«Υπάρχει πάντα ο έρωτας», το ποίημα της Παρασκευής.
Υπάρχει ο έρωτας πάντα στα ποιήματα.
Και μονάχα στον έρωτα
ακούς τη φωνή σου μέσα στου άλλου τη φωνή
ακούς του άλλου τη φωνή μέσα στη φωνή σου.
Γι’ αυτό στα ποιήματα δεν είσαι εσύ.
Εσύ είσαι ο άλλος και ο άλλος είσαι εσύ.
Και η φωνή μία.
Είσαι εσύ και ο άλλος σε μια φωνή
που θ’ ακούγεται πάντα στα ποιήματα.
Αυτά που έγραψες και τ’ άλλα
που δε θα γράψεις ποτέ και θα μένουν για σένα
μια δυνατότητα του έρωτα
μέσα στη φρίκη και στη θλίψη
και στο μηδέν του κόσμου.
Και μονάχα στον έρωτα
ακούς τη φωνή σου μέσα στου άλλου τη φωνή
ακούς του άλλου τη φωνή μέσα στη φωνή σου.
Γι’ αυτό στα ποιήματα δεν είσαι εσύ.
Εσύ είσαι ο άλλος και ο άλλος είσαι εσύ.
Και η φωνή μία.
Είσαι εσύ και ο άλλος σε μια φωνή
που θ’ ακούγεται πάντα στα ποιήματα.
Αυτά που έγραψες και τ’ άλλα
που δε θα γράψεις ποτέ και θα μένουν για σένα
μια δυνατότητα του έρωτα
μέσα στη φρίκη και στη θλίψη
και στο μηδέν του κόσμου.
Από τη συλλογή «Πού είναι τα πουλιά;» (2004).
Γιώργη Παυλόπουλου, «Υπάρχει πάντα ο έρωτας»