Skip to content

Amanda Mussi: Πρώτα η αλληλεγγύη και η διάθεση για χορό!

DATE

SHARE THIS ARTICLE

Η Amanda Mussi καλλιεργεί από μικρή την τάση για χορό, αντλώντας ενέργεια από τα μουσικά ρεύματα των 90’s. Επηρεασμένη από τους τότε ήχους και την αισθητική, κατέληξε νωρίς στην ηλεκτρονική μέχρις ότου μπόρεσε να λανσάρει το δικό της στιλ ως DJ και παραγωγός. Ένα μείγμα που, συγκεκριμένα, είναι σχεδιασμένο για καλή διάθεση, ιδρώτα και χορό. Μέσω της ενασχόλησής της δέθηκε στενά με τη φιλοσοφία και την κουλτούρα του είδους, μεταφέροντάς την και σε τοπικό επίπεδο. Η αγάπη που λαμβάνει από κοινό και συνεργάτες αποτελεί κινητήρια δύναμη, ώστε να συνεχίσει ακάθεκτη το έργο της.

Από την άλλη διακρίνεται από αξίες με θεμέλια την ενσυναίσθηση και την αλληλεγγύη. Γνωρίζει από σεβασμό, όρια και δε διστάζει να τείνει χείρα βοηθείας σε περίπτωση ανάγκης. Καθώς αυτό άρχισε να ωριμάζει μέσα της, κατάφερε μαζί με την Ananda τη δημιουργία της Macro Hits. Περήφανη κάτοχος πτυχίου γραφιστικής, με εμπειρία στο γκραφίτι, ξεκινάει μέσω αυτής για νέους προορισμούς που θα δώσουν βήμα σε μουσικούς, όλων των φύλων, από την Λατινική Αμερική. Παράλληλα, η ίδια έχει δικές της μουσικές παραγωγές, ενώ εκφράζει την επιθυμία για περισσότερο χρόνο στο studio. Διατηρώντας, βέβαια, τα residencies και τις βραδιές της, αφού πρόκειται για έναν άνθρωπο που ζει για το χαρούμενο κοινό.

Υπάρχουν διάφορα highlights στην έως τώρα καριέρα της, κυρίως από εμφανίσεις σε Boiler Room, Unter. και Berghain. Στο τελευταίο, μάλιστα, αποτέλεσε την πρώτη Βραζιλιάνα DJ στον κεντρικό όροφο. Επιπλέον, γνωρίσαμε μαζί την εκεί σκηνή, την κοινότητά της και τα όποια κεκτημένα από την έως τώρα ατομική πορεία της. Όπως, επίσης, τους λόγους που την ελκύει τόσο η underground κουλτούρα και η queer κοινότητα. Ωστόσο, αυτό που διακρίνεται στις απαντήσεις είναι μια όμορφη ενέργεια, ενός ανθρώπου θετικού, με όρεξη και ειλικρινή αγάπη για τους άλλους και την μουσική.

Ποια ήταν τα πρώτα σου ακούσματα και πώς σε «τράβηξε» η ηλεκτρονική μουσική;

Απ’ όσο μπορώ να θυμηθώ από παιδί, λάτρευα πάντοτε τη χορευτική μουσική. Στα 90’s η δημοφιλής μουσική ήταν υπέροχη, άκουγα πολύ ραδιόφωνο κι έβλεπα video clips καθημερινά. Έκανα και μαθήματα χορού και ήταν πάλι εκεί… Crystal Waters, Robin S, Jay Dee, Daft Punk, Prodigy στα πρώτα μου κιόλας παιδικά ακούσματα. Από γενέθλια μέχρι και σε αυτοκίνητα, clubs, παντού!

Θαύμαζα τις Spice Girls κι άκουγα, παράλληλα, όλα τα μεγάλα ονόματα της χορευτικής μουσικής. Ήταν όμορφες εποχές να ζεις. Αργότερα, στα 14, μετακόμισα από την Asunción στο São Paulo κι άρχισα να συχνάζω στο θρυλικό club Lov_e τις Πέμπτες σε βραδιές drum ‘n’ bass.

