Μια βραδιά, «Μα τι να σου πώ»!
Ήταν μια περίοδος, που η φωνή της Sophie Hunger στοίχειωνε τα σωθικά μου. Πόσο, μάλλον, η διασκευή της, στους Noir Desir. Κάπως έτσι, έπεσα, πριν δύο χρόνια, πάνω στην Ματίνα, στο soundcloud, με αυτές τις κωδικοποιημένες λέξεις. Ήταν στην τρίτη της δημιουργία. Τα mashups, θεωρώ ότι είναι πιο δύσκολα να τα πετύχεις, από τα covers για τους lovers. Είναι σαν να κατασκευάζεις 3D bpm, με την μέθοδο της συναισθηματικής συνέλιξης. Αυτό που μου κέντριζε, πάντα, το ενδιαφέρον, ήταν η αγάπη μου για τα τραγούδια που επέλεγε. Το αυτί της. Η Ματίνα, λοιπόν, παίζει σε πολλές μουσικές διαστάσεις. Για σένα που δεν ξέρεις: για τους ανερχόμενους My Drunken Haze (Inner Ear Records) και με τον Papercut και την Dusk. A! Με πτυχίο στο Βιολί και στην Αρχιτεκτονική, ασχολείται και με γραφιστικα! Η Matina Sous Peau, γνωστή και διάσημη, πλέον, για τα ευφάνταστα mashups της, ανέβηκε στην Θεσσαλονίκη, στις 16 Οκτωβρίου. Πληροφορήθηκα τον ερχομό της, λοιπόν, και μέχρι να βρούμε άκρη με το αεροδρόμιο, το ξενοδοχείο και την μποτιλιαρισμένη Τσιμισκή, προτιμήσαμε να δώσουμε ένα γρήγορο ραντεβού, πρίν ανέβει στα καυτά decks στο La Doze, στο χώρο που θα μεταμόρφωνε με τις μουσικές της. Αξίζει να το επισκεφτείς, εάν δεν το έχεις κάνει, για την μουσική, την αισθητική του, αλλά και όχι μόνο. Ένα κομμάτι “Pizza” από τους απέναντι, μας χώριζε από το ραντεβού μας πριν το Hangover και έτσι είχα, ήδη, παραγγείλει το ποτό μου και την περίμενα στον πάνω όροφο, για να της κλέψω λίγες σκέψεις, πριν αφεθεί στο κοινό της. Ένα fan club υπήρχε σύσσωμο, δεν μπορείς να πεις! Να, λοιπόν, η συζήτηση μας, στο τραπέζι της «χαλαρής αλήθειας».
Nίκη: Δεν θέλεις να ξέρεις, αρχικά, πως πρόφερα το ονομά σου…
Ματίνα: Σους-πε-άου
Ν: Είναι που παίζω τα γαλλικά στα δάχτυλα..
Ματίνα: Μα τί να σου πω! (Matina Sous Peau)
Ν: Θα ρίξω μια κλασσική ερώτηση στο τραπέζι, που, μάλλον, έχεις βαρεθεί να απαντάς.. Τα mashups σου έρχονται στο μπάνιο, στον δρόμο, όταν ακούς τραγούδια…;
Ματίνα: Τα περισσότερα μου έρχονται την ώρα που “μιξάρω” μουσική, όπως το “Reckoner” , και του ”Jaar”. Δεν θυμάμαι τώρα ποια άλλα, αλλά είναι πολλά χαρακτηριστικά, που τα έχω διαπιστώσει την ώρα που “μιξάρω”. Δηλαδή, βάζω ένα κομμάτι και βλέπω ότι ταιριάζουν. Άλλη μια περίπτωση είναι όταν θέλω να κάνω κάποιο συγκεκριμένο mashup. Δηλαδή, θέλω να κάνω το «ταδε» ελληνικό, οπότε ψάχνω να βρω κάτι που θα ταιριάξει – πχ. Του Μενιδιάτη ήταν έτσι. Του “Quantic”, είχα ακούσει το κομμάτι και μου άρεσε πολύ και πρέπει να έχει και ελληνικό μπουζούκι μέσα. Και λέω: «εντάξει, πρέπει να το δουλέψω». Για το «What is love”, που είναι και το πρώτο mashup που έχω κάνει, έπαιζε το τραγούδι αυτό και κάτι μου θύμιζε…. Αλλά είναι λίγα που μου έρχονται, και θα πω ότι είναι ακριβώς ίδια. Γιατί κάποια μπορεί να μην ταιριάζουν, εκ πρώτης ακρόασης, και να διαπιστώσω, στην πορεία, ότι ταιριάζουν.
