Οι Monophonics φέρνουν τη μουσική ιστορία του Σαν Φρανσίσκο στην Ελλάδα!

Εκεί που η soul αναμιγνύεται αρμονικά με τη ψυχεδέλεια της δεκαετίας του ’60, εκεί στο κέντρο αυτού του ιδιαίτερου αμαλγάματος, συναντάς τους Monophonics. Την μπάντα που προέρχεται από το San Francisco ή αλλιώς το Liverpool των Ηνωμένων Πολιτειών, την μπάντα που ο ήχος της είναι το μέσο, όπου η εναλλαγή του διαχρονικού και του σύγχρονου καθίσταται αέναη, την μπάντα που εξακολουθεί να πρεσβεύει την θρυλική μουσική κληρονομιά της πόλης που γέννησε και φιλοξένησε κινήματα και πρωτοποριακά μουσικά είδη. Το τελευταίο τους album “Sound Of Sinning”, ενσαρκώνει όλη τη μακροχρόνια διαδρομή, την τριβή, την αγάπη τους για τη μουσική άλλων εποχών και την ανάγκη τους να επανεφευρίσκουν τον ήχο τους μέσα από παραδοσιακές φόρμες. Γιατί οι Monophonics δεν είναι μόνο το Bang Bang.

Λίγο πριν από τη μεγάλη τους συναυλία στη Θεσσαλονίκη ο Ian McDonald, βασικό μέλος των Monophonics, μιλάει στον Beater.gr για τη μουσική τους, την τεχνική τους και τον ιδιαίτερο δεσμό τους με την Ελλάδα.

Ο τελευταίος σας δίσκος ονομάζεται “Sound Of Sinning” και μόλις κυκλοφόρησε, πριν λίγους μήνες. Είναι αυτός ο δίσκος, που απεικονίζει το σημείο καμπής, ένα πέρασμα σε ένα πιο ώριμο ήχο για τους «Monophonics», και ίσως βαδίζουμε σε μια νέα εποχή για την μπάντα;

Είναι φυσικό κι επόμενο, καθώς μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε ως άνθρωποι, η ίδια αυτή διαδικασία να περνά και μέσα από την τέχνη μας. Έχουν περάσει τρία περίπου χρόνια από την τελευταία μας κυκλοφορία ως «Monophonics» και έχουμε αλλάξει αρκετά από τότε. Δε θέλουμε να επαναλαμβανόμαστε και ως εκ τούτου, κατά πάσα πιθανότητα, θα συνεχίζουμε να αλλάζουμε, αλλά φυσικά θα συνεχίζουμε να είμαστε και ο εαυτός μας, μέσα από αυτήν τη διαδικασία.

O Finnigan και ο Ian MacDonald ήταν παραγωγοί αυτού του δίσκου. Νομίζετε ότι, έχοντας μέλη της μπάντας στον ρόλο παραγωγών, αυτό σας πρόσφερε την ελευθερία να ηχογραφήσετε το δίσκο, όπως ακριβώς θα θέλατε και υπήρξε μια σαφώς καλύτερη κατανόηση, για την μουσική κατεύθυνση που θα θέλατε να ακολουθήσετε στη συνέχεια;

Βάζοντας ανθρώπους που είναι μέλη της μπάντας, και στην παραγωγή του δίσκου, δίνει σαφώς ένα πλεονέκτημα, γιατί κατανοούμε όλοι τον τελικό στόχο και για τον ήχο, αλλά και την κατεύθυνση που θέλουμε να προσδώσουμε στη δημιουργία αυτή. Στο μέλλον, είμαστε σίγουροι ότι θα πειραματιστούμε και με παραγωγούς εκτός μπάντας, για να μας δώσουν μια φρέσκια και διαφορετική οπτική γωνία στη διαδικασία αυτή. Αλλά για τώρα, θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε και να φτιάχνουμε δίσκους, κατά τον τρόπο που πάντα υπήρχαν για μας.

Είστε γνωστοί για την αναλογική προσέγγιση σας στην μουσική, την αγάπη σας για τα vintage όργανα και τον διαχρονικό σας ήχο. Πώς επηρέασε αυτή η παραδοσιακή προσέγγισή σας, τον ήχο σας, στους τελευταίους σας δίσκους;

Ο τρόπος που γράφουμε και ηχογραφούμε τη μουσική μας, είναι πολύ σημαντικός για να σχηματιστεί το τελικό αποτέλεσμα. Ερχόμαστε στο στούντιο με ανύπαρκτο υλικό, ίσως μία ιδέα ή μια κατεύθυνση, για έναν ήχο ενός νέου τραγουδιού. Κάτι ίσως που δεν έχουμε ακόμη ή που πρέπει να ανακαλύψουμε, για να στρώσει ο δίσκος. Ο ήχος των ηχογραφήσεων αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κομμάτι για εμάς. Κάτι που δημιουργεί κάτι διαχρονικό, όπως είπατε. Για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να χρησιμοποιήσεις τα ίδια εργαλεία και τα μέσα και τα όργανα, που χρησιμοποιήθηκαν και στους ίδιους δίσκους που αγάπησες. Η αγάπη μας για vintage όργανα, είναι μονάχα μια αίσθηση του ήχου, όπου τα παλιά όργανα τα αντιλαμβάνεσαι ως “χαλασμένα” και έχουν μια πιο γνώριμη και ικανοποιητική χροιά μέσα σου.