Υπάρχει κάτι ιδιαίτερο στον ήχο της για ‘σένα; Πώς σε κάνει να αισθάνεσαι;

Αισθάνομαι πως είναι μια γλώσσα από μόνη της που μεταδίδει μια μαγική ενέργεια, ικανή να αλλάξει οποιαδήποτε ατμόσφαιρα. Με κάνει να νιώθω γεμάτη χαρά και αγάπη, μέσα κι έξω. ❤️

Σχετικά με το dancefloor και τα decks, πού αισθάνεσαι πιο άνετα και γιατί;

Εξαρτάται… από το πόσο νιώθεις κούραση ή ευφορία χαχα 🙂

Πώς έγινε αυτή η μετάβαση και πώς ήταν αυτό το ταξίδι;

Ξεκίνησε πολύ αργά κι έπειτα από raves και clubbing για περίπου 10 χρόνια, αποφάσισα να το κάνω ως χόμπι. Για την πλάκα μου! Αλλά, ανέκαθεν συνέλεγα μουσική οπότε, για ‘μένα, ήταν πολύ ευχάριστο να συνεχίσω να το κάνω. Έπειτα, συμμετείχα στην κολεκτίβα Metanol FM στο São Paulo, κάπου στο 2011, όταν ξεκίνησα να παίζω σε αυτοσχέδια, υπαίθρια πάρτι με 6 ακόμα φίλους. Πάντοτε μου άρεσε να βγαίνω έξω και να χορεύω, οπότε ήταν 2 πράγματα σε ένα και κάτι πραγματικά ιδιαίτερο.

Μετά, απέκτησα το μηνιαίο μου Dûsk πάρτι και, με τον καιρό, έγινα resident σε Mamba Negra, Dando και στο Kode party του Rio. Ήμουν γραφίστρια και εικονογράφος πριν ξεκινήσω με το DJing και μου πήρε κοντά στα 6 χρόνια κάνοντάς τα ταυτόχρονα, ώστε να αφοσιωθώ εξ’ ολοκλήρου στην μουσική.

Τι έχεις στο μυαλό σου πριν και κατά τη διάρκεια του σετ και ποιο είναι το αγαπημένο σου κομμάτι απ’ αυτό;

Πάντοτε σκέφτομαι τον τρόπο να διατηρήσω τα σωστά vibes, γι’ αυτό κυρίως εστιάζω στο είδος της ενέργειας που θέλω να φέρω στο dance floor. Είναι, επίσης, σαν διαλογισμός μιας και προσπαθώ να μην σκέφτομαι άλλα πέρα από το set μου. Το αγαπημένο μου κομμάτι είναι όταν επιτέλους νιώθω άνετα στο booth, όντας κοντά στην μιάμιση ώρα εκεί, οπότε όλα «δένουν».

Πώς θα περιέγραφες το τρόπο παιξίματός σου και πώς το διαμόρφωσες;

Κάποτε μου είχαν πει πως η μουσική μου είναι «μυώδης» και αυτό πιστεύω πως είναι! Τη διαμόρφωσα από όλες αυτές τις 90’s επιρροές που ανέφερα, προσθέτοντας και μουσική από Βρετανία που έχει σημαντικό ρόλο στον ήχο μου. Είναι πάντως 100% χορευτικό.

Βρίσκεις ελευθερία σε αυτό ή προκλήσεις;

Βρίσκω και τα δύο κι αυτό είναι το καλύτερο, πάντοτε εκπλήσσει και αλλάζει. Λατρεύω το πώς μπορούμε να διαμορφώσουμε πράγματα στην μουσική με τον δικό μας τρόπο.

Στο τέλος του set, ποια είναι η πιο ικανοποιητική στιγμή ή ανάμνηση που έχεις;

Να αγκαλιάζω τους φίλους μου! ❤️

Αναπολώντας το πρώτο σου rave και κατευθυνόμενη στο σήμερα, τι θα έλεγες πως έχει αλλάξει μέσα σου;

Είμαι πλέον ενήλικη, πιστεύω! 😀 Στα 14 τότε και τώρα 36 οπότε, ΠΟΛΛΑ έχουν αλλάξει, σχεδόν όλα! Αλλά η διάθεση για πάρτι παραμένει…

Η πιο αλησμόνητη και η πιο απογοητευτική στιγμή μέχρι τώρα;

Η πρώτη φορά που έπαιξα στο Berghain ήταν ένα από τα highlights. Ήρθαν πάνω από 40 φίλοι μου από διάφορες χώρες για να με δουν και τελείωσα το set με μια 20λεπτη έκδοση του Goldie – Inner City Life και ήταν μια πραγματικά καθαρτική στιγμή. Όλοι δακρύσαμε.

