Rocket Man: Από το διάστημα και ανεξίτηλο στο χρόνο | Sunday Track Tales

Κείμενο: Εύη Παπαγιάννη

Στις 16 Απριλίου του 1972 ξεκίνησε το διαστημικό πρόγραμμα Απόλλων 16, η δεύτερη αποστολή μεγάλης διάρκειας της NASA με χρήση σεληνιακού ρόβερ.

Δύο ημέρες νωρίτερα, στις 14 του ίδιου μήνα, κυκλοφόρησε ο πέμπτος studio δίσκος του Elton John, το Honky Château, που περιλάμβανε το κομμάτι Rocket Man.

Βέβαια, από το 1969 οι Αμερικάνοι είχαν στείλει έναν άνθρωπο στο φεγγάρι – και, πιθανά, μας έφεραν πίσω τον David Bowie, που ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 τραγουδούσε για την παραδοξότητα του διαστήματος, λανσάροντας αντίστοιχα φανταχτερά (αν όχι, εξωγίηνα) playsuits.

Η ιστορία έχει κρίνει το έργο του Elton John. Από τα πρώτα χρόνια της καριέρας του ήταν κιόλας ιδιαίτερα αγαπητός στο κοινό. Γεννημένος στις 25 Μαρτίου του 1947, έμαθε από μικρός μουσική και πιάνο. Το 1967 γνώρισε τον μετέπειτα φίλο, συνεργάτη και στιχουργό του Bernie Taupin, με τον οποίο συνεργάστηκαν από το ντεμπούτο άλμπουμ του Empty Song κι έκτοτε.

Παρά την αναμενόμενη επιτυχία της δουλειάς του, είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι το Rocket Man ανήλθε στα charts. Πρόκειται για μια όμορφη, ποπ μπαλάντα, με πιασάρικο στίχο, εκφραστική ερμηνεία και ιδιαίτερα ατμοσφαιρική υφή στο πιάνο και την κιθάρα (την παραγωγή έχει κάνει ο Gus Dudgeon, που βρίσκεται πίσω και από το Space Oddity του Bowie).

Είναι, παρ’ όλα αυτά, κάτι που μοιάζει να είχε ακουστεί ξανά.

[youtube id=”-LX7WrHCaUA” mode=”normal” autoplay=”no”]

Το Rocket Man, λοιπόν, αναφέρεται σε έναν αστροναύτη, που όπως κάθε εργαζόμενος, ξυπνά το πρωί για για τη δουλειά του αποχαιρετώντας την οικογένεια του. Ο αστροναύτης δεν είναι πια ήρωας. Είναι ο τύπος της διπλανής πόρτας, και μπορεί να μην είναι και πολύ ικανοποιημένος από την ζωή του. Όπως και στην πραγματικότητα. Η δεκαετία του ’60 είναι παρελθόν και οι νέοι των 70’s αναζητούν συγκινήσεις στην αναβίωση των ένδοξων χρόνων του 1950, την επιστημονική φαντασία και τις διαστημικές εξερευνήσεις, που πλέον είναι οι δικές τους εξερευνήσεις. Αυτή είναι η νέα εποχή, χωρίς πολλές απαιτήσεις, αλλά σαφώς πιο γυαλιστερή.

Το Rocket Man βρήκε τη θέση του σ’ αυτή την εποχή ως το νέο, νοσταλγικό θέμα της νέας δεκαετίας.

Και δεν έμεινε εκεί. Πέντε cover που αξίζει να ακούσεις:

My Morning Jacket | Οι My Morning Jacket ηχογράφησαν, στην αρχή της καριέρας τους, μια από τις πιο όμορφες επανεκτελέσεις του κομματιού. Plus one αν το ανακάλυψες κι εσύ από τη σειρά Californication.

[youtube id=”8s0Vt2HoSbk” mode=”normal” autoplay=”no”]

Naked Eyes | Το 2007, οκτώ χρόνια μετά το θάνατο του κιμπορντίστα Rob Fisher, ο Pete Burns αναβίωσε ξανά τη μπάντα για να ηχογραφήσει το άλμπουμ με διασκευές Fumbling with the Covers, συμπεριλαμβάνοντας και το Rocket Man.

[youtube id=”nfTzSLnFTfA” mode=”normal” autoplay=”no”]

Kate Bush | Άλλη μία διασκευή, η οποία μάλιστα έφτασε στο νούμερο #12 των βρετανικών chart.

[youtube id=”Pjn1sNUnGyY” mode=”normal” autoplay=”no”]

Heaven 17 | Για τους Heaven 17 και το αποτύπωμα τους στα μουσικά πράγματα, μπορούμε να γράψουμε ένα ξεχωριστό άρθρο. Ακούραστοι πάντα, το Νοέμβριο του 2015 συμπεριέλαβαν μια έκδοση του Rocket Man στη συλλογή 80’s Recovered.

[youtube id=”P3uvrbfKoPc” mode=”normal” autoplay=”no”]

Austronauts etc. (feat Toro y Moi) | Φρέσκια χροιά σε ένα κομμάτι, που όπως φαίνεται, παραμένει ανεξίτηλο στο χρόνο.

[youtube id=”FDSkl_W9u78″ mode=”normal” autoplay=”no”]

Fun fact: Όταν ο Elton John έπαιξε ζωντανά το κομμάτι στην Σοβιετική Ένωση το 1979, σμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα ως Cosmonaut.