Skip to content

Όσα είδαμε στα πρώτα 24ωρα της 72ης Berlinale.

DATE

SHARE THIS ARTICLE

Το πρώτο -παγκοσμίου βεληνεκούς- φεστιβάλ κινηματογράφου του 2022 είναι γεγονός από την Πέμπτη. Στα τελευταία 24ωρα σκηνοθέτες, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι και φίλοι του σινεμά στη έχουν σπεύσει στην γνωστή Potsdamer Platz και στο περίφημο Berlinale Palast για να απολαύσουν παγκόσμιες πρεμιέρες και πάνω από όλα, να αποκαταστήσουν το χαμένο χρόνο εκτός των κινηματογραφικών αιθουσών, εξαιτίας της πανδημίας του COVID19.

Ειρωνικά, την τελευταία φορά που ήμασταν εδώ, το δεκαήμερο 20 Φεβρουαρίου – 1 Μαρτίου 2020, επικρατούσε ήδη ένα κλίμα ανησυχίας στις αίθουσες για τον «ιό από τη Wuhan», πράγμα βέβαια που δεν σταμάτησε την κανονική ροή του φεστιβάλ. Δύο χρόνια αργότερα, στην πρώτη δηλαδή in-person εκδήλωση που έχει κάνει έκτοτε το φεστιβάλ, το κλίμα συνεχίζει να είναι το γνωστό σε όλους μας πλέον. Μάσκες FFP2, αυστηροί έλεγχοι και μία πληθώρα λεωφορείων που έχουν μετατραπεί σε εξεταστικά κέντρα: η είσοδος στους κινηματογράφους εδώ γίνεται μόνο με αρνητικό τεστ 24 ωρών. Μέσα στις αίθουσες, οι θέσεις είναι προεπιλεγμένες, ενώ το καυτό topic συζήτησης αφορά στο πως θα διανεμηθούν οι θέσεις για να κρατηθούν οι αναγκαίες αποστάσεις.

Φέτος, η Berlinale άνοιξε το φεστιβάλ της με το Peter Von Kant του Francois Ozon, το οποίο καθιστά την σύγχρονη κινηματογραφική διασκευή του The Bitter Tears of Petra Von Kant από τον Rainer Werner Fassbinder. O Peter (που παρεμπιπτόντως είναι η αρσενική έκδοση της Petra, καθώς ο Ozon χρησιμοποιεί την τακτική του gender-flipping), είναι η κλασική περίπτωση σκηνοθέτη που βρίσκει την μούσα του, την ερωτεύεται παθιασμένα και στην συνέχεια εξαπατάται από αυτήν καθώς, αφού βρει τη δημοσιότητα, τον παρατάει για μία ευκαιρία στο Hollywood. Το αποτέλεσμα; Αλκοόλ, ακολασίες, ανεξέλεγκτα συναισθήματα και μία παράνοια που καταλήγει σε βαριά κατάθλιψη.

Εμείς όμως δεν θα σταθούμε εκεί – αλλά θα σχολιάσουμε την σκηνοθετική τεχνογνωσία του Ozon, το κοινό «θαμπώνεται» με τον τρόπο που ο σκηνοθέτης επιλέγει τις χρωματικές και τα σκηνικά, για να στήσει μία καθαρή εικόνα της καλλιτεχνικής ζωής στη δεκαετία του 1970. Το μπλε, καφέ και κόκκινο χρώμα πολιορκεί τις οθόνες, ενώ η φιγούρα του καχεκτικού βοηθού του Carl θυμίζει σε εκείνες νέων ανδρών.

Μόνο κάτι τόσο έντονο κινηματογραφικά θα ταίριαζε ν’ ανοίξει το φεστιβάλ, που -κατά τα άλλα, είναι αρκετά αποδυναμωμένο λόγω της τρέχουσας κατάστασης. To Βερολίνο όμως δεν πτοείται, και η δημοσιογραφική και καλλιτεχνική σκηνή βάζει τα δυνατά της να προσφέρει στο κοινό μία ολοκληρωμένη προσπάθεια, ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες.

Σε ότι αφορά το κόκκινο χαλί, σε αυτό θα δούμε έναν μειωμένο αριθμό διασημοτήτων σε σχέση με άλλες χρονιές, κυρίως λόγω ταξιδιωτικών περιορισμών και περιορισμών κινητικότητας που καταβάλλουν την πόλη αυτή τη στιγμή. Μεταξύ άλλων, είδαμε την Ariane Labed για το Flux Gourmet, τους σκηνοθέτες Dario Argento και Claire Denis για το Occhiali Neri και το Avec Amour Et Acharnement αντίστοιχα, καθώς και πλήθος ανερχόμενων αστέρων του κινηματογράφου, όπως ο ηθοποιός Daryl McCormack (Good Luck To You, Leo Grande), τη σκηνοθέτιδα Kurdwin Ayub (Sonne) και την σεναριογράφο Laila Stieler (Rabiye Kurnaz vs George Bush). Επίσης, το Σάββατο, έκαναν την εμφάνιση τους η πολυβραβευμένη με Oscar Emma Thompson, καθώς και ένα από τα λαμπρότερα αστέρια του Ευρωπαικού σινεμά, Juliette Binoche, για τις οποίες μιλήσαμε κι εδώ.

Ο καιρός στο Βερολίνο αναμένεται αίθριος και ηλιόλουστος για τις επόμενες μέρες! Εμείς περιμένουμε με ανυπομονησία μέχρι χθες τις εμφανίσεις Ελλήνων καλλιτεχνών στα A Little Love Package, παραγωγή στην οποία πρωταγωνιστεί η Αγγελική Παπούλια και η Πόλη και η Πόλη των Σύλλα Τζουμέρκα και Χρήστο Πάσσαλη, το οποίο έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην κατηγορία Encounters.

Τέλος, να τονίσουμε ότι ενώ οι δημοσιογραφικές ομάδες θα έχουν τη δυνατότητα προβολών μέχρι αύριο στις 17/02, το κοινό έχει επιπλέον τρεις ημέρες να απολαύσει προβολές σε διάφορα σημεία της πόλης, μέχρι και την Κυριακή 20/02. Εάν βρίσκεσαι στα πέριξ, είναι μία ευκαιρία να τονώσεις τον τομέα του κινηματογράφου ο οποίος χρειάζεται την υποστήριξη μας σε αυτές τις ασυνήθιστες στιγμές.

AUTHOR

Ελίζ Λιγγερίδου

Συλλέγει δίσκους ηλεκτρονικής μουσικής από τα δισκάδικα της γειτονιάς της στο Βερολίνο. Όταν δεν διοργανώνει φεστιβάλ, μαγειρεύει το signature dish της, γαριδομακαρονάδα aglio e olio.

Loading...
Sonne: Η πραγματικότητα των Social Media μέσα από τα μάτια τριών κοριτσιών.
O Kristof, η ψυχαγωγία και η μουσική με τον δικό του αντισυμβατικό pop τρόπο.