Skip to content

O Kristof, η ψυχαγωγία και η μουσική με τον δικό του αντισυμβατικό pop τρόπο.

DATE

SHARE THIS ARTICLE

Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς ξεκίνησα να ακούω τον Kristof και την μουσική του, αλλά αυτό που θυμάμαι με σιγουριά, είναι ότι, από την πρώτη στιγμή, ο ήχος του αλλά και η αισθητική του με κέρδισαν… και με το παραπάνω. Ο εξαιρετικός νεαρός μουσικός, ως άλλο ένα παιδί της Inner Ear Records, εμπνέεται, συνθέτει, γράφει στίχους και ζωγραφίζει ατμόσφαιρες σύμφωνα με τον δικό του αντισυμβατικό pop τρόπο.

Μέχρι στιγμής, ο Kristof έχει κυκλοφορήσει τρεις προσωπικούς αγγλόφωνους δίσκους και σε δύο μόλις ημέρες, η δισκογραφία του θα μεγαλώσει με την κυκλοφορία του τέταρτου άλμπουμ του, με τίτλο Ψυχαγωγία. Έτσι, είχα όλους τους λόγους να τον προσεγγίσω και να συζητήσουμε επ’ αυτού. Όχι μόνο γιατί είναι η πρώτη του ελληνόφωνη δουλειά, αλλά γιατί μόλις άκουσα αυτά τα 10 νέα τραγούδια, ήθελα να μάθω τα πάντα γι’ αυτά. Έτσι, μιλήσαμε για τον ορισμό που δίνει ο ίδιος στη ψυχαγωγία, την ηχογράφηση και δημιουργία ενός album σε καιρούς πανδημίας, τη συνεργασία του με τον Βασίλη Ντοκάκη και άλλα πολλά.

Είναι η πρώτη μας επίσημη συνέντευξη μαζί και θα ήθελα να σε συγχαρώ για το νέο σου album «Ψυχαγωγία», το οποίο κυκλοφορεί την Παρασκευή. Πώς αισθάνεσαι που το τέταρτο «παιδί» σου είναι έτοιμο να βγει στον κόσμο;

Αρχικά, σ’ ευχαριστώ για την πρόταση σου και τα καλά σου λόγια. Έχω τεράστια χαρά μα και αγωνία γι’ αυτό τον δίσκο. Ελπίζω να το αγαπήσετε όσο κι εγώ!

Μέσα σε ποιο πλαίσιο γράφτηκε και ηχογραφήθηκε η «Ψυχαγωγία»; Τα περισσότερα τραγούδια γράφτηκαν κατά την περίοδο της πρώτης καραντίνας του 2020 και ολοκληρώθηκαν στο τέλος της, απ’ όσο γνωρίζω. Φαντάζομαι το να ετοιμάζεις έναν δίσκο μέσα σε καιρούς πανδημίας, μπορεί να είναι challenging για έναν καλλιτέχνη. Εσύ, πώς το βίωσες όλο αυτό;

Ένα από τα λίγα καλά της καραντίνας ήταν ο τόσο ελεύθερος χρόνος που είχαμε. Δεν θα έλεγα ότι ήταν challenging, αντίθετα ήμουν τρομερά δημιουργικός, είχα αναζητήσεις, ήταν πολύ έντονα κάποια μεταφυσικά φαινόμενα που μου συνέβησαν, όνειρα κ.λπ.. Είχε ανοίξει ένα πολύ ενδιαφέρον πεδίο. Τα περισσότερα κομμάτια γράφτηκαν με μεγάλη ευκολία. Η ηχογράφηση τους μόνο, χωρίστηκε σε δύο στάδια λόγω δύσκολων συνθηκών και προγραμμάτων.

