Skip to content

«Παπαρούνες του Γενάρη» το ποίημα της Παρασκευής.

AUTHOR

DATE

SHARE THIS ARTICLE

Αν βρεθούμε πάλι, θα είναι στα λιμανάκια, καταμεσήμερο, τέλη Ιουλίου. Θα κάνουμε γυμνοί μπάνιο στο βαθύ μπλε της θάλασσας ακούγοντας από το ηχειάκι σου το άλμπουμ Industrial Silence των Madrugada.

Τα μαλλιά σου μαύρα φύκια που χαιδεύουν τη μουσούδα μου. Τα πόδια σου δροσερά, πνιγμένα στο νερό να χορεύουν με τα δικά μου. Κάθε πόρος μου θα ξεδιψά από την αλμύρα της σάρκας σου.

Και σαν αρπάζεις την μέση μου με τα δάκτυλα των χεριών σου, θα νιώθω λες και είμαι το κέντρο του κόσμου ολάκερου. Θα κοντοζυγώνεις στο αυτί ψιθυρίζοντας “Δημήτρη έλα, πού είσαι; Πού είσαι, σαρδελίτσα;” Με φιλάς και εγώ εκρήγνυμαι σαν ήλιος που πεθαίνει, ενώ μέσα η φωνή μου θα κραυγάζει: Ζήτω το νερό, ζήτω τα ψάρια, ζήτω το αλάτι, ζήτω οι γκρίζοι βράχοι, ζήτω τα ονόματα, ζήτω η ζωή!

.



Του Δημήτρη Ρογγίτη

AUTHOR

Beater.gr

Loading...
Μοναστηριακή Κουζίνα: Το food trend που μας επιστρέφει στις ρίζες μας!