Συνέντευξη με τον Christian Löffler.
Ο Christian Löffler είναι ένας διακεκριμένος, αυτοδίδακτος μουσικοσυνθέτης, με έφεση και αγάπη για τα εικαστικά, προσφέρει ένα έργο που βασίζεται σε ήχους που αναδύουν κύματα συγκίνησης και συναισθημάτων. Δημιουργώντας το δικό του ατμοσφαιρικό κόσμο, δε φοβάται να «παίξει» λίγο περισσότερο και να πειραματιστεί, δείχνοντας πλήρη αυτοπεποίθηση στις ικανότητές του και παράγοντας ένα υψηλής ποιότητας αποτέλεσμα, που καταφέρνει να «κινήσει» τους ακροατές του.
Πιστός στο δικό του μουσικό όραμα, επικεντρωμένο απόλυτα στον ηλεκτρονικό ήχο, έχει αφήσει το δικό του στίγμα στο είδος καταφέρνοντας να συγκεράσει την μελαγχολία, την ευφορία, την θλίψη και την ευδαιμονία, στήνοντας πολλές φορές αλληλοσυγκρουόμενα περιβάλλοντα.
Με τρομερή λεπτότητα και εκλεκτικότητα, παρουσιάζει μια γκάμα ήχων που τον κατατάσσουν σε μια ιδιαίτερη θέση σε όσους τον ακούν, προβαίνοντας σε πολυσύνθετες υφές και αισθητική που χαράσσεται εύκολα και κάνει το όνομά του συνώνυμο με μια πληθώρα σκέψεων και συναισθημάτων. Έτσι, λίγο πριν από την εμφάνισή του στην Αθήνα, την Τετάρτη 3 Νοεμβρίου, είχαμε την χαρά να τον γνωρίσουμε μέσα από μια εκτενή και απολαυστική συζήτηση!
Τι σε εμπνέει στο να δημιουργείς την ατμόσφαιρα που ακούμε στις δουλειές σου;
Νομίζω, μιλώντας γενικά, πως η ζωή με εμπνέει να το κάνω αυτό. Ήταν πάντα έτσι. Θυμάμαι να δημιουργώ κολάζ ως παιδί και αργότερα να τα χρωματίζω και να φτιάχνω μουσική ως έφηβος. Υπήρχε πάντοτε κάτι μέσα μου που ήθελα να εκδηλώσω και να εκφράσω.
Πώς έστησες τον ήχο σου;
Ήρθε φυσικά μετά από διάφορες εναλλαγές στα στιλ και στους τρόπους που έκανα τους ήχους και την μουσική. Πιστεύω πως είναι πάντα ένας συνδυασμός από αυτά που σου αρέσουν και θες να επαναδιατυπώσεις, με ευχάριστα λάθη που κατά καιρούς συμβαίνουν στη διαδικασία του να μάθεις να κάνεις μουσική. Παίρνει μονάχα λίγο, αλλά εν καιρώ θα αποκτήσεις κάποιον υποτυπώδη ήχο που θα συνοδεύει την μουσική σου.
Κάποια δυνατή εμπειρία που σε έκανε να στραφείς στην μουσική έναντι των άλλων μορφών τέχνης;
Ήταν η πρώτη μου αγάπη. Είναι η πιο εύκολα προσβάσιμη μορφή τέχνης και μπορεί να σε αγγίξει τόσο εύκολα. Είναι αυτή που πάντοτε μας περιβάλλει και που σε κάνει να φανταστείς τόσα πράγματα μαζί της.
Ποια είναι η άποψή σου για την μουσική και ποιες αξίες πρέπει να διατηρούνται στον πυρήνα της;
Για ‘μένα, η μουσική είναι ένα δώρο που φέρνει τους ανθρώπους κοντά. Είναι το να μοιράζεσαι στιγμές χαράς και απόλαυσης. Όπως επίσης κι ένας πολύ εύκολος τρόπος να προσεγγίσεις τα συναισθήματά σου και να έχεις ένα καταφύγιο για τις αισθήσεις σου. Είτε είναι το τραγούδι στο αμάξι, είτε ενώ πηγαίνετε στην καθημερινή σας διαδρομή προς τη δουλειά, είτε χαλαρώνετε στον καναπέ με διαλογισμό και σκέψεις για την ημέρα.
Και για την τέχνη, γενικά;
Η τέχνη γενικά είναι αυτή που κάνει τη ζωή ενδιαφέρουσα. Υπάρχει ένας εξίσου μεγάλος κόσμος πέρα από το απλώς να υπάρχεις και να ικανοποιείς τις βασικές σου ανάγκες. Μας δίνει τη δύναμη να κατανοήσουμε τους άλλους και το περιβάλλον μας. Πιστεύω πως η τέχνη μας ενώνει.