Δε νομίζω να έχω τεράστιες απογοητεύσεις στη DJ καριέρα μου, πέραν βέβαια αυτών των κακών εμφανίσεων στο ξεκίνημα, όπως όλοι άλλωστε. Με κακό ηχοσύστημα, κακό εισιτήριο ή και καθόλου κτλ. Αλλά υπάρχει ένα εξοργιστικό σκηνικό, όταν ήμουν για να παίξω στο Unter. στη Νέα Υόρκη, στο οποίο ευτυχώς βρίσκομαι κάθε χρόνο για πολλά χρόνια πλέον. Τότε, τη συγκεκριμένη μέρα ήταν να κάνω ένα house set, κάτι που δεν παίζω συνήθως εκεί.

Ήμουν μετά τον Steve Pointdexter, έβαλα τα USBs μου, ετοίμασα το πρώτο κομμάτι και τότε ήρθε η αστυνομία και μας έκλεισε! 🙁 Οπότε, κάθισα κι εγώ ένα μισάωρο πίσω από τα ηχεία με τον Steve και τις ιστορίες του για το πώς συνέβαινε το ίδιο και στο Detroit τις πρώτες μέρες. Ήταν όμως και πάλι διασκεδαστικό!

Σκέφτεσαι να επικεντρωθείς περισσότερο στην παραγωγή; Ή προτιμάς κυρίως το DJing;

Θα λάτρευα να παίζω 2 φορές το μήνα και να ξοδεύω την υπόλοιπη μέρα μου στο studio κάνοντας μουσική. Μου αρέσουν και τα δύο, αλλά το να περιοδεύεις και να παίζεις κάθε Σαββατοκύριακο είναι εξουθενωτικό και σίγουρα χάνεις.

Μιας και έχεις μερικά δικά σου κομμάτια, έχεις και τη σχετική εμπειρία. Σε βοήθησε με κάποιο τρόπο στα sets σου ή αντίστροφα;

Ναι, πράγματι! Άρχισα να αντιλαμβάνομαι καλύτερα το πώς φτιάχνονται τα κομμάτια και πιστεύω πως βελτίωσα το γούστο και την αντίληψή μου για την ποιότητα της μουσικής που επιλέγω για το DJing. Σαφώς, επίσης, με εμπνέει και στην μουσική παραγωγή.

Πώς είναι η κατάσταση στη Βραζιλία σχετικά με την ηλεκτρονική μουσική και πώς διαμορφώνεται η κουλτούρα της εκεί;

Είναι μια πολυπολιτισμική και διαφοροποιημένη σκηνή. Αγαπώ τον πλουραλισμό στις διαθέσεις σε κάθε περιοχή της χώρας που έχω παίξει. Έχει έντονο το συναίσθημα της κοινότητας και ειδικά μεταξύ των LGBTQ+ υπάρχει τρομερή ενότητα. Υπάρχει ισχυρή βάση για events, τα πάρτι είναι τέλεια και στην underground σκηνή αυτό που γίνεται κυρίως εκεί είναι warehouse πάρτι. Τα clubs άρχισαν να γίνονται δύσκολα διαχειρίσιμα και, για ποικίλους πολιτικούς λόγους, οι promoters και οι DJs ξεκίνησαν μια ανεξάρτητη σκηνή σε πολλές πόλεις.

Διαβάζουμε πως διατηρείς μια ισχυρή παρουσία στην queer, underground χορευτική σκηνή της χώρας και θα ήθελα να σε ρωτήσω, πώς ξεκίνησες εκεί και ποιοι ήταν οι λόγοι;

Με τράβηξε φυσικά η queer κοινότητα, επειδή εκεί νιώθω περισσότερο ασφαλής κι έχω την καλύτερη δυνατή πολιτισμική ανάμειξη. Πέραν αυτού, είναι πολύ σημαντικό για ‘μένα να έχω τη συναίσθηση ώστε να παρέχω αυτά τα ασφαλή περιβάλλοντα σε περιθωριοποιημένες ομάδες ανθρώπων με την πρόσβαση και με τα προνόμιά μου ως μια ορατή καλλιτέχνης.

