«Little Boy Blue», το ποίημα της Παρασκευής.

Κάθομαι σ’ αυτό το δωμάτιο
και μετράω τα δάχτυλα
που μου λείπουν
κάθομαι στη σκιά
δε φυσάει
κάποιος έκλεισε την τηλεόραση.

Το πρώτο δάχτυλο
το ‘χασα από τρέλα
ένα βράδυ
το ‘κοψα μόνος μου.

Το δεύτερο δάχτυλο
μου ‘φυγε στο δρόμο
μαράθηκε απ’ τα χιλιόμετρα
κι έπεσε.

Το τρίτο δάχτυλο
τακτοποιήθηκε αρμοδίως
μου υποσχέθηκαν
ότι θα ξαναφυτρώσει.

Το τέταρτο δάχτυλο
το ΄κλεψαν οι εξωγήινοι
ακόμη κάνουν
πειράματα πάνω του.

Το πέμπτο δάχτυλο
είναι κρυμμένο στη ναφθαλίνη
διατηρείται
σε κατάσταση αρίστη.

Το έκτο δάχτυλο
το αντάλλαξα
με το πρώτο μου φιλί
και το έβδομο
με το πρώτο μου χάδι.

Το όγδοο δάχτυλο
το πούλησα
όταν έσκασαν
οι επιταγές μου
κι όταν το ξαναγόρασα
δε ραβότανε.

Το ένατο δάχτυλο
το ‘ταξα στην Παναγιά
κι η Παναγιά μου το πήρε.

Το δέκατο δάχτυλο
εκτίθεται
στην Εθνική Πινακοθήκη
δείχνει το δρόμο
για το άγαλμα του Κολοκοτρώνη.

Δείχνει το παράθυρο
σε αυτό το δωμάτιο
που κάθομαι
και μετράω.

Μπορείς, σε παρακαλώ
μπορείς να με βοηθήσεις να το ανοίξω;

Από την ποιητική συλλογή «Βερολίνο» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός.