Η Anna vs June έφερε την παράδοση στην ηλεκτρονική μουσική!
Φωτογραφίες: Στάθης Μάρκου
Η Άννα Παπαϊωάννου αποτελεί μια ενδιαφέρουσα περίπτωση καλλιτέχνη. Ισορροπεί ανάμεσα στην παραδοσιακή και την ηλεκτρονική μουσική. Η γνωριμία μας μαζί της έγινε στο πλαίσιο του 4ου Reworks Agora το περσινο φθινόπωρο, αφήνοντάς μας εξαιρετικές εντυπώσεις με την live εμφανίση και τις απόψεις της. Η περίεργεια δεν μας άφησε περιθώρια και προσπαθήσαμε να μιλήσουμε μαζί της για όλα!
Η Anna Vs June επιλέχθηκε μαζί με άλλους 63 καλλιτέχνες από το πρόγραμμα We Are Europe, το συνεργατικό 8απλό φόρουμ, που συγχρηματοδοτείται από το Creative Europe program της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι έχει ως σκοπό να δημιουργήσει μία γέφυρα επικοινωνίας και συνεργασίας ανάμεσα στα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά φεστιβάλ.
Κάποια πράγματα για την ενασχόληση και το ξεκίνημά σου με την μουσική;
Έκανα από μικρή πιάνο και χορωδία και όταν αποφοίτησα άρχισα να ασχολούμαι με το λογισμικό για να φτιάχνω μουσική. Σπούδασα στην Σκωτία και δούλευα κάνοντας ήχο για παραστάσεις, ταινίες μικρού μήκους κ.λπ. και συνδυάζοντας αυτά με την ηλεκτρονική μουσική, έγινε το ξεκίνημα του δικού μου project.
Πόσο καιρό ασχολείσαι με αυτό; Υπάρχει κάτι άλλο παράλληλα με το “Anna VS June”;
Παράλληλα όχι, αλλά γράφω μουσική για άλλους κι εκεί υπογράφω με το κανονικό μου όνομα. Το Anna VS June δεν ξεκίνησε με την παραδοσιακή μουσική, αλλά έγινε όταν ξεκίνησα την ηλεκτρονική μουσική και το τραγούδι. Απλά με τα παραδοσιακά πήρε μπρος!
Πώς έγινε η επιλογή του ονόματος;
Γεννήθηκα τον μήνα Ιούνιο και επειδή νιώθω ότι πολεμάω πολύ τον χρόνο, δηλαδή σκέφτομαι ότι είμαι αργή ή τα πράγματα έπρεπε να ‘χουν γίνει αλλιώς, σκέφτηκα ότι VS Time είναι πολύ αόριστο ενώ το VS June είναι κάπως καλύτερο.
Έκανες το ξεκίνημά σου με την ηλεκτρονική μουσική και βρέθηκες στο Red Bull Music Academy το 2018, στο Βερολίνο. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
Συγκλονιστική! Έμαθα πάρα πολλά, κυρίως από το πως φτιάχνουν μουσική οι υπόλοιποι. Είναι γόνιμη εμπειρία, εκτίθεσαι πολύ. Ο καθένας με το στιλ του κάνει μια πολιτική δήλωση. Στον κόσμο της εικόνας δεν μπορείς να είσαι ένας καλλιτέχνης που δεν δείχνει τι πιστεύει, γιατί δεν θα ακουστείς. Επίσης, γίνονταν διαλέξεις από επιτυχημένους ανθρώπους από διαφορετικά είδη και από το «Εγώ θέλω να δουλεύω με νέους μουσικούς γιατί οι νέοι δεν είναι βαρετοί, οι νέοι είναι ανήσυχοι» μέχρι το «Εγώ δεν εμπιστεύομαι κανέναν στον χώρο και δουλεύω μόνος» υπήρχε μια αντιπαράθεση. Ο καθένας έχει διαφορετικό τρόπο. Πρέπει όμως να ‘ναι ο δικός σου τρόπος.
