Skip to content

Η καμπάνια της Rebekah ενάντια στην σεξουαλική παρενόχληση στην dance μουσική.

DATE

SHARE THIS ARTICLE

Η Rebekah ξεκίνησε πρόσφατα μια καμπάνια ενάντια στην σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο της dance μουσικής. Η ανακοίνωση ήρθε από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, αναφέροντας λεπτομερώς τον τρόπο που η ίδια προσπαθεί να φέρει αλλαγές παίρνοντας, μάλιστα, έναυσμα από τις κατηγορίες για βιασμό και κακοποίηση ενάντια στον προσφάτως αποθανόντα Erick Morillo. Με μια ανοιχτή επιστολή προς την μουσική κοινότητα, μας προτρέπει να συμμετάσχουμε με την υπογραφή μας μέσω του Change.org.

Ενδεικτικά, αναφέρεται σε σκηνές όπως ο σεξισμός στα decks κατά την διάρκεια ενός set, οι προσπάθειες αποφυγής «περίεργων» αγγιγμάτων και κινήσεων κατά την διάρκεια της βάρδιας στον χώρο των καλλιτεχνών, η γνώμη που επικρατεί για «εύκολες» κοπέλες από συγκεκριμένες χώρες, η απαίτηση για υπακοή «γιατί αλλιώς…» και για τύπους που σε ακολουθούν καθώς βγαίνεις από το club, ακόμα και μέχρι το σπίτι σου, ενώ έχεις ενημερώσει την ασφάλεια του χώρου πως βρισκόταν όλη την ώρα πίσω σου και αναγκαζόσουν να του λες συνεχώς όχι. Στην καριέρα της έχει δει την βιομηχανία και τους ανθρώπους της να αλλάζουν, όμως αυτή η διαφορά δεν ήταν ο λόγος που «μπήκε», ούτε είναι ο χώρος που εμείς ως υποστηρικτές αυτής της μουσικής θέλουμε να βρούμε. Συνεχίζει τονίζοντας πως: «Η μουσική γεννήθηκε από μια επιθυμία για έναν ασφαλή χώρο. Έναν χώρο ελευθερίας, αγάπης και καλλιτεχνικής έκφρασης. Έναν χώρο που υποστηρίζει και μάχεται για κάτι. Στην μουσική βρήκαμε έναν σκοπό, ένα κάλεσμα. Όμως αυτό κάπου έχει χαθεί, γιατί στην πορεία μας αφήσαμε κάποιους DJs να γίνουν “θεοί” και ξαφνικά σταμάτησαν να είναι υπόλογοι των πράξεών τους». Και ως αποτέλεσμα αυτού υπάρχει ένα τίμημα που μετράται με βιασμούς, σεξουαλικές παρενοχλήσεις και επιθέσεις, ανεπιθύμητη προσοχή και μισογυνιστικές και σεξιστικές παρεμποδίσεις. Πράγμα που καταλήγει σε ένα μόνο δίλημμα, να συμβιβαστείς ή να φύγεις. Κι αν τελικά συμβιβαστείς, γίνεσαι κάτι λιγότερο από αυτό που θα μπορούσες, πιο αποστασιοποιημένος, καταπιέζοντας την θηλυκότητα ή την σεξουαλικότητά σου και εν τέλει, την ταυτότητά σου. Αντιμετωπίζοντας διαρκώς τον φόβο και την επίκριση για να προστατέψεις μια καριέρα, μια φήμη και την ακεραιότητά σου ακόμα, αναγκάζεσαι να συνεχίσεις στην σιωπή. Κι αυτό πρέπει να λάβει ένα τέλος.