Θα προτιμούσες η τέχνη να προκαλεί ή να παρηγορεί και γιατί;
Θα διάλεγα, πάντα, να είναι παρηγορητική με κάποιες «ανατροπές». Αγαπώ την μουσική ή τους πίνακες ή τις φωτογραφίες που είναι άκρως προσβάσιμα στην πρώτη ματιά, αλλά σου δίνουν αργότερα ένα βαθύτερο νόημα σε δεύτερο ή τρίτο επίπεδο ακρόασης ή εικόνας. Θα πρέπει να ικανοποιήσεις τα αυτιά σου και τα μάτια σου για να ανοίξεις το μυαλό των ανθρώπων για το μήνυμά σου.
Ποιο είναι το σημαντικότερο κομμάτι που κρατά η μουσική στην καθημερινότητά σου;
Θεωρώ πως δεν χρειάζεται να ακούς καθημερινά μουσική, αλλά σε μια συχνή βάση μπορεί να είναι θεραπευτική. Εξομαλύνει τα πράγματα και τις καταστάσεις και διώχνει την πίεση από την ρουτίνα μας.
Τι άλλο σε ενδιαφέρει και πώς αυτό επιδρά πάνω σου;
Είμαι μεγάλος fan της φύσης. Μου αρέσει να είμαι έξω μόνος, είτε είναι σε βουνό ή σε δάσος ή δίπλα στη θάλασσα. Αυτό μου δίνει ενέργεια και παράλληλα με ηρεμεί. Νιώθω απλώς ότι ανήκω εδώ, όταν βλέπω τα δέντρα να κινούνται στον ρυθμό του ανέμου και κάποια πουλιά να πετάνε ψηλά.
Ποιο θα έλεγες πως είναι το νόημα της επιτυχίας;
Η επιτυχία είναι δύσκολη λέξη. Πιστεύω πως έχει να κάνει με την χαρά και το να προσπαθείς πάντα να βλέπεις την θετική πλευρά των πραγμάτων, όσο απαιτητικό κι αν είναι αυτό. Αν το καταφέρεις, είσαι το πιο επιτυχημένο άτομο.
Προτιμάς να είσαι συνεπής ή να δουλεύεις σκληρά;
Χρειάζομαι να νιώθω πως έκανα ο,τι καλύτερο μπορούσα, κάτι που μόνο λίγες φορές συμβαίνει. Αλλά πάντα προσπαθώ. Είναι δύσκολο μιας και έχω τόσα πράγματα να κάνω και δεν υπάρχει αρκετός χρόνος.
Ποιο πιστεύεις πως είναι το μεγαλύτερό σου επίτευγμα και γιατί;
Κι αυτό, επίσης, είναι κάτι πολύ δύσκολο να πω μιας και όλα όσα έχω κάνει είναι λίγο πολύ και δουλειά διαφορετικών ανθρώπων. Δεν είμαι μόνο εγώ στη δημιουργία της μουσικής που κάπως τυχαία βρήκε ακροατές. Είναι τόσοι πολλοί που συναντάς και σε βοηθούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Είμαι απλώς ευγνώμων που έχω ένα τόσο όμορφο group από ανθρώπους που με υποστηρίζουν σε αυτό που κάνω και το καθιστούν, τελικά, δυνατό.
Είναι η μουσική σου βασισμένη στη φαντασία ή στην πραγματικότητα;
Είναι ένας συνδυασμός. Σαν ένα όνειρο. Υπάρχουν πράγματα που θα μπορούσαν να είναι καθημερινά, αλλά υπάρχουν και στιγμές που δεν είναι μέρος αυτού του κόσμου.
Θα ήθελες να μας περιγράψεις τον δημιουργικό σου χώρο;
Αυτός μπορεί να είναι το οτιδήποτε. Έχει να κάνει με το μυαλό και το σωστό timing. Μπορεί να είναι κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού ή σε ένα ξενοδοχείο. Αλλά πολλές φορές δουλεύω από το studio μου στο σπίτι, που είναι ένα μικρό μέρος στον κήπο, όπου έχω όλο μου τον εξοπλισμό και είναι κι ένας χώρος που ζωγραφίζω.
Η μεγαλύτερή μου ανακάλυψη ήταν όταν συνειδητοποίησα πως έχω τη δύναμη να «σπάσω» την καθιερωμένη όψη της ζωής και να ακολουθήσω τα βαθύτερα, προσωπικά μου ενδιαφέροντα.
