Beater Faces #2 (Djs): Steve Mill: Παίζω γενικά οτιδήποτε μου αρέσει. Θέλω να είναι μελωδικό και να έχει λόγια.
O Steve Mill είναι ένας άνθρωπος με εμπειρία δεκαετιών στη μουσική βιομηχανία, έχοντας εργαστεί ως DJ, παραγωγός, artist manager, marketeer, ιδιοκτήτης δισκογραφικής, music studio owner και γενικά γνώστης του χώρου της ηλεκτρονικής μουσικής.
Tο Beater.gr και ο Νικόλας Κιόσης τον συνάντησαν και μίλησαν για όλα.
Πως ξεκίνησες να ασχολείσαι με το Djing;
Με το Djing ξεκίνησα όταν ήμουν 15-16 χρόνων. Πήγαινα στα μπαρ της γειτονιάς μου και έβλεπα τότε τους Dj με τα μηχανήματα και σκεφτόμουν πως ήθελα να το κάνω και εγώ αυτό. Νομίζω οι πρώτες μου απόπειρες ήταν σε σχολικά πάρτυ και μετά μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω σε ένα μπαράκι της παλιάς μου γειτονιάς, στην Τούμπα της Θεσσαλονίκης. Μάζεψα ότι μουσική είχα, την έγραψα σε CD και έτσι σιγά-σιγά το αγάπησα.
Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με την παραγωγή μουσικής;
Η παραγωγή μπήκε μετέπειτα στη ζωή μου. Όταν ήμουν 19 χρονών κατέβασα ένα πρόγραμμα μουσικής παραγωγής (το Reason συγκεκριμένα) και ξεκίνησα να πειραματίζομαι. Προσπάθησα να γράφω μουσικές, μελωδίες και στόχος μου ήταν να καταλάβω γενικά πως δουλεύει το πρόγραμμα. Τότε ήταν δύσκολο να μάθεις τέτοια προγράμματα, γιατί δεν ήταν εύκολο να βρεις tutorial αφού η πρόσβαση στο διαδύκτιο παλιά ήταν πιο δύσκολη.
Πέρα από το Djing και την παραγωγή ασχολείσαι και με κάτι άλλο;
Είμαι Music Industry guy, δηλαδή δουλεύω για την Music Industry. Επίσης, δουλεύω για το Beatport σαν Artist Marketing Manager και τρέχω ως Label Manager και NR την Jackies Music Records η οποία ξεκίνησε πριν ένα χρόνο. Η Jackies είναι μια πολύ πετυχημένη σειρά από House & Disco parties στην Βαρκελώνη. Πέρα από αυτά, έχω φτιάξει έναν χώρο – στούντιο που έχω μαθητές που τους δείχνω μουσική παραγωγή, αλλά και σε συνεργασία με την Kiki Botonaki μαθαίνουμε σε παιδιά το Djing.
Μίλησέ μας για αυτόν τον καινούριο χώρο που έχεις φτιάξει. Τι σε έκανε να δημιουργήσεις το studio;
Αυτός ο χώρος τρέχει 2 χρόνια τώρα. Δεν ξεκίνησε με σκοπό να γίνει studio business αλλά έγινε στην πορεία επειδή άνθρωποι της πόλης άρχισαν να χτυπάνε την πόρτα. Οι περισσότεροι αναζητούσαν έναν χώρο στον οποίο θα ήθελαν μάθουν djing. Η Kiki Botonaki, είναι μια γνώστη Dj, όπου την προσέγγιζαν αγόρια και κορίτσια και της έλεγαν ότι θέλουν να μάθουν αυτή την τέχνη. Τότε η Kiki έψαχνε έναν χώρο και με αυτόν τον τρόπο ξεκίνησαμε μια συνεργασία. Τώρα, ο λόγος που δημιούργησα το studio ήταν η ανάγκη για να έχω ένα creative space. Ήθελα να μπορώ να πηγαίνω, να κάνω zone out απ’ όλα τα υπόλοιπα και να δημιουργώ. Παράλληλα αυτόν τον χώρο τον μοιράζομαι και μπορούν να έρχονται κι άλλα άτομα που θέλουν να δημιουργούν. Είναι ένας ωραίος χώρος καλά εξοπλισμένος με μηχανήματα και προσβάσιμος σε όσους θέλουν να μάθουν και να φτιάξουν κάτι δικό τους, καθώς δεν είναι για όλους εύκολο να αποκτήσουν έναν χώρο. Αυτό δεν μπορείς να το κάνεις εύκολα στο σπίτι σου! Επίσης, η εκδοχή του νοικιάσεις έναν χώρο ίσως είναι περισσότερο κοστοβόρα. Γι’ αυτό δίνω την πρόσβαση στον χώρο μου, προς ενοικίαση ανά ώρα, που είναι αρκετά affordable θεωρώ και μια καλή επιλογή αν είσαι και στην αρχή της καριέρας σου!
Τι προτιμάς περισσότερο; Να είσαι στο στούντιο και να γράφεις μουσική ή να παίζεις ως Dj;
Και τα δύο μου αρέσουν εξίσου. Το να παίζεις μουσική έχει αυτό που θα έλεγα instant gratification. Δηλαδή, το κάνεις εκείνη τη στιγμή και είναι ωραία που το κάνεις, ο κόσμος περνάει καλά, οπότε παίρνεις το satisfaction εκείνη την ίδια χρονική στιγμή. Από την άλλη, το να γράφεις μουσική είναι λίγο διαφορετικό το process, γιατί κάνεις consent την ιδέα και μετά όταν την εκτελείς είναι πολύ ωραία και εκείνη τη στιγμή παίρνεις ένα boost of energy, αλλά μετά πρέπει να τελειώσεις και το κομμάτι που είναι το arrangement. Eκεί είναι ένα άλλο mindset, εκεί θέλει υπομονή, μεθοδικότητα και προσήλωση στον στόχο. Μετά έρχεται ένα δεύτερο στάδιο ευχαρίστισης και ηδονής, όταν το κομμάτι βγαίνει στην αγορά και παίρνεις ένα καλό feedback. Διαφορετικά αλλά εξίσου ωραία το καθένα από αυτά για διαφορετικό λόγο.
Αν έπρεπε να κατατάξεις τη μουσική που παίζεις σε ένα συγκεκριμένο μουσικό στυλ, ποιο θα ήταν αυτό;
Θα έλεγα House, Disco! Παίζω γενικά οτιδήποτε μου αρέσει. Θέλω να είναι μελωδικό και να έχει λόγια. Γενικά πάντα μου άρεσε η House και να παίζω early hours. Την House μουσική την αγάπησα μεγαλώνοντας. Σε αυτό οφείλεται και ο θείος μου που μου έφερνε CD από τα ταξίδια του στο Μεξικό και στην Ινδία.
Πως είναι να δουλεύεις για το Beatport;
Είμαι εφτά χρόνια εκεί τώρα και είναι πολύ ωραία! Είναι ένας μεγάλος φορέας στο electronic dance music industry. Δίνεται βήμα σε πολλούς νέους καλλιτέχνες να προωθήσουν τη δουλειά τους μέσα από το Beatport και εγώ έχω αυτή τη δύναμη μαζί με την ομάδα μου να αναδείξουμε νέα ταλέντα. Είναι πολύ ωραίο να έχεις μια τέτοια θέση σε ένα τόσο μεγάλο business στο οποίο έχει τέτοια σημαντικότητα στο industry και έχει μεγάλο impact.
Ποια ήταν η πιο αγαπημένη στιγμή της καριέρας σου μέχρι σήμερα;
Όταν έβλεπα μέγαλους Dj (Hernan Cattaneo, John Digweed, Sasha, Nick Warren και άλλοι) να παίζουν τη μουσική μου ήταν φανταστικά. Είναι μια πολύ όμορφη στιγμή για τον δημιουργό να βλέπει ότι η δουλειά του έχει ανταπόκριση από τόσο μεγάλους Dj του χώρου. Μια ακόμη πιο ιδαίτερη στιγμή ήταν στο Βερολίνο, όταν έπαιζα σε Queer Clubs που ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία γιατί ήταν κάτι το διαφορετικό.