Να σημειωθεί κάπου εδώ ότι πρόκειται για το πρώτο ελληνόφωνο δισκογραφικό σου εγχείρημα. Προ μηνών, ωστόσο, είχες δώσει στη δημοσιότητα το κομμάτι Όλοι Κοιμούνται, οπότε κάπως περίμενα -εγώ προσωπικά- κάποια τουλάχιστον ελληνόφωνα τραγούδια στο επόμενο album σου. Κι όμως, έκανες την έκπληξη και δημιούργησες μια συλλογή τραγουδιών με εξολοκλήρου ελληνικό στίχο. Πώς προέκυψε αυτή η μετάβαση από τα αγγλικά στα ελληνικά;

Πράγματι. Το Όλοι Κοιμούνται ήταν το πρώτο κομμάτι που είχα παίξει και στο Τηλελάιβ 3 (μαζί με τις αγαπημένες μου Δεσποινίς Τρίχρωμη και Nalyssa Green). Στη συνέχεια, βγήκε μια video-performance για το Indie Free Festival. Είναι ένα κομμάτι που μιλάει πολύ για αυτή τη φάση που βιώσαμε -κι ακόμη βιώνουμε δηλαδή- σαν όλοι να κοιμούνται και πρέπει να ξυπνήσουμε. Για τη σημασία της αγκαλιάς, τη χειραψία, όλα όσα «απαγορεύονταν» και κοντεύαμε να ξεχάσουμε. Ο ελληνικός στίχος φαινόταν ιδανική ευκαιρία. Ήθελα να μιλήσω πλέον στη γλώσσα μου. Να γίνω άμεσος. Ό,τι έγραφα παλιότερα με ελληνικό στίχο, δεν μου άρεσε. Ήθελα χρόνο να τα ξαναδώ. Τώρα ήταν η ευκαιρία. Να δημιουργήσω από την αρχή με μια άλλη ματιά προς το στίχο.

Φεύγοντας από τον στίχο, πάμε λίγο στη μουσική. Καταρχάς, συγχαρητήρια για το εξαιρετικό παίξιμό σου στο πιάνο. Είναι όλες οι μελωδίες γραμμένες από σένα ή συνεργάστηκες και με άλλους μουσικούς; Εσένα προσωπικά, τι σε ενέπνευσε να γράψεις σε αυτή τη φάση της ζωής σου;

Όλα μου τα κομμάτια είναι πάντα γραμμένα πρώτα στο πιάνο. Στη συνέχεια, εμπλουτίζουμε μαζί με τον φανταστικό παραγωγό μου Βασίλη Ντοκάκη τις μελωδικές γραμμές, ενορχήστρωση, παραγωγή κ.λπ.. Ό,τι ακούτε στον δίσκο είναι παιγμένο από εμάς τους δυο μόνο. Σε αυτή τη φάση, ήθελα να μιλήσω για πιο προσωπικά μου ζητήματα. Επίσης με εμπνέει τρομερά και η μυθολογία. Λειτουργεί ως παρονομαστής σε σχέση με το προσωπικό. Υπάρχουν στο δίσκο πολλά τέτοια στοιχεία σε σχέση με μύθους και πρόσωπα. Με ενέπνευσε, επίσης, η απομόνωση, η φαντασία μου πήγε σε άλλα επίπεδα, ενώ ο χρόνος και ο χώρος άλλαζαν συνεχώς μέσα και έξω. Κάπως ήρθαμε αντιμέτωποι με μας τους ίδιους με έναν άλλο τρόπο.

Λίγο αργότερα στον δίσκο, τα πιάνα «πειράζονται», έρχονται τα synthesizers και όλα μαζί μπλέκονται υπό το φως των απόκοσμων φωνητικών σου. Με άλλα λόγια, ο παραγωγός Βασίλης Ντοκάκης έκανε τα μαγικά του, γι’ ακόμη μια φορά. Έχετε συνεργαστεί και στο παρελθόν αν δεν κάνω λάθος. Πώς είναι η συνεργασία σας αυτή; Τι παίρνετε ο ένας από τον άλλον πιστεύεις μετά από κάθε κοινή δουλειά σας;

Ο Βασίλης είναι φίλος και συνεργάτης αγαπημένος. Ένας φανταστικός μουσικός-παραγωγός με τρομερό αυτί! Τον αγαπώ πολύ γιατί με έχει στηρίξει πολύ τα τελευταία χρόνια. Είχαμε γνωριστεί πολύ παλιά, αλλά μας έφερε κοντά η Nalyssa,  όταν έψαχνα παραγωγό να κάνω το Talkshow. Νομίζω πως γίνεται ένα πολύ ενδιαφέρον πάντρεμα γιατί εκείνος συνδυάζει ένα άρτιο -τεχνικά- μουσικό background στο κομμάτι της παραγωγής, ενώ εγώ δουλεύω πιο «θεατρικά», δίνοντας οδηγίες για ατμόσφαιρες κ.λπ.. Επίσης, δουλεύουμε έντονα και οι δύο με το ένστικτο. Έτσι, όλα αυτά κάπου συναντιούνται και η μουσική πάει ένα βήμα παραπέρα. Κι αυτό είναι τεράστιο δώρο!

