Συνέντευξη με τον Arjun Vagale.
Ο Arjun Vagale μετράει περισσότερα από 20 χρόνια στην ηλεκτρονική σκηνή με ευρέως αναγνωρισμένες παραγωγές και εμφανίσεις οι οποίες, εκτός του ότι δείχνουν την προσήλωση στις ρίζες του, φανερώνουν επιπλέον την αφοσίωση και το πάθος του για το συγκεκριμένο είδος. Με σκληρή δουλειά έχει καταφέρει να επεκτείνει τις δραστηριότητές του κι εκτός μουσικής, καθώς ασχολείται στην χώρα του -την Ινδία- με το I Love Music Academy και το UnMute Agency αναδεικνύοντας την κουλτούρα και τις δημιουργικές δυνατότητες της ηλεκτρονικής, ενώ, ακόμα, είναι συνιδρυτής της Odd Recordings. Γοητεύεται από την ελευθερία του underground χώρου, του σκοτεινού και «βρώμικου» ήχου και, μέσω των πειραματισμών του, ξέρει πώς να στήνει την κατάλληλη, ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα. Όλα αυτά αποτέλεσαν κομμάτι της συζήτησής μας, μιας και «συναντήσαμε» τον Arjun τη στιγμή που επιστρέφει -ύστερα από 5 χρόνια- με ένα νέο EP στον κατάλογο της Quartz Rec. του Paul Ritch.
Ποια ήταν η πρώτη σου εμπειρία με την ηλεκτρονική μουσική;
Το πρώτο κομμάτι ηλεκτρονικής μουσικής που άκουσα ήταν το Music for the Jilted Generation των The Prodigy -το ’95 αν θυμάμαι καλά. Μεγαλώνοντας στην Ινδία, η μουσική ήταν δυσεύρετη και όποτε κάποιοι φίλοι ταξίδευαν στο εξωτερικό έφερναν μαζί τους στην επιστροφή κασέτες και CDs. Το Exit Planet Dust των Chemical Brothers ήταν για ‘μένα το σημείο καμπής όσον αφορά την μουσική.
Τι σε συνδέει με την συγκεκριμένη κουλτούρα και ήχο;
Είχα πάντοτε επαφή με την μουσική και έκλινα προς τα πιο «βρώμικα» / σκοτεινά πράγματα. Τα εφηβικά μου χρόνια τα πέρασα ακούγοντας metal, αλλά μόλις ανακάλυψα τους The Prodigy «κόλλησα» με αυτό το είδος. Μάλλον οι «ήχοι» και ο τσαμπουκάς ήταν αυτό που με τράβηξε και, σιγά σιγά, ανακάλυψα πως υπήρχε μια πλούσια κουλτούρα πίσω από την μουσική αυτή. Φυσικά στην Ινδία κάτι τέτοιο δεν υπήρχε, οπότε έπρεπε να το φτιάξουμε από μόνοι μας.
Πώς θα περιέγραφες τον δημιουργικό σου χώρο;
Είναι το καταφύγιό μου!
Είσαι κομμάτι του I Love Music Academy, ενός σχολείου για την ηλεκτρονική μουσική στην Ινδία και συνιδρυτής του ODDX Agency, που διαχειρίζεται τα underground ταλέντα της χώρας σου. Θα ήθελες να μοιραστείς περισσότερα σχετικά με αυτές τις πρωτοβουλίες και το αντίκτυπό τους σε ‘σένα;
Το σχολείο ήταν ο τρόπος μου να ξεπληρώσω την κοινότητα και να φροντίσω για τις μελλοντικές γενιές. Στο ξεκίνημά μου, δεν υπήρχε κανένας να με καθοδηγήσει, ήταν όλα DIY και μάθαινα από τις πολλές αποτυχίες. Ήθελα να το αλλάξω αυτό και να στήσω ένα κατάλληλο ινστιτούτο όπου ο κόσμος θα ερχόταν, θα έβλεπε και θα έπαιζε με synths και πικάπ. Περισσότερο, δηλαδή, για να κατανοήσουν ακόμα πιο βαθιά αυτή την κουλτούρα. Το Agency στέκεται ως ενδιάμεσο στο να βοηθήσουμε ταλαντούχους καλλιτέχνες να εκπληρώσουν το όραμά τους.
Ως κάποιος που κρατάει επαφή με τη νεότερη γενιά παραγωγών και DJs, ποια είναι τα σπουδαιότερα μαθήματα ή/και εμπειρίες;
Το ότι δεν υπάρχει υποκατάστατο για την σκληρή δουλειά.