Θεωρείς πως η αντιπαράθεση αυτή ήταν το σημαντικότερο απόκτημα από αυτή την εμπειρία; Το είδες πιο φιλοσοφικά;
Περισσότερο πρακτικά και πως πρέπει να μιλάς, να διεκδικείς, να θες να συνεργάζεσαι, να μαθαίνεις να ζητάς βοήθεια, να αναγνωρίζεις ότι κάποιος άλλος είναι κάπου καλύτερος και μπορεί να σε βοηθήσει και αντίστροφα! Είναι κάτι πολύ ενεργητικό. Η πολιτική στάση για εμένα δεν είναι κάτι που πιστεύεις και μοιράζεσαι στα social media. Είναι ότι είμαστε άνθρωποι που θέλουμε να συνεχίσουμε να δημιουργούμε και ότι μαζί μπορούμε καλύτερα.
Ένιωσες σημαντική βελτίωση όσον αφορά το τεχνικό κομμάτι;
Υπήρχαν μηχανήματα που δεν φανταζόμουν ποτέ και ήταν ωραίο να τα δοκιμάσω. Αλλά εκεί πας για να κάνεις μουσική σε συνεργασία με άλλους. Χάρηκα που είχα τον δικό μου εξοπλισμό, γιατί έδειξα σε άλλους το πως φτιάχνω κάτι. Τα μηχανήματα είναι πολλά και χάνεσαι σε αυτό. Καταλήγεις περισσότερο να ψάχνεσαι παρά να φτιάχνεις, το οποίο είναι κι αυτό ωραίο! Θέλει όμως ισορροπία.
Η έμπνευσή σου και οι ιδέες που αντλείς για την δική σου παραγωγή προέρχονται από καθημερινά πράγματα ή από κάτι πιο ιδιαίτερο;
Να σου πω την αλήθεια, την έμπνευση δεν την πολυπεριμένεις, είναι λίγο σαν τον έρωτα. Αν κάτσει, αν είναι η σωστή στιγμή κ.λπ.. Με βοηθάει ωστόσο η ρουτίνα μου. Κάθε μέρα, ό,τι κι αν γίνει, ασχολούμαι και σκέφτομαι συγκεκριμένα πράγματα. Τελευταία, έμπνευση αποτέλεσε η σύνδεση με τα παραδοσιακά. Να βρω έναν τρόπο να μου ακούγεται ότι είναι ίσα στην σύνθεσή μου, χωρίς το ένα να καπελώνει το άλλο. Με κινητοποιούσε να σηκωθώ και να ασχοληθώ όλο και περισσότερο για το πώς μπορούν να υπάρξουν μαζί αυτά τα είδη.
Είχες ήδη επαφή με την παραδοσιακή μουσική;
Ξεκίνησε σε ένα residency στην Λευκάδα, όταν σκέφτηκα να ηχογραφήσω ντόπιους για ένα καλλιτεχνικό project. Τότε έμαθα πώς να τραγουδάω παραδοσιακά. Συνειδητοποίησα πως αυτό είναι ανεξάντλητο, γιατί μαθαίνοντάς το καταλαβαίνεις ότι κάτι που είναι μεν παλιό, εσύ που ζεις στο σήμερα μπορείς να το χειριστείς αλλιώς. Χρησιμοποιείς την φωνή διαφορετικά γιατί είσαι εξοικειωμένος με άλλα μέσα.
Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θες να περάσεις μέσα απ’ όλο αυτό;
Ένα πρόβλημα είναι πως οτιδήποτε παλιό που θυμίζει Τουρκία δεν το θέλουμε τόσο. Φαίνεται απόμακρο, μπανάλ, και λίγο το διώχνουμε. Η Ανατολή όμως είναι ένας παράδεισος. Αυτό προσπαθώ να διαπραγματευτώ σε μια χώρα που δεν είναι ούτε Δύση, ούτε Ανατολή. Λατρεύω το ανατολίτικο στοιχείο και θεωρώ πως η Βυζαντινή μουσική έδωσε μεγάλο πάτημα για τέτοιες μελωδίες. Κι αν σκεφτείς ότι τα παραδοσιακά γραφόντουσαν από Έλληνες κάτω από τον τουρκικό ζυγό, έχουν μια ιδιαίτερη αξία. Το πώς αυτοί για να υπάρχουν σε ένα πλαίσιο μιας άλλης θρησκείας και καταπίεσης, βρήκαν τον τρόπο να βάλουν τον χαρακτήρα τους.
