«Από την Αντιγόνη στην Μήδεια» στο Θέατρο Άλφα.Ιδέα | Κερδίστε Προσκλήσεις

Μετά τα συνεχόμενα sold out η παράσταση «Από την Αντιγόνη στη Μήδεια» παρατείνει τις παραστάσεις της στο θέατρο Άλφα.Ιδέα με νέες ημέρες και ώρες. Το έργο του Κώστα Γάκη, «Από την Αντιγόνη στη Μήδεια» , μιλάει για τη θέση της γυναίκας σε έναν σκληρά ανδροκρατούμενο κόσμο. Είναι ένα έργο – ύμνος για τη γυναίκα το οποίο φέρνει την τραγωδία κοντά στο κοινό με ένα διαφορετικό και σύγχρονο τρόπο, απαλλάσσοντάς την από τον στόμφο που συνήθως της προσδίδεται, δημιουργώντας γέφυρες με το σήμερα. Μια παράσταση – κατάδυση στα έγκατα της γυναικείας φύσης, όπως αυτή προκύπτει μέσα από δέκα εξέχουσες γυναικείες παρουσίες της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Η χρήση βιντεοπροβολών υψηλής αισθητικής με τοπία του Αιγαίου αλλά και με μια σπαρακτική εστίαση στις λεπτομέρειες των προσώπων των γυναικών, προσδίδει μια άγρια ομορφιά αλλά και ένα επιπλέον “βάθος πεδίου” στο θέαμα. Η παράσταση “Από την Αντιγόνη στη Μήδεια” συμμετείχε δυο φορές σε μεγάλα φεστιβάλ στην Νότιο Κορέα και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Επίσης παίζεται για σχολεία (γυμνάσια-λύκεια) έχοντας τη σχετική έγκριση του Υπουργείου Παιδείας. Μετά το τέλος κάθε παράστασης, στο φουαγιέ του θεάτρου Άλφα.Ιδέα, μια ποιήτρια μοιράζεται με το κοινό αποσπάσματα από το έργο της. Σ’ αυτό το μέρος της βραδιάς μπορεί να παρευρεθεί κανείς χωρίς να έχει παρακολουθήσει την παράσταση και χωρίς κόστος.

Συντελεστές
Ερμηνεύουν: Κώστας Γάκης, Μαρία Παπαφωτίου
Κείμενο, σκηνοθεσία, video art: Κώστας Γάκης
Μουσική: Κώστας Γάκης – Στέλλα Ζιοπούλου
Live τραγούδι: Ίρις Κανδρή
Live μουσική: Στέλλα Ζιοπούλου
Συνεργασία στη σκηνοθεσία: Ανθή Φουντά
Επιμέλεια κίνησης: Ευθύμης Χρήστου Φωτισμοί: Στέλιος Πλασκασοβίτης, Στέφανος Λώλος
Σκηνογραφία: Στέφανος Λώλος
Κοστούμια: Σάλι Αλάραμπι, Κωνσταντίνα Μαρδίκη
Βοηθοί σκηνοθέτη: Βίλλη Κοντονικολάκη, Ισμήνη Πρωίου
Φωτογράφοι: Παναγιώτης Λαμπής, Σοφοκλής Μπιμπής, Νίκος Οικονόμου

Από την Αντιγόνη στην Μήδεια
Διάρκεια: 90 λεπτά
Τιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ (προπώληση), 15 ευρώ (ταμείο), 12 ευρώ (ΑΜΕΑ, φοιτητικό, μαθητικό)
Που: Θέατρο Άλφα.Ιδέα, Πατησίων 37 και Στουρνάρα 51, Αθήνα
Τηλ.: (210) 5238742, 5221444
Τρόποι πρόσβασης: Στάση Μετρό ΟΜΟΝΟΙΑ
Παράταση παραστάσεων
Νέες ημέρες παραστάσεων από 2 Φλεβάρη
Σάββατο 21:15 και Κυριακή 19:00

