Ένα σπάνιο φιλμ με την Μαρία Κάλλας στο διαμέρισμά της στο Μιλάνο.
Η σπουδαία σοπράνο το 1958 στις κάμερες της British Pathe και του περιοδικού Grazia.
Η Μαρία Κάλλας γεννήθηκε σαν σήμερα το 1923. Με αφορμή αυτό, βλέπουμε μία σπάνια μικρού μήκους ταινία (χωρίς ήχο) που τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια φωτογράφισης για το περιοδικό Grazia, την 1 Ιουνίου του 1958. Η ντίβα ποζάρει με μοναδική αυτοπεποίθηση στον φωτογράφο Franco Gremignan στο πολυτελέστατο διαμέρισμά της στο Μιλάνο, φορώντας λαμπερές δημιουργίες, ενώ ο αγαπημένος της σκύλος παρακολουθεί (απορημένος).
Βιογραφία
Η Μαρία Κάλλας, Cecilia Sofia Anna Maria Καλογεροπούλου, γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη στις 2 Δεκεμβρίου του 1923. Στην ηλικία των 7 ετών έκανε μαθήματα πιάνου και σύντομα ανακάλυψε πως της αρέσει να τραγουδάει, περισσότερο από το να παίζει. Συνέχισε τις σπουδές της στο δραματικό τραγούδι, όταν και γύρισε στην Ελλάδα το 1937, με την Elvira de Hidalgo στη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής. Μάλιστα, η σχολή την δέχτηκε κατόπιν εξαίρεσης λόγω του μεγάλου ταλέντου της. Έτσι, ως μαθήτρια, τραγούδησε την Cavalleria Rusticana και βραβεύτηκε, έπειτα, από την Ακαδημία για τον ρόλο της Santuzza.
Το επαγγελματικό της ντεμπούτο το έκανε στην Εθνική Λυρική Σκηνή, σε ηλικία 16 ετών, με τον μικρό της ρόλο στην Όπερα Boccaccio. Στα 20 της, δε, κατάφερε να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στην Tosca. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος δυσχέραινε την προσπάθεια εύρεσης εργασία με συνέπεια να γυρίσει πίσω στη Νέα Υόρκη. Μετά την απόρριψή της από την Metropolitan Opera, γύρισε στην Ιταλία όπου και έκανε, το 1947, το ντεμπούτο της. Στην Αρένα της Βερόνας το 1947 έπαιξε έναν μικρό ρόλο για την Όπερα Gioconda, ενώ παράλληλα συνέχισε το τραγούδι στη Φλωρεντία και στη Βερόνα.
❝Έχεις γεννηθεί καλλιτέχνης ή όχι και παραμένεις ακόμα και όταν η φωνή σου είναι πιο αδύναμη και από πυροτεχνήματα. Ο καλλιτέχνης είναι πάντα εκεί.❞
Ένας ακόμη θρίαμβος ακολούθησε, όταν και έκανε το ντεμπούτο της στο Σικάγο της Αμερικής, το 1954. Δύο χρόνια μετά, κατάφερε να τραγουδήσει στη Metropolitan Opera της Νέας Υόρκης. Τότε, δυστυχώς, ήταν που ανακάλυψε πως έχει πρόβλημα με τις φωνητικές της χορδές.
Η φθορά, αυτή, στην υπέροχη φωνή της δεν παρουσίασε ύφεση και στη δεκαετία του ’60 οι εμφανίσεις της ολοένα και μειώνονταν στις ελάχιστες δυνατές. Αν και ακολούθησε η επίσημη απόσυρσή της από την σκηνή, συνέχισε το τραγούδι στην Metropolitan Opera από τον Ιανουάριο του ’64 έως και τον Ιούλιο του ’65. Το «κύκνειο άσμα» της πραγματοποιήθηκε, τελικά, στο Covent Garden στις 5 Ιουλίου με την Tosca, τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο.