Έχοντας ζήσει στο εξωτερικό με ποιά πόλη βλέπεις τον εαυτό σου να συνδέεται περισσότερο;
Κοίτα, σε δύο πόλεις έχω ζήσει εκτός Ελλάδας. Στο Λόνδίνο και το Βερολίνο, όπου και οι δύο πόλεις είναι φανταστικές και hubs για το creative community. Έζησα σε διαφορετικές φάσεις στη ζωή μου. Όταν πήγα στο Λονδίνο ήμουν πιο πιτσιρικάς, στα Mid 20s αν θες να το πούμε, στην αρχή της καριέρας μου, single και απένταρος! Η πόλη ήταν πολύ ακριβή, επομένως το έζησα διαφορετικά. Όταν πήγα στο Βερολίνο ήμουν λίγο πιο established στην καριέρα μου, όλα τα ζούσα από ένα διαφορετικό πρίσμα. Το Βερολίνο ήταν πιο φθηνό, η καθημερινότητα κυλούσε ομαλά κι έκανα περισσότερα πράγματα. Αν με ρωτάς, και τις δύο πόλεις τις αγάπησα, την κάθεμια για διαφορετικούς λόγους. Στο Βερολίνο γεννήθηκε η κόρη μου, και φυσικά δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό. Στο Λονδίνο, πέρασα καταπληκτικά κι έμαθα να περνάω καλά με τα λίγα που είχαμε εκείνη την περίοδο στη ζωή μας, συγκατοικόντας με άλλους 2-3 ανθρώπους. Κάθε πόλη είναι ξεχωριστή για τους δικούς της λόγους. Στην Ελλάδα έχω ζήσει μόνο στη Θεσσαλονίκη, που την αγαπάω και έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις από το παρελθόν. Το community είναι πιο δύσκολο στην πόλη μας, πιο μικρό και immature θα το χαρακτήριζα. Ωστόσο έχει πολύ μεγάλο potential για growth, για εκπαίδευση και ανάπτυξη. Σε αυτή τη φάση της ζωής μου είναι ίσως η ιδανική περίοδος και πόλη για να ζω. Όπως σου είπα έχω μια κόρη και τους γονείς μου εδώ, επομένως είναι αυτό που λέμε ο σωστός τόπος τη σωστή στιγμή.
Πιστεύεις ότι απέχει πολύ το nightlife της Ελλάδας με αυτό του εξωτερικού;
Ναι, δεν έχει καμία σχέση, δυστυχώς! Είναι άλλη η κουλτούρα της χώρας, οπότε η κουλτούρα του clubbing αυτομάτως επηράζεται αρκετά από την περριρέουσα. Ο κόσμος, για παράδειγμα, είναι λίγο πιο σφιγμένος, παρ’ όλα αυτά ακούμε τις ίδιες μουσικές που ακούμε και σε άλλα μέρη. Αυτό σημαίνει πως υπάρχει πεδίο για να μάθει ο κόσμος, να εκπαιδευτεί, να ακούσει την ίδια μουσική και έπειτα να ταξιδέψει να την ακούσει και στο εξωτερικό. Συνεπώς ναι, θα έλεγα ότι είναι διαφορετικό το clubbing εδώ, είναι πιο reserved και μαζεμένο, έξω είναι πιο ελεύθερο.
Ας πάμε λίγο στην αρχή της θεματολογίας αυτής της συνέντευξης. Όταν κάνεις παραγωγή ή ακόμη και όταν παίζεις, σκέφτεσαι να γράψεις και να παίξεις αυτό που θα αρέσει σε εσένα ή στο κοινό σου;
Όχι, μόνο σε εμένα θέλω να αρέσει! Γι’ αυτό δεν ζω και από το djing, γιατί δεν είμαι εκεί έξω για να ικανοποιώ τον κόσμο. Ως δημιουργός θέλω να ικανοποιώ εμένα, γράφοντας μουσική και μετά παίζοντάς την και εφόσον ικανοποιούνται οι υπόλοιποι εγώ είμαι χαρούμενος. Κοιτάω πάντα τον κόσμο φυσικά και σκέφτομαι τι μπορεί να αρέσει, αλλά ο λόγος που είμαι στο κομμάτι της δημιουργίας, του djing και της παραγωγής είναι επειδή αγαπάω τη μουσική, οπότε θέλω να δημιουργώ κάτι που αρέσει σε εμένα πρώτα.
Ποιες συμβουλές θα έδινες σε νέες και νέους που ξεκινάν τώρα την καριέρα του djing ή της παραγωγής;
Να έρθουν εδώ στο studio και να μου μιλήσουν για αυτά που θέλουν να επιτεύξουν για να τους δώσω μια κατεύθυνση. Πέρα απ’ τη πλάκα, να κάνουν υπομονή, είναι πολύ σημαντικό τη σήμερον ημέρα να καταφέρεις να κάνεις υπομονή γιατί όλοι έχουμε δεχτεί αρκετό Input από το Internet και όλοι θέλουν τόσο έυκολα να επιτεύξουν αυτά που βλέπουν online. Έχουμε βομβαρδιστεί με το success και το ποθούμε ολοένα και πιο πολύ, χωρίς να σκεφτόμαστε τα βήματα που έγιναν μέχρι εκεί. Να υπομείνουν, να μάθουν, να αποκτήσουν γνώση και να ξέρουν ότι με τον καιρό θα καταφέρουν να πετύχουν αυτό που επιθυμούν, εφόσον βοηθήσουν και οι συγκυρίες, εφόσον δουλέψουν σκληρά και βάλουν έναν στόχο. Η επίτευξη των στόχων θα γίνει με υπομονή, εκπαίδευση και επιμονή! Αυτή είναι η συμβουλή μου!
