Οι Adámas μιλούν για το δικό τους τροπικό σύμπαν!
Μερικοί μπορεί να θυμούνται τον Στέφανο Φίλιππο Διαμαντόπουλο από τους The Bet και τους Travel Mind Syndrome, από το 2015, όμως εδώ και καιρό βρίσκεται στο Los Angeles και «ζει το όνειρο» μαζί με τους Adámas. Μαζί του ο βραβευμένος με Grammy Κολομβιανός μουσικός και παραγωγός Alberto Lopez, που μεταξύ άλλων έχει συνεργαστεί και με τους LCD Soundsystem, αλλά και 2 ακόμη Καλιφορνέζοι session δεξιοτέχνες, ο David Goodwin και ο Evan Greer.
Στην αρχή, κυκλοφόρησαν ένα single με τίτλο “Living The Dream”, με το οποίο προλόγισαν και την κυκλοφορία του νέου τους EP, Liminal. Στην πρόσφατη επίσκεψη τους στην Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη, με αφορμή την παρουσίαση του δίσκου, βρεθήκαμε στη Θεσσαλονίκη και μιλήσαμε με τον Στέφανο Φίλιππο Διαμαντόπουλο για όλα αυτά που συνάντησε στη διαδρομή Αθήνα – Los Angeles, αλλά και τα -μουσικά- ταξίδια που πρόκειται να κάνει στο μέλλον.
Σε πρωτακούσαμε ως Phil Diamond, σε συναντήσαμε ξανά ως Στέφανο Φίλιππο Διαμαντόπουλο. Από που ξεκίνησες και πώς έφτασες μέχρι τους Adámas;
Ξεκίνησα να παίζω μουσική στον τόπο που μεγάλωσα, το Ευηνοχώρι Μεσολογγίου και τη Θεσσαλονίκη, όπου και ήταν ο πρώτος μου σταθμός ως φοιτητής στο Τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Κάποια στιγμή βρέθηκα στο Los Angeles, όπου με τους A.Lopez, D.Goodwin και E.Greer μορφοποίησαμε τους Αdámas, οι οποίοι αποτελούν άλλη μια πτυχή του Στέφανου Φίλιππου Φ ή Phil Diamond (Adámas = Aδάμας = Διαμάντι = Diamond). Ή τελοσπάντων για να είμαι λίγο πιο πεζός, ένα ακόμα λεξιπαίγνιο με το πρώτο συνθετικό του επωνύμου μου. Κάπως έτσι, λοιπόν, και μαζί με ένα ταξίδι στην Καλιφόρνια το 2013, τα έφερε η τύχη και μαζευτήκαμε!
Νομίζω με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, πάντα θα εκφράζομαι/εμπνέομαι/αναπνέω με τη μουσική πλάι μου.
Τί διαφορετικό συμβαίνει στο σύμπαν του Phil Diamond από αυτό του Στέφανου Φίλιππου Διαμαντόπουλου στην καθημερινότητά του;
Ο Phil και ο ΣτεφανοΦίλιππος (ή ΦιλιπποΣτέφανος για να είμαι και πιο ακριβής στην ιεραρχικότητα των ονομάτων) ταυτίζονται, συναντήθηκαν πρώτη φορά στο μυαλό του 16χρονου Φίλιππου στο υπόγειο του George King ή αλλιώς Γιώργου Βασιλόπουλου σε μια προσπάθεια να έρθουν πιο κοντά στο vibe των αγαπημένων τους -βρετανικής καταγωγής- Deep Purple (των Ian Gillan και Richie Blackmore συγκεκριμένα). Από τότε, λοιπόν, οι καθημερινότητες τους έγιναν μια, αν και οι δυο (τρεις) έχουν μια ακόρεστη δίψα για το ροκ και περισσότερο ο Phil θα έλεγα. Αυτό ήταν ένας δείκτης διαχωρισμού των «καθημερινοτήτων» τους.
Έχεις γεννηθεί στην Ελλάδα, πλέον ζεις και δημιουργείς στο Λος Άντζελες. Όσον αφορά τις ευκαιρίες για έναν μουσικό, τί σε δίδαξε η πείρα σου στο εξωτερικό;
Ζω και δημιουργώ όπου ζω. Το Λος Άντζελες με δίδαξε ακριβώς αυτό. Το που ζεις δεν έχει σημασία τελικά (και εδώ -φυσικά- να πούμε ότι εννοούμε τις περιοχές της γης που υπάρχει μια φαινομενική «σταθερότητα», δηλαδή όπου σε αφήνουν να πιστέψεις ότι είσαι ελεύθερος να εκφραστείς, να ζήσεις, να κάνεις ό,τι ένα ποσοστό από τα 7.5 δις είναι τυχερό να θεωρεί φυσιολογικό, αλλά αυτό είναι και μεγάλη κουβέντα). Το τι μπορεί να συμβεί είναι τελείως τυχαίο και πως, ναι μεν υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες στο L.A., αλλά τι είδους ευκαιρίες; Το θέμα είναι να είσαι έτοιμος, αλλιώς ο τόπος δεν έχει πολύ σημασία. Μια σκέψη επί τούτου ότι τα skills σμιλεύονται μέσα από κολασμένο focus. Και καλύτερα το focus σου να πηγάζει από μέσα προς τα έξω, σαν ένα φωλιασμένο πλάσμα που σαρώνει την πραγματικότητα για τα clues που θα εκτοξεύσουν την επικοινωνία του με τον έξω κόσμο, που θα το φέρουν πιο κοντά στην συλλογική πραγματικότητα. Γιατί ναι, υπάρχει συλλογική πραγματικότητα, αρκεί να αφήσεις το smartphone σου στην άκρη.