Ερχόμενος στον ήχο σου, ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σου; Εστιάζεις κάπου συγκεκριμένα;
Για να ‘μαι ειλικρινής, ο ήχος μου συνεχώς εξελίσσεται και απεχθάνομαι το να μπω σε καλούπι. Σίγουρα, σε μια ευρύτερη γκάμα είναι techno, αλλά φλερτάρω με διάφορα είδη και φιλοσοφίες ανάλογα τη διάθεση στην οποία βρίσκομαι. Μου αρέσουν τόσο τα trippy στοιχεία, όσο και το κοπάνημα. Το καθένα έχει τον χώρο του.
Είσαι παθιασμένος με την underground σκηνή, απ’ όσα μπορούμε να διαβάσουμε για ‘σένα. Τι το γοητευτικό βρίσκεις εκεί; Θα ήθελες να περιγράψεις τις εξερευνήσεις σου και το τι σε ενδιαφέρει περισσότερο;
Αγαπώ το γεγονός πως η underground σκηνή ή η techno δεν έχουν όρια και είναι από τους πιο δημιουργικούς χώρους. Η ελευθερία να ενσωματωθείς με τον τρόπο που νιώθεις πιο άνετα είναι η πραγματική της ομορφιά. Μια κουλτούρα που εκφράζεις τον πραγματικό σου εαυτό.
Ερχόμενος τώρα στην κυκλοφορία σου στην Quartz Rec., τι εκφράζεις μέσω αυτής και ποιο είναι το concept;
Τα κομμάτια αυτά γράφτηκαν στο τέλος του προηγούμενου έτους, ενώ βρισκόμασταν στην μέση αυτής της πανδημίας. Η δημιουργικότητα μου έρχεται σε φάσεις και, μάλλον, μου έλειπε πάρα πολύ το dance floor και η ενέργειά του. Συχνά κάνω εικόνες για το πώς θα έπαιζα το κομμάτι σε κάποιο set μου και φαντάζομαι την αντίδραση του κόσμου. Αυτό το EP έχει κάτι από το peak της βραδιάς με αρκετό trippy vibe.
Πώς ήσουν όταν δούλευες πάνω στο “Time Cop” και πώς κατέληξε όσον αφορά την παραγωγή;
Το “Time Cop” ξεκίνησε ως τζαμάρισμα και ήταν το τελευταίο κομμάτι για το EP. Η διαδικασία που ακολουθώ στο studio είναι να ενεργοποιώ τον εξοπλισμό μου και να ηχογραφώ για κάποιες ώρες. Αυτό το κομμάτι ήρθε οργανικά και το έβγαλα μέσα σε ένα απόγευμα. Επίσης, δεν μου αρέσει να υπεραναλύω τα mixdowns -θα γράψω ένα κομμάτι και θα το ξαναπειράξω σε μερικές μέρες, κάνοντας μικροδιορθώσεις, αλλά πάντοτε επιστρέφω στην πρώτη ή στη δεύτερη έκδοσή του.
Μπορούμε, επιπλέον, να δούμε στον κατάλογο της AsymetriK μια ψηφιακή συλλογή κοινωφελούς χαρακτήρα για την κρίση του COVID-19 στην Ινδία. Σε ενεργοποίησε κάπως αυτή η πανδημία και πώς πιστεύεις πρέπει να δρουν οι καλλιτέχνες στην μέση μιας κρίσης;
Η πανδημία είναι διαφορετική για όλους και εξαρτάται από το πού μένεις. Στην Ινδία -αμέσως μετά το πρώτο κύμα- η κυβέρνηση αποφάσισε να τα ανοίξει όλα. Αυτό οδήγησε σε πληθώρα συναυλιών με μερικούς από τους μεγαλύτερους DJ να έρχονται για να παίξουν. Αντί να ανοίξουμε σταδιακά και προσεκτικά, πατήσαμε την σκανδάλη. Αυτό ήταν κάτι το ελάχιστο στη γενικότερη εικόνα μιας και υπήρχαν μαζικές θρησκευτικές και πολιτικές συναθροίσεις. Το δεύτερο κύμα ήταν καταστροφικό -ήμασταν η χώρα που χτυπήθηκε πιο βάναυσα από οποιαδήποτε άλλη. Όλοι έχασαν κάποιον από τον COVID κι εγώ μερικούς κοντινούς μου φίλους. Ήταν πραγματικά δύσκολο. Το υγειονομικό μας σύστημα παρέλυσε. Και ήταν πλέον στην ευθύνη του κάθε πολίτη να κάνει αυτό που πρέπει και να βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορεί. Όντας καλλιτέχνης, δεν υπήρχαν πολλά που θα μπορούσα να κάνω, γι’ αυτό και η συνεισφορά μας ήταν η συγκεκριμένη συλλογή για χρηματοδότηση των ΜΚΟ. Αυτές οι οργανώσεις παρέχουν οξυγόνο και ιατρική φροντίδα σε όσους είναι σε κρίσιμη κατάσταση δωρεάν. Το σχέδιό μου ήταν να το κυκλοφορήσω όσο το δυνατόν γρηγορότερα για να μαζευτούν τα χρήματα και μέχρι στιγμής έχουν ξεπεράσει τα 4000€.