Ξέρεις τι μου έκανε εντύπωση όταν άκουσα το album; Ότι με αυτά τα δέκα τραγούδια επαναπροσδιορίζεις ή καλύτερα υπενθυμίζεις -κυρίως σε σένα, αλλά και στους ακροατές του δίσκου- μ’ έναν πολύ ώριμο αλλά και αυθόρμητο τρόπο, τι είναι η ψυχαγωγία, καταλήγοντας με το ομότιτλο πιάνο κομμάτι. Για τον Kristof λοιπόν τι είναι η ψυχαγωγία;

Η ψυχαγωγία είναι απόκοσμη. Έχει κάτι το μαγικό. Μια ανταλλαγή, μια κίνηση, ένα ταξίδι. Κάθε άτομο κρύβει τόσους κόσμους μέσα του προς εξερεύνηση.

Από τότε που έλαβα το album, δεν μπορώ να επιλέξω το αγαπημένο μου track μεταξύ «Κύκνου» και «Πανδώρας». Ποιο είναι το δικό σου αγαπημένο τραγούδι και γιατί;

Οι Μαρκαδόροι είναι το αγαπημένο μου και μάλιστα ήταν και το πρώτο κομμάτι που έγραψα. Μιλάει για μια τεράστια αγάπη που έχω στους ίδιους τους μαρκαδόρους και στη ζωγραφική αλλά και για την τεράστια δύναμη της φαντασίας… 

Τώρα που οι δίσκοι και οι κασέτες έχουν τυπωθεί και όλα είναι έτοιμα, υπάρχει κάτι που άκουσες εκ των υστέρων και θα ήθελες να είχε γίνει διαφορετικά;

Πιστεύω πως όχι. Ό,τι έγινε, έγινε.

Ανυπομονείς καθόλου να δεις την αντίδραση του κόσμου και των θαυμαστών σου στην ακρόαση του νέου album;

Πάρα πολύ. Ελπίζω να ψυχαγωγηθείτε. 🙂

Η άποψη των κριτικών σε ενδιαφέρει;

Αν με πάει μπροστά, ναι.

Λίγο πριν το τέλος, θα ήθελα να μου πεις εάν πιστεύεις πως η «Ψυχαγωγία» διαθέτει κάτι special που δεν είχαν οι προηγούμενες δουλειές σου. Αν ναι, τι είναι αυτό;

Σίγουρα το ότι είναι ελληνόφωνο άλμπουμ για μένα το κάνει ξεχωριστό. Είναι σαν να ξανά-συστήνεσαι.

Θέλουμε να ελπίζουμε πως οι μέρες του Covid είναι μετρημένες και πως σύντομα θα επιστρέψουμε στα live όπως ακριβώς ήταν παλιά. Έχεις κάποια πλάνα να βγεις και να συστήσεις τη νέα σου δουλειά στον κόσμο εκεί έξω; Κάποιες εμφανίσεις που θέλεις να ανακοινώσεις;

Θα κάνω μια ακρόαση δίσκου λίγο μετά την κυκλοφορία με ποτά, φίλους γνωστούς κι αγνώστους σε κάποιο αθηναϊκό μπαρ. Επίσης, σχεδιάζω την live παρουσίαση δίσκου μου αυτό τον καιρό, όπου θα παίξω πρώτη φορά με μπάντα!  Δεν ξέρω ακριβή ημερομηνία ακόμα. Μόλις μάθω θα σας πω και εννοείται πως θα χαρώ να σας δω εκεί.

______________________

Ανακαλύψτε περισσότερα για τον Kriftof και ακούστε τη μουσική του μ’ ένα click εδώ.

AUTHOR

Αλέξανδρος Τσώνης

Εάν ήταν τραγούδι θα ήταν το «Αλλιώτικο Παιδί» της Μαρίζας Ρίζου. Ένας space cowboy που ζει στο Άμστερνταμ, αγαπά το Star Wars, την country μουσική και τις queer τέχνες.

Loading...
Όσα είδαμε στα πρώτα 24ωρα της 72ης Berlinale.
Katerine Duska & Leon of Athens στο Block33!