Αναστάσιος Διόλατζης: Ένας από τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω απ’ το Reworks Festival!
Βίντεο/Φωτογραφίες: Κατερίνα Μποτζώρη
Reworks Festival! Ένα από τα μεγαλύτερα πλέον φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής στην Ευρώπη, λαμβάνει χώρα, για ενδέκατη συνεχή χρόνια, στη Θεσσαλονίκη και το ξέρουμε πως μερικές δεκάδες καλών μουσικών και jockeys που είχαμε την ευκαιρία να δούμε όλα αυτά τα χρόνια, είναι μόνο ένα κομμάτι, από αυτό που μπορεί να προσφέρει ένα τέτοιο φεστιβάλ στην πόλη που διοργανώνεται. Ο Αναστάσιος Διόλατζης a.k.a Ison είναι ένας από τους βασικούς ανθρώπους που βρίσκονται πίσω από το Reworks Festival και εμείς, με αφορμή όλα αυτά που ετοιμάζει συνεχώς η NON Collective, αλλά και την επόμενη μεγάλη διοργάνωση, μιλήσαμε μαζί του για λογαριασμό του Beater.gr
Ξεκινήσατε το φεστιβάλ το 2005. Πόσο εξοικειωμένο ήταν το κοινό της Θεσσαλονίκης, για να υποδεχτεί ένα φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής, 10 χρόνια πριν;
Σαφώς ήταν διαφορετικά τα πράγματα, όμως ήμασταν τυχεροί, γιατί ο κόσμος αγκάλιασε το φεστιβάλ από την πρώτη χρονιά. Διοργανώναμε, ήδη, μερικά events, οπότε υπήρχε ένα πυρήνας κόσμου, ο οποίος μας ακολουθούσε και γνώριζε τι κάναμε. Το μεγαλύτερο μέρος του κοινού ήταν άνθρωποι, που άκουγαν ήδη αυτή τη μουσική, σε συνδυασμό με μια μικρή μερίδα κόσμου, ο οποίος απλά είχε την περιέργεια να δει τι ακριβώς είναι το Reworks Festival.
Υπάρχει αυτή η “φεστιβαλική” κουλτούρα στο κοινό της Θεσσαλονίκης, αυτό δηλαδή που θα κάνει τον κόσμο να περάσει καλά, εκτιμώντας τα πράγματα που γίνονται συνολικά σε ένα φεστιβάλ, ακόμα και αν έχει απογοητευτεί από κάποιο live ή set;
Νομίζω πως το να σκεφτεί κάποιος διαφορετικά την κάθε διοργάνωση, δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Άλλωστε, η Θεσσαλονίκη δεν είχε και κάποιο άλλο μουσικό φεστιβάλ μέχρι τότε. Υπήρχε το φεστιβάλ κινηματογράφου ή ντοκιμαντέρ, αλλά δεν υπήρχε κάτι που να αφορά τη μουσική, οπότε μοιραία, αυτό ήταν κάτι καινούριο για τον κόσμο. Για παράδειγμα, ακόμα και το γεγονός ότι φορούσαν στον καρπό τους το βραχιολάκι, τους φαινόταν περίεργο. Διάφορα πράγματα δηλαδή, που τώρα τα θεωρούμε δεδομένα, τότε δεν υπήρχαν. Τώρα, 12 χρόνια μετά και το γεγονός ότι πολλά παιδιά ταξιδεύουν και πάνε σε ένα φεστιβάλ του εξωτερικού, δείχνει πως έχουν αλλάξει πολλά!
Το 2014, το Reworks βρέθηκε στην 8η θέση, του top10 των καλύτερων ευρωπαϊκών dance φεστιβάλ, σύμφωνα με το Resident Advisor, για το μήνα Σεπτέμβρη. Πόσο δύσκολο ήταν να ξεκινήσετε το 2005, να φτάσετε εκεί και φέτος να στήσετε ένα φεστιβάλ, με τόσα ονόματα στο line up, στην Ελλάδα της κρίσης, το 2016;
Είναι δύσκολο, αλλά σημασία έχει το τι γίνεται. Τα αρνητικά όλοι μπορεί να τα ξέρουμε, αλλά ευτυχώς για εμάς, η βράβευση είναι διαρκής, ακόμη και φέτος, που έχουν συμβεί όλα αυτά, ο κόσμος συνεχίζει να μας υποστηρίζει και αυτό μας δίνει και την ώθηση να συνεχίσουμε!