Οπότε τώρα είσαι αφιερωμένη σε αυτό το project.
Αυτό το project τελειώνει, πήρε την μορφή ενός δίσκου που ελπίζω να κυκλοφορήσει σύντομα. Το επόμενο λέγεται Prosper Easter, Εύφορο Πάσχα. Μια γιορτή με μεγάλο ρόλο για την Ελλάδα και στο πώς διαμορφώθηκαν πολλά. Ετοιμάζω κάτι στο οποίο θέλω πολύ να χρησιμοποιήσω όσα παραδοσιακά στοιχεία έμαθα. Η συγκεκριμένη μουσική έχει έναν χαρακτήρα τύπου «Κάτσε παιδί μου να σου πω μια ιστορία από τα παλιά» και σκέφτομαι ότι με κάποιον τρόπο θέλω να γράψω κάτι, ώστε αν κάνω παιδί, να μην ακουστώ διδακτική και να του πω πράγματα που θα ήθελα να ξέρει.
Έχεις κάποιο συγκεκριμένο χώρο που επιλέγεις την παραδοσιακή μουσική; Ή είναι γενικά απ’ όλη την Ελλάδα;
Το παραπάνω project θα ήθελα να έχει υλικό από Κρήτη, Μικρά Ασία και ορεινές περιοχές. Αν είχα όμως τις πηγές και για άλλες παραδοσιακές μουσικές, τόσο εύκολα και προσβάσιμα όσο τις έχω στην Ελλάδα, νομίζω θα μου άρεσε να ασχολούμαι μόνο με αυτό το είδος.
Κάτι αντίστοιχο με αυτό που έκανες στην Λευκάδα;
Κοίτα, για τον δίσκο ηχογράφησα πέρα από την Λευκάδα και ανθρώπους από μέρη που πήγαινα διακοπές, όπως από την Ικαρία. Πάντα υπάρχει κάποιος παππούς ή γιαγιά που να τραγουδάει. Τους αρέσει κιόλας, καμαρώνουνε. Κι αυτούς τους βρίσκεις χωρίς να χρειάζεται να πας σε επικίνδυνα μέρη. Σε αυτό είμαστε τυχεροί.
Τα μέσα που χρησιμοποιείς;
Χρησιμοποιώ ένα αναλογικό synthesizer και ένα μηχάνημα που λέγεται octatrack. Ουσιαστικά, είναι ένας μουσικός ηλεκτρονικός υπολογιστής. Μου άρεσε η ιδέα ότι θα φτιάξω μουσική κι άμα το νιώσω θα αρχίσω να κουνιέμαι, χωρίς να είμαι πάνω από μια οθόνη να τακτοποιώ πραγματάκια.
Δείτε περισσότερα: www.annavsjune.com
Anna vs June, a unique combination of Greek folk and electronic music!
Photography: Stathis Markou
Anna Papaioannou is an interesting case of an artist. She balances her music between folk and electronic. We met her at the 4th edition of Reworks Agora last fall, where she left us with great impressions, after attending her live show and meeting her in person. Our curiosity led us to speak with her about everything!
Anna Vs June is one of the 64 people who have been chosen for the We Are Europe 2019, the collaborative 8 forum festival program co-funded by the European Union’s Creative Europe program.
How did you get involved with music in the first place?
I have been learning piano and participating in a chorus since I was small. When I graduated I started working on software to make music. I studied in Scotland, where I was working on sound for shows, short films, etc. Combining all these with electronic music became the start of my own project.