Γίνεσαι η μουσική σου ή το αντίστροφο;
Χα, καλή ερώτηση. Φαντάζομαι πως μεγαλώνοντας θα αρχίσω να απέχω ολοένα και περισσότερο από τον πραγματικό κόσμο, με κάποιον τρόπο. Δεν είμαι βέβαια σίγουρος. Αλλά έχω αυτή την εικόνα μου ως ηλικιωμένος που δεν ενδιαφέρεται για τίποτα απ’ όσα γίνονται εκεί έξω, πέραν από την τέχνη του και ενδεχομένως και τη δουλειά μερικών άλλων ωραίων καλλιτεχνών.
Ποιον θεωρείς ως ιδανικό κόσμο;
Έναν κόσμο δίχως συγκρούσεις.
Πού βρίσκεις παρηγοριά στην καθημερινότητά σου;
Κάνοντας το συνηθισμένο μου jogging γύρω από το παραλιακό δάσος κοντά στο σπίτι μου και πίνοντας τον καφέ μου στον ήλιο.
Ποια είναι η μεγαλύτερή σου ανακάλυψη και πώς συμβαδίζει με αυτό που είσαι τώρα;
Η μεγαλύτερή μου ανακάλυψη ήταν όταν συνειδητοποίησα πως έχω τη δύναμη να «σπάσω» την καθιερωμένη όψη της ζωής και να ακολουθήσω τα βαθύτερα, προσωπικά μου ενδιαφέροντα. Ακόμα νιώθω τυχερός γι’ αυτό, αλλά το φοβάμαι επίσης γιατί είναι μια πολύ εύθραυστη συνθήκη.
Στην πραγματικότητα, πώς αντιμετωπίζεις την αλλαγή; Και ποια ήταν η πιο κρίσιμη για ‘σένα;
Πάντοτε προσπαθώ να εξελίσσομαι και να κάνω το παραπάνω βήμα. Προσπαθώ να αποφεύγω να βάζω πολύ ψηλά τον πήχη, αλλά συνεχίζω να μεγαλώνω σε μόνιμη βάση. Παίρνοντας τη live εμφάνισή μου από το club σε στήσιμο κονσέρτου ήταν μια μεγάλλη αλλαγή και πρόκληση και ήμουν πολλές φορές τόσο κοντά στο να μην το κάνω, που όπως αποδείχθηκε στο τέλος πως άξιζε.
Σχετικά με τους στόχους σου; Πόσο συχνά θέτεις νέους και πού επικεντρώνονται, κυρίως;
Ακολουθώ ακόμα τον έναν και μοναδικό μου στόχο: Να μπορώ να εξασκώ την τέχνη μου και να έχω μια πλατφόρμα για να την παρουσιάσω στον κόσμο.
Κάποια σκέψη ή εμπειρία που θεωρείς ένα σημείο καμπής στην καριέρα σου και γιατί;
Υπάρχουν μερικές. Αλλά αυτό που θα θυμάμαι πάντα ήταν η πρώτη μου εμφάνιση σε ένα πολύ μεγάλο φεστιβάλ του Μεξικού, όταν και ξεκίνησα να παίζω λίγους μήνες πριν και η επίσης πρώτη μου εμφάνιση στο Αμβούργο και το Elbphilharmonie. Και στις δύο περιπτώσεις ήμουν υπερβολικά αγχωμένος και φοβόμουν για το τι θα γίνει, αλλά όλα πήγαν καλά και έχω κάπου να κοιτάω όταν ξαναβρεθώ στην ίδια κατάσταση πριν από κάποα εμφάνιση.
Πού βασίζεις την εμπιστοσύνη σου και ποιες είναι οι ενέργειές σου προς αυτήν την κατεύθυνση;
Πιστεύω στον εαυτό μου. Γνωρίζω τι είμαι ικανός να κάνω και τι μπορώ να πετύχω, όταν στηρίζομαι στις ικανότητές μου. Προσπαθώ να παραμένω θετικός και συγκεντρωμένος, με διαλείμματα από την σύνθεση μουσικής βγαίνοντας έξω, τρέχοντας ή σερφάροντας.
Ένα μήνυμα που θα ήθελες να μοιραστείς;
Να μην είστε σκληροί με τους εαυτούς σας και να μην σταματήσετε να πιστεύετε στα όνειρά σας.
Interview with Christian Löffler.
Christian Löffler is a distinguished, self-taught composer, with an appeal and love for paintings, offering a work based on sounds that emanate waves of feelings and emotions. Creating his own atmospheric world, he is not afraid to “play” a little more and experiment, showing full confidence in his abilities and producing a high-quality result, which manages to “move” his listeners.
True to his own musical vision, completely focused on electronic sound, he has left his own mark on the genre managing to combine melancholy, euphoria, sadness, and happiness, often setting up conflicting environments.
With tremendous subtlety and eclecticism, he presents a range of sounds that put him in a special place to those who listen to him, presenting complex textures and aesthetics that are easily engraved and make his name synonymous with a multitude of thoughts and feelings. So, on the occasion of a series of appearances in Thessaloniki and Athens, we have the pleasure to know him through an extensive and enjoyable discussion!
