Μια εμφάνιση από την τελευταία θρυλική περιοδεία των Daft Punk!
Φωτογραφία: Kimberley D (flickr)
Ένα μικρό μέρος της σχεδόν 30 χρόνων πορείας τους αφιέρωσαν οι Daft Punk στις live εμφανίσεις. Το καταξιωμένο ντουέτο, που ανακοίνωσε πρόσφατα τη διάλυσή του, θα μείνει στη μνήμη μας για τη θρυλική περιοδεία του το 2006-2007 η οποία έθεσε τις προδιαγραφές για τα shows που θα ακολουθούσαν.
Την περασμένη Δευτέρα το συγκρότημα ανακοίνωσε την απόφαση ότι η αυλαία έπεσε με μια οκτώ λεπτών σεκάνς από την ταινία του του 2006, Electroma: Δύο ρομπότ, που αντιπροσωπεύουν τα μέλη της μπάντας, τους Guy-Manuel de Homem-Christo και Thomas Bangalter εξορμούν στην έρημο όπου το ένα από τα δύο εκρήγνυται. Τότε εμφανίζονται στην οθόνη δύο χέρια ρομπότ να σχηματίζουν ένα τρίγωνο με τη χρονοσφραγίδα «1993-2021».
Τα πρώτα χρόνια των Daft Punk, τη δεκαετία του 1990, οι ζωντανές συναυλίες ήταν λίγο πιο σύνηθες φαινόμενο αλλά η μπάντα απέπλευσε σε δύο μόνον επίσημες περιοδείες: Την “Daftendirektour” το 1997 για να υποστηρίξουν το Homework, το πρώτο τους άλμπουμ και αυτή του 2006-2007. Η τελευταία έχει ανεξίτηλα χαραχτεί στην μνήμη λόγω του πρωτοποριακού show με την πυραμίδα: Οι Daft Punk, ντυμένοι ως ρομπότ – κάτι που ήταν το σήμα κατατεθέν τους – βρίσκονταν μέσα σε μια ύψους επτά μέτρων και κάτι πυραμίδα από αλουμίνιο, περιτριγυρισμένη από οθόνες και εκτυφλωτικά LED φώτα. Αυτό το show το πρωτοπαρουσίασαν στο φεστιβάλ Coachella το 2006 – κάποια πλάνα περιλαμβάνονται στο ντοκιμαντέρ Daft Punk Unchained του 2015 – και, στη συνέχεια, το επανέλαβαν σε φεστιβάλ και στάδια σε όλον τον κόσμο· ανάμεσα σε αυτά και στο Lollapalooza στις 3 Αυγούστου του 2007 στο Σικάγο. Τα χρόνια που ακολούθησαν, έγινε το πρότυπο για όλα τα γιγαντιαία shows όλου του μουσικού φάσματος.
«Μας αρέσει η ιδέα να είμαστε πρωτοπόροι, αλλά το πρόβλημα είναι ότι αν είσαι πολύ μπροστά, τότε η σύνδεση δεν συμβαίνει πάντα» είχε πει, το 2013 στο Pitchfork, o Thomas Bangalter. «Στο Coachella μπορεί να ήμασταν πέντε χρόνια μπροστά απ’ τον κόσμο, αλλά η σύνδεση (με το κοινό) συνέβαινε εκείνη τη στιγμή. Δεν νιώσαμε ποτέ τόσο συγχρονισμένοι όσο τότε».
