Ο Αντίνοος Αλμπάνης μιλάει για τον πρώτο του μονόλογο.
Το ”Φινιστρίνι” είναι μία ιδιαιτέρως επίκαιρη παράσταση που ασχολείται βαθιά με τον σύγχρονο άνθρωπο πέρα από το φαίνεσθαι της σημερινής πραγματικότητας. Μίλησε μας λίγο για τον ρόλο σου.
Υποδύομαι έναν σύγχρονο νέο άνθρωπο στην Ελλάδα της κρίσης ο οποίος, ανήμπορος να διαχειριστεί την πραγματικότητα που καταρρέει, επιλέγει να απομονωθεί, να κλειστεί στον εαυτό του και να αποκοπεί από το κοινωνικό σύνολο.
Πόσο επικίνδυνα μπορούν να γίνουν τελικά τα ταξίδια του μυαλού;
Όσο βυθιζόμαστε στην μοναξιά και παύουμε να έχουμε διάδραση με τον περίγυρο μας, κοιτάμε τον εαυτό μας στα μάτια και απαιτούμε απαντήσεις. Ξεκινάει τότε ένα ταξίδι σε μονοπάτια όπου κανείς δεν πρέπει να περπατάει μόνος του. Αρχίζουμε να φορτώνουμε το μυαλό μας με διαπιστώσεις που δεν ακουμπάνε σε τίποτα πραγματικό, χάνουμε το κριτήριο μας, γεμίζουμε ενοχές και καταλήγουμε διαλυμένοι να τιμωρούμε την ύπαρξη μας για την όποια ανεπάρκεια.
Ποια πιστεύεις ότι είναι η μεγαλύτερη φοβία του σύγχρονου ανθρώπου;
Το να μην μπορεί να ενταχθεί σε ένα σύνολο που απαιτεί πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και συμπεριφορές.
Τι σημαίνει για εσένα το Φινιστρίνι;
Το φινιστρίνι για μένα είναι όλες αυτές οι μικρές χαραμάδες της ζωής που επιτρέπουν στο φως να περάσει μέσα. Αυτή η οπή που μας αφήνει να κοιτάμε τα αστέρια τις νύχτες και να μην χάνουμε την επαφή με τον πραγματικό κόσμο.
Υπήρχε περίοδος στην ζωή σου που αποτραβήχτηκε στην ασφάλεια του μικρόκοσμου σου ή είναι κάτι πολύ μακριά από την δική σου αντιμετώπιση των καταστάσεων;
Είναι τέτοια η φύση της δουλειάς μου που ακόμα κι αν είχα μια τέτοια εσωτερική επιθυμία, θα ήταν αδύνατον να αποτελέσει επιλογή.
Πώς βιώνεις εσύ την Αθήνα της κρίσης; Ποιά είναι τα φωτεινά και ποια τα μελανά της σημεία;
Δεν πιστεύω πως οποιαδήποτε κρίση έχει φωτεινά σημεία. Έχω συνηθίσει πλέον να βλέπω ανθρώπους θαμπούς, παραιτημένους δίχως την παραμικρή όρεξη για δημιουργία.
Πρώτη φορά σε μονόλογο; Πως είναι για έναν ηθοποιό να στέκεται μόνος του απέναντι στο κοινό;
Είναι η πρώτη φορά που καταπιάνομαι με έναν μονόλογο έχοντας πλήρη άγνοια της σκηνικής μοναξιάς. Το θέατρο και η έκθεση που σε υποβάλει, έχει μια μεγάλη αγριότητα. Όταν είσαι με συναδέλφους, μπορείς να κρατήσεις το χέρι τους και να παλέψετε μαζί. Όταν είσαι μόνος σου οφείλεις να κοιτάξεις τον φόβο στα μάτια και να τον νικήσεις.
Έχεις τελειώσει το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Ποιά ήταν η χρονική στιγμή εκείνη που αποφάσισες ότι η υποκριτική είναι αυτό που θέλεις να κάνεις στην ζωή σου;
Νομίζω πως ήταν κάτι που είχε αρχίσει να καλλιεργείται μέσα μου ήδη από τα χρόνια που με πήγαιναν οι δικοί μου να βλέπω θέατρο. Έπειτα η συμμετοχή μου στη θεατρική ομάδα του σχολείου ήταν αυτό που με έκανε να ξεκαθαρίσω τις επιθυμίες μου και να παραδεχτώ πως αυτό που θα με έκανε ευτυχισμένο ήταν η υποκριτική.
Ακολουθεί κλισέ ερώτηση: Τηλεόραση, θέατρο ή κινηματογράφος;
Το μέσο ή ο χώρος προβολής της δουλειάς μου δεν καθορίζει την ουσία της. Με την ίδια χαρά όρεξη και δημιουργικοτητα θα ασχοληθώ και με τα τρία.
«Το Φινιστρίνι» του Βασίλη Ρίσβα με τον Αντίνοο Αλμπάνη σε σκηνοθεσία Πέτρου Φιλιππίδη.
Νέες ημερομηνίες λόγω μεγάλης επιτυχίας: 18 & 19 Νοεμβρίου στο Θέατρο Αυλαία
Συντελεστές Παράστασης:
Παίζει: Αντίνοος Αλμπάνης
Κείμενο: Βασίλης Ρίσβας
Σκηνοθεσία: Πέτρος Φιλιππίδης
Σκηνικά κοστούμια: Δέσποινα Βολίδη
Μουσική επιμέλεια: Ιάκωβος Δρόσος
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Βοηθoί Σκηνοθέτη: Χάρης Χιώτης, Ζαχαρένια Φραγκιαδάκη
Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
Πληροφορίες
Παραστάσεις: 18 & 19 Νοεμβρίου
Ώρα έναρξης: 21.30
Θέατρο Αυλαία: Πλατεία Χ.ΑΝ.Θ.
Τιμές εισιτηρίων:
Κανονικό: 15€
Φοιτητικό/Ανέργων/ΑμέΑ/Άνω των 65: 12€
Ατέλεια: 5€
Προπώληση: www.viva.gr και στο ταμείο του θεάτρου Αυλαία: τηλ.: 231 023 0013