Ακριβώς επειδή ο ήχος σου είναι πολυσυλλεκτικός, θα θέλαμε να μας πεις 5 δίσκους που ακούγατε στο repeat όσο φτιάχνατε το “Liminal”.
Δύσκολη ερώτηση… Tα τραγούδια του EP γράφτηκαν την περίοδο 2014-2015 και το EP ηχογραφήθηκε σε διάστημα 1,5 χρόνου, από το 2016, σποραδικά. Οι δίσκοι που μπορώ να ανακαλέσω από εκείνη την περίοδο είναι:
- Marginalia των Baby Guru
- Tropicoso των Jungle Fire
- Wondem του Dexter Story
- From a Lions Mouth των The Sound
- Currents των Tame Impala.
Δημιουργείτε σε μια εποχή που η μουσική κινείται κυρίως ψηφιακά. Ποιά θεωρείς τα θετικά και τα αρνητικά αυτού;
Είμαι ευαίσθητο παιδί, θέλω προσοχή και η προσοχή του άλλου δίνει αξία κατά κάποιο τρόπο σε αυτό που κάνω. Το μόνο αρνητικό σε όλο αυτό τον ωκεανό μουσικής πληροφορίας (που ισούται με μια σταγόνα στον μεγάλο ωκεανό της πληροφορίας) είναι ότι αδυνατούμε -λόγω βιολογικών περιορισμών- να παρακολουθήσουμε και να δώσουμε τον χρόνο που αρμόζει σε κάθε πόνημα του κάθε καλλιτέχνη. Βέβαια αυτό οξύνει το ένστικτο, αν δε βαριέσαι να το οξύνεις δηλαδή. Κατά τα άλλα όλα θετικά, το πρόσημο στον αγώνα της πραγματικής ζωής και του εδώ και τώρα είναι πάντα θετικό. Εξάλλου αρνούμαι να κάνω λίστες με συν και πλην. Είναι ένα από τα συν/πλην μου.
Αν ξυπνούσες μια μέρα και δεν υπήρχε μουσική, πώς θα φανταζόσουν τη ζωή σου από εκεί κι έπειτα;
Δεν υπήρχε σαν concept, δεν θα υπήρχε καθόλου μουσική, δεν θα υπήρχε σαν μέσω επικοινωνίας, δεν θα υπήρχε για ‘μένα, δεν θα υπήρχε για κανένα; Ασαφής και βαθιά ερώτηση. Σαν τη ζωή.
Θα μαντέψω 2 εκδοχές: Δε θα μπορούσα να ζήσω, θα μαράζωνα και θα πέθαινα σαν το λουλούδι που δεν έχει ήλιο και νερό ή κάποιο από τα δύο αυτά στοιχεία. Από την άλλη κάτι μου λέει ότι κάπως θα επιβίωνα, κάτι θα έκανα, θα ήταν πιο απλή η ζωή μου ίσως; Θα ήμουν σαν τα ευνουχισμένα γατιά, ευτυχισμένος στη λήθη μου; Μπορεί να γινόμουν και μάγειρας ή να άνοιγα ένα φούρνο με το φίλο μου το Μητσάκο. Δεν ξέρω, δεν παίζει αυτό το σενάριο για μένα. Νομίζω με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, πάντα θα εκφράζομαι/εμπνέομαι/αναπνέω με τη μουσική πλάι μου. Αλλιώς, το βρήκα… Θα ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΑ τη μουσική!
Σε παλαιότερη αναφορά, είχα διαβάσει πως ο ήχος των Adámas είναι βαθιά επηρεασµένος και διαµορφωµένος από τους ρυθµούς και τους ήχους της αφρικανικής διασποράς. Πώς έχει προκύψει αυτή η σύνδεση;
Εδώ πρέπει να ρίξουμε τις κουρτίνες και να δούμε τι σημαίνει αυτό. Οι επιρροές των Adámas είναι πολλές. Οι περισσότερες από αυτές αφορούν μουσική η οποία έχει παραχθεί είτε από απευθείας επιρροή από τη μαμά Αφρική (π.χ. Fela Kuti), είτε μέσω κάποιου φίλτρου αποικιοκρατικής προελεύσεως (βλέπε σχεδόν όλη τη δισκογραφία που έχει δισκογραφηθεί ποτέ – στην περίπτωσή μας The Doors, Bootsy Collins, Talking Heads μεταξύ πολλών άλλων). Επιλέξαμε να μπολιάσουμε τη μουσική μας με ρυθμούς που έχουν προέλευση την Αφρική με κάποιο ιδιαίτερο focus στην Κεντρική/Νότιο Αμερική και την Δυτική/Βόρειο Αφρική/Μεσόγειο.
Τί περιλαμβάνει η ατζέντα των Adámas για το επόμενο διάστημα;
Περιλαμβάνει ηχογραφήσεις και κυκλοφορίες νέων κομματιών, συνεργασίες με μουσικούς από διαφορετικά μέρη του πλανήτη και την προσπάθεια να δούμε και άλλα όμορφα ηλιοβασιλέματα σε πόλεις που παίζουμε, σαν αυτό που είδαμε χάρη στο Βeater.gr στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης την Άνοιξη του 2019.
Σας ευχαριστούμε από καρδιάς!
Οι Adámas είναι:
Alberto Lopez (κρουστά, πλήκτρα, φωνητικά)
Evan Greer (ντραμς, φωνητικά)
Stefanos Filippos Diamantopoulos (φωνή, κιθάρα)
David Goodwin (μπάσο, φωνητικά)
Facebook: www.facebook.com/WeAdamas/
Instagram: www.instagram.com/adamas.music/
Bookings: [email protected]
To Liminal EP είναι διαθέσιμο για streaming και download σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.