Για ποιο από τα ονόματα που έχετε κλείσει μέχρι τώρα στο φεστιβάλ, μπορεί να νιώθετε λίγο παραπάνω περήφανοι ως ομάδα;
Είναι πάρα πολλοί, δεν ξέρω αν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον συγκεκριμένο, αλλά υπάρχουν bookings, τα οποία μπορεί να κυνηγούσαμε και 5 με 6 χρόνια για να γίνουν. Για παράδειγμα, είναι απίστευτο που φέτος θα έχουμε μαζί μας τον Daniel Miller. Είναι ένας άνθρωπος, που κρύβεται πίσω από 3 από τις πιο εμβληματικές δισκογραφικές εταιρείες. Επίσης, πανηγυρίζαμε όταν είχαμε κλείσει το Max Richter.
Ο οποίος Max Richter, πως προέκυψε; Πολύ περίμεναν κάτι διαφορετικό όταν άκουσαν πως θα έρθει, αλλά είδαν πως ήταν απλά μια υπέροχη συναυλία κλασσικής μουσικής.
Δεν ήταν αυτό. Κάτι το οποίο έχει αναφερθεί, αλλά συνηθίζουμε να το επαναλαμβάνουμε είναι πως το φεστιβάλ, από το 2005 και έκτοτε, ένας καλλιτέχνης μέσα από το line up, παρουσιάζει ένα ειδικό project. Ειδικά για το Reworks. Για παράδειγμα, το 2005, ο Κ. Βήτα παρουσίασε ένα νέο έργο, πάνω σε ambient φόρμες, το οποίο ήταν αρκετά διαφορετικό απ’ ότι έχουμε συνηθίσει. Το ίδιο έκανε αργότερα ο Νίκος Πατρελάκης, o Gaz Cobain και πολλοί άλλοι. Πέρυσι, λοιπόν, θέλοντας να γιορτάσουμε και τα 10 χρόνια του φεστιβάλ, θέλαμε να κάνουμε κάτι ιδιαίτερο σε ένα χώρο, ο οποίος δεν έχει και άμεση σχέση με την ηλεκτρονική μουσική, με έναν καλλιτέχνη που έχει ηλεκτρονικές καταβολές, δημιουργώντας έτσι και έναν συνδετικό κρίκο ανάμεσα στον κόσμο που μπορεί να παρακολουθεί τις εκδηλώσεις του Μεγάρου Μουσικής και το Reworks Festival.
Πόσο δύσκολο είναι να φτιαχτεί αυτό το παζλ με το χρονοδιάγραμμα του φεστιβάλ, που καθορίζει το ποιος καλλιτέχνης θα εμφανιστεί πότε;
Είναι αρκετά δύσκολο, γιατί λαμβάνουμε υπόψη το είδος της μουσικής, την προσέλευση του κόσμου, το τι θα παρουσιάσει ο κάθε καλλιτέχνης και τη σκηνή που θα το παρουσιάσει. Οπότε βρισκόμαστε σε μία συνεχή επικοινωνία με τους καλλιτέχνες για να το διαμορφώσουμε, θέλοντας να πετύχουμε και μια κατάλληλη ροή, έτσι ώστε να το απολαύσει ο κόσμος.
Μέσα στο φεστιβάλ συμμετέχουν και πολλοί Έλληνες καλλιτέχνες. Όλα αυτά τα χρόνια που ασχολείσαι με τη μουσική, έχεις ξεχωρίσει κάποιους, οι οποίοι έχουν εξελιχθεί αρκετά στην ηλεκτρονική σκηνή;
Σίγουρα, γιατί για εμάς είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ελληνική παρουσία, γι’ αυτό και οι μισοί περίπου καλλιτέχνες που φιλοξενούμε, είναι Έλληνες. Δεν υπάρχουν πολλά φεστιβάλ στη χώρα μας κι έτσι είναι δύσκολο νέοι καλλιτέχνες να παρουσιάσουν τη δουλειά τους, σε κόσμο που μπορεί να μην πήγαινε σε μία αποκλειστικά δική τους συναυλία ή set. Άλλωστε, είναι πολύ σημαντικό για ένα φεστιβάλ, να παρουσιάζει τη σκηνή της χώρας, για να υπάρχει έτσι και μια εξέλιξη. Μακάρι κάποια στιγμή η Θεσσαλονίκη να φτάσει σε ένα σημείο, που η εγχώρια σκηνή της να αποτελεί σημείο αναφοράς στο εξωτερικό.
Αυτό έχει να κάνει και με τα media. Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που δουλεύουν, ψάχνουν και παρουσιάζουν το έργο τους στο εξωτερικό, αλλά αυτό δεν προβάλλεται στον υπόλοιπο κόσμο.