Η αλλαγή πρέπει να έρθει από παντού και οι «μεγάλοι παίκτες» χρειάζεται να δώσουν το παράδειγμα.
Αν έπρεπε να πείσεις κάποιον που θαυμάζεις να ακούσει ηλεκτρονική μουσική -ή ακόμα και κάτι από τη δουλειά σου-, ποιος θα ήταν αυτός και τι θα του έλεγες;
Χμμ… φαντάζομαι πως θα άφηνα την μουσική μου να μιλήσει για ‘μένα 🙂 Θεωρώ πως λέει όσα δεν μπορώ να πω με λέξεις.
Υπάρχει κάτι που βρίσκεις ενοχλητικό στην σκηνή και τι θα έκανες γι’ αυτό;
Ειλικρινά, η σκηνή μας απέχει πολύ από το να ‘ναι τέλεια -υπάρχουν ΠΟΛΛΑ πράγματα που θα ήθελα να αλλάξω. Αντιμετώπισα πολύ ρατσισμό όλα αυτά τα χρόνια και ήταν το μεγαλύτερό μου εμπόδιο. Το αγνοούσα στο παρελθόν -μάλλον γιατί όσο είμαστε νέοι, είναι εύκολο να μην τα παίρνουμε τοις μετρητοίς- αλλά τώρα δεν το ανέχομαι. Η αλλαγή πρέπει να έρθει από παντού και οι «μεγάλοι παίκτες» χρειάζεται να δώσουν το παράδειγμα.
Πού θα έλεγες ότι βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή, σε αυτήν την τρέχουσα κατάσταση; Κάποια θετική ή αρνητική σκέψη;
Πραγματικά, δεν νιώθω σίγουρος για το πότε θα τελειώσει αυτό τουλάχιστον στην Ινδία. Ελπίζω πως τα πράγματα θα ανοίξουν σιγά σιγά στους επόμενους μήνες, αλλά ένα τρίτο κύμα είναι αναπόφευκτο και πρέπει να μάθουμε από το παρελθόν, ώστε να μην κάνουμε ξανά τα ίδια λάθη. Έχουμε ήδη χάσει πολλά.
Ένα μήνυμα που θα ‘θελες να μοιραστείς;
Σας ευχαριστώ για την υποστήριξη αυτή τη δύσκολη περίοδο. Θα χορέψουμε και πάλι.
______________________
Μπορείτε να αγοράσετε το νέο EP του Arjun Vagale από το Bandcamp της Quartz Rec, το οποίο κυκλοφορεί επίσημα, σε ψηφιακή μορφή, στις 9 Ιουλίου.
Interview with Arjun Vagale.
Arjun Vagale counts more than 20 years in the electronic music scene with widely recognized productions and sets which, in addition to showing the commitment to his roots, also show his devotion and passion for this genre. With hard work he has managed to expand his activities beyond music as he’s engaged in his country -India- with the I Love Music Academy and the UnMute Agency to highlight the culture and creative potential of electronic music, while he is also the co-founder of the label Odd Recordings. He is fascinated by the freedom of the underground, the dark and “dirty” sounds and, through experimentation, he knows how to set up the proper, electrified atmosphere. All this was part of our discussion, since we “met” Arjun the moment he returns -after 5 years- with a new, digital EP in the catalogue of Paul Ritch’s Quartz Rec.
What was your first experience with electronic music?
The first electronic music I heard was Prodigy’s Music for the Jilted Generation -back in 1995 i think. Growing up in India, music was hard to source, so whenever friends would travel abroad they would bring back tapes & CDs. Chemical Brothers Exit Planet Dust was a turning point for me musically.
What connects you to this specific culture and sound?