Έγραψαν
«Ένας ύμνος στην γυναίκα. Την κάθε γυναίκα που υπέφερε πολλά, την γυναίκα που κέρδισε και κατάφερε πολλά, την γυναίκα που αντιστάθηκε μπροστά στην εξουσία και όρθωσε το, κατά τα άλλα εφηβικό της ανάστημα, μπροστά στο «τέρας» της σκληρής εξουσίας. Την γυναίκα που ξεριζώθηκε και έχασε τα πάντα. Την γυναίκα που τιμωρήθηκε και τιμώρησε. Την γυναίκα που πουλήθηκε σαν σκλάβος σε εγκλήματα πολέμου. Την γυναίκα, τέλος, που έφτασε στην μεγαλύτερη αυτοκαταστροφή ως «αντίποινα» προδοσίας. Τις συναντάμε ακόμα αυτές τις γυναίκες. Είμαστε εμείς, εσύ, η καθεμιά. Ο Κώστας Γάκης κεντάει για άλλη μία φορά με την σκηνοθεσία του και τη μουσική του. Η παράσταση μας παίρνει μαζί της με τον νου, την καρδιά και όλες τις αισθήσεις γενικότερα. Τόσο όσο και η χρήση των οπτικοακουστικών μέσων. Προβολές και κάμερα, ζωντανή μουσική και μια παράσταση που έχεις την εντύπωση ότι φτιάχνεται μπροστά στα μάτια σου. Μια παράσταση που πρέπει να δείτε!»
Τέσσυ Καραμπίνη, debop.gr

«Οι ηθοποιοί είναι δοσμένοι στην ερμηνεία τους. Η ταλαντούχα Μαρία Παπαφωτίου συμπυκνώνει όλους του γυναικείους ρόλους με απόλυτη ταύτιση στο κάθε χαρακτήρα. Γίνεται η αταλάντευτη Αντιγόνη, η ερωτική Ιοκάστη, η προγραμματισμένη Ελένη, η υποδειγματική Ιφιγένεια, η σπαρακτική Εκάβη, η δολερή Κλυταιμνήστρα, η χαρισματική Κασσάνδρα, η ρηξικέλευθη Μήδεια. Ο Κώστας Γάκης φορά το ανδρικό προσωπείο. Ντύνεται «ποιητής» και απλώνει το χέρι στον θεατή με βλέμμα οικείο και συμπονετικό, γίνεται βασιλιάς και ορίζει σθεναρά τη μοίρα του άλλου, γίνεται Ορέστης για να φονεύσει. Η παράσταση «Από την Αντιγόνη στη Μήδεια» αποτελεί μια θεατρική επιλογή για το θεατή που στοχάζεται, που δεν εφησυχάζει, που αγαπά την Ελλάδα και την Γυναίκα. Ο Λόγος του Κώστα Γάκη είναι πρωτίστως ύμνος προς την γυναίκα. Ο Λόγος του είναι βαθύτατα προσωπικός, έντονα πολιτικός, κρυφά επαναστατικός, καθόλα επίκαιρος, υπέροχα δοτικός.»
Δήμητρα Τσιαούση, elamazi.gr

«Ο Κώστας Γάκης δεν δίνει εύκολες απαντήσεις. Αντίθετα θέτει καίρια ερωτήματα, ανάγοντας τις γεμάτες βία, δάκρυα και αίμα ιστορίες αυτών των γυναικών στο δικό μας, εξίσου «αιματοβαμμένο» σήμερα. Στο ευ-μετάβλητο πρόσωπο και το γεμάτο πλαστικότητα σώμα της ταλαντούχας Μαρίας Παπαφωτίου, ενσαρκώνονται – θεατρικά, μουσικά και «κινηματογραφικά» -η Αντιγόνη, η Ελένη, η Ιφιγένεια, η Κλυταιμνήστρα, η Κασσάνδρα, η Ηλέκτρα, η Εκάβη, η Ιοκάστη-Επίκαστη και τέλος η Μήδεια που με τον πλέον ανατρεπτικό και παράδοξο τρόπο βάζει τα πράγματα στη θέση τους για όλες τις γυναίκες που αδικήθηκαν, κακοποιήθηκαν, ξεριζώθηκαν από την πατρίδα τους, ατιμάστηκαν και εν τέλει προδόθηκαν από τους πιο αγαπημένους τους.»
theathinai.com

«Η σκηνοθεσία του Κώστα Γάκη ευρηματική και ψαγμένη όπως πάντα τέλεια ντυμένη με τη μουσική που γράφει ο ίδιος. Εξαιρετική η επιλογή της Μαρίας Παπαφωτίου. Τόσο δυναμική η παρουσία της που έδωσε και στους 10 γυναικείους ρόλους τέλεια υπόσταση. Σε ανατριχιάζει, σου βγάζει τρομερά συναισθήματα! Ο Κώστας Γάκης καταφέρνει να κάνει αρχαίο θέατρο με σύγχρονο τρόπο χωρίς να υποβιβάζει το κείμενο. Καταπληκτικές η Στέλλα Ζιοπούλου και η Ίρις Κανδρή στην μουσική και το τραγούδι. Η παράσταση μας δείχνει οτι ο πιο καταπιεσμένος, η ΓΥΝΑΙΚΑ απαίδευτη άφτιαχτη, τραγική, υπάρχει, ζει, ερωτεύεται, γεννά, ανατρέφει και πεθαίνει αφήνοντας το χνάρι της ύπαρξης της στο χάρτη της ανδροκρατούμενης κοινωνίας διαμέσου των αιώνων! Εξαιρετική παράσταση ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ!»
Πόλλυ Μαρμαρινού, freshart24.gr

