Τρεις οσκαρικές κινηματογραφικές προτάσεις για το Σαββατοκύριακό σου!

Αυτή η εβδομάδα μας έφερε λαμπερές κινηματογραφικές στιγμές, οσκαρικές εικόνες και ιστορικές βραβεύσεις. Μετά από μια μικρή αναδρομή στα 91 χρόνια των Βραβείων Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, σου διάλεξα 3 σχετικά πρόσφατες ταινίες που έλαβαν το πολυπόθητο αγαλματίδιο και την απόλυτη εκτίμηση μου!

Ξεκινάω δυναμικά με την ταινία που με έκανε να κλάψω για πρώτη φορά, δινοντάς μου μια άλλη πτυχή στο πόσα διαφορετικά συναισθήματα μπορεί να μου προκαλέσει μια ταινία. Αναφέρομαι στο Million Dollar Baby (2004) σε σκηνοθεσία του Clint Eastwood, που επίσης πρωταγωνιστεί στην ταινία μαζί με την Hilary Swank, στον ρόλο που κόντεψε να την στείλει στο νοσοκομείο μετά από μια μόλυνση στο πόδι κατά την διάρκεια των γυρισμάτων, αλλά τελικά της χάρισε το 2^ο Όσκαρ της καριέρας της. Σε αυτή την ταινία, ο Eastwood κατάφερε να με μεταφέρει σε έναν κόσμο σκοτεινό αλλά ρεαλιστικό, εστιάζοντας στις ανθρώπινες σχέσεις και την θέληση του ανθρώπου.

Γιατί να την δεις: Για τις εξαιρετικές ερμηνίες των πρωταγωνιστών και γιατί είμαι σίγουρη πως είναι από τις ταινίες που θέλεις να βλέπεις μια στο τόσο!

Θα συνεχίσω με μια ταινία που την είχα ξεκινήσει για να δώ προς τι τόσος ντόρος, χωρίς να έχω μεγάλες προσδοκίες…Και ομολογώ την απόλαυσα διπλά! American Beauty (1999) λοιπόν, ένα σατιρικό δράμα με πινελιές μαύρης κωμωδίας σε σκηνοθεσία του Sam Mendes. Ο Kevin Spacey ερωτευέται την συμμαθήτρια της κόρης του και ξεκινούν μια σειρά από απρόσμενα γεγονότα. Η ταινία εμπνεύστηκε από την αληθινή ιστορία της Long Island Lolita, την 17χρονη Amy Fisher που πυροβόλησε τη γυναίκα του εραστή της στο πρόσωπο. Μια ταινία που ξεφεύγει από τα στάνταρ του χολιγουντιανού σινεμά και δεν θα σε απογοητεύσει σε όσα υπόσχεται ότι θα σου προσφέρει.

Γιατί να την δεις: Θα σε κάνει να γελάσεις και να προβληματιστείς ταυτόχρονα. Δες την χωρίς να ψάξεις πολλά «περιφερειακά» και θα την απολαύσεις ακόμα περισσότερο!

Για το τέλος σου έχω μια ξενόγλωσση ταινία που κέρδισε Όσκαρ, το A Separation (2011) του πολύ δυναμικού Ιρανού σκηνοθέτη Asghar Farhadi. Πρόκειται για ένα σκηνοθέτη που μας παρουσιάζει μέσα από τις ταινίες του σύγχρονα θέματα και αντιλήψεις που έρχονται σε σύγκρουση με την κοινωνία και ηθική ενός μουσουλμανικού κράτους. Στην συγκεκριμένη ταινία, θίγει το θέμα του διαζυγίου, θέμα ταμπού, σαν μια «ακτινογραφία» στην ζωή στο σύγχρονο Ιράν και τα προβληματά του. Ανατριχιατικά ρεαλιστικό και αφοπλιστικό.

Γιατί να την δεις: Θα σου δώσει μια διαφορετική οπτική πάνω σε κοινωνικά θέματα και σίγουρα θα είναι το έναυσμα για ενδιαφέρουσες συζητήσεις μετέπειτα.