«Γαλάζια Άλογα» του Franz Marc.
Πίνακας: Γαλάζια Άλογα, 1911
Καλλιτέχνης: Franz Marc
Χρώματα τόσο ζωηρά που μοιάζουν ακόμη νωπά στον καμβά, μεγάλες καμπύλες που παραπέμπουν σε Αρ Νουβό και κοντινή προοπτική που μας κάνει να νιώθουμε μέρος της σκηνής.
Η παραπάνω περιγραφή αντιστοιχεί στα “Γαλάζια Άλογα”, τον πίνακα που ο Γερμανός εξπρεσιονιστής Franz Marc φιλοτέχνησε το 1911.
Στο έργο τρεις καμπυλόγραμμες σιλουέτες αλόγων στέκονται επιβλητικές σε ένα πολύχρωμο τοπίο πυκνής βλάστησης, τόσο κοντά η μία στην άλλη που δημιουργούν την εντύπωση ότι αποτελούν ένα σώμα. Στο φόντο, οι καμπύλες των κορυφογραμμών συμπληρώνουν εκείνες των μπλε πρωταγωνιστών στο πρώτο πλάνο, ενώ οι δύο λευκοί κορμοί μπροστά και πίσω από αυτούς λειτουργούν ως σύνδεσμοι ανάμεσα στα δύο επίπεδα του πίνακα.
Τα άλογα υπήρξαν αγαπημένο θέμα της ζωγραφικής του Γερμανού καλλιτέχνη, ο οποίος αγαπούσε βαθιά τα ζώα και εντόπιζε σε εκείνα τους ιδανικούς φορείς του μηνύματος που ήθελε να μεταδώσει μέσα από το έργο του. Ομοίως με τον Kandisnky, μαζί με τον οποίο εξέδωσε τον «Γαλάζιο Καβαλάρη», τη δεύτερη χρονικά αλλά σημαντικότερη έκφραση του γερμανικού εξπρεσιονισμού, ο Marc ενδιαφερόταν για το πνευματικό στοιχείο στην τέχνη.
Στον πηγαίο αυθορμητισμό και την αθωότητα των ζώων εντόπιζε τις ιδανικές ποιότητες μέσω των οποίων θα μπορούσε να καταστήσει τον θεατή μέτοχο μιας εξαγνιστικής πνευματικής εμπειρίας, ικανής να τον απελευθερώσει για λίγο από το φορτίο της ύλης. Το κλειδί για την είσοδο στον αρμονικό κόσμο που ο καλλιτέχνης δημιουργεί εδώ είναι το χρώμα, το οποίο απαλλαγμένο από την περιγραφική του λειτουργία αποκτά χαρακτήρα συμβολικό: το γαλάζιο αντιπροσωπεύει το αρσενικό και πνευματικό, το κίτρινο το θηλυκό και γαλήνιο, το κόκκινο την ύλη.
Μέσα από τη δεξιοτεχνική οργάνωση της σύνθεσης, την πνευματική φόρτιση της σκηνής και τη διαισθητική χρήση του χρώματος, που τόσο έντονο και λαμπερό μοιάζει να πάλλεται στην επιφάνεια του καμβά, ο Franz Marc δημιουργεί λίγα χρόνια πριν την τραγωδία του «Μεγάλου Πολέμου», μια εικόνα συγκλονιστικής συγκινησιακής δύναμης που θυμίζει την τελευταία ηλιαχτίδα πριν την καταιγίδα. Μια εικόνα ενδεικτική όχι μόνο της σπάνιας ευαισθησίας του καλλιτέχνη αλλά και της ικανότητας του έργου του να αναδεικνύει την ελπίδα της ζωής πίσω από την απειλή του ολέθρου.
______________________
Ιστορίες Τέχνης ή αλλιώς… jeanne_d__art. Βρείτε εδώ την επίσημη σελίδα της στήλης στο Instagram!