Σε επηρέασε κάπως αυτό; Τι αποκόμισες;

Ήταν ανέκαθεν διδακτικό για ‘μένα και μου διαμόρφωσε μια καλύτερη αντίληψη, επηρεάζοντάς με μόνο θετικά. Κάνω ο,τι μπορώ για να βοηθήσω αυτούς που έχουν ανάγκη. Είναι, απλώς, το σωστό και θα παραμείνω σε αυτή την πλευρά των πραγμάτων.

Θα έλεγες πως, με κάποιον τρόπο, υπάρχει η αίσθηση μιας δυνατής και ασφαλούς κοινότητας; Ποιες είναι οι δυσκολίες και τι θα ήθελες να αλλάξει;

Δεν πιστεύω πως είναι ακόμη το ιδανικό, αλλά σίγουρα υπάρχει μια προσπάθεια να διατηρηθούν ασφαλείς αυτοί οι χώροι, χωρίς ανισότητες. Ο λόγος που είναι πέραν του ιδανικού είναι γιατί και ο κόσμος χρειάζεται να αλλάξει, αφού αυτοί οι άνθρωποι απορρίπτονται και δέχονται επίθεση παντού, δεν μπορεί μόνο η ηλεκτρονική σκηνή να τους σώσει.

Χρειάζεται περισσότερη ενημέρωση για το πώς να κάνεις τη διαφορά με τα μέσα που διαθέτεις χωρίς να εκμεταλλεύεσαι την queer κοινότητα με επιπόλαιες, συμβολικές προσπάθειες συμπερίληψης. Υπάρχει ανάγκη για την πρόσβαση τους σε οποιαδήποτε δουλειά/κοινωνική ευκαιρία και περισσότερους χώρους, εκτός των όσων ασφαλών δημιουργεί η σκηνή.

Τι σημαίνει το underground για ‘σένα και τι σου αρέσει εκεί;

Σημαίνει αυτοσχεδιασμός και μια συγκεκριμένη ατμόσφαιρα. Αγαπώ την μουσική, το πάθος των ανθρώπων, το χορό, την αισθητική, την πολιτική αντίληψη, την μόδα και πως μπορείς να το βρεις οπουδήποτε στον κόσμο.

Ως μια κοινή πρωτοβουλία με την DJ Ananda, η νεοσύστατη δισκογραφική σας επικεντρώνεται στην ανεβαστική, χορευτική μουσική. Πώς θα περιέγραφες τον όρο «ανεβαστική», πώς το ζεις και πώς τα γκραφίτι αποτέλεσαν έμπνευση;

«Ανεβαστικό» σημαίνει υψηλά vibes με δυναμική και περισσότερες απελευθερωτικές μελωδίες και percussions. Θέλαμε να εκφράσουμε την Λατινοαμερικάνικη ατμόσφαιρα στο dance floor χωρίς να αναπαράξουμε περισσότερα από αυτό το βόρειο μουσικό μοντέλο. Τα γκραφίτι είναι η έμπνευση για τα γραφιστικά και μαζί και η μουσική που, επίσης, αντανακλά την ενέργεια αυτών των μεγάλων πόλεων υποθέτω. Έκανα κι εγώ κάποτε γκραφίτι, πριν το DJing και ως γραφίστρια κάνω όλη αυτή τη δουλειά.

Με βάση ποια κριτήρια επιλέχθηκαν οι καλλιτέχνες;

Επέλεξα μόνο Λατινοαμερικάνους καλλιτέχνες και στην πρώτη συλλογή έχουμε ανθρώπους από Βραζιλία και Παραγουάη. Επίσης, λάβαμε υπ’ όψιν POC, queer και καλλιτέχνιδες για να φτιάξουμε μια δίκαιη και διαφοροποιημένη καμπάνια, σεβόμενες τον ήχο μας που περιγράφεται ως «μουσική που θα σε κάνει να ιδρώσεις».

Τι σχεδιάζετε για τη δισκογραφική και πώς σκοπεύετε να επεκτείνετε την επίδρασή της;

Θέλουμε να κυκλοφορήσουμε όσους περισσότερους καλλιτέχνες από την κοινότητα μπορούμε, κάνοντας μια διαχρονική μουσική συλλογή στο δικό μας στιλ. Πάντοτε, σύμφωνα με αυτό που πιστεύουμε μέσα μας πως αρμόζει σε ποιότητα και αισθητική. Και, φυσικά, χορευτική μουσική!

