;
Τα Χριστούγεννα είναι, για πολλούς, μια περίοδος έντονης μελαγχολίας. Ενώ όλα τριγύρω μας υπενθυμίζουν τα πρέπει και τα μη, για αρκετούς, οι γιορτές φέρνουν στην επιφάνεια συναισθήματα απώλειας, μοναξιάς ή ανεκπλήρωτων προσδοκιών.
Η μελαγχολία αυτή μπορεί να προκύπτει από την αίσθηση απομόνωσης, μια συνειδητοποίηση για το πως έχουν τα πράγματα, μικρές ή μεγαλύτερες αλήθειες: λιγότεροι φίλοι από πέρυσι, ελάχιστα να ‘’βγούμε για καφέ’’ και ανεκπλήρωτα milestone χτυπούν το καμπανάκι, πώς η ζωή δεν πάει πάντοτε σύμφωνα με το σχέδιο.
Μήπως η αυθεντικότητα είναι η απάντηση; Μήπως να μην υποκρύψουμε αυτή την μελαγχολία φέτος, αλλά να την αποδεχτούμε και να την αγκαλιάσουμε σαν ένα κομμάτι του εαυτού μας; Έτσι για την αλλαγή!
Οι στιγμές χαλάρωσης και αυτοεξερεύνησης μοιάζουν να μην χωράνε στο χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα. Αλλά και όμως · είναι εντάξει να συνειδητοποιήσεις ότι η πραγματική μαγεία των Χριστουγέννων δεν βρίσκεται στα ξέφρενα πάρτι ή στα τρία, τέσσερα τραπέζια που δεν σε έχουν καλέσει ή ενδεχομένως δεν θέλεις να πας. Ίσως είναι εκείνες οι μικρές, αληθινές στιγμές – η πρωινή σου κούπα καφέ, το τηλεφώνημα ή η ήρεμη κουβέντα με εκείνον, τον έναν φίλο, το να πάρεις λίγο χρόνο για τον εαυτό σου. Και ξέρεις κάτι; Όλα αυτά είναι εντάξει!
Φέτος, ίσως ήρθε η στιγμή να χαμηλώσουμε τον θόρυβο γύρω μας. Να αφήσουμε τις λίστες “πρέπει” και τις προσδοκίες στην άκρη. Και να ζήσουμε τις γιορτές όπως τις νιώθουμε εμείς και όχι όπως μας λένε ότι θα έπρεπε να είναι.
Δεν είναι κακό να θέλεις ηρεμία. Δεν είναι κακό να αποδεχτείς ότι φέτος μπορεί να νιώθεις διαφορετικά. Άλλωστε, η αυθεντικότητα δεν είναι απλώς αρκετή· είναι απελευθερωτική.
