Καλώς ήρθατε στους 76ους Αγώνες Πείνας!

Κείμενο: Ερμιόνη Ευστρατιάδου

The Hunger Games: Mockingjay – Part 2 (2015)
Σκηνοθεσία: Francis Lawrence
Πρωταγωνιστούν: Jennifer Lawrence, Josh Hutcherson, Liam Hemsworth, Woody Harrelson, Elizabeth Banks, Julianne Moore, Sam Claflin, Jena Malone, Philip Seymour Hoffman,Donald Sutherland.

Η στιγμή έφτασε και το Hunger Games: Mockingjay – Part 2 ήρθε – επιτέλους – στις ελληνικές αίθουσες. Η τριλογία των βιβλίων της Suzanne Collins ολοκληρώνει τη μεταφορά της στη μεγάλη οθόνη, με την τέταρτη ταινία (το τρίτο βιβλίο έχει χωριστεί σε δυο μέρη). Δεν έχασα κι εγώ ευκαιρία και πήγα την Πέμπτη στην πρεμιέρα για να μη χαλάσω την παράδοση, καθώς είναι η μόνη σειρά ταινιών, την οποία έχω παρακολουθήσει στο σινεμά.

Ξεκινώντας ακριβώς από εκεί που είχαμε αφήσει την ιστορία στην τρίτη ταινία της τετραλογίας, ο σκηνοθέτης μας εισάγει στο τέταρτο και τελευταίο μέρος της σειράς Hunger Games, μιας από τις εμπορικότερες περιπέτειες των τελευταίων ετών. Σε αυτό το σημείο, ο πόλεμος μεταξύ του έθνους της Πανεμ και του Προέδρου Σνόου βρίσκεται στο αποκορύφωμά του. Μέσα σε όλο το χαμό, η νικήτρια των προηγούμενων “Αγώνων Πείνας”, Κάτνις, η οποία εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως το κύριο προπαγανδιστικό χαρτί των εξεγερμένων, παίρνει την επανάσταση προσωπικά και κατευθύνεται στην Κάπιτολ, με το γνωστό crew της, σκοπεύοντας να σκοτώσει η ίδια τον Σνόου. Η ταινία περιστρέφεται γύρω από τις περιπέτειες της ομάδας (γνωστής από τις προηγούμενες ταινίες) στην καρδιά της Πάνεμ, την ώρα της τελικής αναμέτρησης των επαναστατών και των δυνάμεων του Προέδρου.

Η ταινία διαδραματίζεται σε ένα δυστοπικό – μεταποκαλυπτικό περιβάλλον, mainstream θέμα θα έλεγα, καθώς τα τελευταία χρόνια, ταινίες του είδους ξεπετάγονται σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή. Βλέπε:“Maze Runner” και “Divergent”.

Παρόλο που πρόκειται για περιπέτεια – ταινία φαντασίας, η ηρωίδα μας δεν έχει υπερφυσικές δυνάμεις. Τα πλεονεκτήματά της είναι η ικανότητά της στην τοξοβολία, η τύχη της και το γεγονός ότι κάνει πάντα του κεφαλιού της. Η ταινία πλεονάζει σε δράση και θέαμα, ενώ δε λείπουν φυσικά και οι γνωστές πετυχημένες αμερικανικές συνταγές: το ερωτικό τρίγωνο (ποιον θα διαλέξει η Κάτνις τελικά;) και τα ζόμπι (γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Lawrence έχει και το “I Αm Legent”, με τον Will Smith, στο ιστορικό του).

Όσον αφορά τους πρωταγωνιστές μας, έχουμε την ακαδημαϊκά βραβευμένη Jennifer Lawrence, που δεν διστάζει να γίνει αδίστακτη όταν χρειάζεται και να μας συγκινεί με την τρυφερότητα της, λίγα λεπτά μετά. Ταυτόχρονα, βλέπουμε και τον Philip Seymour Hoffman, στην τελευταία του ταινία, καθώς οι σκηνές του γυρίστηκαν λίγο πριν το θάνατό του. Τέλος, ο Donald Sutherland αναλαμβάνει, για άλλη μια φορά, το ρόλο του κακού, κάτι που έχει αποδείξει πολλάκις ότι κάνει καλά.

Η ταινία φάνηκε αντάξια των προσδοκιών των φαν της, καθώς κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή καθ’ όλη τη διάρκειά της (2 ώρες και 17 λεπτά). Είναι από τα σίκουελ που θες να δεις το τέλος, αλλά δε θες κιόλας (σε αυτό το σημείο βουρκώνω και ψιθυρίζω: “Κάτνις, θα μου λέιψεις”).