Cat power live στην Αθήνα
Κείμενο / Φωτογραφίες: Φιληάννα Καραμανλή
Μια προσωπική εμπειρία, ένα αυθημερόν ταξίδι κι ένα αντικειμενικό review, μιας φανατικής ακροάτριας.
Δεν ήμουν πρωτάρα, φυσικά και είχα ξανακούσει την αγαπημένη μου τραγουδίστρια live. Αλλά πρώτον, δεν ήταν έγκυος, δεύτερον, την συνόδευαν ακόμα οι dirty three και τρίτον, ήταν πριν την κυκλοφορία του νέου της άλμπουμ, Sun. Ο πολυαναμενόμενος ερχομός της στην Ελλάδα και το attend 2,2k ατόμων στο event του facebook, προμύνηε ορδές ανθρώπων και η εικόνα, που αγχωτικά σχημάτιζα στο μυαλό μου, ήταν ένα fuzz ασφυκτικά γεμάτο.
Και ναι, δε διαψεύστηκα. Σταδιακά, άρχιζαν να μαζεύονται όλο και περισσότεροι και μέχρι να χαιρετήσουμε τους γνωστούς μας, η βραδιά είχε, ήδη, ξεκινήσει με την ξυπόλητη, μελαγχολική Nalyssa Green, η οποία έκανε τις ευαίσθητες χορδές του κοινού να πάλλονται, με την ολόψυχη ερμηνεία της.
Έντονη υποδοχή υπήρξε για την παρουσία της Chan Marshall στη σκηνή, η οποία πραγματικά ήρθε για να ριζώσει στο live stage του Fuzz (έκατσε 2 ώρες και 40 λεπτά), παρέα με μια κιθάρα και ένα πιάνο. Μια Chan, επιτέλους εξοικειωμένη με το κοινό, αν αναλογιστούμε ότι χρόνια έπασχε από stagefright. Τόσο εξοικειωμένη, θα έλεγα, που δε δίστασε να μοιραστεί τη χαρά της εγκυμοσύνης της, όσο και τις ανησυχίες της, μιας και διέκοπτε, συνεχώς, την ερμηνεία της, για να μας μιλήσει ή να μας γκρινιάξει.
Κι εκεί που πίστευες ότι επιτέλους ξεκινάει το τραγούδι, ο κόσμος αρχίζει να λιποθυμάει και η Chan αποσυντονίστηκε τελείως. Ακολούθησε μια 5λεπτη διάλεξη, για τις διαφορές ανάμεσα σε ψηφιακό και αναλογικό ήχο κι όταν η προβληματική αηδός τα πήρε για τα καλά στην κράνα, στην προσπάθεια της να εξιλεώσει το κοινό, δυνάμωσε αναρχικά την ένταση της κιθάρας της κι έπαιξε πιο επιθετικά.
Παρά τις άτυχες στιγμές της καλλιτέχνιδος, η βραδιά ήταν ξεχωριστή για πολλούς λόγους και κυρίως, γιατί η φωνή της είναι στα καλύτερά της, παρόλη τη μόνιμη μάχη με τις αρρώστιες. Υπήρξε πλούσιο playlist κι ερμήνευσε πληθώρα από διασκευές, αρκετές από τις οποίες τις γνωρίζαμε ήδη, αλλά και κάποιες καινούριες όπως το “Can i get a witness” του Marvin Gaye, ίσως από τις καλύτερες στιγμές του live, καθώς και το “What the world needs now is love” της Jackie DeShannon. Φυσικά και δεν υπήρξε encore. Η Chan Marshall αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη σκηνή, κλείνοντας τη συναυλία με μια αφιέρωση καρδιάς, εξηγώντας στο κοινό ότι είναι ο λόγος που ακόμα παίζει και ταξιδεύει.
Συνοψίζοντας, το live απογοήτευσε μέχρι και τους πιο φανατικούς,. Αυτό, όμως, δεν είναι πρωτοφανές για την ερμηνεύτρια. Όπως είπε και η ίδια, έχει δεχθεί κακές κριτικές και στο παρελθόν. Σημασία έχει ότι ο κόσμος την αγαπά και της το έδειξε. Η ίδια τον αντάμειψε με λευκά τριαντάφυλλα, ενώ σε μια υπερτυχερή, χάρισε τη playlist της βραδιάς.
Προσωπικά, περιμένω το επόμενο live μαζοχιστικά…