Ν: Ακούς ελληνικά, στον ίδιο βαθμό, που ακούς και ξένα διάφορα;
Ματίνα: Δεν ακούω γενικά. Δεν άκουγαν οι δικοί μου λαϊκά, ούτε έχω κανένα παρελθόν με το ελληνικό…
Ν: Εγώ, θα έλεγα ότι έψαχνες και παλιά 45άρια…
Ματίνα: Θα μπορούσα, κάποια στιγμή, να κάνω ένα σετ και να παίζω μόνο παλιά λαϊκά, το οποίο το θέλω πάρα πολύ. Αλλά έχω, ελάχιστα λαϊκά παλιά κομμάτια, του τύπου 50 εκ των οποίων τα 5, τα έχω χρησιμοποιήσει για mashup. Έχω ελάχιστη γνώση και ελάχιστα ασχοληθεί.. Απλώς, τα βρίσκω αυθεντικά και οτιδήποτε αυθεντικό, με συγκινεί. Κι επίσης τα περισσότερα έχουν πλάκα,γιατί είναι cult, αλλά, γενικά ,δεν ακούω σχεδόν καθόλου τέτοιο ρεπερτόριο
Ν: Υπάρχουν άτομα, που σε κακολογούν, να μην πειράζεις το αυθεντικό τραγούδι;
Ματίνα: Πολύ σπάνια, στον Ζαγοραίο, θυμάμαι, στο youtube, είχαν γράψει κάτι σχόλια για το κομμάτι του Ζαγοραίου, οτι δεν πρέπει να πειράζονται τέτοια κομμάτια, αλλά όχι κάτι που να μου έχει δημιουργήσει ιδιαίτερο θεμα.
Ν. Στον Βόλο, ήπιες τσίπουρα με τον Larry Gus;
Ματίνα: Καλά, με τον Larry Gus ήταν γαμώ!!. Δεν πίνω τσίπουρα, γιατί είμαι φλώρος, αλλά είχε πολύ πλάκα. Είχε κάνει live και έπαιξα κι εγώ, μετά από αυτόν.
Ν. Dj set;
Ματίνα: Ναι, εντάξει, καμία επαφή. Εκεί, το ξεφτύλισα τελείως.
Ν. Άρα, είναι πιο δεκτικοί οι άνθρωποι σε μικρές πόλεις, για να δημιουργηθεί κάποιο κλίμα;
Ματίνα: Νομίζω ότι εξαρτάται από το κάθε μαγαζί, ή και από την φάση, πόσο το σηκώνει.. Αλλά το καταλαβαίνω κι εγώ, αν με παίρνει να ξεφτιλιστούμε.
Ν. Έχεις ξαναπαίξει Θεσσαλονίκη ή είναι η πρώτη φορά;
Ματίνα: Πρώτη φορά είναι. Πάτρα έχω παίξει, Αίγιο αρκετές φορές, και Βόλο – εκτός Αθηνών δηλαδή.
Ν. Τί σε τρομάζει, στην εποχή που ζούμε σήμερα; Και αν πιστεύεις ότι έχει αυτό κάποιο αντίκτυπο, σχετικά με το πώς διασκεδάζει, πλέον, ο κόσμος στα μαγαζιά. Σαν dj προς dj, ας πούμε, μεταξύ μας, διασκεδάζει;
Ματίνα: Σίγουρα θα χορεύει λιγότερο, φαντάζομαι, απ’ ότι χόρευε δέκα χρόνια πιο πριν.. Δηλαδή, υπάρχει μια διάχυτη θλίψη. Υπάρχει μια έλλειψη καινούριων πραγμάτων. Στην μουσική, λόγω του ιντερνέτ, το οποίο έχει τα καλά και τα κακά του, θεωρώ ότι τα τελευταία χρόνια είναι πιο εύκολο και πιο προσιτό στον καθένα, να ακούσει και άλλα πράγματα. Οπότε, έχω μια μικρή αισιοδοξία, ότι μπορεί να διευρυνθεί και το εύρος των πραγμάτων που ακούει. Από την άλλη, μπορεί να είναι σταθερό το ποσοστό των ανθρώπων που ακούν mainstream μουσική, σε σχέση με εκείνους που το ψάχνουν παραπάνω. Από παραγωγές και μουσική που βγαίνει από την Ελλάδα, τα τελευταία πέντε χρόνια, μπορώ να πω ότι έχουν γίνει πολλές αξιοπρεπείς προσπάθειες.