«Η σκηνοθεσία του Κώστα Γάκη είναι άκρως ευρηματική, πολυκύμαντη, κινηματογραφική και εύρυθμη. Ο ίδιος, ως συγγραφέας και σκηνοθέτης, κατάφερε να αποδώσει το βάρος του ψυχισμού της κάθε γυναίκας με μικρές ανάσες κωμωδίας. Η απόδοση των κειμένων του ήταν άρτια, με συνδετικούς μονολόγους να γεφυρώνουν τις σκηνές. Με άκρως μελωδική και ατμοσφαιρική ζωντανή μουσική ο ίδιος, ως συνθέτης κατάφερε να αγγίξει με ευαισθησία και λυρισμό τις λέξεις του κειμένου. Τα ατμοσφαιρικά video art και κάποια τεχνικά βοηθήματα ήχων, όπως το βάθος της φωνής και νερά να ξεχειλίζουν από το άπειρο, ήταν το ουσιαστικό λιτό σκηνικό του έργου. Η επιλογή της ηθοποιού Μαρία Παπαφωτίου ήταν ορθή, καθώς η ίδια έδωσε μια δυναμική, ακριβή και φυσική ερμηνεία στα δέκα πρόσωπα. Οι γρήγορες και ορθές εναλλαγές στην τοποθέτηση της φωνής της και του κινησιολογικού της υποβάθρου, συντέλεσαν στην τελειοποίηση του εκάστοτε ρόλου. Η εξαιρετική ηθοποιός καθήλωσε το κοινό με την πολυεπίπεδη ερμηνευτική της απόδοση και την υποκριτική της δεινότητα. Αξίζει να αναφερθεί ότι στο πρόσωπο της Μήδειας και της Κλυταιμνήστρας, η ηθοποιός απέδωσε το συναισθηματικό τραγικό ρίγος και τη βαθιά εσωτερική αμεσότητα του ρόλου.»
Ευγενία Σάλτα, artic.gr

«Όταν η φαντασία καλπάζει και το ταλέντο ξεχειλίζει, τότε το έργο γίνεται μια παράσταση υψηλής Τέχνης, κι αυτό οφείλεται στον Κώστα Γάκη και στους εκλεκτούς συνεργάτες του. Ο κύριος Γάκης έχει το προσόν να προσεγγίζει το αρχαίο θέατρο με σύγχρονον τρόπο. Τόσο ο ίδιος (ως σκηνοθέτης, ερμηνευτής, συνθέτης της μουσικής κι εμπνευστής των video art) όσο και η συνεργάτις του Ανθή Φουντά, αλλά και οι βοηθοί του Βίλλη Κοντονικολάκη και Ισμήνη Πρωίου, έκαναν ευφάνταστη και πρωτότυπη σκηνοθετική δουλειά, στο αποτέλεσμα της οποίας συνέβαλαν: ο Ευθύμης Χρήστου που είχε την επιμέλεια της απαιτητικής και πανέμορφης κίνησης των ηθοποιών, ο Στέλιος Πλασκασοβίτης με τον Στέφανο Λώλο στον σχεδιασμό των φωτισμών, με τον δεύτερον να έχει και την ευθύνη της ωραίας σκηνογραφίας, ενώ τα υπέροχα κοστούμια σχεδίασαν η Σάλι Αλάραμπι με την Κωνσταντίνα Μαρδίκη. Πώς να περιγράψει κάποιος τις ερμηνείες κι αυτά που βίωσαν οι θεατές παρακολουθώντας αυτόν τον άθλο; Οι ηρωίδες έγιναν κτήμα μας, και οι πράξεις τους «δικαιώθηκαν» από όλους. Υπέροχες ερμηνείες από τον Κώστα Γάκη και τη Μαρία Παπαφωτίου, να αλώνουν τη σκηνή. Η ερμηνεία της κυρίας Παπαφωτίου καθήλωσε το κοινό˙ τη θεωρώ αντάξια των παλιών μεγάλων ερμηνευτριών μας της Επιδαύρου, όπου και θα πρέπει να την απολαύσουμε στη δική της μεστή και μεγαλειώδη ερμηνεία. Δέκα διαφορετικοί ρόλοι σε μια παράσταση από τον ίδιον ερμηνευτή απαιτούν μεγάλο ταλέντο αλλά και πολλή δουλειά. Τέλειες η Στέλλα Ζιοπούλου και η Ίρις Κανδρή παίζοντας μουσική και τραγουδώντας, αντιστοίχως. Οι θεατές καταχειροκρότησαν όλους τους συντελεστές, στο τέλος της παράστασης, με ζωηρά επιφωνήματα. Η βραδιά συνεχίστηκε στο φουαγιέ, με τον Κώστα Γάκη να αυτοσχεδιάζει στο πιάνο και ορισμένες συνεργάτιδές του ή κάποιους θεατές να τραγουδούν ή να απαγγέλουν ωραία ποιήματα. Θερμά συγχαρητήρια σε όλους. »
Νίκος Μπατσικανής, critics-point. gr

