Ανίτα Χατσατριάν: Θέλω να μεταδώσω σε ολόκληρο τον κόσμο την πινγκ πονγκ κουλτούρα.
Φωτογραφίες: Beater Lab
Η Ανίτα Χατσατριάν έκανε το πρώτο τολμηρό βήμα γνωριμίας με το πινγκ πονγκ όταν ήταν μόλις έξι ετών. Η σκληρή προπόνηση, η αφοσίωση και το πάθος της για το άθλημα την επιβράβευσαν με σημαντικές διακρίσεις καθώς και μια λαμπρή πορεία που ούτε η ίδια φανταζόταν για τη ζωή της. Με ένα δυνατό σερβίς μεταφερόμαστε στο σήμερα και τα πλέον 24 χρόνια εμπειρίας της στην επιτραπέζια αντισφαίριση έχουν να μας διηγηθούν πολλά.
Το πινγκ πονγκ είναι ένα όχι και τόσο διαδεδομένο άθλημα ειδικά στην Ελλάδα. Πώς προέκυψε η σχέση σου με το άθλημα, η οποία θα λέγαμε πως εξελίχθηκε σε αγάπη, πάθος και αφοσίωση.
Η σχέση μου με το πινγκ πονγκ προέκυψε από τον πατέρα μου, ο οποίος ασχολήθηκε με το άθλημα όταν ήρθε στην Ελλάδα. Το είχε μεράκι και αγάπη. Ωστόσο δεν μπόρεσε να το εξελίξει. Μαζί του ξεκίνησα και εγώ. Ήταν η αφορμή για το αθλητικό μου ταξίδι. Είμαι αριστερόχειρας και πάντα υπήρχε η προδιάθεση για κάτι το ιδιαίτερο στα αθλήματα. Στην πορεία η προπονήτρια μου Ζήνα Παπικιάν ( πρωταθλήτρια Αρμενίας και για όλες τις χώρες της Σοβιετικής Ένωσης) με ανακάλυψε. Με πήρε από το χέρι μεταδίδοντας μου το πάθος και την όρεξη για το πινγκ πονγκ. Έτσι ξεκίνησαν όλα.
Πιστεύεις πως η Ελλάδα παρέχει τις κατάλληλες υποδομές, οι οποίες θα δώσουν το κίνητρο σε οποιονδήποτε θέλει να εξελίξει την αγάπη του για το άθλημα;
Με λύπη θα πω πως το Ελληνικό κράτος δεν έχει μεριμνήσει σε μεγάλο βαθμό για το συγκεκριμένο άθλημα σε σχέση με τα πιο διαδεδομένα ( ποδόσφαιρο, μπάσκετ κ.α). Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός αναφορικά με την επιτραπέζια αντισφαίριση δεν προωθείται στο βαθμό που θα έπρεπε. Συνεπώς κάποιος που αγαπάει το κάτι διαφορετικό, όπως είναι το πινγκ πονγκ, πρέπει να κάνει πολλές θυσίες, να ψάξει παροχές, γήπεδα, υποδομές. Είναι πραγματικά στο χέρι του καθενός και ατομική προσπάθεια να πετύχει τους αθλητικούς του στόχους και να φτάσει όσο πιο μακριά μπορεί.
Ποια εφόδια έχεις προσκομίσει από την ενασχόληση σου με το πινγκ πονγκ;
Αντίληψη, ομαδικότητα, καλλιέργεια ως προς τη στάση του σώματος μου καθώς και τη στάση μου ως προσωπικότητα, διότι την ώρα που παίζεις εκτίθεσαι τόσο στον αντίπαλο, όσο και στο κοινό που σε βλέπει. Έμαθα την έννοια της οργάνωσης αλλά και το πώς να στήνω σωστά μια τακτική πριν το παιχνίδι το λεγόμενο mentality.
Γιατί πινγκ πονγκ και όχι κάτι άλλο;
Θα σου πω την αλήθεια. Δεν έχω δοκιμάσει κάτι άλλο (γέλια). Στην πορεία δοκίμασα και άλλα αθλήματα για πολύ λίγο. Το πινγκ πονγκ με διεκδίκησε, το διεκδίκησα και έτσι μαγικά με κέρδισε.