Ν. Όπως; Αγαπάς κάτι ιδιαίτερα από την σύγχρονη ελληνική σκηνή;
Ματίνα: Καλώς ή κακώς ακούω πάρα πολλά είδη, αλλωστε θεωρώ οτι σε όλα τα είδη μπορείς να βρεις καλή και κακή μουσική. Από Έλληνες θα σου πω τυχαία ονόματα που μου έρχονται στο μυαλό που με έχουν τραβήξει κομμάτια τους: Epirus Quartet, Blue Square, Moan, Dirty Fuse, Tango With Lions, Your Hand In Mine, Artefacts Ensemble, Larry Gus, Palov, Blend Mishkin, Imam Baildi, Burger Project, και από ελληνόφωνα ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου είναι διαχρονική αξία, αλλά εντυπωσιάστηκα από τους συντοπίτες σας τους Chinese Basement, που τους ακουσα πρώτη φορά στην Αθήνα επειδή παίξαμε μαζί στο Φεστιβάλ ΨΧ. Από live από κει και πέρα στην Αθήνα έρχονται πολλά ονόματα ακόμα και σε μικρότερους χώρους, δεν ξέρω τι γίνεται εδω.
Ν. Έρχονται τρελά πράγματα, αλλά και όχι όλοι πλέον.
Ματίνα: Και από τις δισκογραφικές, δηλαδή, τώρα είμαι και επίσημα μέλος της Inner Ear. Οπότε, μπορείς να θεωρήσεις ότι είναι και λίγο διαφήμιση, αλλά και πριν μπω στο ροστερ της, γενικά, θεωρώ ότι είναι πολύ αξιοπρεπές το επίπεδο και ο αριθμός των άλμπουμ που έχει βγάλει. Μπορεί να μην σου αρέσουν, αλλά είναι αξιοπρεπές το υλικό.
Ν. Είμαστε και fan, κιόλας, έχουμε πολλούς φίλους στην Inner Ear.
Ματίνα: Και άλλες, και μικρότερα Label, κάνουν δουλειά, ακούγονται πραγματάκια. Τώρα, δεν ξέρω αν θα μείνουν σε πολύ περιορισμένο κοινό. Αλλά δεν ξέρω κι αν παλιά υπήρχαν αυτά. Μπορεί να μην τα άκουγα ή να μην τα ήξερα.Ούτως η άλλως, μέχρι τα 18 μου, ήμουν στα Γιάννενα. Οπότε εκεί ήταν πολύ πιο δύσκολο να ψαχτώ παραπάνω.
Ν. Κι εγώ τους πρώτους δίσκους Θεσσαλονίκη τους αγόρασα. Αγοράζαμε κασέτες “ηχογραφημένες”, μέχρι τότε, ή πατούσαμε rec από το ραδιόφωνο.
Ματίνα: Δεν ξέρεις τι cd έχω αγοράσει, μέχρι 20 χρονών, θα φρικάρεις.
Ν. Έχω πάρει κι εγώ Madonna, μην αγχώνεσαι.
Ματίνα: Τι Madonna. Έχω 4 cd Βανδή.
Ν. Βανδή mashup δεν θα κάνεις;
Ματίνα: Είναι οριακό, ρε γαμώτο. Είναι οριακό! Μόνο τρολλιά θα μπορούσε να είναι.
**Η Matina Sous Peau θα βρίσκεται την Πέμπτη 7/5, πίσω από τα decks του La Doze Bar, στη Βηλαρά 1, στην περιοχή Βαλαωρίτου!