«Ο Κώστας Γάκης και η Μαρία Παπαφωτίου μέσα από δέκα διαφορετικές ιστορίες μάς λένε μόνο μία κι αυτή λέγεται γυναίκα, λέγεται ζωή. Η νεαρή ηθοποιός μεταμορφώνεται μέσα σε δευτερόλεπτα σε μία διαφορετική τραγική φιγούρα που καταφέρνει να αποδώσει την ιστορία της με απόλυτη ακρίβεια δημιουργώντας εικόνες και συναισθήματα, δίνοντας την αίσθηση στο κοινό ότι κρατά το ίδιο θεατρικό νήμα με αυτό της Αρχαίας Ελλάδας, το οποίο μοιάζει αόρατα να συνεχίζεται στο χρόνο, υποδηλώνοντας ότι η ανθρώπινη φύση θα αναζητά πάντα την ίδια αλήθεια. Μέσα από μία μοναδικά ατμσοφαιρική σκηνοθεσία που συνδυάζει video art, με βασικά στοιχεία του αρχαίου ελληνικού δράματος τηρώντας τα δεδομένα της σύγχρονης σκηνής του θεάτρου Άλφα.Ιδέα οι θεατές πάσχουν, συμπάσχουν και συγκινούνται. Γίνονται κομμάτι και μάρτυρες ενός έργου που φωλιάζει στην ψυχή, όπως μία μέρα αγναντεύοντας το γαλάζιο, κάτω απ’ το δυνατό φως. Η ζωντανή μουσική από τη Στέλλα Ζιοπούλου και η παραδεισένια φωνή της Ίριδας Κανδρή νιώθεις ότι σε μυούν ακόμα πιο βαθιά στη μυσταγωγία του Κώστα Γάκη, σ’ εκείνο το παράλληλο σύμπαν που ζει ο νους και το πνεύμα. »
Μαριλένα Παππά, http://θεατρο.gr/

«Στο συγκεκριμένο έργο, προβάλλεται έντονα η ισότητα των φύλων: τόσο ο άνδρας όσο και οι γυναίκα είναι ικανοί να διαπράξουν ειδεχθείς πράξεις, αποδομώντας την αφήγηση που θέλει τη γυναίκα παθητική, σιωπηλή και συγκαταβατική. Η Μήδεια δεν ανέχεται το ρόλο της απατημένης συζύγου· αντιδρά και εκδικείται, όπως οι άνδρες, είναι υπέρμαχος της ισότητας. Δεν εκδικείται μόνο για τη συζυγική προδοσία· εκδικείται για τη θαμμένη στη γη Αντιγόνη, για τη θυσία της Ιφιγένειας, για τον ξεριζωμό της Εκάβης και την αρπαγή της Ελένης. Συγκρούεται με το πεπρωμένο της, παίρνοντας εκδίκηση για όλα τα δεινά που έχει υποφέρει η γυναίκα μέσα στους αιώνες. Η παιδοκτονία αποτελεί μια πράξη επαναστατική· η Μήδεια, σκοτώνοντας τα παιδιά της, αποκηρύσσει το ρόλο της μητέρας και προτάσσει τη γυναικεία της ταυτότητα, υπερτονίζει το ρόλο της ως πολιτικό υποκείμενο που αμφισβητεί και συγκρούεται ευθέως με την πατριαρχία. Σκοτώνει τα παιδιά της, γιατί αρνείται να συμμορφωθεί με το μητρικό και συζυγικό πρότυπο που της επιβάλλει το κοινωνικό της φύλο.»
Χρύσα Χαρίση, kaboomzine.gr/