Τι απολαμβάνεις περισσότερο σε αυτό που κάνεις;

Να κάνω τους ανθρώπους να χορεύουν, να μοιράζομαι τη δουλειά και ιδιαίτερες στιγμές με αγαπημένα πρόσωπα και να ταξιδεύω.

Πόσο συχνά βρίσκεις τον εαυτό σου στα καλύτερα του και τι σε βοηθάει προς αυτή την κατεύθυνση;

Θεωρώ πως όταν είμαι σε ισορροπία, προσηλωμένη και πειθαρχημένη, τότε ζω τις καλύτερες στιγμές μου. Γι’ αυτό προσπαθώ να τρώω καλά, να γυμνάζομαι, να κοιμάμαι σωστά, να ζω σε ένα ήσυχο μέρος, περιτριγυρισμένη από καλούς ανθρώπους και να φροντίζω για τη ψυχική μου υγεία και το πνεύμα μου.

Ένα πράγμα που αγαπάς και ένα που μισείς για τον εαυτό σου;

Μου αρέσει η ικανότητά μου να αλλάζω τις καταστάσεις που είναι άβολες ή δεν έχουν κάτι καλό να μου προσφέρουν και μισώ το PMS μου.

Τι σε εμπνέει και τι σε γεμίζει με ενέργεια;

Όμορφες στιγμές ή πράγματα όπως η φύση, η τέχνη, το φαγητό και οι καλοί άνθρωποι και το να είμαι ο εαυτός μου.

Υπάρχει κάτι για το οποίο είσαι περήφανη;

Υπάρχουν πολλά, όπως το πτυχίο μου στο digital design, οι καλλιτεχνικές μου ικανότητες, η δημιουργικότητα και η ενσυναίσθησή μου.

Τι σέβεσαι περισσότερο στους άλλους; Και γιατί;

Αξίες όπως ακεραιότητα, ευγένεια, κοινωνική συνείδηση, ενσυναίσθηση μιας κι αυτό δείχνει αν σέβονται τους άλλους και πως κι εσύ μπορείς να τους εμπιστευτείς.

Πού βρίσκεις τον εαυτό σου την παρούσα στιγμή και ποιες είναι οι προσδοκίες σου;

Είμαι σε μια μεταβατική περίοδο μιας και επέστρεψα στην Παραγουάη όπου και μεγάλωσα και περνώ ποιοτικό χρόνο με οικογένεια και φίλους, έχοντας κιόλας μια πολύ καλή δουλειά.

Τέλος, ένα μήνυμα που θα ήθελες να μοιραστείς;

Σας ευχαριστώ που το διαβάσατε ❤️🙏

______________________

Ανακαλύψτε περισσότερα για την Amanda μέσα από το προφίλ της στο SoundCloud και στο ακόλουθο link.

English


Amanda Mussi: First comes solidarity and the mood for dance!

Amanda Mussi cultivated her eagerness to dance from an early age, drawing energy from the musical trends of the 90’s. Influenced by the sounds and aesthetics of that time, she ended up in electronic early on until she was able to set her own style as a DJ and producer. A mixture that, in particular, is designed for good vibes, sweat and dance. Through her involvement, she was closely associated with genre’s philosophy and culture, transferring it also to a local level. The love of the audience and her collaborators remains a strong, driving force as she continues doing some serious work.

On the other hand, she is led by values ​​based on empathy and solidarity. She knows about respect, the boundaries of others and does not hesitate to lend a helping hand when needed. Since all this began to mature within her, she and her cooperator Ananda founded Macro Hits. Through it, and as a proud graphic design graduate with experience in graffiti, she sets on a new course to provide a diverse, multi-gendered platform for Latin American artists. At the same time, she has her own music productions, while further expressing the desire for more time in the studio. Maintaining, of course, her residencies and DJ nights, since she is someone who lives to make the audience happy.

There are various highlights in her career so far, mainly from appearances in Boiler Room, Unter. and Berghain. In the latter, in fact, she was the first Brazilian DJ ever playing on the main floor. Additionally, from our conversation, we learned more about the scene there, its community and what she individually gained so far. As well as the reasons she is attracted to both the underground culture and the queer community. However, what frankly stands out in her answers is the wonderful energy of a positive person with an appetite for more and sincere care for others and music.

