Skip to content

Ιωάννης Παπαζήσης: «Η κοινωνία φτιάχνει είδωλα, για να τα βλέπει να γκρεμίζονται».

DATE

SHARE THIS ARTICLE

Φωτογραφίες: Πάνος Μιχαήλ

Ο Ιωάννης Παπαζήσης βρίσκεται στο θέατρο Blackbox, με την παράσταση “Αρτώ / Βαν Γκογκ, avec un pistolet”, σε κείμενο και σκηνοθεσία της Ιόλης Ανδρεάδη. Η παράσταση βασίζεται στο δοκίμιο του Αντονέν Αρτώ, «Βαν Γκογκ: ο αυτόχειρας της κοινωνίας», που δημοσιεύτηκε το 1947, ένα χρόνο πριν τον θάνατο του συγγραφέα.

 

Πώς προέκυψε η συνεργασία, με την Ιόλη Ανδρεάδη;

Γνωριστήκαμε την προηγούμενη χρονιά, που ήμουν στην παράσταση “οι Δαιμονισμένοι”  και εκφράσαμε την κοινή επιθυμία για συνεργασία. Το Σεπτέμβρη, παρουσιάσαμε, σε μορφή αναλογίου, το συγκεκριμένο έργο και στην συνέχεια, θελήσαμε εκείνο το εικοσάλεπτο, που είχαμε φτιάξει να του δώσουμε συνέχεια. Είχα τις φοβίες μου, αλλά δεν θα μπορούσα να κοιμηθώ, γνωρίζοντας ότι φοβήθηκα ή δεν προσπάθησα να υποδυθώ το συγκεκριμένο ρόλο. Η απόφαση ήταν καθαρά πεισματική, να χτυπήσω δηλαδή σε έναν μαύρο τοίχο, που είχε το όνομα “Αντονέν Αρτώ”.

Κάμφθηκαν οι φοβίες στην πορεία;

Αν σταματήσεις να έχεις φοβίες πάνω στην σκηνή, πρέπει να σταματήσεις αυτή τη δουλειά.
Ωστόσο, πρόκειται για τις τρομερές προσωπικότητες του Αρτώ και του Βαν Γκογκ, για δυο “καταρραμένους” καλλιτέχνες και η καρδιά μου, πλέον, βρίσκεται τόσο κοντά τους, που ο φόβος μου μετριάζεται. Νιώθω αγαλλίαση.

Αρτω: Βαν Γκογκ, ο αυτόχειρας της κοινωνίας.

Βρισκόμαστε στην τελευταία διάλεξη του Αντονέν Αρτώ, το 1947, ένα χρόνο πριν τον θάνατο του και ενώ έχει γράψει το δοκίμιο, στο οποίο υποστηρίζει ότι ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ δεν αυτοκτόνησε, αλλά “αυτοκτονήθηκε” από την κοινωνία. Στην διάλεξη αυτή, βρίσκεται όλη η “καλή κοινωνία” της Γαλλίας και ο Αρτώ υποστηρίζει, με σθένος, το δοκίμιό του, βρίσκοντας τρόπο να μιλήσει για τον ίδιο του τον εαυτό, μέσω του Βαν Γκογκ.

10265586_329034493968636_3725409345143670138_o

Ποια είναι η γραμμή, που ενώνει τον Αντονέν Αρτώ με τον Βίνσεντ Βαν Γκογκ;

Δύο καλλιτέχνες, που τοποθέτησαν πολύ κοντά την έννοια της τρέλας και της τέχνης. Ο Βαν Γκογκ είναι αυτόχειρας και για τον Αρτώ, υπάρχει η έντονη υποψία ότι αυτοκτόνησε. Οι αυτοκαταστροφικές τους τάσεις ήταν εμφανείς με σημάδια στο σώμα τους. Δυο άνθρωποι τόσο ισχυροί, που θεωρώ πως έπρεπε να ζουν στο περιθώριο. Δεν πιστεύω πως οι ισχυροί άνθρωποι μπορούν ή θέλουν να ενταχθούν στα πλαίσια της μάζας.

Ποια είναι η θέση του καλλιτέχνη, μέσα στην κοινωνία;

Είναι μεγάλο προνόμιο να είσαι καταραμένος καλλιτέχνης. Γιατί δεν ανήκεις σε καμία μάζα. Όλοι οι άνθρωποι δεν είναι το ίδιο. Υπάρχουν ανώτεροι άνθρωποι, σε κάθε τομέα, σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας. Η κοινωνία φαίνεται να τους γυρίζει την πλάτη, αλλά θεωρώ πως και οι ίδιοι δεν έχουν την ανάγκη ένταξης σε καμία κοινωνία. Οδηγούνται έτσι, σε ένα δρόμο μοναξιάς, ο οποίος, δυστυχώς, τις περισσότερες φορές, έχει άσχημη κατάληξη. Η κοινωνία φτιάχνει είδωλα για έναν και μόνο λόγο, για να τα βλέπει να γκρεμίζονται. Η ικανοποίηση έρχεται τη στιγμή της πτώσης και όχι τη στιγμή της κορύφωσης.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου ζωγράφος;

Αυτή τη στιγμή, ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ. Τα έργα του είναι ιδιοφυή. Ο αγαπημένος μου είναι “Τα σταροχώραφα με τα κοράκια”. Θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, να μην είχε αυτοκτονήσει και να μπορούσαμε να δούμε τι άλλο θα έκανε. Για μένα, αυτός ο πίνακας ήταν το απόγειο του.