Έχουν χαθεί δουλειές, καριέρες, αξιοπιστία και προφανώς φήμη από άτομα που έχουν μιλήσει και σίγουρα αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί με τον παρόντα τρόπο. Έτσι, η Rebekah απευθύνεται σε συναδέλφους, συμμάχους και φίλους που βιώνουν ή έχουν έρθει αντιμέτωποι με παρόμοια σκηνικά να σταθούν στο ύψος τους και να μιλήσουν. Γιατί, αν σκεφτούμε παραπέρα, τα θεμέλια αυτής της μουσική αποτελούνται από αξίες όπως αγάπη και ελευθερία, που δυστυχώς έχουν καταλήξει σε μια κατάχρηση όσων έχουν δύναμη με την βιομηχανία και την «κρυφή» στάση να την ενθαρρύνει. Εμφατικά σημειώνει ότι: «Δεν πρέπει να δικαιολογείται πλέον η συμπεριφορά των καλλιτεχνών με μεγάλη φήμη, επειδή απλά είναι δημοφιλής. Οι σεξουαλικές επιθέσεις, οι παρενοχλήσεις και οι απόπειρες – ή και ακόμα – ο βιασμός δεν πρέπει να συγκαλύπτονται. Ούτε στην κουλτούρα μας, ούτε στον χώρο εργασίας, ούτε στα venues, στα festival ή στα πάρτι. Κι αν φίλε μου σκεφτείς έστω και για λίγο ότι δεν είσαι υπεύθυνος γι’ αυτό όπως εγώ ή κάποιος άλλος για να το καταπολεμήσει και να προστατέψει φίλους, εαυτόν ή τον/την διπλανό/ή, τότε σίγουρα δεν είσαι φίλος της μουσικής». Χρειάζεται μια κινητοποίηση, με μία φωνή, γιατί όλοι είμαστε μέρος αυτής της κατάστασης. Η έλλειψη δράσεων στην διαφθορά και στην καταπάτηση, στην βία ακόμα, καταστρέφει την βάση στην οποία χτίστηκε η συγκεκριμένη βιομηχανία.

Μοιραστείτε την εικόνα στο Instagram με τον δικό σας λόγο που θέλετε η βιομηχανία να αλλάξει.

Είναι μια καλή ευκαιρία, όπως μας λέει, να αλλάξει το τοπίο στην μετά-corona εποχή, για την οποία μπορούμε να αποφασίσουμε πώς θα επανέλθουμε. Σε τι τάσσεται υπέρ όμως αυτή η καμπάνια;

  • Διασφάλιση πως καλλιτέχνες, εργαζόμενοι και κοινό είναι προστατευμένοι ενάντια στις σεξουαλικές παρενοχλήσεις
  • Εγγύηση ότι οι εργαζόμενοι της βιομηχανίας βρίσκονται σε έναν ασφαλή χώρο
  • Απαίτηση οι καλλιτέχνες και οι performers να λήξουν αυτή την «κουλτούρα της σιωπής», να συμμαχήσουν και να δραστηριοποιηθούν όταν βρίσκονται παρόντες σε ένα τέτοιο συμβάν
  • Τα clubs να αναλάβουν ευθύνη για την διασφάλιση αυτού του ασφαλή χώρου, μακριά από οποιαδήποτε μορφή παρενόχλησης

«Μπορούμε μαζί να φέρουμε την βιομηχανία αυτής της μουσικής στις αξίες που έθεσαν τις βάσεις της», συμπληρώνει και κλείνει με μια πρόταση που αφορά όλους: «Είμαι εδώ φίλε μου, το άτομο με διαφορετικό χρώμα από το δικό σου πίσω από τα decks ή η γυναίκα στην μπροστινή θέση. Το άτομο από την LGBQT κοινότητα που βρίσκεται ή κάνει το performance του στον χώρο ή η μετανάστρια στο παρασκήνιο. Και σήμερα, σας ζητώ να συμμετάσχετε, να γίνεται ο φίλος μου. Να μιλήσετε για ‘μένα. Για ‘μας. Κι αν δεν θες να το κάνεις για ‘μένα, τότε σε παρακαλώ κάν’ το για την μουσική (#ForTheMusic)».

______________________

Περισσότερα για την δράση στο: https://www.metoo-music.com/

AUTHOR

Σταύρος Περιβολάρης

Ψάχνοντας συνεχώς για κάτι καινούριο - διαφορετικό βρίσκει τα πατήματα για μια πιο δραστήρια ζωή και όταν δεν απασχολείται με κάτι ταξιδεύει νοερά. Τον δυσκολεύουν οι πόζες, οι ώρες προετοιμασίας του φαγητού και η τεμπελιά.

Loading...
Βρεθήκαμε στο λιμάνι και είδαμε έναν «Τοίχο που χάνεται».
Το project “The City Talks Back” και οι προγραμματισμένες προβολές του.