What were your first listenings and how were you drawn to electronic music?

As far as I can remember, I’ve always liked dance music since I was a little kid. In the 90’s the mainstream music was great, I listened a lot of radio and watched video clips every day. I also used to take dance classes and there it was again….Crystal Waters, Robin S, Jay Dee, Daft Punk, Prodigy to name a few of my first listenings as a kid. From birthday parties to cars, clubs, it was all over the place!

I was fan of the Spice Girls and also listened to all these giants of dance music at the same time, it was a beautiful time to be alive. Later on, at age 14 I moved from Asunción – Paraguay to São Paulo – Brazil, and started going to a legendary club called Lov_e on Thursdays at the drum ‘n’ bass nights.

Is there something special about its sound to you? How does it make you feel?

I feel electronic music is a language of its own and spreads a magic energy capable of changing any atmosphere. Makes me feel full of joy and love from inside out. ❤️

From the dancefloor to the decks, which is more comfortable to you and why?

It depends…on how tired or euphoric you are haha! 🙂

How did this transition happen? What was the journey like?

It started very slow and after me going to raves and clubbing for about 10 years, I decided to make it as a hobby. Just for fun! But, I’ve always collected music so, for me, it was very pleasant just keep doing that. Then, I got in a collective Metanol FM in São Paulo around 2011 and started playing street DYI parties with 6 more friends. I always loved to go out to dance so it was 2 things coming together to make it even more special.

After that, I started doing my monthly party Dûsk and, with time, I became a resident of Mamba Negra and Dando, and also in Rio at Kode party. I was a graphic designer and illustrator before DJing so it took maybe 6 years doing both jobs to migrate totally to music. It was a long way until now.

What’s on your mind before and during a set and what is your favourite part of it?

I always think how to maintain the vibes properly, so I’m mostly focusing on what kind of energy I want to bring to the dancefloor. It’s also a bit meditative, I try not to think much anything else but about the set. My favourite part is when I finally feel comfortable with the booth after being there for around an hour and a half and everything just flows.

How would you describe your playstyle and how did you shape it?

Once I was told my music is “muscular” and I think that’s it! I shaped it from all these 90’s influences I mentioned before and, also, UK music has a very important role in my music. It’s 100% dance music for sure!

Do you find freedom in it or challenges?

I find both and that’s the best part of it, it’s always surprising and constantly changing. I love how we can shape things in music in our own private way.

After finishing your set, what is the most rewarding thing or moment you have?

Hugging my friends! ❤️

Remembering your first rave and moving towards today, what would you say has changed in you?

I’m an adult now I guess haha! 😀 I was 14 by then and now I’m 36 so, A LOT changed, mostly everything! But the party spirit always remains…

The most memorable moment and the most disappointing one, so far?

My first time playing Berghain was one of my highlights. I had over 40 friends from many countries to see me and i finished my set with a 20 min extended version from Inner City Life – Goldie and it was such a cathartic moment. We all cried.

I don’t think I have a huge disappointment in my DJ career, besides those shitty gigs I had to play in my early days, like everyone else. With bad soundsystem, bad fees or no fee at all, etc. But there is a frustrating one, I was about to play Unter in NYC, which thankfully I play every year for years now. So, that one specific day I was doing a House Music set which is not what I usually play there.

I was playing after Steve Pointdexter, I plugged my USBs, prepared my first track and the police came and shut the party down! 🙁 So, I spent 30 min behind the speakers with Steve telling stories about getting shut down by the cops in Detroit back in the days. It was still fun though!

Do you consider focusing more on producing? Or do you mostly prefer DJing?

I would love to play 2 shows a month and be all day long in the studio making music. I love both, but touring and playing every weekend is exhausting and you certainly lose.

Since you have already composed some tracks, you have the relevant experience. Did it by any means help you in your sets or vice-versa? What was it like?

Yes, indeed! I started noticing better how the tracks were made and I think I improved my taste and awareness in the quality of the music I choose for DJing. Also, it definitely inspires me on producing more music.

What’s the situation like in Brasil regarding electronic music? How is its culture shaped there?