Μου έχει μείνει ανεξίτηλη μια σου φράση: «Ας φτιάξουμε με τα χέρια μας, ο,τι μέλλον θέλουμε εμείς». Πώς οραματίζεσαι το αθλητικό μέλλον σου;
Ενδιαφέρον. Θα ήθελα έπειτα από 10 – 20 χρόνια να νιώθω διπλά περήφανη για το εγχείρημα που ξεκινάω τώρα. Είναι το όραμα μου. Να δω δηλαδή κάποια στιγμή παντού τραπέζια πινγκ πονγκ. Από ένα πάρκο, σε ένα σχολείο, σε επιχειρήσεις ακόμη και σε φυλακές όπου έχω κάνει μαθήματα σε ανθρώπους στο παρελθόν. Όνειρο μου είναι να γίνει κουλτούρα το πινγκ πονγκ και εγώ ένα σημαντικό κομμάτι αυτής της ενέργειας. Επιθυμώ να αντικρίσω κόσμο που θα έχει ρακέτες για να παίξει, κάνοντας το άθλημα κομμάτι της ζωής του.
Μου δίνεις πάσα να ρωτήσω για το κοινωνικό σου έργο στη θεραπευτική κοινότητα του ΚΕΘΕΑ. Πώς είναι να βοηθάς ανθρώπους, οποίοι παλεύουν να ενταχθούν και πάλι στη κοινωνική ζωή μέσω του αθλητισμού;
Θα σου απαντήσω με ειλικρίνεια. Σε αυτό το σημείο έρχεται η αρετή της συγχώρεσης και της δεύτερης ευκαιρίας, κάτι που σε μικρότερη ηλικία δεν θα έδινα. Μέχρι που γνώρισα τον Φαίδωνα Καλοτεράκη, ο οποίος είναι και ο άνθρωπος «κλειδί» αναφορικά με τη γνωριμία μου με τους ανθρώπους του ΚΕΘΕΑ. Οι άνθρωποι αυτοί μου ξαναθύμισαν κάτι σημαντικό: Την ευγνωμοσύνη. Τη χαρά να βοηθάς κάποιον να ξεπερνάει προβλήματα βλέποντας στα μάτια του το σεβασμό που έχει απέναντι σου. Με αντιμετώπιζαν σαν τον μέντορά τους και εγώ με τη σειρά μου πήρα πολλά από εκείνους. Είναι ευγενικοί, λειτουργούν με κανόνες και δείχνουν σεβασμό. Ήταν μια εμπειρία η οποία θα έχει πάντα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.
Έχεις δηλώσει πως η ΧΑΝΘ είναι μητέρα του αθλητισμού και εσύ ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της. Εξιστόρησε μας στιγμές από εκείνη την περίοδο.
Ναι, πράγματι, τη θεωρώ μητέρα καθώς έχει αγκαλιάσει στο χώρο της τα περισσότερα αθλήματα. Υπάρχει μια απίστευτη ενέργεια η οποία σου αποπνέει να ασχοληθείς ενεργά με το άθλημα που αγαπάς. Οι δικές μου αναμνήσεις είναι αναρίθμητες και θα μπορούσα να μιλάω μέρες. Κάτι που με κέρδισε από την πρώτη κιόλας στιγμή ήταν η αγάπη, η ευγένεια καθώς και η φροντίδα των ανθρώπων της ΧΑΝΘ απέναντι σε όλους μας. Βασικές αξίες που ένας σωστός αθλητικός χώρος πρέπει να περιλαμβάνει. Άλλες όμορφες στιγμές που έζησα ήταν στην αθλητική κατασκήνωση η οποία ενεργοποιήθηκε έπειτα από καιρό δίνοντας μας μεγάλη χαρά. Γνώρισα παιδιά από διαφορετικά αθλήματα και γενικότερα το κλίμα και οι εμπειρίες που έζησα εκεί ήταν μοναδικές. Αν και αθλήτρια οι ξέγνοιαστες στιγμές μου αλλά και οι εμπειρίες που μου προσέφεραν οι άνθρωποι της ΧΑΝΘ ήταν πολλές και είναι κάτι που τους το χρωστάω.
Δεν θα μπορούσα να μην σε ρωτήσω για το νέο σου βήμα στα social media. Δημιούργησες το πρώτο ελληνικό κανάλι YouTube για το πινγκ πονγκ, το φημισμένο πλέον Pingponita Channel. Σε μια τόσο ιδιαίτερη εποχή για τον αθλητισμό, βοήθησε αυτή σου η κίνηση να ξεσηκώσει τον κόσμο και να πιάσει ρακέτες;
Μετά από τρεις μήνες σχεδόν που υπάρχει το κανάλι τα στατιστικά μου έχουν δείξει πως 37.000 άνθρωποι έχουν κάνει τη σχετική έρευνα για το πινγκ πονγκ και έτσι ο δρόμος τους έστειλε στο κανάλι μου. Δεν φανταζόμουν ποτέ πως θα έπαιρνε τόσο μεγάλη διάσταση! Καθημερινά μου στέλνουν videos άνθρωποι που ξεκίνησαν να παίζουν και συγκινούμαι βαθιά. Μου δίνει δύναμη να συνεχίσω τη μετάδοση αυτής της κουλτούρας.