Μιας και το άλμπουμ σας ονομάζεται “Sound of Sinning”, πώς θα περιγράφατε τον πραγματικό ήχο της αμαρτίας; Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο τραγούδι, που αντιπροσωπεύει τον ήχο μιας αμαρτωλής πράξης;

Το “Sound of Sinning” είναι ανοικτό για κάθε ερμηνεία. Μπορεί να αντιπροσωπεύει πραγματικά πολλά διαφορετικά πράγματα. Εναπόκειται στον ακροατή να βρει τη δική του ερμηνεία για το τι ήχο έχει και ποια αμαρτία αναλαμβάνει να πράξει. Ο δίσκος, ως μια συλλογή, είναι μια αναπαράσταση του συνόλου των συναισθημάτων του να ζει κανείς. Κάποια αναφέρονται στην αγάπη, κάποια άλλα γράφτηκαν για τις ραγισμένες καρδιές κι έτσι, αναλαμβάνουν να βγάλουν ένα δικό τους μοναδικό συναίσθημα τα τραγούδια.

Ήδη, εδώ στην Ελλάδα, το τραγούδι σας “Strange Love” είναι μια μεγάλη επιτυχία. Ποιά είναι η ιστορία πίσω από το τραγούδι και είναι αλήθεια ότι το βιντεοκλίπ γυρίστηκε εδώ;

Ο ήχος είναι ένα μίγμα από Ψυχεδελική Καλιφορνέζικη Ποπ και Κινηματογραφικά θέματα Spaghetti Western. Είναι μια ιστορία, για κάποιον που είναι λίγο τρελός και είναι ερωτευμένος με μια κοπέλα, που δε γνωρίζει την ύπαρξη του. Οι στίχοι διηγούνται την ιστορία που διαδραματίζεται στη ζωή του. Το βίντεο είναι μια οπτική ερμηνεία, πόσες διαφορετικές πτυχές συναντάμε στο να ερωτευόμαστε και να αγαπάμε… περιέργως.

O ήχος σας περιγράφεται και ως ψυχεδελική soul μουσική. Αυτό είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον κράμα από μουσικές ταμπέλες. Ήταν η θρυλική μουσική κληρονομιά του Σαν Φρανσίσκο, η μεγαλύτερη έμπνευση που είχατε για την μουσική κατεύθυνσή σας; Έχετε σκεφτεί να πειραματιστείτε με άλλα είδη μουσικής;

Ναι, είμαστε πολύ περήφανοι για την ιστορία του Σαν Φρανσίσκο, όσον αφορά τη μουσική και την κουλτούρα της. Συγκροτήματα, όπως οι «Sly and the Family Stone» και οι πρώιμοι «Funkadelic», που συνδυάζανε Soul με R&B, μαζί με το ψυχεδελικό ροκ. Αγαπάμε τους δίσκους που βγάλανε και φυσικά, τον ήχο τους. Αγαπάμε όλα τα διαφορετικά είδη μουσικής και σίγουρα, φτιάχνουμε και άλλους δίσκους για ακρόαση, μέσα από διαφορετικά πρότζεκτ. Αλλά όσον αφορά τους «Monophonics», θα συνεχίζουμε να εξελισσόμαστε μέσα από την πορεία μας και να ωριμάζουμε τον ήχο μας.

Οι «Monophonics» και η Ελλάδα μοιράζονται έναν ιδιαίτερο δεσμό. Πώς το εξηγείτε αυτό; Υπάρχουν ομοιότητες, μεταξύ Σαν Φρανσίσκο και Ελλάδας;

Μοιραζόμαστε ένα Μεσογειακό κλίμα, που είναι πραγματικά εξαιρετικά σπάνιο. Μπορεί να έχει να κάνει με αυτό το γεγονός, αλλά είναι δύσκολο να βγάλουμε άκρη. Οι «Monophonics» συνδέονται με την Ελλάδα άμεσα, λόγω της αγάπης που μας έδωσαν απλόχερα οι Έλληνες. Η διασκευή μας στο “Bang Bang”, μας εκτόξευσε ψηλά. Αρχίσαμε να βλέπουμε πολλά Ελληνικά σχόλια στη σελίδα μας, στο Youtube, και στο Facebook, τα likes ήταν πολλά από τους Έλληνες. Έτσι, ήρθαμε, για πρώτη φορά, 3 χρόνια πριν, και θα συνεχίσουμε να ερχόμαστε να παίζουμε σε μία τόση όμορφη χώρα.

Η μητέρα του Myles, του μπασίστα μας, είναι πρώτης γενιάς Ελληνο – Αμερικανίδα, στο Σαν Φρανσίσκο, για περίπου είκοσι χρόνια. Ο Myles δούλευε σε μανάβικο (fruit-market) ως έφηβος και μοιραζόμασταν την ίδια αγάπη, για την τζαζ μουσική. Δεν μπορώ να σου περιγράψω με λόγια, για το τι ακριβώς συμβαίνει με την σύνδεση αυτή.

Έχετε παίξει στην Ελλάδα στο παρελθόν, τι θα πρέπει να περιμένει το αγωνιώδες κοινό από την εμφάνιση σας;

Ναι, είναι η δεύτερη φορά μας στη Θεσσαλονίκη, αλλά ανυπομονούμε να επιστρέψουμε δυναμικά και να απολαύσουμε την εμπειρία με το κοινό μας. Μπορούν να περιμένουν τον γνώριμο ήχο μας στα αυτιά τους, αλλά σίγουρα, και πολλά καινούργια κομμάτια, από το νέο μας δίσκο.

Monophonics live στη Μονή Λαζαριστών
Opening act: Gangsters of Love
Δευτέρα 10 Ιουλίου
Ώρα Έναρξης: 20:00

Προπώληση Εισιτηρίων
Viva.gr, Public, Seven Spots, Παπασωτήριου, Ticket House, Underground Skate Shop (Ναυαρίνου), Lotus Record Shop, Το Πικ απ, Stereo Disc

15 EUR – 100 Limited early-birds
18 EUR – 200 Limited
22 EUR – Rest & On Spot