Αφεντικά για Σκότωμα 2

Της Λυδίας Ρακή

Η ταινία αποτελεί το «σίκουελ» της ομώνυμης κωμωδίας  «Αφεντικά για Σκότωμα», που προβλήθηκε το 2011, επανεμφανίζοντας τους  Τζέισον Μπέιτμαν, Τσάρλι Ντέι και Τζέισον Σουντέικις στους ρόλους των υπαλλήλων, που ζητούν εκδίκηση.

Αυτή τη φορά, όμως, ο Νικ, ο Ντέιλ και ο Κιέρτ αναζητούν έναν τρόπο να γίνουν οι ίδιοι  τα αφεντικά του εαυτού τους, στήνοντας την προσωπική τους επιχείρηση. Ύστερα, όμως, από την απότομη διακοπή της οικονομικής στήριξης ενός επενδυτή, απελπισμένοι, σχεδιάζουν την απαγωγή του γιού του, προκειμένου να εξασφαλίσουν την οικονομική τους ασφάλεια.

Και μόνο απ’ την περιγραφή της πλοκής, είναι φανερό ότι πρόκειται για μια ακόμη τυπική αμερικανική κωμωδία, που προσφέρεται στους θεατές, προκειμένου να ξοδέψουν, σχετικά άσκοπα για μένα, μέρος του ελεύθερου χρόνου τους. Δε θα έλεγε κανείς ότι το σενάριο είναι ιδιαίτερα ευφάνταστο ή πρωτότυπο , η εξέλιξη της ιστορίας  είναι εύκολο να προβλεφθεί και η σκηνοθεσία είναι απλώς καλή, καθώς οι ανάγκες της ταινίας δεν απαιτούν, ούτως ή άλλως, κάτι παραπάνω..

Προσωπικά, δε μου έδωσε την εντύπωση πως αντανακλά κάποιο έργο κινηματογραφικής ποιότητας ,παρά άλλη μια προσπάθεια προώθησης ενός εμπορικού πολιτισμικού προϊόντος. Βέβαια, η ταινία «Αφεντικά για Σκότωμα», γνώρισε την προηγούμενη φορά επιτυχία. Επομένως ίσως και αυτή να έχει την ίδια τύχη (γιατί, μάλλον, περί τύχης πρόκειται).

Σίγουρα, δεν θα την πρότεινα σε κάποιον και αν με ρωτούσαν, θα έλεγα ότι μου πέρασε αδιάφορη. Ωστόσο,  έχει καλή βαθμολογία, αν αυτό μετράει για ορισμένους, οπότε ίσως υπάρχει  ένα κίνητρο για να την παρακολουθήσετε.