I’ve always been into music and gravitated towards the more grungy / darker stuff. My teens were spent listening to metal and once I discovered the Prodigy, I was hooked to electronic music. I guess the “sounds” and the attitude were what drew me into it and slowly I realized there was a huge culture behind the music. Of course, in India no such culture existed, so we had to make our own.
How would you describe your creative space?
It’s my sanctuary!
You are part of the I Love Music Academy, an electronic music school in India, and a co-owner of ODDX Agency, which manages the underground talents of your country. Can you share more about these initiatives and their impact on you?
The school was a way to give back to the community and help nurture future generations. During my early years, there was no one to guide me, it was all DIY and learning from many failures. I wanted to change that and set up a proper institute where people could come, see and play with synths and turntables. Actually, to get a deeper understand of this culture. The Agency is a medium for us to help talented artists reach their vision.
As someone who is keeping an eye on the newest generation of producers and DJs, what are the most valuable lessons and/or experiences?
There is no substitute for hard work.
Now, regarding your sound, what is the core of your inspiration? Do you have a keen eye on something specific that you lean to?
To be honest, my sound is constantly evolving and I hate being put into a box. Yes, in the broad sense it is Techno, but I flirt with its various styles and philosophies depending on the mood I’m in. I love the trippy stuff as much as I love the banging stuff. They each have their own space.
You are someone that is passionate about underground scene, from what we can read. What do you find the most charming about it? Would you like to describe your explorations and what interests you most over there?
I love the fact that the underground scene or Techno is limitless and one of the most creative spaces. The freedom to mold yourself depending on how you feel is the real beauty. A culture to express your true self.
Coming over to your release in Quartz Rec., what are you expressing through it and what is its concept?
These tracks were written late last year while we were all in the middle of this pandemic. Creativity comes in waves for me and I guess I was really missing the dance floor and its energy. Often, I tend to picture when I would play a track of mine in my set and imagine how people would react. This EP has a bit of a peak time -trippy vibe to it.
What was your mood while working on “Time Cop” and how did it turn out in terms of production?
Time Cop initially started as a jam and it was the last track I made for this EP. My process in the studio is just switching on all my gear and recoding for a few hours. This track came about very organically and I think I pretty much made it in one afternoon. I also don’t like to over think the mixdowns -I’ll write a track and re-visit it for a few days, tweaking bits, but I always go back the first or second version of the mix.
We can, also, see in AsymetriK’s catalogue a digital, charity compilation about the COVID-19 crisis in India. Has the pandemic enabled you somehow and where do you think artists should stand in a middle of a crisis?
The pandemic has been very different for everyone, depending on which part of the world you live in. In India -right after the first wave- the government decided to open things up. This led to a massive surge in gigs, with some of the biggest International DJs coming and playing. Rather than opening slowly and diligently, we jumped the gun. This was just a small piece in the larger scheme of things -there were massive religious and political gatherings. The second wave was catastrophic -we were the worst hit country in the world. Everyone lost someone to COVID -I lost a couple of close friends. It was really tough. Our medical infrastructure was absolutely crippled. It was now up to each citizen to do their bit and help each other in any way they can. Being an artist, there was vey little I could do, so this compilation to raise funds for NGOs was our contribution. These were supplying oxygen and medical care to the critically ill for free. My plan was to put this compilation out as soon as possible so we could start generating fund immediately -so far we have raised over 4000€.
Change needs to come from all corners of this scene and the bigger players need to lead by example.
If you had to convince someone you admire to listen to electronic music -or even your work-, who would that be and what were you gonna say?
Ah well … I guess I would just let my music do the talking 🙂 For me music says what I can’t put into words.
Is there something you find disturbing in the scene and what would you do about it?
Honestly our scene is far from perfect -there are a LOT of things I would like to change. I’ve dealt with so much racism over the years and its been my biggest hurdle. I’ve ignored it in the past -I guess when we are young, it’s easy not take it to heart- but now I do not tolerate it. Change needs to come from all corners of this scene and the bigger players need to lead by example.
Where do you find yourself right now, amidst this ongoing situation? Any positive or negative thoughts?
Honestly I’m not sure when this is going to end at least in India. I’m hopeful things will slowly open up over the next few months, but a 3rd wave is inevitable and we need to learn from the past and not make the same mistakes again. We ‘ve already lost too much.
A message you would like to share?
Thank you for your support over this tough period. We will dance again.
______________________
You can buy Arjun Vagale’s new EP via Quartz Rec. Bandcamp profile, which will be officially released on the 9th of July in digital format.