What inspires you to create the atmosphere we can listen to in your works?
I think I can speak generally that life is inspiring to do this. It has always been like that. I remember creating collages as a child and later starting to paint and make music as a teenager. There was always something inside of me I wanted to let out and express.
How did you set up your sound?
It came naturally after switching between many styles and ways of creating music and sounds. I think it is always a mix of things you like and want to reimagine and also happy mistakes that you make along the road of learning to create music. It just takes a while, but at a certain point, you will have some kind of sound that comes only with your music.
Any impactful experience that made you lean towards music and not in the other forms of art?
Music was my first love. It’s the most accessible art form and can touch you so easily. It always surrounds us and you imagine so many things with it.
What do you think of music and what values should be preserved in its very core?
For me it is a gift that brings people together. It’s about sharing moments of joy and pleasure. But also it is a very easy way to approach your feelings and to have an outlet for emotions. Let it be singing in the car while commuting or relaxing on the sofa meditating and thinking about the day.
And what about art in general?
Art in general is what makes life interesting. It is a whole wide world besides just existing and following our basic needs. It gives us the power to understand others and our environment. I believe that art connects us.
Would you choose art to be comforting or provoking and why?
I would always choose comforting but with a little twist. I love music or paintings or photos that are very accessible at first sight, but then give a deeper meaning on the second or third look or listen. I think it is about balance. You have to please the ears or eyes to open people‘s minds to your message.
Which is the most important part of having music in your everyday life?
I think you don’t have to listen to music daily but on a constant basis, it can be healing. It eases things up and takes away pressure from our routines.
What else interests you and what is its impact on you?
I’m a big fan of nature. I love being out alone let it be on a mountain or in the forest or by the sea. That gives me energy and calms me in the same moment. I just feel that I belong here when I can only see the trees moving in the wind and few birds passing by above.
What would you say is the meaning of success?
Success is a difficult word. I think it is all about happiness and always trying to see the positive side of things, whatever the challenge may be. If you can achieve this you are the most successful person.
Do you prefer being consistent or hard-working?
I need to have the feeling that I did my best, which only a few times happen. But I always try. It’s difficult as I have so many things I want to do, but there is never enough time.
What do you think is your most important achievement and why?
That is also difficult to say, as all of the things I achieved are more or less the work of different people. It’s not only me that made the music and luckily it found listeners. It’s so many people you met on your path that help you more or less. I’m just very thankful that I have such a beautiful group of followers that support me in what I’m doing and that make it possible in the end.
Is your music based on imagination or reality?
It is a mix. Like a dream. There are things that could be a regular day but there are also moments that are not part of this world.
Would you like to describe your creative space?
That can be anything. It is all about the mindset and the right timing. It can be while traveling or in the hotel. But many times I’m working from my studio at home, which is a little house in my garden where I have all my music gear set up but I’m also painting there.
My greatest discovery was to realize that I have the power to break out of the regular vision of life and follow my deepest, personal interests.
Do you become your music or vice-versa?
Ha good question. I can imagine that with growing older I’ll lose more and more touch with the real world in a way. Not sure though. But I have this picture of me as an old man, not caring about anything out there but his art and maybe other good artists’ work.
What is your kind of perfect world?
A world without conflicts.
Where do you find comfort in your everyday life?
Doing my usual jogging round in the coastal forest close to my house and having a coffee in the sun.
What is your greatest discovery and how does it keep up with who you are now?
My greatest discovery was to realize that I have the power to break out of the regular vision of life and follow my deepest, personal interests. I’m still feeling very lucky about it, but also afraid because it is a fragile status.
In fact, how do you embrace change? And which one was the most critical for you?
I’m always trying to evolve and step up to another level. I try to avoid taking steps that are too high, but I continue growing on a constant basis. Taking my live show from the club to a concert set up was a big change and challenge and I was many times very close to not doing it, but it was more than worth it in the end.
What about your goals? How often do you set new ones and where they are focusing at, mostly?
I’m still following my only goal that is to be able to do my art and to have a platform to show it to people.
Any thought or experience that you consider a turning point in your career and why?
There have been a few. But what I will always remember was my first show at a huge festival in Mexico when I just started playing live a few months before and my first show at the Elbphilharmonie in Hamburg. In both cases, I was super nervous and afraid of what will happen, but it went well and I can always look back when I’m nervous before a show.
Where do you put your faith at and what are your actions towards that?
I’m believing in myself. I know what I’m capable of and what I can achieve when I’m trusting my own skills. I’m trying to stay positive and focused taking time off doing music going out running or surfing.
A message you would like to share?
Don’t be too hard with yourself and keep believing in your dreams.