Από το 2005 που ξεκινήσατε και στην εποχή των social media, πόσο έχει αλλάξει ο τρόπος που στήνεται και προωθείται ένα φεστιβάλ, όπως είναι το Reworks;
Πριν 12 χρόνια, ο χάρτης των media ήταν τελείως διαφορετικός. Δεν είχαμε εξοικειωθεί τόσο με τη χρήση του διαδικτύου. Υπήρχαν μικρά περιοδικά, από προσπάθειες ατόμων που ήθελαν να προβάλλουν αποκλειστικά ένα είδος μουσικής ή γενικότερα, κάποιες πιο εξοικειωμένες απόψεις πάνω σε κάτι. Πλέον, είναι περισσότερο ψηφιακή η προώθηση και το καλό είναι πως ειδικότερα, τα μέσα της Θεσσαλονίκης έχουν αγκαλιάσει την προσπάθεια μας και είναι μεγάλη βοήθεια αυτό.
Παράλληλα με την κρίση που έχουμε τα τελευταία έξι χρόνια στην Ελλάδα, ζούμε μια πρωτοφανή φιέστα πολιτιστικών εκδηλώσεων. Πως σου φαίνεται γενικότερα η κίνηση στην ελληνική σκηνή του 2015;
Θα διαφωνήσω λίγο με αυτό, γιατί νομίζω πως σε μια πόλη όπως τη Θεσσαλονίκη ή και γενικότερα στην Ελλάδα, θα μπορούσαν να γίνονται περισσότερα πράγματα. Υπάρχουν λόγοι που δεν γίνονται και το καταλαβαίνω απόλυτα. Όπως είπες, υπάρχει μία κρίση 6 ετών και αυτό καθιστά ακόμα πιο δύσκολο το να έρθουν καλλιτέχνες, ειδικά από το εξωτερικό. Υπάρχει, όμως, μία γενικότερη εξέλιξη, όπως για παράδειγμα η ηλεκτρονική μουσική, που ξεκίνησε πριν κάποια χρόνια από μικρές ομάδες και τώρα ίσως είναι και το πιο μαζικό μουσικό κίνημα στον κόσμο. Θα συμφωνήσω μαζί σου, πως δεδομένων των συνθηκών που υπάρχουν, γίνονται και προβάλλονται αρκετά πράγματα, μιας και τα πράγματα είναι και πιο άμεσα πλέον. Δεν αρκεί, όμως, μόνο να εισάγουμε καλλιτέχνες και γεγονότα, αλλά να προωθούμε και δικούς μας καλλιτέχνες προς τα έξω.
Ίσως και η προώθηση των καλλιτεχνών που γίνεται, να μην είναι τόσο σωστή όσο πρέπει ή ο κόσμος να μην νιώθει έτοιμος να ακούσει κάτι καινούριο και να θέλει να περάσει καλά με αυτά που ήδη ξέρει.
Αυτό νομίζω πως γίνεται παντού, αλλά όντως, στο εξωτερικό, ίσως ο κόσμος να είναι πιο δεκτικός σε νέα πράγματα. Αυτό που θα έλεγα εγώ σε όποιον επιλέγει να έρθει στο Reworks, είναι να ακούσει και καλλιτέχνες που δεν είχε ξαναβρεί μπροστά του μέχρι εκείνη τη στιγμή, γιατί ίσως αυτή να είναι και η μοναδική του ευκαιρία να τους δει. Άλλωστε, είναι καλό κάποιος νέος καλλιτέχνης να παίζει μπροστά σε όσο περισσότερο κόσμο γίνεται, γιατί νιώθει γεμάτος και παίρνει ώθηση να συνεχίσει αυτό που κάνει.
Πώς πρέπει να κινηθεί ένα φεστιβάλ, που δεν θέλει να μένει στάσιμο;
Πρέπει να καινοτομεί, να παίρνει ρίσκα και να αναπτύσσεται, καθώς πλέον δεν μπορεί να είναι στάσιμο, γιατί ο κόσμος θα του γυρίσει σύντομα την πλάτη. Κι εμείς θέλουμε να μεγαλώσει όσο γίνεται αυτό. Είμαστε πολύ ευτυχείς που υπάρχει αρκετός κόσμος που έρχεται από το εξωτερικό, περνάει καλά και θα θέλαμε να επιστρέψει και του χρόνου!
______________________
**Ευχαριστούμε πολύ το Stereodisc Record Shop για την παροχή του χώρου!
Stereodic Record Shop
Αριστοτέλους 4, Θεσσαλονίκη!
