«Πεθαίνω σαν Χώρα» του Δημήτρη Δημητριάδη
Beater Cast, ένας τρόπος να παρουσιάσουμε μια σειρά εκφωνήσεων των πιο δυναμικών αναγνωσμάτων που έχουμε συναντήσει και συνεχίζουμε ν’ ανακαλύπτουμε καθημερινά. Κείμενα που αγαπάμε να ξαναδιαβάζουμε και που πολλές φορές μπορεί και ν’ αντικατοπτρίζουν τις συνθήκες της ζωής μας κάθε στιγμή.
Στο πρώτο επεισόδιο, ο Δημήτρης Τσιρώνης σου διαβάζει το αγαπημένο μας απόσπασμα από το «Πεθαίνω σαν Χώρα» του Δημήτρη Δημητριάδη, το εμβληματικό και αφοπλιστικό αυτό κείμενο που αφηγείται τον τρόπο κατάλυσης της ύπαρξης μιας χώρας.
[…] Την χρονιά εκείνη καμιά γυναίκα δεν έπιασε παιδί. Αυτό συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια, μέχρι που συμπληρώθηκε γενιά χωρίς καμιά καινούργια γενιά να ‘ρθει στον κόσμο. […] Εκτός απ’ ολιγάριθμες εξαιρέσεις βίαιων αντιδράσεων σ’ αυτή την ξεθεμελιωτική συμφορά, που πολύ αργότερα ονομάστηκε Μεσαίωνας της Μήτρας (: πυρπολισμοί δημόσιων κτηρίων, καταστροφές μνημείων και εθνικών συμβόλων, δολοφονικές επιθέσεις εναντίον προσώπων που οι επιτιθέμενοι τα θεωρούσαν υπεύθυνα για το κακό που τους είχε βρει), όλοι οι άλλοι, μαθημένοι στην εγκράτεια, χαλιναγωγούσαν την απελπισία τους και περιόριζαν σε ιδιωτικούς χώρους τα ξεσπάσματα του πανικού τους που τους έκανε να ξεσχίζουν την νύχτα τα μαξιλάρια με τα δόντια τους. […] (Από την παρουσίαση της έκδοσης)
Ο Δημήτρης Δημητριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στις Βρυξέλλες απ’ το 1963 ώς το 1968. Εκεί έγραψε το 1966 το πρώτο θεατρικό του έργο, “Η τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά”, το οποίο ανέβασε ο Patrice Chereau το 1968 στο Theatre d’ Aubervilliers, στο Παρίσι. Το 1978 εκδόθηκε το “Πεθαίνω σαν χώρα”, το πρώτο του πεζογράφημα,
Στο απόσπασμα του Beater Cast ακούγονται οι σελίδες 40-46.
«Πεθαίνω σαν χώρα»
Δημήτρης Δημητριάδης
Επιμέλεια Αιμίλιος Καλιακάτσος
Εκδόσεις Σαιξπηρικόν
Μάιος 2010
Μουσική
Gianni Marchetti – February
Bill Withers – Grandma’s Handa