How long have you been working on this project? Besides “Anna VS June”, are you involved with anything else?
No, not at the same time. But I do write commission music, for which I sign with my full name. When I started Anna VS June it wasn’t about folk music, but singing along with electronic sounds. When I combined these with folk music, this was the boost for the project!
How did you choose the title?
I was born in June. In general, I feel that I am fighting with time, in a way that I consider myself slow or things should have turned out differently. Based on these, I thought that the phrase VS Time is too abstract, while VS June sounds a bit more accurate.
When you started “playing” with electronic music, you ended up participating in the Red Bull Music Academy 2018, in Berlin. How was that experience?
Earthshaking! I learned a lot, mostly how others produce music. It’s a fruitful experience, you get exposed. Everyone has a style and with that, you make a political statement. Nowadays, you cannot afford but being open to your beliefs, otherwise, you won’t be heard. Plus, there are lectures from successful people from different fields. You also get to hear controversial things, such as “I want to work with young practitioners, because they are not boring, but restless.” and “I don’t trust anyone in the field, so I work alone.”. Everyone has his way. You have to choose your own.
Do you consider this confrontation the most important part of your experience? Or do you think it has a more philosophical aspect?
I think it’s about practice, the way you should speak, claim things, collaborate, ask for help, even just recognize that someone is better than you and he could help you and vice versa. It’s so dynamic. Being political, in my opinion, is not about sharing on social media. Rather, it’s about us, as humans who want to create together, in a better way.
Do you think you gained also technical knowledge?
I got the chance to work with equipment that I have never even imagined that they could exist. It was great to test them out. But, this was an environment to create with others. I was glad that I had with me my own equipment, because I could demonstrate the way I work with it. There are so many different devices that you could get lost on them. You end up researching, instead of working, which is also nice, but you need balance.
Where does your inspiration come from? For example, from everyday things or something more special?
To be honest, inspiration comes out of the blue, like in love. It’s about timing, for instance. My routine is my aid. Every day, no matter what, I get involved with certain things. Lately, an inspiration for me was this association with folk music. This thing that I had to find a way to make them sound as one. This motivated me to get up and dive into how this could work.
Were you familiar with folk music before?
This relationship started when I was in Lefkada, for a residency. There, I decided to record some locals for an artistic project. I also learned to sing folk music. I realized that this is unlimited, because while learning it, you understand that anything from the past could be approached in any way in the present, since you are used to new means.
Is there any message you wish to convey through this project?
There is this thing, anything old that resonates with Turkey, we don’t really want it. It seems to us distant, banal and we nearly get rid of it. But for me, the East is a paradise. This is what I am trying to negotiate with a country, that is neither West nor East. I adore elements from the East and I think that Byzantine music was crucial for what happened aftewards. Keeping in mind that folk music was produced while Greek people were dominated by Turkey, there is a special value there. How did they manage to bring out their own character, while being under the pressure of another religion for example?
So now you are dedicated to this project?
This project is about to end, an album was created out of it, which I hope could be released soon. My next project is entitled Prosper Easter. Easter is a celebration that means a lot to Greece and played a crucial role in how many things got shaped. I am preparing something on which I want to embody all the traditional things I learned. The music of this project has a character, like “I will narrate a story from the past” and I think that, in a way, I should write something, so in case I have a child someday, I could be able to pass to him all the things I learned, without being didactic.
Do you have a certain regain as your resource? Or is it from all over Greece?
For this next project, I would like to have material from Crete, Anatolia, and highlands. If I had access to other regions also, I think I would like to just be engaged with this kind of music.
Something similar to what you did in Lefkada?
I got material from Lefkada but also from people I met when I was on holiday, in Ikaria for example. You can always find an old person who sings. They are also proud of that. We are lucky about that, because you can meet people like that easily.
What means do you usually use?
I use an analog synthesizer and a device called octatrack. Basically, it’s an electronic computer for music. I like the idea of creating music and if I feel like it, I will start dancing, without being attached to a screen, just playing with it.
Find out more: www.annavsjune.com