Στη σελίδα σου στο facebook απευθύνθηκες δημόσια στο δήμαρχο Θεσσαλονίκης κ. Ζέρβα και τον δήμαρχο Καλαμαριάς κ.Δαρδαμανέλη σχετικά με μια νέα και πρωτότυπη πρόταση. Θες να τη μοιραστείς μαζί μας;
Φυσικά! Πηγαίνοντας πολλές φορές ταξίδια στο εξωτερικό ή όταν κατέβαινα σε αγώνες, έβλεπα παντού τσιμεντένια τραπέζια κάτι που στην χώρα που έχω μεγαλώσει δεν βλέπω να υπάρχει και με στεναχωρεί ιδιαίτερα. Κάτι που είναι τόσο απλό να γίνει πραγματικότητα πιστεύω είναι και εφικτό. Όπως λέω, με λίγο τσιμέντο και νερό μπορούμε να φτιάξουμε κάτι όμορφο και να προσφέρουμε στον κόσμο την έννοια της χαράς. Γνωρίζω πως υπάρχουν κανόνες ISO στα πάρκα όπως φυσικά και στο εξωτερικό και γι’ αυτό πιστεύω πως υπάρχει δυνατότητα να δούμε επιτραπέζια τραπέζια και στη χώρα μας. Για όλους αυτούς τους λόγους «προκάλεσα» δημόσια του δημάρχους μας να φτιάξουν έστω και ένα τραπέζι από τσιμέντο και ελπίζω να ακουστώ.
Τι συμβουλή θα έδινες σε κάποιον/α που θέλει να ξεκινήσει το πινγκ πονγκ;
Κάτι πολύ απλό! Να μην το σκεφτεί, απλά να το κάνει. Και αν το αγαπάει πραγματικά και παλέψει, όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Να βρει καλή παρέα για να παίξει και να ανακαλύψει τη χαρά μέσα από την άθληση.
Είσαι παιδί που αγαπάς τη πόλη σου, καθώς οραματίζεσαι ο αθλητισμός να γίνει σημαντικό κομμάτι της. Πώς ατενίζεις τη μετά covid εποχή;
Πιστεύω πως λόγω του εγκλεισμού και της καθιστικής ζωής θα υπάρξει έξαρση. Ο κόσμος έχει ανάγκη να εκτονωθεί και ο αθλητισμός είναι το κατάλληλο μέσο. Δυστυχώς, η ψυχική υγεία μας μπήκε σε δεύτερη μοίρα και κανείς δεν προνόησε για το κομμάτι αυτό. Πιστεύω όμως ότι θα βγει και κάτι καλό. Κάποιος που δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με τον αθλητισμό θα αρχίσει να ψάχνεται γιατί νιώθει πίεση. Σαν Ανίτα θέλω να πω πως θα βρίσκομαι κοντά σε όποιον με χρειαστεί και θέλει να ξεκινήσει να δραστηριοποιείται. Είμαι κοντά σε όλους και ας μην έχει να κάνει αποκλειστικά με το πινγκ πονγκ.
Κλείνοντας, πως φαντάζεσαι το πινγκ πονγκ στην Ελλάδα σε δέκα χρόνια από τώρα;
Θα μιλήσω για προσωπικούς στόχους. Εύχομαι το Pingponita Channel να σταθεί αφορμή ώστε να τριπλασιάσω τον αριθμό των ανθρώπων που θα ασχοληθούν με το άθλημα. Το 2030 λοιπόν θα ήθελα να δω γεμάτα γήπεδα από κόσμο που θα παίζει πινγκ πονγκ. Τεράστια ευχή και ελπίδα είναι να γίνει ένα πιο διαδεδομένο άθλημα και αυτό εξαρτάται και από τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται τη τωρινή χρονική στιγμή και ένας από αυτούς είμαι και εγώ. Μακάρι να καταφέρω να γίνω κομμάτι αυτής της κουλτούρας και ελπίζω να γνωρίσω μεγάλες προσωπικότητες τους οποίους θα προπονήσω μια ημέρα.
______________________
Επικοινωνία
Ε-mail: [email protected]
Ακολουθήστε το κανάλι της Pingponita στο Youtube!
Instagram: @pingponita