Ποιο είναι το απόγειο, για έναν ηθοποιό; Θεωρείς ότι έφτασες σε αυτό το κομμάτι της επαγγελματικής σου πορείας;

Είμαι πολύ μικρός ακόμη, για να απαντήσω. Αυτή τη στιγμή, νιώθω πως ό,τι λέω, θα μεταβάλλεται με την εξέλιξη των χρόνων. Δεν ξέρω ακόμη το φινάλε, το υποπτεύομαι. Γεύομαι ότι κάνω, επιτέλους, τα πράγματα που αγαπάω. Είχα ένα παράξενο επαγγελματικό ξεκίνημα, με πολύ κινηματογράφο και τηλεόραση, για να φτάσω επιτέλους στην ειλικρινή μου αγάπη, το θέατρο.

10924675_338344769704275_4343001696747086674_o

Γιατί είναι τόσο μεγάλο το “κόλλημα” με το θέατρο;

Ο κινηματογράφος και η τηλεόραση έχουν ανάγκη την ύπαρξη συγκεκριμένων τεχνικών πραγμάτων. Χρήματα, μηχανήματα και ισχυρά σενάρια, είναι απαραίτητα για ένα καλό αποτέλεσμα. Αντίθετα, στο θέατρο, ένας ηθοποιός μπορεί να πάρει μια κιμωλία και να σου φτιάξει μια παράσταση. Μαγεία! Δεν θα ξεχάσω ποτέ την Νένα Μεντή, στην παράσταση “Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου”. Το μεγαλείο της απλότητας. Η πιο αγαπημένη μου, δηλαδή, παράσταση, είχε φτιαχτεί από μια γυναίκα πάνω στην σκηνή, ένα κρεβάτι και μια καρέκλα.

Νιώθεις καθημερινά την ανάγκη, να αποδεικνύεις το αποτέλεσμα της δουλειάς σου;

Αυτό νομίζω ότι είναι κάτι, που υπάρχει πάντα. Είσαι νεκρός, αν δεν έχεις την ανάγκη να απευθυνθείς στο πλήθος, για να αποδείξεις πράγματα. Νιώθω ότι λειτουργώ, μόνο, όταν έχω ανάγκη να αποδείξω. Κάνω τα πάντα, για να φτάσω στον πάτο, να είμαι χάλια και μόνο τότε έχω να πω κάτι. Είμαι άνθρωπος των αντιφάσεων και όταν είμαι άσχημα, λειτουργώ πολύ καλύτερα στην σκηνή. Έχω πολύ έντονο θυμό, τον οποίο εξωτερικεύω στην σκηνή. Αν δω ότι κάτι δεν λειτουργεί στο κοινό, πεισμώνω και προσπαθώ για καλύτερο αποτέλεσμα. Μπορεί να ακούγεται τρελό, αλλά ναι, πρέπει να είσαι τρελός για να βρεθείς πάνω στην σκηνή.

Γιατί διαλέξατε ταυτόχρονη πρεμιέρα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη;

Ήταν μια συνειδητή επιλογή, παρά τις δυσκολίες, γιατί ήθελα, απεγνωσμένα, να κάνω κάτι στη Θεσσαλονίκη. Είμαι από Δράμα, μένω Αθήνα κι έχω ζήσει τα καλύτερα μου χρόνια εδώ, στη Θεσσαλονίκη. Ήθελα σαν τρελός να παίξω, έστω και για λίγες μέρες, σε θεατρική σκηνή της πόλης.

Γιατί έγινες ηθοποιός;

Θα κλέψω μια φράση του Robbie Williams: “Μου αρέσουν τόσο πολύ τα φώτα, που με το που ανοίγω την πόρτα του ψυγείου μου, στο σκοτάδι, αρχίζω και χορεύω”.

______________________

Συντελεστές
Κείμενο – Σκηνοθεσία: Ιόλη Ανδρεάδη
Σκηνογραφία – Κοστούμι: Δήμητρα Λιάκουρα
Μουσική – Ηχοτοπίο: Ερατώ Α. Κρεμμύδα
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κώστας Μητράκας
Μακιγιάζ: Λένια Saw
Video Trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος
Αφίσα: Κώστας Τσακαλάκης
Φωτογραφίες: Πάνος Μιχαήλ

Ερμηνεύει ο Ιωάννης Παπαζήσης

Παραστάσεις
3-5 και 9-10 Φεβρουαρίου 2015

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τρίτη 3/2, Τετάρτη 4/2, Πέμπτη 5/2, Δευτέρα 9/2, Τρίτη 10/2 στις 21:00
Διάρκεια παράστασης: 60’
Εισιτήρια: 10€, 8€ (μειωμένο)
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310829254

Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Παπασωτηρίου, Seven spots, Ιανός, Reload και στο ταμείο του BlackBox

Ώρες ταμείου: Τετάρτη – Κυριακή 10:30-13:30, 17:30-21:00

Fb page: https://www.facebook.com/ArtaudVanGogh

BlackBox
Βασ. Όλγας 65 και Φλέμινγκ 2
T: 2310829254
W: http://www.black-box.gr (υπό κατασκευή)
F: www.facebook.com/blackboxthessaloniki

1904097_340797929458959_3529740175345802083_n

AUTHOR

Έλενα Χαραλαμπίδου

Ξεκίνησε να βλέπει θέατρο, σε όχι και τόσο μικρή ηλικία, αλλά της άρεσε κι ένα βράδυ, που είχε πιει μερικά τζιν παραπάνω, ένας φίλος την ρώτησε γιατί δεν γράφει όλα αυτά που σχολιάζει μετά από κάθε παράσταση.

Loading...
Αυτά είναι κάποια από τα ονόματα του επόμενου Plisskën Festival!
Berlinale 2015: Το Βερολίνο, μας υποδέχεται ξανά!