It’s a very diverse and multicultural scene. I love the plurality of moods of every region of the country I’ve played. It has a lot of community sense and especially between the LGBTQ+ there is a great union. We have a strong base on events, parties are great, and in the underground scene what mostly happens there are warehouse parties. The clubs became hard to maintain and many political reasons involved made the promoters and DJs start an independent scene in many cities.

We read that you maintain a strong presence in the queer, underground music spaces and I’d like to ask, how you got involved and why?

I got naturally involved in the queer community, because that’s where I feel more safe and have the best cultural involvement. Besides that, it’s very important to be aware to provide these safe environments for marginalized folks with the access I have, with my privileges of being a visible female artist.

Did it affect you somehow? What have you gained?

It has always taught me and made me more aware and it only affects me positively. I do everything I can also to help whoever needs my help. It, simply, feels right and I will always be on this side of things.

Would you say there is, in a sense, a strong and safe community? What are the difficulties and what would you like to see changed?

I don’t think it’s ideal yet but there is certainly a strong resistance to keep these spaces as safe as they can and eradicate the inequality. It’s far from the ideal because the world also needs change, while these people keep being excluded and attacked everywhere, is not just the electronic scene who will save them from this.

There needs to be more and more real awareness to make a difference when you have the tools, and not just use queer people to tokenize and pretend your curatorship is inclusive. These people should have access to any kind of job/social opportunities and have more space beyond those “safe spaces” the scene creates.

What does underground, basically, mean to you and what do you like in there?

It means DYI and a specific atmosphere. I love the music and the soulfulness of the people, the dance, the aesthetics, the political view, the fashion and how you can find it anywhere in the world.

As a mutual initiative with DJ Ananda, your new-found label is dedicated to uplifting dance music. How would you define the term “uplifting”, how do you experience it and how did the graffitis became an inspiration?

Uplifting means upper vibes with dynamics and more open melodies and percussion. We wanted to express the Latin American vibes on the dance floor and not trying to reproduce more of the northern side of the world. The graffiti is the inspiration for the artwork and the music also reflects the energy of the big cities, I guess. I used to be a graffiti writer myself before I started DJing and as a graphic designer I do all the artwork.

Based on which criteria did you select the artists?

I chose only Latin American artists and on this VA we have people from Brasil and Paraguay. Also we considered POC, queer, female artists too, to make a fair and diverse curatorship. Always, though, respecting the music briefing, which was literally “music to make you sweat”.

What’s in the future for your label and how do you aim to expand its impact?

Basically, we want to release as many artists from community we can, making a solid timeless music collection and build our style, always in terms of what we believe, in matters of quality and aesthetics. And, of course, always dance music!

What do you enjoy most in what you do?

Making people dance, sharing work and special moments with loved ones and traveling.

How often do you find yourself at your best and what helps you towards that?

I think when I’m most balanced, focused and disciplined are my best moments. Therefore I try to eat well, exercise, get good sleep, live at a quiet place, be surrounded by nice people and take care of my mental health and my soul.

One thing you like and one thing you hate about you?

I like my abillity to transform situations that are not comfortable or bringing me anything good, and I hate my PMS.

What inspires and fills you with energy?

Good moments, like nature, art, food and nice people and also being by myself.

Is there something that makes you feel proud for yourself?

There are many things such as my university degree in digital design, my artistic habilities, my creativity, and my empathy.

What do you respect most in others? And why?

Integrity, politeness, social consciousness, empathy, because it tells if they respect others and, based on that, they are trustworthy.

Where do you find yourself right now and what are your self-expectations?

I’m in a transition moment, as I moved a year ago to Paraguay where I grew up, and I’m experiencing some quality time with my family and friends and also having great work.

Finally, any message you would like to share?

Thanks for reading ❤️🙏

______________________

Find out more about Amanda in her SoundCloud profile and through the following link.

AUTHOR

Σταύρος Περιβολάρης

Ψάχνοντας συνεχώς για κάτι καινούριο - διαφορετικό βρίσκει τα πατήματα για μια πιο δραστήρια ζωή και όταν δεν απασχολείται με κάτι ταξιδεύει νοερά. Τον δυσκολεύουν οι πόζες, οι ώρες προετοιμασίας του φαγητού και η τεμπελιά.

Loading...
«Τι θα ‘κανα χωρίς αυτόν τον κόσμο», το ποίημα της Παρασκευής.
Οι Sworr. στη Θεσσαλονίκη 4 χρόνια μετά την τελευταία φορά!